Welke kruising zien jullie hier in??

[Spanksel]

Wij hebben hier sinds gisteren een kruising tussen 2 rassen. Het is een reu van bijna 8 maanden. Hij weegt 22,5kg momenteel en is zo'n 60cm groot.

Behalve dat ik nieuwsgierig ben wat andere mensen hier in zien, wil ik ergens ook wel de bevestiging zien of beide rassen hier ook werkelijk in zitten.

Voor de duidelijkheid; het gaat om de donkere hond

[dagmar88]

Een Pjotr x Tibbe

[Rosita Compagner]

gevoelige kruisbanden + krulstaart > Akita?
En een herder

Maar ik denk eerlijk gezegd dat dit een kruising van een kruising van een kruising is. Vriendelijke ogen heeft'ie!

[dagmar88]

ik zou basenji en herder zeggen.

[beatje]

Herder x husky ? Ik vind hem er wat fijntjes voor,maar hij is ook nog maar 8 maanden.

[Spanksel]

De richting akita inu en husky komen al in de buurt van 1 ras. Maar die is duidelijk zichtbaar in de krulstaart.

Ik verwachtte al een heleboel herder, maar dat is 't dus niet... Alhoewel ik daarom ook twijfel, maar ook weer niet vanwege de tengere lichaamsbouw die hij heeft van 't andere ras.

Ik hoor nog graag enkele andere goede gokken...!

[Mojuan]

Finse Spits x Duitse brak (ik zeg ook maar wat)

[flamme]

Ik dacht eigenlijk meteen aan een beauceron, maar ik weet niet meteen waarom eigenlijk en dan samen met een poolhondachtig iets.

[Spanksel]

Ik zou het zelf ook nooit geraden hebben als het me niet was verteld.

Maar het moet een kruising voorstellen tussen een Dobermann en een Malamute...

Iemand hiervan overtuigd??? Of juist niet??

[Angelique.]

Ik zie geen husky en ook al geen akita maar wat dan wel ja iets herderigs denk ik

[Sanchis]

Mooie hond zeg! Ik kan me de kruising wel voorstellen hoor. Ik ken weinig van genetica bij honden, maar ik zie wel trektjes van beide rassen terug.

[Angelique.]

Ik zou het zelf ook nooit geraden hebben als het me niet was verteld.

Maar het moet een kruising voorstellen tussen een Dobermann en een Malamute...

Iemand hiervan overtuigd??? Of juist niet??

Oh het stond er al

Nou die malamute geloof ik ook al niet

[Brindlecardi]

Zie er dan nog eerder Shiba x mechelaar ofzo in

[Spanksel]

Ik heb ook de 'fokker' weten te vinden... De eerste naam in 't paspoortje op google ingetikt en op facebook een persoon gevonden die in december nog 3 reutjes in d'r foto-verzameling te koop aanbied.

Ik vooroordeel niemand graag, maar het zou me niets verbazen als deze mensen niet eerlijk zijn geweest of geen verstand van rassen hebben... Heb tevens enkele foto's gezien van iets wat een malamute zou kunnen zijn, maar of dat ook een van de ouders betreft is zeer onduidelijk.

Ik heb al vaag contact met deze mensen gezocht, maar kreeg zo'n onleesbaar mailtje terug zonder leestekens en duidelijke zinsopbouw, dat ik al niet eens verder durf te vragen naar de hond. Slim en intelligent komen ze niet over op mij in ieder geval...

Ik zit ook meer te denken aan een mechelse kruising. Maar de spitse neus lijkt wel duidelijk van een dobermann af te komen.

Van karakter is hij onderdanig, maar hij is niet echt opgevoed qua corrigeren. Hierin wilt hij dan wel af en toe de strijd aan gaan en zet ook graag door (typisch Malamute?). Hij kan ook (nog) niet alleen blijven. Hier werken we aan. Gisteren trok hij nog aan de lijn, sinds vandaag is dat een stuk minder! Dus hij maakt wel snel vooruitgang.
Hij is alert, maar niet waaks. Hij is nog wel onzeker bij vreemden, maar dat is niet als je hem gewoon negeert en niet begroet.
Hij wilt graag voor je werken, maar kan zich niet of zeer kort concentreren. Nog een nadeel is dat hij schrokt. Dit hebben we onze vorige hond ook af kunnen leren, dus ook hier gaan we mee aan de slag.

Geschiedenis van de hond zelf:
Hij heeft tot een week of anderhalf geleden in een gezin gewoond die hem gedoseerd water gaf en niet uit liet, maar de betegelde tuin ter beschikking stelde. Hij moest weg omdat de kinderen bang waren, terwijl hij ze geen vlieg kwaad doet. Vrouw in dit gezin was blij en opgelucht dat hij weg ging.
Het volgende gezin nam hem met alle liefde mee naar huis, maar het bleek thuis niet te klikken met hun eerste hond. Deze probeerde de uitdaging aan te gaan, voelde zich bedreigd en at vervolgens 3 dagen niet. Daarna hebben ze het asiel gebeld, die de hond niet aan wou nemen, want hij kon vast wel terug naar de vorige eigenaar (wat volgens dit gezin geen optie was).
Vervolgens is hij vorige week woensdag in een kennel gestopt en zijn wij afgelopen weekend benaderd. Vanwege het hele verhaal vinden we dat de hond beter af is bij ons in (een) huis, dan in een kennel. Of we hem houden, is nog niet zeker, maar beter hier dan nog langer in een kennel afwachten.

[deugenietje]

Toen ik de foto zag moest ik gelijk aan een kelpie denken.

Verder zie ik er voor vanavond nog even niks in. Misschien morgen even weer kijken.

[laeken]

Mijn eerste ingeving was doberman x husky. Ik denk dat de kruising wel klopt hoor. De hond is effen, heeft de correcte kleur, de correcte staartdracht, poten en kop voor deze kruising. Ook de vacht klopt met wat de ouders zijn of zouden moeten zijn. Wat mij betreft kan het dus prima.

[laeken]

Hier een nest doberman x husky. Sprekend als je het mij vraagt:



4 maanden oude doberman x husky. Voor mij dus echt geen twijfel dat het husky x poolhond moet zijn in jouw hond.

http://www.dobermantalk.com/attachments ... ag0908.jpg

[laeken]

Ik heb ook de 'fokker' weten te vinden... De eerste naam in 't paspoortje op google ingetikt en op facebook een persoon gevonden die in december nog 3 reutjes in d'r foto-verzameling te koop aanbied.

Ik vooroordeel niemand graag, maar het zou me niets verbazen als deze mensen niet eerlijk zijn geweest of geen verstand van rassen hebben... Heb tevens enkele foto's gezien van iets wat een malamute zou kunnen zijn, maar of dat ook een van de ouders betreft is zeer onduidelijk.

Ik heb al vaag contact met deze mensen gezocht, maar kreeg zo'n onleesbaar mailtje terug zonder leestekens en duidelijke zinsopbouw, dat ik al niet eens verder durf te vragen naar de hond. Slim en intelligent komen ze niet over op mij in ieder geval...

Ik zit ook meer te denken aan een mechelse kruising. Maar de spitse neus lijkt wel duidelijk van een dobermann af te komen.

Van karakter is hij onderdanig, maar hij is niet echt opgevoed qua corrigeren. Hierin wilt hij dan wel af en toe de strijd aan gaan en zet ook graag door (typisch Malamute?). Hij kan ook (nog) niet alleen blijven. Hier werken we aan. Gisteren trok hij nog aan de lijn, sinds vandaag is dat een stuk minder! Dus hij maakt wel snel vooruitgang.
Hij is alert, maar niet waaks. Hij is nog wel onzeker bij vreemden, maar dat is niet als je hem gewoon negeert en niet begroet.
Hij wilt graag voor je werken, maar kan zich niet of zeer kort concentreren. Nog een nadeel is dat hij schrokt. Dit hebben we onze vorige hond ook af kunnen leren, dus ook hier gaan we mee aan de slag.

Geschiedenis van de hond zelf:
Hij heeft tot een week of anderhalf geleden in een gezin gewoond die hem gedoseerd water gaf en niet uit liet, maar de betegelde tuin ter beschikking stelde. Hij moest weg omdat de kinderen bang waren, terwijl hij ze geen vlieg kwaad doet. Vrouw in dit gezin was blij en opgelucht dat hij weg ging.
Het volgende gezin nam hem met alle liefde mee naar huis, maar het bleek thuis niet te klikken met hun eerste hond. Deze probeerde de uitdaging aan te gaan, voelde zich bedreigd en at vervolgens 3 dagen niet. Daarna hebben ze het asiel gebeld, die de hond niet aan wou nemen, want hij kon vast wel terug naar de vorige eigenaar (wat volgens dit gezin geen optie was).
Vervolgens is hij vorige week woensdag in een kennel gestopt en zijn wij afgelopen weekend benaderd. Vanwege het hele verhaal vinden we dat de hond beter af is bij ons in (een) huis, dan in een kennel. Of we hem houden, is nog niet zeker, maar beter hier dan nog langer in een kennel afwachten.

Ga ervoor of doe hem weg. Niet zeker weten of je hem wil houden is HET recept voor problemen bij dit soort honden. Dobermans herplaats je niet, daar ga je voor en daar heb je straks nog heel wat mee te stellen kwa opvoeding. Je moet je 100% inzetten en geen half werk. Een hond kan wel degelijk beter in een kennel zitten dan in een gezin dat er niet zeker van is dat hij mag blijven. Die hond gaat zich hechten en na al dit gedoe in zijn leven loop je kans dat hij extreme verlatingsangst gaat opbouwen als jullie hem weer weg doen.

Dat corrigeren moet je vermijden. Je hebt het dier net, corrigeren die je als hij weet wat hij moet doen, het niet doet en ook niet doet na een duidelijke waarschuwing. Corrigeren zo kort na aanschaf is hoe dan ook niet eerlijk en dus zal de hond protesteren. Snap je wat ik bedoel? Wat mag hij niet? Wat moet hij? Hoe moet die hond dat nu al weten? Je zegt nee of goed zo. Je beloond of lijdt af. Je zorgt ervoor dat hij niet de fout in kan gaan of haalt hem weg bij wat hij verkeerd doet. Corrigeren doe je pas nadat je een band met je dier hebt, hij dat aan kan en hij verdomde goed weet wat je van hem verwacht.

Dus hak knopen door, trek 1 lijn vwbt opvoeden en ga niet in het midden houden of je hem wel of niet wil houden. Want als jij nu wat gaat corrigeren, opvoeden en beslissen hoe de hond gehouden gaat worden (nl binnen) dan verpest je dat beest volledig en kan hij het veld ruimen over enkele maanden. Dan is er voor een ander weinig meer mee te beginnen en is hij eigenlijk even opgevoed door een ander. Hoe eerder je nu beslist de hond te houden hoe eerlijker het is naar het dier toe. Hij gaat je nog handen vol werk bezorgen en als jij dan nog steeds in het midden houdt of hij blijft of niet dan zal je je nooit 100% inzetten. Dan gaat hij weg. Dat geef ik je op een briefje. Dit is geen makkelijke hond en je kan er veel mee bereiken maar niet als jij er nu niet 100% volledig voor wil gaan.

[Sanchis]

Ik heb ook de 'fokker' weten te vinden... De eerste naam in 't paspoortje op google ingetikt en op facebook een persoon gevonden die in december nog 3 reutjes in d'r foto-verzameling te koop aanbied.

Ik vooroordeel niemand graag, maar het zou me niets verbazen als deze mensen niet eerlijk zijn geweest of geen verstand van rassen hebben... Heb tevens enkele foto's gezien van iets wat een malamute zou kunnen zijn, maar of dat ook een van de ouders betreft is zeer onduidelijk.

Ik heb al vaag contact met deze mensen gezocht, maar kreeg zo'n onleesbaar mailtje terug zonder leestekens en duidelijke zinsopbouw, dat ik al niet eens verder durf te vragen naar de hond. Slim en intelligent komen ze niet over op mij in ieder geval...

Ik zit ook meer te denken aan een mechelse kruising. Maar de spitse neus lijkt wel duidelijk van een dobermann af te komen.

Van karakter is hij onderdanig, maar hij is niet echt opgevoed qua corrigeren. Hierin wilt hij dan wel af en toe de strijd aan gaan en zet ook graag door (typisch Malamute?). Hij kan ook (nog) niet alleen blijven. Hier werken we aan. Gisteren trok hij nog aan de lijn, sinds vandaag is dat een stuk minder! Dus hij maakt wel snel vooruitgang.
Hij is alert, maar niet waaks. Hij is nog wel onzeker bij vreemden, maar dat is niet als je hem gewoon negeert en niet begroet.
Hij wilt graag voor je werken, maar kan zich niet of zeer kort concentreren. Nog een nadeel is dat hij schrokt. Dit hebben we onze vorige hond ook af kunnen leren, dus ook hier gaan we mee aan de slag.

Geschiedenis van de hond zelf:
Hij heeft tot een week of anderhalf geleden in een gezin gewoond die hem gedoseerd water gaf en niet uit liet, maar de betegelde tuin ter beschikking stelde. Hij moest weg omdat de kinderen bang waren, terwijl hij ze geen vlieg kwaad doet. Vrouw in dit gezin was blij en opgelucht dat hij weg ging.
Het volgende gezin nam hem met alle liefde mee naar huis, maar het bleek thuis niet te klikken met hun eerste hond. Deze probeerde de uitdaging aan te gaan, voelde zich bedreigd en at vervolgens 3 dagen niet. Daarna hebben ze het asiel gebeld, die de hond niet aan wou nemen, want hij kon vast wel terug naar de vorige eigenaar (wat volgens dit gezin geen optie was).
Vervolgens is hij vorige week woensdag in een kennel gestopt en zijn wij afgelopen weekend benaderd. Vanwege het hele verhaal vinden we dat de hond beter af is bij ons in (een) huis, dan in een kennel. Of we hem houden, is nog niet zeker, maar beter hier dan nog langer in een kennel afwachten.

Ga ervoor of doe hem weg. Niet zeker weten of je hem wil houden is HET recept voor problemen bij dit soort honden.

Zo te horen is ze opvanggezin met optie tot adoptie. Is niets mis mee. Die hond is daar beter af dan in een kennel. Een hond in een kennel is moeilijk te plaatsen omdat de potentiele adoptant weinig weet over hoe de hond zich in huis gedraagt.

[laeken]

OK, dat haalde ik er niet echt uit. Wel lees ik dat ze benaderd zijn om de hond te nemen. Misschien dat dat daaruit dan op te maken is. Als ze opvang gezin zijn verbaast het mij wel dat ze nog niet zeker weten of ze hem houden. Normaal is een opvang gezin toch wel anders en is houden zelden een optie. Meer iets dat ontstaat in een uitzonderlijk geval.

Maargoed, je kan helemaal gelijk hebben en misschien vangen ze vaker honden op. Dat idee krijg en kreeg ik echter helemaal niet uit deze tekst

Ik denk ook dat ze moeten stoppen met corrigeren en de hond daarna de strijd aan laten gaan. Hondje is in de war en kent blijkbaar de regels nog niet. Gun het dier de tijd zich aan te passen en laat dat corrigeren achterwege wat mij betreft.

[Sanchis]

OK, dat haalde ik er niet echt uit. Wel lees ik dat ze benaderd zijn om de hond te nemen. Misschien dat dat daaruit dan op te maken is. Als ze opvang gezin zijn verbaast het mij wel dat ze nog niet zeker weten of ze hem houden. Normaal is een opvang gezin toch wel anders en is houden zelden een optie.

Bij de stichting waarvoor ik wel eens opvang komt het heel vaak voor.

[laeken]

OK, dat haalde ik er niet echt uit. Wel lees ik dat ze benaderd zijn om de hond te nemen. Misschien dat dat daaruit dan op te maken is. Als ze opvang gezin zijn verbaast het mij wel dat ze nog niet zeker weten of ze hem houden. Normaal is een opvang gezin toch wel anders en is houden zelden een optie.

Bij de stichting waarvoor ik wel eens opvang komt het heel vaak voor.

Dan vind ik de opvang een verkapte vorm van hondjes testen om te krijgen. Of het zijn mensen die ineens niet geschikt blijken voor opvang want ze doen de hondjes niet meer weg. Mensen die echt opvangen weten dat de honden weg MOETEN en dan doen ze dus waarvoor ze opvangen. De hond herplaatsen. Immers, anders schiet het zijn doel nogal voorbij want dan vang je twee keer op, hou je de honden en heb je geen ruimte meer voor het opvangen van honden.

Moeten mensen zelf weten maar ik vind mensen die honden opvangen voor asielen en stichtingen niet mensen die elke hond overwegen om zelf te houden. Dat schiet niet op. Dan wilde je opvangen maar dan kies je ervoor daarmee te stoppen en meteen te vallen voor je eerste beste opvanger. Gastgezinnen voor probleemjongeren adopteren ook niet elk geplaatst kind. Daarna zitten ze vol en dan helpen ze dus niemand meer.

Dat je na 7 honden een keer een hondje wil houden snap ik. Dat kan gebeuren.

[Sanchis]

Het zou toch waardeloos zijn, om een hond daar weer weg te halen terwijl hij kan blijven?

De stichting is ook niet bijster enthousiast wanneer een hond weer kan blijven, omdat ze dan weer een opvanggezin kwijt zijn. Maar het gaat er uit eindelijk kom dat de hond een fijn tehuis vind met zo min mogelijk geleur en dat bereik je ook op deze manier.

[Spanksel]

Ik heb ook de 'fokker' weten te vinden... De eerste naam in 't paspoortje op google ingetikt en op facebook een persoon gevonden die in december nog 3 reutjes in d'r foto-verzameling te koop aanbied.

Ik vooroordeel niemand graag, maar het zou me niets verbazen als deze mensen niet eerlijk zijn geweest of geen verstand van rassen hebben... Heb tevens enkele foto's gezien van iets wat een malamute zou kunnen zijn, maar of dat ook een van de ouders betreft is zeer onduidelijk.

Ik heb al vaag contact met deze mensen gezocht, maar kreeg zo'n onleesbaar mailtje terug zonder leestekens en duidelijke zinsopbouw, dat ik al niet eens verder durf te vragen naar de hond. Slim en intelligent komen ze niet over op mij in ieder geval...

Ik zit ook meer te denken aan een mechelse kruising. Maar de spitse neus lijkt wel duidelijk van een dobermann af te komen.

Van karakter is hij onderdanig, maar hij is niet echt opgevoed qua corrigeren. Hierin wilt hij dan wel af en toe de strijd aan gaan en zet ook graag door (typisch Malamute?). Hij kan ook (nog) niet alleen blijven. Hier werken we aan. Gisteren trok hij nog aan de lijn, sinds vandaag is dat een stuk minder! Dus hij maakt wel snel vooruitgang.
Hij is alert, maar niet waaks. Hij is nog wel onzeker bij vreemden, maar dat is niet als je hem gewoon negeert en niet begroet.
Hij wilt graag voor je werken, maar kan zich niet of zeer kort concentreren. Nog een nadeel is dat hij schrokt. Dit hebben we onze vorige hond ook af kunnen leren, dus ook hier gaan we mee aan de slag.

Geschiedenis van de hond zelf:
Hij heeft tot een week of anderhalf geleden in een gezin gewoond die hem gedoseerd water gaf en niet uit liet, maar de betegelde tuin ter beschikking stelde. Hij moest weg omdat de kinderen bang waren, terwijl hij ze geen vlieg kwaad doet. Vrouw in dit gezin was blij en opgelucht dat hij weg ging.
Het volgende gezin nam hem met alle liefde mee naar huis, maar het bleek thuis niet te klikken met hun eerste hond. Deze probeerde de uitdaging aan te gaan, voelde zich bedreigd en at vervolgens 3 dagen niet. Daarna hebben ze het asiel gebeld, die de hond niet aan wou nemen, want hij kon vast wel terug naar de vorige eigenaar (wat volgens dit gezin geen optie was).
Vervolgens is hij vorige week woensdag in een kennel gestopt en zijn wij afgelopen weekend benaderd. Vanwege het hele verhaal vinden we dat de hond beter af is bij ons in (een) huis, dan in een kennel. Of we hem houden, is nog niet zeker, maar beter hier dan nog langer in een kennel afwachten.

Ga ervoor of doe hem weg. Niet zeker weten of je hem wil houden is HET recept voor problemen bij dit soort honden. Dobermans herplaats je niet, daar ga je voor en daar heb je straks nog heel wat mee te stellen kwa opvoeding. Je moet je 100% inzetten en geen half werk. Een hond kan wel degelijk beter in een kennel zitten dan in een gezin dat er niet zeker van is dat hij mag blijven. Die hond gaat zich hechten en na al dit gedoe in zijn leven loop je kans dat hij extreme verlatingsangst gaat opbouwen als jullie hem weer weg doen.

Dat corrigeren moet je vermijden. Je hebt het dier net, corrigeren die je als hij weet wat hij moet doen, het niet doet en ook niet doet na een duidelijke waarschuwing. Corrigeren zo kort na aanschaf is hoe dan ook niet eerlijk en dus zal de hond protesteren. Snap je wat ik bedoel? Wat mag hij niet? Wat moet hij? Hoe moet die hond dat nu al weten? Je zegt nee of goed zo. Je beloond of lijdt af. Je zorgt ervoor dat hij niet de fout in kan gaan of haalt hem weg bij wat hij verkeerd doet. Corrigeren doe je pas nadat je een band met je dier hebt, hij dat aan kan en hij verdomde goed weet wat je van hem verwacht.

Dus hak knopen door, trek 1 lijn vwbt opvoeden en ga niet in het midden houden of je hem wel of niet wil houden. Want als jij nu wat gaat corrigeren, opvoeden en beslissen hoe de hond gehouden gaat worden (nl binnen) dan verpest je dat beest volledig en kan hij het veld ruimen over enkele maanden. Dan is er voor een ander weinig meer mee te beginnen en is hij eigenlijk even opgevoed door een ander. Hoe eerder je nu beslist de hond te houden hoe eerlijker het is naar het dier toe. Hij gaat je nog handen vol werk bezorgen en als jij dan nog steeds in het midden houdt of hij blijft of niet dan zal je je nooit 100% inzetten. Dan gaat hij weg. Dat geef ik je op een briefje. Dit is geen makkelijke hond en je kan er veel mee bereiken maar niet als jij er nu niet 100% volledig voor wil gaan.

Ik ben blij dat er iemand is met duidelijk kritiek. Ik heb zelf geen ervaring met beide rassen, daar komt mijn twijfel voornamelijk vandaan. Ik heb, behalve informatie uit boeken/internet, geen idee wat voor type hond ik kan verwachten in deze kruising.

Wij staan er voor open om met een hond activiteiten te gaan doen en ons dagelijks leven daar ook op aan te passen. In dat opzicht is de hond niet slecht af bij ons. Maar ik wil juist eerlijk naar de hond blijven, door zeker te weten of wij de hond ook wel aan kunnen. Dat is ook niet in 1 dag bepaald. Tot nu toe lijkt het een prima hond, maar we hebben hem nog niet blootgesteld aan alle situaties die wij met regelmaat meemaken. Ik wil de hond ook niet teveel prikkels laten verwerken, door de eerste dagen meteen overal en iedereen gezien te hebben.
Maar voordat ik weet hoe hij reageert op allerlei situaties en wij zeker weten dat we hem aan kunnen, gaan we er ook 100% voor. Mocht er snel een situatie ontstaan waarin wij eerlijk moeten toegeven dat het te ver gegrepen is, dan ben ik bereid een betere/geschiktere eigenaar te vinden. Maar voorlopig zit dat er nog niet in, maar we hebben hem nog maar 60 uur geleden in huis genomen.

Tevens begrijp ik je punt dat hij in een kennel beter af zou zijn. Maar in dit geval was dat echt niet zo. De 2 keren dat wij langs waren geweest, was er geen water aanwezig en kreeg hij dit ook (nog) niet. Toen wij afgelopen maandag eenmaal thuis waren met de hond en z'n paspoort, bleek hij zijn laatste enting ook nooit te hebben gehad. Bij navraag bleek dat de kennel de hond zonder boekje heeft aangenomen en geplaatst... Ik heb ze meteen gebeld en gewaarschuwd voor de eventuele gevolgen. Dezelfde dag zijn we naar onze dierenarts gegaan voor mestonderzoek en gelukkig was dit negatief. Meteen z'n laatste shot gehad en verder goedgekeurd. Maar dat had ook anders kunnen zijn geweest...
Ik had al eerder slechte verhalen van deze kennel gehoord, maar heb het nu van dichtbij mogen meemaken.

We hebben de hond in eerste instantie meegenomen met het idee dat we inderdaad als opvanggezin fungeren met optie tot adoptie en zolang hij zich kan aanpassen en wij ook aan hem, kan hij voor de rest van z'n leven bij ons blijven. Want in die kennel zou hij echt verknipt zijn geraakt. Het meisje dat me naar hem toe bracht, liet het ook compleet toe hoe hij helemaal in haar kroop, tegen haar aan hing en sprong, terwijl ze hem daarbij affectie gaf.
En het feit dat het een jonge hond van 8 maanden is... Die stop je niet tussen ijzeren muren op een grasveldje in z'n eentje. Dan is ie zeker voorlopig en het liefst voor altijd, beter bij ons af.

[Spanksel]

Hier een nest doberman x husky. Sprekend als je het mij vraagt:



4 maanden oude doberman x husky. Voor mij dus echt geen twijfel dat het husky x poolhond moet zijn in jouw hond.

http://www.dobermantalk.com/attachments ... ag0908.jpg

Ik heb intussen een leesbare mail terug gehad van de 'fokker', wat ik vermoed tenminste. Ik krijg binnenkort een foto van zijn zus te zien, die schijnen ze nog te hebben. Ik heb nog gevraagd naar de ouders.

Ik kon nergens een duidelijke foto vinden als bevestiging van de kruising. Daar ik in de genetica bij honden ook niet bekend ben, vind ik het moeilijk te bepalen of de vachttype etc. mogelijk is bij dergelijke kruisingen.
Maar fijn om te weten dat het zeker wel mogelijk is! Ik was ook niet de enige die er mechel of herder in zag, maar dat is de vachttype en kleur die houdt je voor de gek dus.