
Afgelopen woensdag was het feest in Frankrijk. En zo ook bij ons in het dorp. Vanaf het middaguur grote bbq, lange tafels op het grasveld vol met eters, twee sjoeltafels, een kegelbaan, ballegooien en tegels plakken. Affijn, een man of honderd (inclusief kinderen) liep, at en speelde luidruchtig door elkaar. Een kleine heksenketel met meer dan genoeg prikkels.
En in al dat feestgedruis ook nog 8 honden. Een DSK, een chiwawa, een bordercollie, twee engelse springers, een vuilnisbakkie uit roemenië en mijn heren. Allemaal los. Teven, castraten en volle reuen.
Geen onvertogen woord gevallen. Niet één. Niet tussen de honden onderling, niet van bazen tegen honden en niet van niet-bazen tegen honden. Het was ook geen keetpartij met over elkaar buitelende spelende honden, maar gewoon een harmonieus gezelschap waar ieder z’n eigen ding deed.
En het is niet zo dat al die honden elkaar kennen. Vier van de 8 kennen elkaar van sporadische ontmoetingen in het dorp. De andere vier kwamen mee met visite van bewoners.
En het is ook niet zo dat de Fransen (en hun visite) hun honden allemaal onder streng bewind hebben. 6 van de 8 honden kennen alleen hun eigen naam en het commando Non!

En ik heb het even nagevraagd, maar van de 8 honden liep alleen het roemeense vuilnisbakkie wel eens aan de riem toen ie net bij de franse baas was - omdat ze bang waren dat hij weg zou lopen - maar inmiddels hangt die riem ook te verstoffen aan de kapstok.
Ik heb al eens eerder opgemerkt dat al die aangelijnde honden in Nederland niet meehelpen aan de harmonie op straat. Sterker nog, ik denk eerder dat het schade doet. De gemiddelde hond is in mijn ogen veel beter in staat om situaties met soortgenoten correct in te schatten dan de gemiddelde hondenbaas.

Wat denken jullie?