mijke schreef:~Suzanne~ schreef:Ik begrijp heel goed de weerstand tegen het idee "dagwaarde van een hond" maar helaas... het klopt. Dat niet elke maatschappij dat bij onverhoopte bijtschade "inroept" als argument weet ik ook. Maar het klopt wel. Wat dat betreft is een hond nog steeds in het rijtje van bankstel en koelkast. Daar is wel steeds meer beweging in maar er is verder niet zo heel veel tussen te krijgen juridisch dan.
Suzanne
Ja dat is wel duidelijk hoor dat het kan kloppen, maar wat heel veel mensen al hebben gezegt; wat de verzekering uitkeert en waar de andere partij verantwoordelijk voor is zijn twee verschillende dingen. Als de verzekeraar slechts de dagwaarde uitkeert dan heeft de schademakende partij gewoon pech en zal ie het verschil uit eigen zak moeten lappen.
Hm.. deels... want stel dat ik jouw 10 jaar oude bankstel beschadig en dat ik geen verzekering heb. Ik moet jou dan schadeloos stellen als ik conform de wet aansprakelijk ben voor de schade. Ik moet dus verwijtbaar iets fout hebben gedaan. Ik ben er dan als ik jou de dagwaarde van de bank uitkeer. Of, voor zover die lager zijn en voor zover mogelijk, de reparatiekosten. Als mijn verzekeraar dat bedrag uitkeert, hoef ik jou niet uit eigen zak bij te betalen tot de waarde van een nieuw bankstel of de werkelijke reparatiekostn als die hoger zijn dan de dagwaarde (!)
Dat is bij "schade aan een hond" niet heel veel anders. De eigenaar van de bijtende hond is vrijwel altijd conform de wet aansprakelijk. Maar, en daar krijg je het gedonder in de glazen weer, ook DAN is hij als hij jou de dagwaarde van het beschadigde goed teruggeeft, of de reparatiekosten voor zover die lager zijn (= medische behandeling). Dat dat gevoelsmatig bij een hond heel anders is dan bij een bankstel, DAAR ga ik niet over in discussie!!!
De meeste aansprakelijkheidsverzekeraars zijn inmiddels zover dat zij in overweging nemen dat een hond geen bankstel is en dus gaan ze meestal over tot betaling van de noodzakelijke medische kosten.
Ik denk dat het meestal niet zoveel zin heeft om de eigenaar van de bijtende hond dan tot betaling van de overige schade te dwingen als de medische kosten "over de dagwaarde heen gaan". Ik denk dat die dan ook terecht (nou ja, juridisch dan) kan zeggen "ik vergoed tot maximaal de dagwaarde" gevolgd door "oh, wacht, dat deed mijn verzekeraar al, de groeten verder".
Laten we wel wezen; dit zijn lastige zaken. Gelukkig beseffen steeds meer maatschappijen / schadebehandelaars dat het niet eerlijk is om te spreken over "dagwaarde" bij een hond.... maar vooralsnog is het (bij mijn beste weten) juridisch wel juist. En dan begin je er dus niets tegen, anders dan dat je er jurisprudentie bij gaat halen waaruit blijkt dat een hond nou eenmaal emotioneel niet gelijk staat aan een bankstel.
Suzanne