Ik alleen in het kleine bos, daar is het nog overzichtelijk, het grote bos niet, dat zijn allemaal van die lage smalle paden met dichte dennenbomen, ver van de bewoonde wereld ...daar durf ik niet in mijn eentje te lopen

Misschien wel als ik een enorm waakse hond had, maar Rossi vind iedereen lief en aardig dus daar heb ik niet veel aan ....

Meestal gaat mijn moeder mee, of mijn broer die nog op school zit (en dus vaak vrij is) in het weekend ga ik altijd samen met mijn man.
Maar omdat ik vrije middagen heb baal ik weleens dat ik niet naar het grote bos durf alleen, het is zo mooi wandelen daar.
Ik heb wel genoeg andere opties maar toch...
En hier vlakbij is 20 jaar geleden een vrouw en haar hond vermoord tijdens het wandelen ... dat speelt ook wel mee in je achterhoofd.
Ben ik nu zo'n schijtlijster, of durven jullie ook niet alleen?