Wat super leuk dat je me hierop attendeert. Wat leuk om te zien wat voor gemotiveerde hulphond ze is
kloesje schreef:Ik weet niet of de Oostenrijkse pinscher nog mee doet, maar er zit een fokker midden in Drenthe, dus voor jou om de hoek (van t peerdenspul). Zij heeft de honden ook bij de paarden lopen
Een oud-collega van mij heeft een duitse pinscher, ook erg leuke honden.
Ik denk dat ze beide wel passen.
Collies ken ik minder, maar ik kan maar 1 tip geven; maak kennis in real life met de rassen en kies het ras dat bij je past.
Daarnaast doet opvoeding echt heel erg veel en heeft elk dier een eigen karakter
het ras zegt dus niet alles
De oostenrijkse staat op de reservelijst
Goed om te weten dat ik ze zo dichtbij kan bewonderen.
Je tip is ook ons idee. We hebben nu even een top 3 gemaakt en willen daar eerst kennis mee gaan maken. Wordt dat helemaal niets, dan gaan we eens kijken naar de reservelijst.
Ik begrijp helemaal hoe belangrijk opvoeding is. Ik onderschat dat absoluut niet, maar weet ook hoe wij zelf zijn en met onze dieren om gaan.
Ik ben nu een paar maanden me volop aan het verdiepen in het herkennen van lichaamstaal, stress, over- en onderprikkeling, socialiseren, waar voel ik me wel goed bij en waar niet en leer ook vanuit dit forum.
Ik wil vooral (veel voorkomend) probleemgedrag voorkomen en wanneer we tegen dingen aanlopen kijken hoe we de hond het beste kunnen helpen. Bij bepaalde rassen, kunnen wij de hond niet geven wat hij nodig heeft, dan weet je bij voorbaat al dat het niet past.
Gelukkige hond = gelukkige eigenaar. Daar gaan we voor.
lucie schreef:Even afwezig geweest maar weer helemaal bij gelezen
Ik heb op dit moment drie honden via (Franse) stichtingen, waarvan één uit Spanje. Heel eerlijk gezegd vind ik het niet de fijnste manier om aan een hond te komen, omdat je ze (in ieder geval ging dat hier zo) al moet 'nemen' terwijl je ze zelfs nog nooit hebt gezien. Ze weten heel vaak maar zeer weinig echt over het karakter van de honden te vertellen, vooral die uit Spanje, want dan moeten ze het ook maar hebben van de informatie van het asiel. Daarnaast worden er nog heel veel eisen gesteld en moet je maar hopen dat ze er ook voor jou zijn als het niet goed uitpakt.
Ik had zelfs nog nooit een Bodeguero in het echt gezien
Het zijn dus heel wat onzekere factoren en zeker als het je eerste hond wordt, zou ik het niet direct aanraden om via een stichting een hond te nemen, maar juist op zoek te gaan naar een hond waar je de juiste klik mee voelt.
Jammer genoeg wordt het dan moeilijk om aan een Bodeguero te komen (voor mij de reden om dan toch maar via een stichting te adopteren), terwijl ik nog steeds denk dat dit ras op jullie lijf geschreven is.
Actieve, vrolijke clowns, superknuffelig maar niet hyper of veeleisend
. Als je het toch een kans wilt geven, zou ik zeker goed het gesprek aangaan met een stichting die je aanspreekt, en zoeken naar een hond die niet angstig is. Je zult nooit weten wat een hond heeft meegemaakt, maar zolang het geen angstig wegduikend wezentje is geworden kun je er alle kanten mee op.
Ik heb geen ervaring met collies, maar de herders die ik heb gehad (Duits, Mechels, Frans al dan niet x-ingen) zou ik niet aanraden voor snuffelrondjes of een dag luieren. Die willen bezig zijn en het liefst bezig gehouden worden; daarna zijn ze heel lief en rustig in huis hoor
. Mag best een dag minder, maar daarna ga je het beslist merken.
Windhonden zijn ook ideaal qua energie voor jullie, maar die laat je niet met een gerust hart in een wei met konijnen en hazen liggen wachten tot je de paarden gehaald hebt
Zo heeft ieder ras en individu voors en tegens en zullen er wel ergens concessie op gedaan moeten worden. De vraag is dan wat keiharde eis is en wat een wens.
Wat knap dat je alles hebt bijgelezen, volgens mij gaan we aardig rap. Wat je omschrijft is dus ook exact de reden waarom wij niet een hond uit het buitenland willen adopteren. Maar ik wilde er wel open minded in gaan, vooral gezien de positieve reacties. Maar ben er voor nu dus idd ook op terug gekomen.
Wellicht is dat dan toch een groter verschil tussen de collies en duits/mechels. Die laatste vond ik ook absoluut geen aanhankelijke knuffelhonden, dat gevoel krijg ik bij de collies dan weer wel.
vwb windhonden: Tuurlijk kan de hond in t land ook vast aan een lange lijn, maar dat zou ik zelf heel jammer vinden. Loslopen lijkt me voor honden ook het fijnste, maar als je dan gaat wandelen in het bos, kunnen ze denk ik ook moeilijk los?
En wij moeten inderdaad prioriteren in onze wensenlijst. Dat is denk ik gewoon het lastige aan dat je niet met twee gezonde volwassenen bent. De belangrijkste eis is: gezelschap/hulphond, de wens is lekker los mee naar de paarden (en dat ook leuk vinden).
En als ik dan nu kijk naar mijn gevoel, denk ik dat de pinscher daar dan toch het minste bij past. Maar de top 3 blijft de top 3, we gaan hoe dan ook met deze drie kennis maken.
En tot die tijd blijf ik me verder verdiepen in gedrag en opvoeding
1:
)
