Martijn schreef:Alleen als het echt per se noodzakelijk is.
En dan nog op een omzichtige manier.
Ik heb er namelijk een hekel aan als mensen zich bemoeien met zaken waar ze niets van weten.
Hier kan ik me bij aansluiten. Je kunt de hele dag wel aan de gang blijven met mensen lastig vallen. Gaan we dan ook wat zeggen van al die honden die te dik zijn, al die wandelaars die niet op hun hond letten omdat ze aan het telefoneren of sms-en zijn, waar houdt het op?
Er loopt hier een oude man met een mecheltje dat het eerste levensjaar letterlijk niet verder dan de voordeur is gekomen en nu gaat de man ermee wandelen (nou schuifelen is meer het woord) en is de hond overal angstig voor. Dan kan ik die man wel gaan aanvallen of de les gaan lezen, maar dat zal weinig effect hebben. De man heeft een zwaar alcoholprobleem en onthoudt haast niets (hij vraagt me iedere week wel een keer hoe lang we hier nu wonen en twijfelt ook vaak over hoeveel honden ze hebben), dus wat valt daar te bereiken? Niks. Jammer, maar niets aan te doen. Ik maak wel soms een praatje met hem (over niks), dan heeft de hond in ieder geval weer een neutrale ervaring, meer kun je niet doen.
Ik loop ook met een flink kreupel hondje trouwens, daar vragen mensen ook wel eens naar (let wel: VRAGEN). Tja, het beestje is deels verlamd aan dat pootje, ik ben al blij dat hij er een beetje op kan steunen tegenwoordig. Je denkt toch niet dat ik geduldig zou gaan staan wachten totdat een pak-de-ballige voorbijganger me daarover de les zou hebben gelezen?
Ik kan m'n energie wel nuttiger besteden.