Invloeden van buiten, hoe trainen? (Doet ie anders nooit)

[Hammetime]

Veel is te trainen en voor de een mogelijk meer dan voor de ander. Voor de plattelandsbewoner is wennen aan het verkeer lastiger, dan te leren niet achter een haas aan te rennen. Ik woon in een dorp met stadse trekken en het eerste dat Benthe leerde was het geluid van langsrijdende auto's. De eerste dag was ze daar flink van onder de indruk. Ondertussen zijn auto's voor haar totaal niet interessant meer. Ze is rustig en super gehoorzaam, loopt netjes aan de lijn en met de fiets, totdat ze een kat ziet. Dan begint ze te versnellen en wil er achteraan. Ik krijg het er niet uit, terwijl ik zelf ook een kat heb. Het najagen van katten is iets dat Benthe niet laten kan, zelfs mijn eigen kat jaagt ze soms uit de tuin. Hierbij is geen sprake van agressie overigens.

Als ik buiten de bebouwde kom fiets echter en ze ziet een haas, dan kan ze me zomaar van de fiets sleuren als ik niet op let. Zodra de haas het op een lopen zet geeft Benthe een gigantische ruk aan de lijn. Eén keer trok ze een leren riem kapot en ging er achteraan. Levensgevaarlijk natuurlijk. Ik kon roepen en fluiten wat ik wou, ze wilde niet luisteren en had alleen maar oog voor de haas, die het hazenpad koos en kon ontkomen. Daarna kwam Benthe hijgend terug. Dit is dus ook een kant van mijn herder. Typisch een gevalletje 'doet ie anders nooit!' Maar hoe train je dat? Ik heb geen weiland met hazen.

Een andere keer fietste ik fluitend met Benthe in een groen, groen knollenland tot haar opeens een loslopende Schapendoes van achteren was genaderd die wou vechten. Benthe sleurde mij van de fiets en ik viel tot mijn geluk in het zachte gras. Niet dat ik er gelukkig van werd natuurlijk. De Schapendoes schrok echter nogal van het aantal pk's zodat een vechtpartij voorkomen werd. De indruk die het op mijn hond heeft gemaakt was er niet minder om. Hoe train je dat? Ik heb geen Schapendoezen.

Op een mooie zomeravond fiets ik met Benthe langs een boerderij tot er opeens een Stabij van het erf af kwam stormen en Benthe van achteren aanviel. Ditmaal liet ik de lijn los want na dit een paar keer meegemaakt te hebben leek dat me voor Benthe het beste. Hoe train je dat?

Herkennen jullie zulke situaties waar je geen invloed op hebt maar die wel invloed hebben op je hond?

[twinkeltje]

Zelf denk ik dat niet alles te trainen is.
Onze Duitse herder vond ook altijd alle dieren in huis prima.
Tamme kraai en duif het konijn waren alle maal hele maal goed.
Maar als er buiten wilde dieren de benen namen triggerde dat toch tot jagen.
Zaten ze stil was het goed.
Hij was bij ons eigenlijk voor de bewaking van het terrein en gebouwen.
Mensen waren alle maal de hele dag oke maar als er avonds wel eens iemand voor andere dingen kwam en ging rennen omdat ze van hem schokken dan trok hij ze aan de broekspijpen tot stilstaan.
We lieten hem dan ook nooit alleen op het terrein lopen het was veder ook gewoon een lieve huishond die nooit iemand pijn heeft gedaan

[Habibi]

Dat soort situaties zijn erg lastig te trainen.


Wat je wel kan doen is twee verschillende dingen énorm goed intrainen, en dat kan helpen bij deze situaties.

Dat zijn aandacht voor jou (als je de naam noemt bijvoorbeeld) en de recall/terugroep.

Als dat écht ijzersterk ingetraind is, dan kan de motivatie om dat commando op te volgen op een gegeven moment sterker zijn dan de motivatie om achter kat of haas aan te gaan.


Maar dat vergt veel training op een manier die voor de hond erg lonend is
Ik ken niet heel veel (zeg maar vrij weinig) mensen die dat echt goed kunnen, want het vraagt véél van iemands trainers-kwaliteiten.

[alm@]

Ik had bij Biko (Laekense herder) het hazenjagen goed onder controle gekregen door de 'speciale MIJN bal' te gebruiken. Ik had een bal aan een touwtje gekocht die van mij was, die ik claimde zeg maar. Die had ik in mijn jaszak en af en toe haalde ik de bal tevoorschijn en gooide hem omhoog en borg het weer op. Dat trok meneer zijn belangstelling. Hij mocht er af en toe even aan ruiken en dat was het dan weer. De ultieme beloning voor hem was toen ik een haas spotte, en hij ook snel de bal tevoorschijn te halen en hem de bal te laten vasthouden. En dat heb ik uitgebreid. Bij hem was de belangstelling voor mijn bal groter dan voor de haas. Op het laatst kwam hij, als hij een haas spotte uit zichzelf naar mij toe voor zijn balbeloning. Dit deed ik wel lopend, fietsen heb ik met hem nooit gedaan.

[Fotogravinnetje]

Waar je in ieder geval goed rekening mee zou moeten houden, is dat een hond die naast de fiets rent voor andere honden een enorme trigger kan zijn. Stoppen en even wandelen ipv doorrijden zou dan een handige keuze kunnen zijn om escalatie te voorkomen. Bij katten, hazen en konijnen zou het kunnen helpen als je jezelf traint ze ruim op tijd te spotten, zodat je haar aandacht bij je kunt vragen en vasthouden en op die manier kunt voorkomen dat ze er achteraan gaat. Gaat dat goed, kun je vervolgens laten kijken, zonder dat ze de kans krijgt er achteraan te gaan en dan gedrag vragen dat niet compatible is met opjagen, trekken aan de lijn etc, en zo het gewenste gedrag bij de prikkel aanleren.
Meer anticiperen dus, en gedrag aanleren bij de prikkel dat voor haar enorm lonend is, en voor jou veel prettiger dan trekken, niet luisteren en/of (op)jagen

[Hammetime]

Maar als er buiten wilde dieren de benen namen triggerde dat toch tot jagen.
Zaten ze stil was het goed.

Ja dat is bij mijn herder precies zo.

[Hammetime]

Waar je in ieder geval goed rekening mee zou moeten houden, is dat een hond die naast de fiets rent voor andere honden een enorme trigger kan zijn. Stoppen en even wandelen ipv doorrijden zou dan een handige keuze kunnen zijn om escalatie te voorkomen.

Ja daar houd ik zeker rekening mee. Na een paar keer van de fiets gesleurd te zijn leer je dat wel.

Waar mogelijk neem ik graag een andere afslag om een confrontatie te voorkomen, maar stoppen en afstappen bij elke passerende hond vind ik geen optie. Het stikt hier van de honden, dan blijf ik bezig en ik wil door.

Bij katten, hazen en konijnen zou het kunnen helpen als je jezelf traint ze ruim op tijd te spotten, zodat je haar aandacht bij je kunt vragen en vasthouden en op die manier kunt voorkomen dat ze er achteraan gaat. Gaat dat goed, kun je vervolgens laten kijken, zonder dat ze de kans krijgt er achteraan te gaan en dan gedrag vragen dat niet compatible is met opjagen, trekken aan de lijn etc, en zo het gewenste gedrag bij de prikkel aanleren.
Meer anticiperen dus, en gedrag aanleren bij de prikkel dat voor haar enorm lonend is, en voor jou veel prettiger dan trekken, niet luisteren en/of (op)jagen

Goeie tips, ga ik proberen!

[ranetje]

Het systeem van Alma is een hele mooie om de hond te leren zijn aandacht te verleggen van haas en kat naar jou als baas
Het vraagt wel een tijd intensieve training om zo ver te komen.
Doorgaans gaat dat niet gemakkelijk, zeker niet als de hond al succes heeft gehad.
En succes in dit verband hoeft niet te zijn dat hij haas of kat pakt, maar de lol van het najagen kan genoeg zijn.

Hazen ken ik ook als "probleemgeval" voor mijn hond, maar op de momenten dat zij haas ziet is ze doorgaans los (jachtveld).
Ik heb er veel moeite voor moeten doen om de "hier" oftewel de "recall" zo sterk te krijgen dat ik haar nu ook kan terug fluiten als ze er al achteraan zit.
Gunstig hierbij is dat ze hazen mag apporteren als ze worden geschoten. Daardoor wordt het niet hetzen van gezonde hazen beloond.
Voor de katten in het dorp heb ik als oplossing dat mijn hond in een halti harness tuig loopt als ze is aangelijnd omdat ik die katten lang niet zo snel zie als zij.
Met impuls controle kan je veel bereiken, maar mij is het niet gelukt om dat voldoende te laten zijn om te stoppen met reageren op katten.

Honden die er op duiken blijft een probleem.
Daarvoor heb je n.l. medewerking nodig van de baas van die andere hond.
En dat lukt heel vaak niet

[Hammetime]

Ik vrees inderdaad dat ik het er niet meer uit krijg, aangezien Benthe niks leuker vindt dan mijn kat uit de omheinde tuin te jagen en dat al zo vaak gedaan heeft. Heb het duizenden keren bestraft maar dat krijg ik er niet uit. Tenminste niet met de verbale bestraffingen die ze al gehad heeft.

[ranetje]

Ik vrees inderdaad dat ik het er niet meer uit krijg, aangezien Benthe niks leuker vindt dan mijn kat uit de omheinde tuin te jagen en dat al zo vaak gedaan heeft. Heb het duizenden keren bestraft maar dat krijg ik er niet uit. Tenminste niet met de verbale bestraffingen die ze al gehad heeft.

Eigen kat uit de tuin jagen zou je misschien wel kunnen verbeteren met halti harness tuig met lijn?
Als je tenminste een redelijke kans hebt dat je kat in de tuin verschijnt.
Lijn niet zelf vasthouden, maar voldoende stevig vastknopen aan een paal o.i.d.
Zelf in de buurt blijven.
Als ze een sprint trekt wordt ze zonder enige "vering" op de lijn afgestopt en uit balans gehaald.
Op dat moment (eind van de lijn EN uit balans) roep je haar bij je en als ze dat doet beloon je dat.
Dat is echt een mogelijkheid voor training.
Minstens door blijven oefenen tot ze voor het einde van de lijn stopt en zelf naar jou toe gaat (ook zeer uitgebreid belonen).

[blondie]

Zou zelf met een herder ook niet stoppen met fietsen als er een hond uitvalt of aan komt zetten. Dan blijf je inderdaad aan de gang is mijn ervaring en kans op escalatie is dan groter.
Ik stopte alleen of gaf meer lijn als een andere hond daadwerkelijk in de kont of zij van een van mijn honden hing. En dan nog werd de baas kwaad dat ik meer lijn had gegeven om eigen hond zich te laten verdedigen.
In alle andere gevallen gaf ik mijn honden een dwingend commando tot negeren en doorlopen.

Deed dat ook als ik mensen met honden achterop kwam fietsen, dan gaf ik aan dat ik voorbij zou komen zodat mochten ze honden hebben die uit konden vallen zij zelf tijd hadden om de lijnen even korter te pakken. Liet wat dat betreft eigenlijk na wat vervelende ervaringen niets aan toeval over.

Reageren op onverwachtse dingen en jou van je fiets trekken of de lijn stuk trekken om erachteraan te gaan. Trainen, en ook jezelf trainen. Je kunt het écht zien wanneer je hond iets spot om achteraan te willen gaan.

Wat Alma zegt, ga die trainingsbal weer bijzonder maken, heb een van de lekkerste vreetjes op zak en vraag de aandacht zodra je verandering in gedrag ziet (Verstarren, stand van de oren ver vooruit, lichaam naar voren gericht, staart gaat iets hoger etc. etc..), dát zijn de momenten waarop je met je stem al haar eruit moet zien te halen. Tijdens wandelen, maar ook zeker tijdens het fietsen.. zij versnellen, jij langzamer met de rem erop en aandacht vragen. En eerlijk gezegd, zolang ze dusdanig niet te bereiken is dat ze je onderuit weet te trekken met fietsen, zou ik dat fietsen even laten voor wat het is.

Begin trouwens ook maar met verbieden van je eigen kat de tuin uit te jagen.
En niets is niet af te leren. Ik had een hond van 2,5 jaar oud met een behoorlijke dosis opjaaggedrag. Het heeft ongeveer een jaar geduurd, maar toen was het gedrag controleerbaar. Maar ik stond ook helemaal niets toe, niet vogels omhoog laten vliegen, niet naar de eenden toe, katten op straat grote no go, in huis moest ze ook normaal doen met de katten en bij de geringste verandering buiten trok ik haar aandacht. En soms moest ik een lijn langszij werpen omdat ze niet uit de focus te halen was. Ging niet snel, maar uiteindelijk kwamen we op een punt dat het behapbaar en binnen de perken bleef.
Alleen verbaal heb ik dat trouwens niet voor elkaar gekregen, ik heb ook fysiek wel moeten zijn om tot haar door te dringen. Maar dat was pas nadat ik zeker wist dat zij verschil tussen nee en ja donders goed begreep, en bij keuze mijn nee te negeren kreeg ze een negatieve bekrachtiging. Middels lange lijn was dat toen trouwens, tikkie terug. En daarna belonen omdat ze contact met me maakte waarop ik alsnog bij me kon roepen.

En sinds januari hadden we een dame die ook ging gillen en op de achterste poten stond te dansen of finaal in de lijn klapte bij het zien van katten (en schapen, en paarden/koeien) en ik woon ook niet op het platteland. Maar toch waren er genoeg oefenmomenten om op dit gedrag in te spelen. Gelukkig nog niet van zover hoeven komen als met Bluf, maar ik zag mijn geest alweer dwalen eerlijk gezegd.

Bij Chara was het voornamelijk verrassingseffect bij histerie wat maakte dat ze besefte dat wij haar gedrag niet ok vonden. Ik tilde haar op een bepaald moment gewoon op. Alle voeten van de vloer, zodra ik haar niet meer met stem kon bereiken en ze wilde gaan gillen en in haar tuig wilde gaan hangen.
Het maakt niet dat ze alles nu zomaar voorbij loopt maar ik zie het als ze een kat spot, en dan kan ik wel met mijn stem erop inspelen.
Het blijft wat mij betreft toch domweg bij dit soort honden die zo reageren altijd opletten als baas, en de party pooper zijn door erop in te spelen.

Regelmatig zeg ik tegen beide honden "Uh! denk erom hé!" en dan vraagt mijn partner wat er dan is. Niets te zien, maar op basis van de houding van beide honden zie ik gewoon dat er verderop iets is. Hetzij een patsende hond, een loslopende kat, een muis of egel in het gras en noem maar op.

[Hazenrein]

Je kunt inderdaad niet alle mogelijke situaties trainen.
Daarom begin ik daar niet eens aan.
Ik leer mijn honden grenzen en ik verbied ze allerlei zaken.

Keihard van mij weglopen zonder dat ik daarvoor toestemming geef, mag bijvoorbeeld niet.
Dus daar staat vanaf de eerste minuut in huis een krachtig NEE op.
Dat betekent niet dat ze het de eerste jaren ook nooit (meer) doen, maar dat geeft niet.
Ze leren wat niet mag en waar mijn grenzen liggen en na verloop van tijd blijkt altijd dat ze het liefste mijn grenzen respecteren en dus steeds gehoorzamer worden.

Tot het punt zelfs dat wanneer er onverwachte hazen (of katten of weet ik wat) voor hun neus wegschieten, ze op mijn NEE keurig blijven waar ze zijn.

Bij vrijwel al mijn honden duurt het tot een jaar of drie voordat ze 100% betrouwbaar luisteren.
Maar ik vind dat niet gek. Leren hoe het leven werkt kost tijd.

Ik ga overigens nooit situaties uit de weg. Ik ben niet van de school die liever voorkomt dan geneest.
Je hond uit allerlei situaties wegleiden of weghouden zorgt alleen maar voor minder leermomenten. En ik wil juist dat mijn honden zoveel mogelijk leermomenten meemaken. Dat daar ook onplezierige momenten tussen zitten maakt niet uit. Een hond met een gezonde dosis zelfvertrouwen krijgt van een sporadische snauw of een knokpartijtje geen trauma. Als een hond daar wel zodanig van onder de indruk is dat ie de straat niet meer op durft, heb je als baas al veel eerder in het traject iets misgedaan.

[blondie]

Hammetime, kan je hier nu wat mee?

Laatst zag ik dat Chara wat zag op straat. Tijdens oversteken verstarde ze en het bleek een kat op straat.
Besloot even aan te kijken wat ze zou doen, maar wel met stem op haar inpraten.
Blijkbaar hebben eerdere manieren van reageren vruchten afgeworpen , want ze koos er voor om toch maar verder door te lopen toen ik haar dat verzocht. Zonder lijncorrectie o.i.d.
Moet zeggen dat ik blij verrast was, want zonder dollen, in het begin hing ze gillend in een tuig, en hadden we geen tuig gehad, dan had ze zicht uit de halsband gewurmd om erachteraan te vliegen.

Maar ja, niet op iedere wandeling kom je een kat tegen, dus dat is en blijft voor mijn gevoel toch domweg opletten in eerste instantie en dan op gedrag in spelen, anders leren ze het nooit.
Idem met schapen, al moet ik zeggen dat we in begin die toch wel even vermeden want haar gedrag was écht extreem.
Op vakantie hadden we een veld met schapen naast ons
Uitermate fijn om toen dus te kunnen trainen, en ook langs een pad lopen met koeien langszij bleek zeer effectief als het ging om "normaal" leren doen, want die dieren mogen hier ook lopen

Met een dingetje van Hazenrein ben ik het echter niet zo eens. Een willekeurige snauw ontvangen wel, maar een knokpartij waarbij je eigen hond sterker is vind ik persoonlijk voor met name (Duitse/Mechelse en Hollandse) herders niet zo grappig. Die zijn vaak al zo kort door de bocht als ze plots lomp benaderd worden. Zelf heb ik dus eigenlijk die situaties nooit laten escaleren. En om die reden dus ook nooit snel een lijn losgelaten als een van de honden door wat kleinere of minder sterke honden werd afgeblaft of dat die honden te dicht bij kwamen. Die weer ik liever zelf dan dat ik mijn hond de vrije hand geef om zelf te reageren. Ik blijf dat te link vinden eerlijk gezegd.
Ook met name voor de ander partij. Als die dan ineens bang worden en het hazenpad kiezen, of een weg over vliegen dan zou ik mezelf dat niet vergeven ook al is het in basis niet mijn schuld dat een ander zijn hond aan komt zetten.

[Crescent]

In dit geval inderdaad je eigen hond de ruimte geven, dus lijn loslaten of losklikken en rustig blijven. Rust bij de hond ook belonen. Nadat mijn hond uit het niets werd gebeten door een akita x heeft het maanden geduurd voordat ze niet met complete borstel en al joelend op een spitz of prikoor achtige ging. Ik heb die onderonsjes vooral de eerste tijd heel strak begeleid tot ik merkte dat haar reactie begon te normaliseren en toen steeds meer interactie toegelaten. Wederom alles in alle rust.

Hoe weet je trouwens dat de schapendoes wilde vechten? En bij honden die van het erf afstormen zou ik wel achter mijn oren krabben over welke route ik neem. Maar ik heb sowieso een hekel aan fietsen met de hond tenzij ze los mee kunnen draven door een park.

[Hazenrein]

Met een dingetje van Hazenrein ben ik het echter niet zo eens. Een willekeurige snauw ontvangen wel, maar een knokpartij waarbij je eigen hond sterker is vind ik persoonlijk voor met name (Duitse/Mechelse en Hollandse) herders niet zo grappig. Die zijn vaak al zo kort door de bocht als ze plots lomp benaderd worden. Zelf heb ik dus eigenlijk die situaties nooit laten escaleren. En om die reden dus ook nooit snel een lijn losgelaten als een van de honden door wat kleinere of minder sterke honden werd afgeblaft of dat die honden te dicht bij kwamen. Die weer ik liever zelf dan dat ik mijn hond de vrije hand geef om zelf te reageren. Ik blijf dat te link vinden eerlijk gezegd.
Ook met name voor de ander partij. Als die dan ineens bang worden en het hazenpad kiezen, of een weg over vliegen dan zou ik mezelf dat niet vergeven ook al is het in basis niet mijn schuld dat een ander zijn hond aan komt zetten.

Ja honden die erop uit zijn om te knokken heb en wil ik niet, dus in zo’n situatie kom ik nooit.
En volgens mij is dat ook niet de uitgangspositie van een hond, om zodra je een ander tegenkomt erop los te gaan. Dus als dat wel zo is dan is er wat mij betreft ook al eerder wat mis gegaan. Desnoods bij de fokker.

En dan heb ik het niet over de vechthonden(rassen). Die horen wat mij betreft sowieso niet in het straatbeeld thuis.

Maar als een ontmoeting tussen twee loslopende honden een keertje uitmondt in een grom of een grauw omdat de een wat brutaler is dan de ander accepteert, dan krijgt een stabiele hond daar niets van. De grauwer niet en de afgesnauwde niet.

Dat aanlijngebod helpt natuurlijk ook niet. Honden kunnen aan de lijn niet leren op zichzelf te vertouwen, daar hangt altijd de baas met zijn gebemoei aan vast

[Hammetime]

In dit geval inderdaad je eigen hond de ruimte geven, dus lijn loslaten of losklikken en rustig blijven. Rust bij de hond ook belonen. Nadat mijn hond uit het niets werd gebeten door een akita x heeft het maanden geduurd voordat ze niet met complete borstel en al joelend op een spitz of prikoor achtige ging. Ik heb die onderonsjes vooral de eerste tijd heel strak begeleid tot ik merkte dat haar reactie begon te normaliseren en toen steeds meer interactie toegelaten. Wederom alles in alle rust.

Hoe weet je trouwens dat de schapendoes wilde vechten? En bij honden die van het erf afstormen zou ik wel achter mijn oren krabben over welke route ik neem. Maar ik heb sowieso een hekel aan fietsen met de hond tenzij ze los mee kunnen draven door een park.

Mag ik je glazen bol even lenen? Dan zal ik even kijken waar een hond van het erf komt stormen zodat ik die route mijden kan!

Dat was overigens een stabij, de schapendoes kwam niet van het erf stormen maar werd uitgelaten en was niet aangelijnd. Vind het bijzonder dat je de schuld bij mij zoekt, want ik had mijn herder wel netjes aangelijnd zodat anderen er geen last van hebben.

[Hammetime]

Maar ik heb sowieso een hekel aan fietsen met de hond tenzij ze los mee kunnen draven door een park.

Aha nu snap ik waarom! Ja vervelend dat je hond aangelijnd moet maar dat moet de mijne ook.

[Hammetime]

Ja honden die erop uit zijn om te knokken heb en wil ik niet, dus in zo’n situatie kom ik nooit.
En volgens mij is dat ook niet de uitgangspositie van een hond, om zodra je een ander tegenkomt erop los te gaan. Dus als dat wel zo is dan is er wat mij betreft ook al eerder wat mis gegaan. Desnoods bij de fokker.

Desnoods? Vreemde redenatie want het gaat hier niet om schuld maar om hoe om te gaan met situaties waar men geen invloed op heeft. Dat jij die niet zien wilt betekent dat je nog in de ontkenningsfase zit, we praten wel weer als je uit de kast bent.

En dan heb ik het niet over de vechthonden(rassen). Die horen wat mij betreft sowieso niet in het straatbeeld thuis.

Maar als een ontmoeting tussen twee loslopende honden een keertje uitmondt in een grom of een grauw omdat de een wat brutaler is dan de ander accepteert, dan krijgt een stabiele hond daar niets van. De grauwer niet en de afgesnauwde niet.

Dat aanlijngebod helpt natuurlijk ook niet. Honden kunnen aan de lijn niet leren op zichzelf te vertouwen, daar hangt altijd de baas met zijn gebemoei aan vast

Ach ja, laat de honden elkaar maar corrigeren want zelf heb je daar geen zin in natuurlijk. Een hond hoort gewoon aangelijnd want het blijven dieren en als je dat niet wilt zijn er genoeg losloopgebieden. Indien iedereen zich daar aan hield zat ik nu niet met een bange herder.

[Hammetime]

Hammetime, kan je hier nu wat mee?

Laatst zag ik dat Chara wat zag op straat. Tijdens oversteken verstarde ze en het bleek een kat op straat.
Besloot even aan te kijken wat ze zou doen, maar wel met stem op haar inpraten.
Blijkbaar hebben eerdere manieren van reageren vruchten afgeworpen , want ze koos er voor om toch maar verder door te lopen toen ik haar dat verzocht. Zonder lijncorrectie o.i.d.
Moet zeggen dat ik blij verrast was, want zonder dollen, in het begin hing ze gillend in een tuig, en hadden we geen tuig gehad, dan had ze zicht uit de halsband gewurmd om erachteraan te vliegen.

Heb dit ook wel meegemaakt maar een andere kat vliegt ze weer achteraan. Vaak is het beste nog maar stevig doorfietsen 'nee' en een korte ruk aan de lijn geven.

Bij Benthe is het echt persoonlijk, ik kom vaak dezelfde honden tegen en enkele hebben het domweg bij haar bedorven. Er is een keffer die letterlijk het beest in haar losmaakt. Eergisteren kwam ik die en diens eigenaresse tegen in het donker. Ik zag het niet maar voelde het aan mijn hond. En het kostte me een flinke inspanning om haar te houden, zo graag wou ze die keffer te grazen nemen. De dame liet het diertje altijd uitkeffen of mijn herder zonder hem te corrigeren. Ze vond het zelfs enorm grappig en lachte er zelfs om. Heb haar vaak gewaarschuwd maar pas nu ze heeft gemerkt hoe boos mijn herder is geworden wil ze het geloven.

Maar ja, niet op iedere wandeling kom je een kat tegen, dus dat is en blijft voor mijn gevoel toch domweg opletten in eerste instantie en dan op gedrag in spelen, anders leren ze het nooit.
Idem met schapen, al moet ik zeggen dat we in begin die toch wel even vermeden want haar gedrag was écht extreem.
Op vakantie hadden we een veld met schapen naast ons
Uitermate fijn om toen dus te kunnen trainen, en ook langs een pad lopen met koeien langszij bleek zeer effectief als het ging om "normaal" leren doen, want die dieren mogen hier ook lopen

Het probleem schapen speelde hier ook, maar dat heeft zichzelf opgelost. Ik fietste bij avond langs schapen achter een hek met stroom er op. En zomaar opeens viel Benthe uit naar een schaap dat dicht bij het hek stond - dat had ze bij schapen overigens nog nooit eerder gedaan - en ze kreeg zo'n opdonder zodat ze jammerde van de schrik en sindsdien gaat ze met een boog om schapen heen. Misschien moet ik maar een hek kopen waar ik stroom op kan zetten!

Met een dingetje van Hazenrein ben ik het echter niet zo eens. Een willekeurige snauw ontvangen wel, maar een knokpartij waarbij je eigen hond sterker is vind ik persoonlijk voor met name (Duitse/Mechelse en Hollandse) herders niet zo grappig. Die zijn vaak al zo kort door de bocht als ze plots lomp benaderd worden. Zelf heb ik dus eigenlijk die situaties nooit laten escaleren. En om die reden dus ook nooit snel een lijn losgelaten als een van de honden door wat kleinere of minder sterke honden werd afgeblaft of dat die honden te dicht bij kwamen. Die weer ik liever zelf dan dat ik mijn hond de vrije hand geef om zelf te reageren. Ik blijf dat te link vinden eerlijk gezegd.
Ook met name voor de ander partij. Als die dan ineens bang worden en het hazenpad kiezen, of een weg over vliegen dan zou ik mezelf dat niet vergeven ook al is het in basis niet mijn schuld dat een ander zijn hond aan komt zetten.

Ja herders zijn veel te sterk, maar er zijn altijd bazen boven bazen en je wilt ook niet dat jouw hond 'gecorrigeerd' wordt door een pitbull. Zelf ben ik totaal niet gediend van honden die elkaar corrigeren, de enige die mijn hond corrigeert ben ik. In die losloopgebieden lopen meestal mensen rond die totaal geen verstand van hondengedrag hebben, want wat zij spelen noemen is vaak neuken en/of vechten. En ik zeg niet dat ik het allemaal zo goed weet, maar dat weet ik wel. Dat geneuzel over roedels waarin elk zijn of haar rang kent is bij mij aan dovemansoren besteed.

[ranetje]

Dat verhaal over roedels irriteert mij ook.
Als een andere hond zich tegen mijn hond keert is dat geen roedelgedrag.
Mijn hond en die andere horen niet tot dezelfde roedel.
Ze hebben dus niets met elkaar te "regelen vanwege rangorde".

[Hammetime]

Dat verhaal over roedels irriteert mij ook.
Als een andere hond zich tegen mijn hond keert is dat geen roedelgedrag.
Mijn hond en die andere horen niet tot dezelfde roedel.
Ze hebben dus niets met elkaar te "regelen vanwege rangorde".

Inderdaad, helemaal niks. En bovendien ben ik de baas en ik ben geen hond dus is er ook gene roedel.

[Hazenrein]

Ja honden die erop uit zijn om te knokken heb en wil ik niet, dus in zo’n situatie kom ik nooit.
En volgens mij is dat ook niet de uitgangspositie van een hond, om zodra je een ander tegenkomt erop los te gaan. Dus als dat wel zo is dan is er wat mij betreft ook al eerder wat mis gegaan. Desnoods bij de fokker.

Desnoods? Vreemde redenatie want het gaat hier niet om schuld maar om hoe om te gaan met situaties waar men geen invloed op heeft. Dat jij die niet zien wilt betekent dat je nog in de ontkenningsfase zit, we praten wel weer als je uit de kast bent.

En dan heb ik het niet over de vechthonden(rassen). Die horen wat mij betreft sowieso niet in het straatbeeld thuis.

Maar als een ontmoeting tussen twee loslopende honden een keertje uitmondt in een grom of een grauw omdat de een wat brutaler is dan de ander accepteert, dan krijgt een stabiele hond daar niets van. De grauwer niet en de afgesnauwde niet.

Dat aanlijngebod helpt natuurlijk ook niet. Honden kunnen aan de lijn niet leren op zichzelf te vertouwen, daar hangt altijd de baas met zijn gebemoei aan vast

Ach ja, laat de honden elkaar maar corrigeren want zelf heb je daar geen zin in natuurlijk. Een hond hoort gewoon aangelijnd want het blijven dieren en als je dat niet wilt zijn er genoeg losloopgebieden. Indien iedereen zich daar aan hield zat ik nu niet met een bange herder.

Ik heb het helemaal niet over corrigeren. Ik heb het over honden die elkaar tegenkomen. En bij het overgrote deel gaat zo’n ontmoeting achteloos voorbij. Soms schatten ze elkaar net niet helemaal goed in en dan wordt er door de een of de ander wat van gezegd. En daarna is het klaar. Honden die uitsluitend kunnen reageren met een fikse knokpartij die hebben iets in hun opvoeding gemist.

En omdat bazen vaak honden veel slechter kunnen lezen en inschatten dan hun hond dat zelfkan, is het aanlijgebod mede veroorzaker van allerlei problemen.

Mijn honden lopen nooi aan de lijn, als in nooit. Niet als er andere honden zijn, niet als er katten zijn, niet bij verkeer, niet bij het fietsen nooit. Ze zijn met mij of met zichzelf bezig. En een ontmoeting met een mens, haas, kat, andere hond maakt ze niets uit. Ze merken het op, en gaan dan weer verder met hun dag.

En als er bijvoorbeeld bij het snuffelen aan een struik op een erfgrens ineens een erfbewaker uit een schuur komt rennen, dan blijven ze staan en bepalen zelf wat de beste manier is om de situatie te verlaten. Meestal besluiten ze dat behoedzaam verder lopen, en het erf aan de eigenaar (de andere hond) laten, het beste is. Want stampij maken, de grote jongen uithangen of wegrennen verhoogt het adrenaline niveau alleen maar. En geen van de partijen is er opuit om te knokken. En bemoeizucht van mijn kant zou ook olie op het vuur zijn. Ik sommeer mijn honden dan ook niet om door te lopen, want niet iedere erfbewaker is na het wisselen van een blik tevreden. Sommigen willen de potentiele indringer helemaal besnuffelen voordat er onder luid gegrom doorgelooen mag worden. En mijn honden zijn de enige die precies weten wat de situatie vraagt.

En dat weten ze omdat ze van pup af aan door mij vrij gelaten zijn om de wereld om hun heen te leren kennen.

[ranetje]

Hazenrein, ik heb zomaar het idee dat jouw omgeving een totaal andere is dan die van Hammetime

[blondie]

Hazenrein, ik heb zomaar het idee dat jouw omgeving een totaal andere is dan die van Hammetime

Of die van mij inderdaad.
Ik zou het ook soms met alle liefde op zijn beloop laten en ga er bijna 100% van uit dat mijn herder geen schade zal maken. Maar de manier waarop veel honden hier mijn honden benaderen heeft niets met leuk gesocialiseerd te maken eerlijk gezegd.
En uiteraard wil niemand dat er even punten op de i worden gezet of een punt wordt gemaakt.

Maar de witte uitvliegende herders hier, de duitser van verderop, de argentijnse en de Deense dog die uit hun panty gaan. Daar ga ik toch echt niet bij afwachten of de honden nadat ze uitvliegen de tijd nemen om elkaar te willen besnuffelen.
Die zouden er namelijk gelijk bovenop klappen. En ondanks vrij goede socialisatie, is mijn reu geen hond die dat zonder slag of stoot laat gebeuren.

De acht buurhonden daarentegen (waaronder ook intacte reuen) kunnen gewoon allemaal aan de voorkant zonder al te veel gedoe hallo zeggen door en over het hek heen. Slechts bij 2 zie je soms een lip omhoog gaan naar elkaar, maar er wordt door geen enkele partij over het lage hek gesprongen om even amok met elkaar te maken (gelukkig).

[blondie]

Bij Benthe is het echt persoonlijk, ik kom vaak dezelfde honden tegen en enkele hebben het domweg bij haar bedorven. Er is een keffer die letterlijk het beest in haar losmaakt. Eergisteren kwam ik die en diens eigenaresse tegen in het donker. Ik zag het niet maar voelde het aan mijn hond. En het kostte me een flinke inspanning om haar te houden, zo graag wou ze die keffer te grazen nemen. De dame liet het diertje altijd uitkeffen of mijn herder zonder hem te corrigeren. Ze vond het zelfs enorm grappig en lachte er zelfs om. Heb haar vaak gewaarschuwd maar pas nu ze heeft gemerkt hoe boos mijn herder is geworden wil ze het geloven.
Dat geneuzel over roedels waarin elk zijn of haar rang kent is bij mij aan dovemansoren besteed.

Ik heb ergens gemist wie er over roedels begon geloof ik.

Maar wat je schrijft herken ik ook wel van mijn omgeving.
En misschien wil je het niet horen of lezen. Maar ik eis min of meer van mijn honden dat ze aangelijnd zich niet laten provoceren.
Ook ik hoor die honden, zie die honden, maar zolang ze bij de baas aan de lijn lopen en die van mij bij mij, dan laat ik die van mij weten dat wij met ons ding bezig zijn en die andere hond moeten ze maar lekker lucht laten zijn.

Buiten lukt me dat aardig. Maar recent bij het naar binnen gaan onze tuin in ging het bijna mis omdat de buuf met haar herder domweg ook geen controle had en ik me liet verrassen door de plotse uitval van haar hond, en mijn beide honden die aan de flex waren dus die kant op vlogen.
Flinke brandwond in mijn vinger omdat ik met name de lijn van mijn reu dus wel nog greep, en tegelijkertijd was mijn stem zo ontiegelijk kwaad dat hij en mijn andere hond met de oren plat terug kwamen lopen zonder de hond te krenken.
Het had anders een flinke knokpartij geworden want het is domweg af en toe niet meer grappig hoe vaak die hond de kans krijgt om uit te vallen op onverwachtse momenten, en dus ook in donker.

Daarbij was dit dus een gevalletje van beiden bij onze eigen huisgrenzen staan, dat haar hond uitschiet terwijl ik met de honden mijn eigen deur in wil gaan was van die hond niet zo heel handig. En misschien ook wel dat Aki wél feller reageerde omdat de hond op Chara af vloog, en dat is wel zijn teef.

Heb de buuf en haar hond verder genegeerd maar wel mijn eigen honden even heel kwaad toegesproken en binnen naar hun plek gesommeerd.
Dát gedonder wil ik dus niet hebben. Daar zijn ze te sterk voor als ik zelf daar geen controle op weet te houden.

Bij kleinere honden dus idem. Ik geef het op om mensen aan te geven dat ze niet handig bezig zijn als ze honden lijn geven en lekker mijn honden laten uitkafferen. Maar onder geen beding wil ik zelf in lijnen moeten gaan hangen om te voorkomen dat die van mij erop gaan terug reageren en bij de hond zouden kunnen komen. En dat stukje is écht wel te leren.

[Fotogravinnetje]

Met domweg het verschil in formaat en het feit dat vrijwel geen hond Elco serieus neemt, zou het hier laten gaan recept zijn voor een nog erger uitvallende Elco. En als Elco zich bedreigd voelt, duikt Gait erbovenop. Gait in z'n eentje zou ik het in principe inderdaad zelf uit kunnen laten zoeken. Bij Elco deed ik dat in het begin, met tot gevolg dat hij andere honden alleen maar spannender ging vinden en dan maar liever voor de aanval als beste verdediging koos. Dus nee, het gaat niet met alle honden goed als je het aan hunzelf over laat

[blondie]

Met domweg het verschil in formaat en het feit dat vrijwel geen hond Elco serieus neemt, zou het hier laten gaan recept zijn voor een nog erger uitvallende Elco. En als Elco zich bedreigd voelt, duikt Gait erbovenop. Gait in z'n eentje zou ik het in principe inderdaad zelf uit kunnen laten zoeken. Bij Elco deed ik dat in het begin, met tot gevolg dat hij andere honden alleen maar spannender ging vinden en dan maar liever voor de aanval als beste verdediging koos. Dus nee, het gaat niet met alle honden goed als je het aan hunzelf over laat

Het komt nu een beetje over misschien of dat ik een gruwelijk monster heb.
Maar bij angstuitvallers is er een heel groot verschil in reactie vanuit beide honden. Het zijn met name honden klein of groot die dusdanig fel aankomen zetten, met grommen en klappende kaken waar ik wél even met stem op mijn honden in moet spelen en als ze dusdanig dichtbij kunnen komen moet ik soms inderdaad even de lijnen kort houden en Aki een commando zit geven/of doorlopen (dat schat ik in op basis van de andere hond en zijn baas)

Jol liet ik veel vrijer omdat zij domweg zich niet snel van haar stuk liet brengen, maar op haar reageerde bijna geen enkele hond vervelend.
Chara geef ik ook nog steeds het voordeel van de twijfel omdat zij in haar lichaamstaal eigenlijk vriendelijk reageert, behalve dus nu ook bij honden die echt lelijk uitvallen en dat zijn de genoemde herders, en de flatcoated van verderop.

Het komt bij mij nu dus wel eens voor dat ik bij een losloper die aan komt vliegen uit enthousiasme, Chara wat meer lijn geef, en dat ik Aki verzoek om kort naast me te blijven lopen, omdat hij domweg bij stuiterballen zelf ook hoog in de energie komt te staan.
En ik vind dat van/bij hem geen prettige energie.

En als mensen zouden zien hoe Chara en Aki onderling spelen en beuken en in elkaar happen, dan zullen ze begrijpen dat ik om die reden niet laat oprennen met een onbekende hond die net aan tot hun kniëen komt.

[Hammetime]

Ja honden die erop uit zijn om te knokken heb en wil ik niet, dus in zo’n situatie kom ik nooit.
En volgens mij is dat ook niet de uitgangspositie van een hond, om zodra je een ander tegenkomt erop los te gaan. Dus als dat wel zo is dan is er wat mij betreft ook al eerder wat mis gegaan. Desnoods bij de fokker.

Desnoods? Vreemde redenatie want het gaat hier niet om schuld maar om hoe om te gaan met situaties waar men geen invloed op heeft. Dat jij die niet zien wilt betekent dat je nog in de ontkenningsfase zit, we praten wel weer als je uit de kast bent.

En dan heb ik het niet over de vechthonden(rassen). Die horen wat mij betreft sowieso niet in het straatbeeld thuis.

Maar als een ontmoeting tussen twee loslopende honden een keertje uitmondt in een grom of een grauw omdat de een wat brutaler is dan de ander accepteert, dan krijgt een stabiele hond daar niets van. De grauwer niet en de afgesnauwde niet.

Dat aanlijngebod helpt natuurlijk ook niet. Honden kunnen aan de lijn niet leren op zichzelf te vertouwen, daar hangt altijd de baas met zijn gebemoei aan vast

Ach ja, laat de honden elkaar maar corrigeren want zelf heb je daar geen zin in natuurlijk. Een hond hoort gewoon aangelijnd want het blijven dieren en als je dat niet wilt zijn er genoeg losloopgebieden. Indien iedereen zich daar aan hield zat ik nu niet met een bange herder.

Ik heb het helemaal niet over corrigeren. Ik heb het over honden die elkaar tegenkomen. En bij het overgrote deel gaat zo’n ontmoeting achteloos voorbij. Soms schatten ze elkaar net niet helemaal goed in en dan wordt er door de een of de ander wat van gezegd. En daarna is het klaar. Honden die uitsluitend kunnen reageren met een fikse knokpartij die hebben iets in hun opvoeding gemist.

En omdat bazen vaak honden veel slechter kunnen lezen en inschatten dan hun hond dat zelfkan, is het aanlijgebod mede veroorzaker van allerlei problemen.

Mijn honden lopen nooi aan de lijn, als in nooit. Niet als er andere honden zijn, niet als er katten zijn, niet bij verkeer, niet bij het fietsen nooit. Ze zijn met mij of met zichzelf bezig. En een ontmoeting met een mens, haas, kat, andere hond maakt ze niets uit. Ze merken het op, en gaan dan weer verder met hun dag.

En als er bijvoorbeeld bij het snuffelen aan een struik op een erfgrens ineens een erfbewaker uit een schuur komt rennen, dan blijven ze staan en bepalen zelf wat de beste manier is om de situatie te verlaten. Meestal besluiten ze dat behoedzaam verder lopen, en het erf aan de eigenaar (de andere hond) laten, het beste is. Want stampij maken, de grote jongen uithangen of wegrennen verhoogt het adrenaline niveau alleen maar. En geen van de partijen is er opuit om te knokken. En bemoeizucht van mijn kant zou ook olie op het vuur zijn. Ik sommeer mijn honden dan ook niet om door te lopen, want niet iedere erfbewaker is na het wisselen van een blik tevreden. Sommigen willen de potentiele indringer helemaal besnuffelen voordat er onder luid gegrom doorgelooen mag worden. En mijn honden zijn de enige die precies weten wat de situatie vraagt.

En dat weten ze omdat ze van pup af aan door mij vrij gelaten zijn om de wereld om hun heen te leren kennen.

Fijn dat jouw honden los kunnen, hier is dat geen optie en nee, de mijne is niet uit op een knokpartij met elke hond maar reageert wel als ze uitgekeft of aangevallen wordt. En dat zijn lastige zaken om te trainen, doch blijf ik proberen!

[Hammetime]

Bij Benthe is het echt persoonlijk, ik kom vaak dezelfde honden tegen en enkele hebben het domweg bij haar bedorven. Er is een keffer die letterlijk het beest in haar losmaakt. Eergisteren kwam ik die en diens eigenaresse tegen in het donker. Ik zag het niet maar voelde het aan mijn hond. En het kostte me een flinke inspanning om haar te houden, zo graag wou ze die keffer te grazen nemen. De dame liet het diertje altijd uitkeffen of mijn herder zonder hem te corrigeren. Ze vond het zelfs enorm grappig en lachte er zelfs om. Heb haar vaak gewaarschuwd maar pas nu ze heeft gemerkt hoe boos mijn herder is geworden wil ze het geloven.
Dat geneuzel over roedels waarin elk zijn of haar rang kent is bij mij aan dovemansoren besteed.

Ik heb ergens gemist wie er over roedels begon geloof ik.

O.

Maar wat je schrijft herken ik ook wel van mijn omgeving.
En misschien wil je het niet horen of lezen. Maar ik eis min of meer van mijn honden dat ze aangelijnd zich niet laten provoceren.
Ook ik hoor die honden, zie die honden, maar zolang ze bij de baas aan de lijn lopen en die van mij bij mij, dan laat ik die van mij weten dat wij met ons ding bezig zijn en die andere hond moeten ze maar lekker lucht laten zijn.

Buiten lukt me dat aardig. Maar recent bij het naar binnen gaan onze tuin in ging het bijna mis omdat de buuf met haar herder domweg ook geen controle had en ik me liet verrassen door de plotse uitval van haar hond, en mijn beide honden die aan de flex waren dus die kant op vlogen.
Flinke brandwond in mijn vinger omdat ik met name de lijn van mijn reu dus wel nog greep, en tegelijkertijd was mijn stem zo ontiegelijk kwaad dat hij en mijn andere hond met de oren plat terug kwamen lopen zonder de hond te krenken.
Het had anders een flinke knokpartij geworden want het is domweg af en toe niet meer grappig hoe vaak die hond de kans krijgt om uit te vallen op onverwachtse momenten, en dus ook in donker.

Daarbij was dit dus een gevalletje van beiden bij onze eigen huisgrenzen staan, dat haar hond uitschiet terwijl ik met de honden mijn eigen deur in wil gaan was van die hond niet zo heel handig. En misschien ook wel dat Aki wél feller reageerde omdat de hond op Chara af vloog, en dat is wel zijn teef.

Heb de buuf en haar hond verder genegeerd maar wel mijn eigen honden even heel kwaad toegesproken en binnen naar hun plek gesommeerd.
Dát gedonder wil ik dus niet hebben. Daar zijn ze te sterk voor als ik zelf daar geen controle op weet te houden.

Bij kleinere honden dus idem. Ik geef het op om mensen aan te geven dat ze niet handig bezig zijn als ze honden lijn geven en lekker mijn honden laten uitkafferen. Maar onder geen beding wil ik zelf in lijnen moeten gaan hangen om te voorkomen dat die van mij erop gaan terug reageren en bij de hond zouden kunnen komen. En dat stukje is écht wel te leren.

Het is lastig om te leren, temeer omdat mijn herder eerst totaal niet reageerde op gekef, dus een correctie was nooit nodig. Van de ene op de andere dag toen het weer gebeurde viel ze ineens uit naar de keffer. Ik werd er door verrast maar kon haar gelukkig houden. Dit is recent gebeurt maar gelukkig hoef jij maar een keer wat te zeggen en je herders geloven het!

[Hammetime]

Hazenrein, ik heb zomaar het idee dat jouw omgeving een totaal andere is dan die van Hammetime

Het stikt hier van de honden, dus honden aan de lijn is aan te raden, al is het maar om je eigen hond te beschermen.