Het wandelen op vaste routes is inderdaad iets wat je zelf het best kunt inschatten. Zelf ben ik met de buitenlandse Russinnen eigenlijk vrij snel bepaalde routes gaan lopen.
Zij waren niet onder de indruk van verkeer, heel soms was 1 wel plots angstig op bepaalde personen (willen vluchten) dan zorgde ik dat ze de veiligheid bij mij kon pakken, maar ook mensen aangeven haar met rust te laten (niet zomaar praten of de handen uit gaan steken/bukken om zomaar te gaan aaien)
In begin raakten ze wat opgewonden van andere honden, daar heb ik net als bij pups op geoefend om te leren negeren met afleiding. Heel af en toe bij mensen met rustige honden en baasjes die goed hondentaal konden inschatten en eigen honden kenden, liet ik wel eens aangelijnd kennis maken als ik 1 hond bij me had.
Puur omdat ik wilde zien hoe ze waren in contact met vreemde honden. Nooit te lang, en tijdig stoppen en zelf weer de aandacht terug pakken en dat belonen met voertje.
Wij hebben een voor- en een achtertuin. Achter is helemaal ommuurd, met een slop achter ons huis. Daar komen mensen achterlangs, ook soms met honden. Ik zorgde dat ik in de buurt was of in de tuin zelf al, om in te kunnen grijpen als er aangeslagen werd.
Blaffen bij de poort betekent hier dat ze de tuin uit moeten en naar binnen gestuurd/begeleid worden.
Dat herhaal ik indien nodig continue, maar als ik constateer dat er niet gereageerd wordt op mensen/honden in de slop, ga ik ook naar buiten en beloonde dat met een vriendelijk woord en een snoepje. Meestal de woorden, netjes hoor, goed STIL geweest. Zodat het woordje Stil ook begrepen gaat worden.
Aanslaan binnen bij het raam als voorbijgangers lopen, dan liep ik in en haalde ze van de bank af. Als ze voor het raam stonden en ze bleven stil, dan beloonde ik dat weer.
Later of nu soms, kan ik op afstand een UH of Stil zeggen als ze tóch de neiging hebben om aan te slaan. Ik kijk dan trouwens wel eerst even wat er aan de hand is. Want als er iemand ons hek in is gelopen, dan snap ik uiteraard dat ze aanslaan.. waaks en alert zijn hoeft niet de kop ingedrukt te worden
De voortuin bij ons grenst aan de stoep en heeft een laag muurtje, maar in de zomer zitten we daar ook vaak staat een grote hoekbank en heeft de meeste zon. Daar ging ik met de nieuwkomers vaak eerst zitten met een lijn eraan. Meestal vlak voor de baas thuis van werk zou komen. Puur om ook aan te leren dat ze binnen de grenzen van dat tuintje moeten blijven, ook al kunnen ze met gemak over het muurtje en hekje springen.
Tegelijkertijd dus ook weer leren negeren van passanten, weer met voerbeloning. En bij fel aanslaan, was het weer even 5 minuten binnen afkoelen.
Hier viel het kwartje op die manier bij meerdere honden vrij snel in ieder geval.