Angst-agressie bij ‘giant’ van >60kg

[Cuddie_]

Wanneer is het begonnen? Was je toen al zwanger? Ik heb een herder gehad die uitviel omdat hij boos was en heb er nu eentje die uitviel omdat ze sommige dingen raar vond . Mensen met een pet op of met een getinte huidskleur . Geen agressie maar gewoon blaffen omdat iets " anders " was

Ik heb het uitvallen bij allebei de ho den op dezelfde manier aangepakt . Omdat ik het helemaal niet belangrijk vond waarom ze het deden maar ik er enorm van baalde om met een uitvallende springende herder van 34 kg te lopen

Maar ik moest eerst écht boos worden. De tijd dat ik zachtjes aardig en begripvol was en met lieve woordjes mijn hond mee probeerde te lokken maakte het alleen maar erger . Om het echt goed aan te pakken en dan bedoel ik niet fysiek moet je zelf ten eerste helemaal fit zijn

Wandelen niet meer als ontspanning zien ( dat doet hij maar in de tuin ) maar als training. Ik had een anti trek tuig omdat dat me meer zekerheid gaf en het trekken minder was . En we gingen op pad . Niet angstvallig honden ontlopen maar juist honden opzoeken

Hond op afstand is aandacht vragen hup koekje erin en steeds een beetje dichterbij aandacht vragen koekje erin tot je kunt paseren

Maar dit gaat niet met een hond van 60 kilo en een 6 maanden dikke buik . Hij voelt je onzekerheid en hij voelt dat je niet fit bent. Je schrijft dat je bang bent voor je 5 jarig dochtertje en moet haar dus vooruit sturen. Straks heb je er nog een baby bij hoe zie je dat voor je

Dit train je ook niet even weg . Jij bent terecht bang voor ongelukken en hij voelt dat . Ik snap je ideaal plaatje van een kindje en een baby in de kinderwagen en een grote reus die ernaast waggelt maar dat moet je echt even van je afzetten

Al veel eerder begonnen ja, toen was ik nog niet zwanger, hij was bij de puppycursus al bang voor de andere pups.

Ik ontwijk overigens niet ‘angstvallig’ andere honden, maar ik houd heel bewust zo veel mogelijk afstand om succes te kunnen behalen met hem. Hij wordt er niet beter van als hij constant keihard geconfronteerd wordt en in volle paniek uitfreakt..

Ik ben inderdaad niet fit op het moment, dat zal hij zeker voelen (hoewel ik geen verschil merk) maar ik ben niet onzeker of angstig.

[Cuddie_]

Nee je bent misschien niet onzeker of angstig maar wel bezorgd en dat begrijp ik hoor.
Eerlijk gezegd zou ik in jouw situatie met bekkeninstabiliteit de hond niet meer uitlaten voorlopig.
Misschien geeft dat ook wat meer rust


Ze zijn gewoon enorm sterk . We hebben er in de straat ook eentje wonen en die trok zijn vrouwtje een keer mee omdat hij onze Herderteef zag en met haar wilde spelen. Helemaal niks geen agressie maar vrouwtje viel en brak haar pols heel lelijk

Sindsdien laat haar man de hond uit. Die laat hem los lopen en dat werkt
Misschien kan je nog een uitlaatservice proberen . Dat die hem een paar keer per week ophalen voor een wandeling . Tussen andere honden went hij misschien wel

Ik voel me niet echt bezorgd moet ik zeggen. Ben vrij relaxed en nuchter... hoewel ik moet toegeven dat ik nu soms (hormonen?) het geduld wat ik altijd had, af en toe mis. Als hij blijft doorgaan met uitvallen (laatst bijvoorbeeld naar een hond die 20 meter langs de omheining van hun tuin kon meerennen en dit fel blaffend deed), dan raakt die van mij echt in paniek en blijft ook dat hele stuk mee flippen. Dan verlies ik mijn geduld en word ik boos (mede omdat het gewoon pijn doet als hij zo tekeergaat in combi met mijn bekkeninstabiliteit... ). Dus dat is ook niet ideaal want boos worden is alles behalve effectief natuurlijk. Maar goed we zijn allemaal mensen he.

Ik kan ook beter niet met hem lopen op het moment, maar mijn ouders laten onze honden samen uit, wandelen in de avond een uur en kwartier tot 1,5 uur met alle 3 de honden en voor hem is dat niet ideaal, vanwege een van mijn andere hondjes met soort doggy-downsyndroom, die naar alles blaft.

[Cuddie_]

Het is heel logisch dat je boos wordt. Ik heb zelf heel veel geduld en mijn lontje is lang met honden . Daarom duurde het bij mij ook heel lang voordat ik echt boos werd. Ik wil altijd alles op een lieve zachte manier proberen

Maar het is en blijft ongewenst gedrag wat de oorzaak ook is en of hij er wel of niks aan kan doen
Voorkomen is het beste. Hoe vaker hij de kans krijgt om uit te vallen hoe langer het duurt om het af te leren . Dit gedrag slijt er snel in.

Hij mag best bang zijn voor honden maar daar hoeft hij niet voor uit te vallen
Nu loopt hij met een blaffer dat is helemaal niet ideaal
Kan je die blaffer niet zelf uit laten en je ouders de leonberger ? Hoe heet hij trouwens ?

Ik denk wel dat zijn angst nu versterkt wordt door de hormonen . Laat hem aub niet castreren want dat maakt het allemaal erger. Misschien kan je iets bereiken met suplementen
Ik heb een hele angstige hond gehad die was bang voor geluiden

En had daardoor verlatingsangst . Huilen,joelen,de hele vloer onder kwijlen,slopen stress en daardoor diarree en darmproblemen noem het maar op . Ik heb heel veel baat gehad bij AminoCalm en ActiveLive

Omdat hij zo gestrest was knokte hij buiten met elke reu . En het was geen herder het is die zwarte in mijn avater

Ja ik moet zeggen dat mijn boosheid ook niks deed, hij zit dan zo in de rode-zone dat hij nergens meer toegankelijk voor is.
Ik laat hem zeker niet castreren. Dan wordt het waarschijnlijk nóg erger.

Mijn ouders wandelen graag met de andere 2 hondjes en vinden de leo (logisch) niet fijn om mee te lopen.. ik wil ze dus graag een beetje ontlasten en niet dat ze steeds gefrustreerder raken door de leo. Maar samen uitlaten is gewoon niet handig dus vandaar dat ik ze ook weer splits nu. Toen ze samen liepen kon ik ook echt bijna niet lopen van de pijn dus ik had weinig keus. Nu gaat het... niet ideaal en nog altijd pijnlijk, maar te doen.

Hier was de ActiveLife aanbevolen, die heb ik ook direct besteld. Zal vandaag of morgen binnen zijn. Dus dan gaan we daar mee aan de slag, kijken of het wat helpt!

[Jackira]

Hoe vaak grijp je succesvol in vóórdat hij de fout in gaat? Dus niet als hij al iets doet dat niet mag, maar op het moment dat hij er aan begint te denken om het te doen?

Af en toe, vooral als het gaat om honden achter een omheining of een hond die echt flink op afstand is. Daar gaat hij niet zo snel van 0 naar 100 en kan ik hem nog verleiden tot focussen op mij of iets anders te doen. Als dit lukt dan wordt hij ook de hemel ingeprezen en knuffelen we even uitgebreid.

Ik bedoel in huis. Dus niet met honden, maar in het verloop van een normale dag. Hoe vaak grijp je in voor hij doet wat niet mag en hoe vaak pas als hij het al doet of zelfs al gedaan heeft?

Vrijwel altijd? Hij doet bijna nooit iets dat niet mag. Maar bijvoorbeeld als hij erg enthousiast is als ik binnenkom (en dan weet ik dat hij dolgraag zou willen springen) dan waarschuw ik hem al dat hij rustig moet zijn en blijft hij ook laag. Hij mag niet bij de tafel als wij eten, komt hij aangelopen en duidelijk met de intentie om zijn hoofd erbij op tafel te leggen, dan wordt hij al gecorrigeerd en druipt hij weer af.
Ik probeer eigenlijk altijd gedrag voor te zijn.
Maar áls hij iets doet wat niet mag, is dat meestal in de tijd dat wij niet thuis zijn.

Edit: als ik hem iets zie doen (bv tegen aanrecht aanspringen omdat er iets lekkers vanaf te graaien valt, dan krijgt hij flink op zn kop. Als hij iets heeft gedaan (bv ik kom thuis en hij heeft een mand uit elkaar getrokken) dan reageer ik niet. Achteraf straf ik niet.

Ik denk dat je hem onder controle hebt in de wat makkelijkere situaties. Zoals thuis.

Net als dat je gehoorzaamheid in veel verschillende situaties moet oefenen is dat in dit geval ook zo. Hij kan het thuis, maar buiten in een situatie met veel stress blijkbaar niet.

Ergens zit toch nog iets wat je zelf kunt veranderen. Ook al verzet je je heel erg om naar je eigen gedrg als mede oorzaak te kijken. Het is geen falen hoor, maar juist de oplossing als je je eigen gedrag ook onder de loep neemt.

Het is een wisselwerking, dus ergens gaat er bij jou ook iets mis wat voor verbetering vatbaar is. Bijvoorbeeld al in het begin niet nadenken dat een uitvallende hond geen goed voorbeeld voor hem als pup is vind ik iets waar je op in had kunnen spelen. Ik heb 14 jaar een hond gehad die niet met andere honden kon en ook niet betrouwbaar was met vreemde mensen. Hij liep wel dagelijks los uiteindelijk omdat ik hem onder controle had. Ik zocht wel altijd de oplossing bij mezelf omdat ik daar iets mee kon.

Viel hij toch uit naar andere honden? Dan deed ik zelf blijkbaar iets verkeerd. Ik vroeg iets van hem wat hij (nog) niet kon. Ik hield dan de afstand blijkbaar niet groot genoeg. Of ik had ongemerkt toch meer spanning dan ik dacht.

Boos zijn of afstraffen hoeft niet. Wel zelfverzekerd op een eerlijke manier duidelijk maken wat je van hem verwacht en vervangend gedrag aanleren. Ook als hij bang is. Zorg dat hij leert dat jij het oplost en dat hij het zelf niet hoeft te doen.

[Cuddie_]

Nee dat klopt. Als het te stressvol is dan valt voor hem de hele omgeving weg en zit hij alleen nog in de paniek modus. Dan heb ik inderdaad niks meer over hem te zeggen.

Ik verzet me overigens echt niet om te veranderen hoor. Ik weet alleen gewoon niet wát. Ik ben mij bewust van mijn energie aan de lijn en aan wat stress kan triggeren etc. En ik doe mijn best om de situaties zo makkelijk mogelijk voor hem te maken.

Betreft de andere (blafffende) hond heb je helemaal gelijk. Die is echter niet bang, hij valt ook niet uit, hij blaft uit enthousiasme naar alles. Speels/vrolijk. Ik heb mij niet gerealiseerd dat dit de leo kon triggeren in angst. Dat is mijn grote fout geweest.
Hij blaft, maar rent op de honden af en vindt het leuk, dus heb dit niet gelinkt aan aanleren van angst voor de pup. Maar denk wel zeker dat dit het effect geweest is. Helaas.

[Jackira]

Nee dat klopt. Als het te stressvol is dan valt voor hem de hele omgeving weg en zit hij alleen nog in de paniek modus. Dan heb ik inderdaad niks meer over hem te zeggen.

Ik verzet me overigens echt niet om te veranderen hoor. Ik weet alleen gewoon niet wát. Ik ben mij bewust van mijn energie aan de lijn en aan wat stress kan triggeren etc. En ik doe mijn best om de situaties zo makkelijk mogelijk voor hem te maken.

Betreft de andere (blafffende) hond heb je helemaal gelijk. Die is echter niet bang, hij valt ook niet uit, hij blaft uit enthousiasme naar alles. Speels/vrolijk. Ik heb mij niet gerealiseerd dat dit de leo kon triggeren in angst. Dat is mijn grote fout geweest.
Hij blaft, maar rent op de honden af en vindt het leuk, dus heb dit niet gelinkt aan aanleren van angst voor de pup. Maar denk wel zeker dat dit het effect geweest is. Helaas.

Dat geeft helemaal niks, niemand doet alles perfect. Alleen probeer gewoon objectief te kijken naar je eigen aandeel en schiet niet direct in de verdediging Het is juist een mede oplossing door daar ook voor open te staan.

[Cuddie_]

Ik hoop dat het helpt ik ken de leonberger zelf niet zo goed van karakter maar ze zien er altijd zo heerlijk rustig uit . Heb je ook een foto ? Vind hij Hersenwerkjes leuk want daar kan je hem ook lekker moe mee maken

Hij is ook heerlijk. Echt, op de angst na voor honden, is het zo’n fantastische hond. Zo’n grote goedzak! Kan me geen fijnere hond bedenken. Jammer van dat ‘kleine’ nadeeltje haha.
Hier wat foto’s van de schat.

[Cuddie_]

Nee dat klopt. Als het te stressvol is dan valt voor hem de hele omgeving weg en zit hij alleen nog in de paniek modus. Dan heb ik inderdaad niks meer over hem te zeggen.

Ik verzet me overigens echt niet om te veranderen hoor. Ik weet alleen gewoon niet wát. Ik ben mij bewust van mijn energie aan de lijn en aan wat stress kan triggeren etc. En ik doe mijn best om de situaties zo makkelijk mogelijk voor hem te maken.

Betreft de andere (blafffende) hond heb je helemaal gelijk. Die is echter niet bang, hij valt ook niet uit, hij blaft uit enthousiasme naar alles. Speels/vrolijk. Ik heb mij niet gerealiseerd dat dit de leo kon triggeren in angst. Dat is mijn grote fout geweest.
Hij blaft, maar rent op de honden af en vindt het leuk, dus heb dit niet gelinkt aan aanleren van angst voor de pup. Maar denk wel zeker dat dit het effect geweest is. Helaas.

Dat geeft helemaal niks, niemand doet alles perfect. Alleen probeer gewoon objectief te kijken naar je eigen aandeel en schiet niet direct in de verdediging Het is juist een mede oplossing door daar ook voor open te staan.

Sorry, het komt misschien niet zo over, maar ik sta er wel voor open hoor. Ik raak alleen soms wat geërgerd van verkeerde aannames.

[Cuddie_]

Misschien is het de tijdsdruk die je voelt? Dat dat juist tegen werkt bedoel ik.

Ja dat helpt niet gevoelsmatig inderdaad. En de pijn, dat werkt ook tegen.

[Cuddie_]

Oh hij is echt groot vooral bij je dochtertje
Heet hij Giant ?

Hij is ook groot haha. Hij heet M.oos overigens.

[Jackira]

Nee dat klopt. Als het te stressvol is dan valt voor hem de hele omgeving weg en zit hij alleen nog in de paniek modus. Dan heb ik inderdaad niks meer over hem te zeggen.

Ik verzet me overigens echt niet om te veranderen hoor. Ik weet alleen gewoon niet wát. Ik ben mij bewust van mijn energie aan de lijn en aan wat stress kan triggeren etc. En ik doe mijn best om de situaties zo makkelijk mogelijk voor hem te maken.

Betreft de andere (blafffende) hond heb je helemaal gelijk. Die is echter niet bang, hij valt ook niet uit, hij blaft uit enthousiasme naar alles. Speels/vrolijk. Ik heb mij niet gerealiseerd dat dit de leo kon triggeren in angst. Dat is mijn grote fout geweest.
Hij blaft, maar rent op de honden af en vindt het leuk, dus heb dit niet gelinkt aan aanleren van angst voor de pup. Maar denk wel zeker dat dit het effect geweest is. Helaas.

Dat geeft helemaal niks, niemand doet alles perfect. Alleen probeer gewoon objectief te kijken naar je eigen aandeel en schiet niet direct in de verdediging Het is juist een mede oplossing door daar ook voor open te staan.

Sorry, het komt misschien niet zo over, maar ik sta er wel voor open hoor. Ik raak alleen soms wat geërgerd van verkeerde aannames.

dat herken ik . Toen ik hier met mijn problemen aankwam werd er uiteindelijk ook gezegd dat ik zelf mijn hond misselijk maakte het was allemaal mijn schuld omdat ik er zo gespannen mee omging

Natuurlijk heeft je eigen gedrag invloed op het gedrag van je hond hoor maar het voelde alsof het allemaal mijn eigen schuld was

Je hebt gewoon altijd invloed op je hond. Ook door niet genoeg invloed te hebben. En dat heeft niks te maken met dat iemand "schuldig"is. Dat is een gevoel wat je er zelf aan plakt.

[Cuddie_]

Nee dat klopt. Als het te stressvol is dan valt voor hem de hele omgeving weg en zit hij alleen nog in de paniek modus. Dan heb ik inderdaad niks meer over hem te zeggen.

Ik verzet me overigens echt niet om te veranderen hoor. Ik weet alleen gewoon niet wát. Ik ben mij bewust van mijn energie aan de lijn en aan wat stress kan triggeren etc. En ik doe mijn best om de situaties zo makkelijk mogelijk voor hem te maken.

Betreft de andere (blafffende) hond heb je helemaal gelijk. Die is echter niet bang, hij valt ook niet uit, hij blaft uit enthousiasme naar alles. Speels/vrolijk. Ik heb mij niet gerealiseerd dat dit de leo kon triggeren in angst. Dat is mijn grote fout geweest.
Hij blaft, maar rent op de honden af en vindt het leuk, dus heb dit niet gelinkt aan aanleren van angst voor de pup. Maar denk wel zeker dat dit het effect geweest is. Helaas.

Dat geeft helemaal niks, niemand doet alles perfect. Alleen probeer gewoon objectief te kijken naar je eigen aandeel en schiet niet direct in de verdediging Het is juist een mede oplossing door daar ook voor open te staan.

Sorry, het komt misschien niet zo over, maar ik sta er wel voor open hoor. Ik raak alleen soms wat geërgerd van verkeerde aannames.

dat herken ik . Toen ik hier met mijn problemen aankwam werd er uiteindelijk ook gezegd dat ik zelf mijn hond misselijk maakte het was allemaal mijn schuld omdat ik er zo gespannen mee omging

Natuurlijk heeft je eigen gedrag invloed op het gedrag van je hond hoor maar het voelde alsof het allemaal mijn eigen schuld was

Ja dat vind ik wel vervelend. Die aannames dat ik gespannen ben of de riem panisch kort pak en hem hiermee trigger of weet ik veel wat allemaal, dat vind ik vervelend want ik vind het juist heel belangrijk om er mee bezig te zijn wat ík doe en probeer daar echt mn best in te doen en over te blijven reflecteren. En adviezen vraag ik juist dus die zijn helemaal welkom.

[Cuddie_]

Nee je bent misschien niet onzeker of angstig maar wel bezorgd en dat begrijp ik hoor.
Eerlijk gezegd zou ik in jouw situatie met bekkeninstabiliteit de hond niet meer uitlaten voorlopig.
Misschien geeft dat ook wat meer rust


Ze zijn gewoon enorm sterk . We hebben er in de straat ook eentje wonen en die trok zijn vrouwtje een keer mee omdat hij onze Herderteef zag en met haar wilde spelen. Helemaal niks geen agressie maar vrouwtje viel en brak haar pols heel lelijk

Sindsdien laat haar man de hond uit. Die laat hem los lopen en dat werkt
Misschien kan je nog een uitlaatservice proberen . Dat die hem een paar keer per week ophalen voor een wandeling . Tussen andere honden went hij misschien wel

Of kan de fokker niks voor je betekenen? Die is bekend met het ras en wandelt ook dagelijks met een hond neem ik aan. Kan hij daar niet een tijdje logeren?

De fokkers hebben al hun hulp aangeboden, daar mag hij naartoe als ik het even niet meer zie zitten. Die vangen hem met alle liefde op. Maar die hebben al 5 leo’s en sinds kort nog een pup erbij, dus daar wil ik liever ook niet (te veel) op terugvallen. En ik wil kijken of hij rondom de bevalling een weekje daar terecht kan.

Uitlaatservice zou lekker zijn, maar hij kan niet tussen andere honden lopen. Daar is hij écht nog lang niet aan toe helaas.

Ze zijn inderdaad mega sterk, dat is een nadeel. Je bent al snel in ‘onmacht’ gewoon fysiek gezien.

[Cuddie_]

Misschien is het de tijdsdruk die je voelt? Dat dat juist tegen werkt bedoel ik.

Ja dat helpt niet gevoelsmatig inderdaad. En de pijn, dat werkt ook tegen.

Dat snap ik. Die tijdsdruk voelde ik ook. Een jankende hond en klagende buren. En elke keer het advies krijgen om opnieuw te beginnen met alleen laten . 5 minuten . Ja hoe dan ik moet ook werken en kan niet elke keer vrij vragen wekenlang buiten de vakantie om

En na de vakantie begon het elke keer weer opnieuw
Je wil het beste voor je hond en kan dat niet geven ( daar kwam dat schuldgevoel vandaan )
Soms is het beste niet genoeg maar moet het maar

Als je even niet in staat ben om met hem te wandelen dan is dat maar zo
Even loslaten kan ook lucht geven
Of als het je toch niet lekker zit kan je misschien op een heel vroeg of laat tijdstip met hem lopen als er geen andere honden zijn

Het is nu lekker lang licht. Of in de auto gooien en ergens gaan wandelen waar je niemand tegen komt
Als hij angstig is dan is een uur tot anderhalf uur lopen best pittig
Het hielp hier heel goed om de wandeling korter te maken en heel voorspelbaar en saai

Dus altijd dezelfde route en niet te lang zodat hij niet de kans kreeg om helemaal gestrest te raken

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

[Doyaquba]

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

Kan je niet alleen die dingen doen dan een paar keer per week en verder niet uitlaten rond andere honden? Als het alleen maar zorgt voor stress bij jullie samen zou ik gewoon alleen de leuke dingen doen (krijg ik vast sommige mensen op m'n dak omdat 'je elke dag 5 uur moet lopen'). Ik weet dat het het probleem niet oplost, maar je hebt nu lijkt me wel andere dingen aan je hoofd dan heel hard gaan trainen met je hond terwijl je ook zwanger bent en dus pijn hebt begrijp ik. Die hond vindt dat echt niet zo erg hoor, om alleen de tuin te zien en spelletjes te doen met jou samen daar als je om de dag ergens heen gaat.

Bovendien, een waakhond waakt nog meer over een zwangere vrouw, dus het gedrag kan daardoor wel worden versterkt. Voor mij klinkt het nog steeds alsof hij jou en de familie/roedel erg beschermt.

[Habibi]

Ik heb alles gelezen, en heb bewondereing voor hoeveel je wilt doen voor de hond.

Maar ik snap de reacties van een paar anderen in dit topic wel.
Ik vraag mij af of dit eigenlijk wel volledig als angst beschouwd en aangepakt moet worden.

Het zijn van oorsprong wel waak en verdedigingshonden. Die vooral hun baas, waar ze behoorlijk trouw aan zijn, kunnen willen verdedigen.

ik vraag mij dus ook oprecht af of het niet dat gedrag is, dat hij overmatig laat zien.
Extreem lief naar de familie. Maar wel zodanig dat hij dus ook echt geen andere vreemde honden bij zijn baas wil hebben.
Pas als de baas 100% duidelijk maakt dat de andere hond erbij hoort (zoals de logés in huis) zal hij dat pikken., En dan ook volledig, want horen ze er eenmaal bij en zijn ze eigen, dan is het DUS goed.

Maakt dus ook dat ik mij afvraag of dit dier hetzelfde gedrag zou laten zien, waneer hij met een totale vreemde op pad gaat, zonder dat 1 van zijn gezinsleden erbij is.

Alles wat ik tot nu toe lees KAN (hoeft niet) ook prima bij het verhaal passen dat ik zojuist opgeschreven heb.
Ik denk echt dat het belangrijk is om uit te zoeken wat de achterliggende oorzaak is.

Want als het werkelijk verdediging is, en je geeft hem daarvoor koekjes, ben je dus heel erg averechts bezig, en maak je de boel alleen maar erger. Hoe goed bedoeld ook...

[Cuddie_]

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

Kan je niet alleen die dingen doen dan een paar keer per week en verder niet uitlaten rond andere honden? Als het alleen maar zorgt voor stress bij jullie samen zou ik gewoon alleen de leuke dingen doen (krijg ik vast sommige mensen op m'n dak omdat 'je elke dag 5 uur moet lopen'). Ik weet dat het het probleem niet oplost, maar je hebt nu lijkt me wel andere dingen aan je hoofd dan heel hard gaan trainen met je hond terwijl je ook zwanger bent en dus pijn hebt begrijp ik. Die hond vindt dat echt niet zo erg hoor, om alleen de tuin te zien en spelletjes te doen met jou samen daar als je om de dag ergens heen gaat.

Is een moeilijke, ik begrijp je, maar weet niet of dat werkt voor ons. Hij is gewend aan zijn hoeveelheid beweging per dag en gaat graag ‘slopen’ in huis als hij alleen is, als hij die hoeveelheid niet krijgt.
Denk dat je met spelletjes etc niet genoeg kan opvangen om hem écht uit te putten.

[Doyaquba]

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

Kan je niet alleen die dingen doen dan een paar keer per week en verder niet uitlaten rond andere honden? Als het alleen maar zorgt voor stress bij jullie samen zou ik gewoon alleen de leuke dingen doen (krijg ik vast sommige mensen op m'n dak omdat 'je elke dag 5 uur moet lopen'). Ik weet dat het het probleem niet oplost, maar je hebt nu lijkt me wel andere dingen aan je hoofd dan heel hard gaan trainen met je hond terwijl je ook zwanger bent en dus pijn hebt begrijp ik. Die hond vindt dat echt niet zo erg hoor, om alleen de tuin te zien en spelletjes te doen met jou samen daar als je om de dag ergens heen gaat.

Is een moeilijke, ik begrijp je, maar weet niet of dat werkt voor ons. Hij is gewend aan zijn hoeveelheid beweging per dag en gaat graag ‘slopen’ in huis als hij alleen is, als hij die hoeveelheid niet krijgt.
Denk dat je met spelletjes etc niet genoeg kan opvangen om hem écht uit te putten.

Ik heb een jonge reu (1 jaar) waarmee ik een uur kan lopen en dan heeft hij nóg energie over. Als ik 5 tot 10 minuten werk aan een nieuw 'kunstje' gaat hij wel slapen. Dus het hangt wel af van de intensiteit waarmee je oefeningen doet en hoeveel ze moeten nadenken. Maar goed, je weet inderdaad niet of het werkt tot je het probeert, maar dat geldt voor alles.
Ze zijn bij ons ook zelden alleen dus lopen eigenlijk altijd rond in huis en tuin, dus echt vergelijkbaar is dat niet met een hond die structureel alleen moet zijn.

[ranetje]

Doe niet zo fel, ik val je niet aan.
Je was voor mij kennelijk niet duidelijk genoeg in eerdere uitleg.
Voor wat betreft die halti.
Ik vind het uitstekend dat je dat ding gebruikt, dus ook daar val ik je helemaal niet op aan.

Ik begrijp niet helemaal hoe hij nog zo kan uitvallen met die halti om.
Dus ik ga me daar zonder zoiets te hebben gezien ook niet verder over uitlaten.

Dat was niet fel bedoeld, mijn excuses als dat zo overkwam. Ik ging er vanuit dat dat logisch was, gezien er geen probleem was als hij met halti níet zou uitvallen. Kon me voorstellen dat je het slecht vond voor zn arme neus ofzo.. ben zelf namelijk ook helemaal geen voorstander van zo veel druk op de neus. Maar goed, voor nu heb ik echt geen andere optie.

Ik heb nog een vraag n.a.v. die halti, juist vanwege het stukje dat ik even heb aangegeven.
Hoe werk je met die halti?
Je hebt het wel over druk op de neus, maar moet die er constant zijn?
Je kunt hem ook meer/anders/beter(?) inzetten.
Misschien doe je dat al maar omdat ik dat niet heb zien staan leg ik het voor.

Als ik een halti gebruik zou ik de lijn dubbel bevestigd hebben.
Een soort politielijn met aan beide kanten een jeton.
Een kant bevestigd aan de halti en de andere kant bevestigd aan de ring van een gewone halsband (of tuig).
Je hebt zeker in het begin op het moment van ingrijpen wel beide handen nodig.
Je houdt de lijn vast op een punt waar er geen druk op de halti is.

Op het moment dat het moeilijker wordt voor je hond pak je met je andere handde lijn ook vast, maar dichter bij de halti zodat je met die hand de kop van Moos kan afwenden zodat hij niet langer kijkt naar waar hij onrustig van wordt. Vervolgens laat je hem zitten, kop blijft voorlopig afgewend.
Blijft hij dan rustig, of wordt hij weer rustig dan beloon je dat.
Naarmate het gemakkelijker voor hem en jou wordt om de kop af te wenden kan je uiteindelijk doorlopen met zijn kop afgewend, zonder dat hij nog hoeft te zitten.

Misschien is dat een optie?

[Cuddie_]

Ik heb alles gelezen, en heb bewondereing voor hoeveel je wilt doen voor de hond.

Maar ik snap de reacties van een paar anderen in dit topic wel.
Ik vraag mij af of dit eigenlijk wel volledig als angst beschouwd en aangepakt moet worden.

Het zijn van oorsprong wel waak en verdedigingshonden. Die vooral hun baas, waar ze behoorlijk trouw aan zijn, kunnen willen verdedigen.

ik vraag mij dus ook oprecht af of het niet dat gedrag is, dat hij overmatig laat zien.
Extreem lief naar de familie. Maar wel zodanig dat hij dus ook echt geen andere vreemde honden bij zijn baas wil hebben.
Pas als de baas 100% duidelijk maakt dat de andere hond erbij hoort (zoals de logés in huis) zal hij dat pikken., En dan ook volledig, want horen ze er eenmaal bij en zijn ze eigen, dan is het DUS goed.

Maakt dus ook dat ik mij afvraag of dit dier hetzelfde gedrag zou laten zien, waneer hij met een totale vreemde op pad gaat, zonder dat 1 van zijn gezinsleden erbij is.

Alles wat ik tot nu toe lees KAN (hoeft niet) ook prima bij het verhaal passen dat ik zojuist opgeschreven heb.
Ik denk echt dat het belangrijk is om uit te zoeken wat de achterliggende oorzaak is.

Want als het werkelijk verdediging is, en je geeft hem daarvoor koekjes, ben je dus heel erg averechts bezig, en maak je de boel alleen maar erger. Hoe goed bedoeld ook...

Bedankt voor het lezen!
Ik begrijp je helemaal, ze staan er ook om bekend om te verdedigen, misschien dat dat echt wel meespeelt / het probleem erger maakt. De oorsprong ligt echter wél echt bij angst. Hij vindt andere honden oprecht heel eng. En misschien valt hij uit om de hond bij hem uit de buurt te houden, misschien ook om hem uit onze buurt te houden. Dat weet ik niet. De eerste wandeling met mijn vader viel hij hetzelfde uit en mijn vader was niet echt ‘een bekende/vertrouwd persoon’. Dus dat zou laten zien dat het misschien niet zo zeer met mij verdedigen te maken zou hebben? Maar sluit niet uit dat het niet misschien erger wordt door die insteek.
Voorheen in losloopgebieden ging ik bewust naar andere honden toe en hier mee ‘knuffelen’ om te laten zien dat ik ze wél lief vond. Maar die honden waren ook écht niet welkom in zijn buurt...

Met de logés is het niet dat hij dat wel pikte omdat wij laten zien dat ze welkom zijn. Het heeft echt 1,5 dag geleidelijke gewenning en training gekost om hem zover te krijgen dat hij er voor open stond om eens te gaan snuffelen.

[Cuddie_]

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

Kan je niet alleen die dingen doen dan een paar keer per week en verder niet uitlaten rond andere honden? Als het alleen maar zorgt voor stress bij jullie samen zou ik gewoon alleen de leuke dingen doen (krijg ik vast sommige mensen op m'n dak omdat 'je elke dag 5 uur moet lopen'). Ik weet dat het het probleem niet oplost, maar je hebt nu lijkt me wel andere dingen aan je hoofd dan heel hard gaan trainen met je hond terwijl je ook zwanger bent en dus pijn hebt begrijp ik. Die hond vindt dat echt niet zo erg hoor, om alleen de tuin te zien en spelletjes te doen met jou samen daar als je om de dag ergens heen gaat.

Is een moeilijke, ik begrijp je, maar weet niet of dat werkt voor ons. Hij is gewend aan zijn hoeveelheid beweging per dag en gaat graag ‘slopen’ in huis als hij alleen is, als hij die hoeveelheid niet krijgt.
Denk dat je met spelletjes etc niet genoeg kan opvangen om hem écht uit te putten.

Ik heb een jonge reu (1 jaar) waarmee ik een uur kan lopen en dan heeft hij nóg energie over. Als ik 5 tot 10 minuten werk aan een nieuw 'kunstje' gaat hij wel slapen. Dus het hangt wel af van de intensiteit waarmee je oefeningen doet en hoeveel ze moeten nadenken. Maar goed, je weet inderdaad niet of het werkt tot je het probeert, maar dat geldt voor alles.
Ze zijn bij ons ook zelden alleen dus lopen eigenlijk altijd rond in huis en tuin, dus echt vergelijkbaar is dat niet met een hond die structureel alleen moet zijn.

Nee daar heb je inderdaad gelijk in. Mentaal uitputten werkt soms even effectief ja, bedankt, ik kan het in ieder geval eens proberen!
Ik ben op het moment heel veel thuis omdat ik ivm de zwangerschap/lichamelijke gesteldheid maar 3 x 2 uur mag werken per week.
Hij is dan ook uren per dag in de tuin en met mij.
Sluit niet uit dat als hij niet moe genoeg is en ik 2 uur weg ben, iets ernstig kapot kan zijn bij terugkomst hahaha

[Doyaquba]

Het duurt (dacht ik) 5 dagen voor alle cortisol/stresshormoon is afgebroken namelijk, dus dan moet je die periode aanhouden om te zorgen dat zijn stress-emmertje even helemaal leeg is. En dan weer proberen. Gewoon met een schone lei zeg maar.
De lijntechniek van ranetje klinkt heel goed!
Hopelijk gaat het snel beter

[Cuddie_]

Doe niet zo fel, ik val je niet aan.
Je was voor mij kennelijk niet duidelijk genoeg in eerdere uitleg.
Voor wat betreft die halti.
Ik vind het uitstekend dat je dat ding gebruikt, dus ook daar val ik je helemaal niet op aan.

Ik begrijp niet helemaal hoe hij nog zo kan uitvallen met die halti om.
Dus ik ga me daar zonder zoiets te hebben gezien ook niet verder over uitlaten.

Dat was niet fel bedoeld, mijn excuses als dat zo overkwam. Ik ging er vanuit dat dat logisch was, gezien er geen probleem was als hij met halti níet zou uitvallen. Kon me voorstellen dat je het slecht vond voor zn arme neus ofzo.. ben zelf namelijk ook helemaal geen voorstander van zo veel druk op de neus. Maar goed, voor nu heb ik echt geen andere optie.

Ik heb nog een vraag n.a.v. die halti, juist vanwege het stukje dat ik even heb aangegeven.
Hoe werk je met die halti?
Je hebt het wel over druk op de neus, maar moet die er constant zijn?
Je kunt hem ook meer/anders/beter(?) inzetten.
Misschien doe je dat al maar omdat ik dat niet heb zien staan leg ik het voor.

Als ik een halti gebruik zou ik de lijn dubbel bevestigd hebben.
Een soort politielijn met aan beide kanten een jeton.
Een kant bevestigd aan de halti en de andere kant bevestigt aan de ring van een gewone halsband (of tuig).
Je hebt zeker in het begin op het moment van ingrijpen wel beide handen nodig.
Je houdt de lijn vast op een punt waar er geen druk op de halti is.

Op het moment dat het moeilijker wordt voor je hond pak je met je andere handde lijn ook vast, maar dichter bij de halti zodat je met die hand de kop van Moos kan afwenden zodat hij niet langer kijkt naar waar hij onrustig van wordt. Vervolgens laat je hem zitten, kop blijft voorlopig afgewend.
Blijft hij dan rustig, of wordt hij weer rustig dan beloon je dat.
Naarmate het gemakkelijker voor hem en jou wordt om de kop af te wenden kan je uiteindelijk doorlopen met zijn kop afgewend, zonder dat hij nog hoeft te zitten.

Misschien is dat een optie?

Ik heb altijd de halti met een politielijn en een tuig met politielijn (binnendoor) of een flexlijn (bos etc).
Ik heb beide riemen samen vast, maar de lijn aan het tuig korter, waardoor de lijn aan de halti standaard los hangt. Daar grijp ik hem pas echt aan vast als hij begint met uitvallen, zolang hij dat niet doet, krijgt hij dus ook geen druk op zijn neus. Maar als hij uitalt blijft hij soms flink stuiteren, tegen de halti in, ik blijf hem proberen naar onder te houden, dus dan komt er best veel druk op de neus (tijdelijk).

Wat jij uitlegt is eigenlijk ongeveer wat ik doe, behalve het zitten. De gedragstherapeute gaf aan dat ik dat niet van hem kon vragen, omdat hij in die heftig opgewonden toestand gewoon letterlijk niet in staat is te gaan zitten. Dan heb ik het even over de fase rood. Valt het mee, dan lukt dat soms wel.

[Cuddie_]

Het duurt (dacht ik) 5 dagen voor alle cortisol/stresshormoon is afgebroken namelijk, dus dan moet je die periode aanhouden om te zorgen dat zijn stress-emmertje even helemaal leeg is. En dan weer proberen. Gewoon met een schone lei zeg maar.
De lijntechniek van ranetje klinkt heel goed!
Hopelijk gaat het snel beter

Bedankt voor de tip!

[Fotogravinnetje]

Als je niet van hem kunt vragen te gaan zitten vanwege de opwinding, ben je dus al VEEL TE LAAT. Je moet al beginnen bij het eerste minieme teken van spanning en daar de boel onderbreken. Natuurlijk kun je hem op dat moment nog laten zitten. Hij heeft de hond gezien, bouwt heel lichte spanning op, jij buigt z'n kop weg van de hond en vraagt een zit. Dan is er nog geen opwinding, alleen lichte spanning die je op dat moment doorbreekt

[dagmar88]

Voorheen in losloopgebieden ging ik bewust naar andere honden toe en hier mee ‘knuffelen’ om te laten zien dat ik ze wél lief vond. Maar die honden waren ook écht niet welkom in zijn buurt...

Want als een ander clowns staat te aaien vind ik ze minder eng.


Ik zou je vader of vriend met hem laten fietsen en eens kijken naar een loopband als dat een mogelijkheid is.
Het liefst vlak voor jij met hem gaat wandelen.
Je neemt hem straks ook niet even lekker makkelijk samen met de baby mee.

Fietsen dubbel gezekerd aan een springer en halsband, eventueel nog een tweede lijn naar een halti.
In hoog tempo met de baas mee moeten lopen maakt volgzaam. Volgen is goed voor hun geest en de omgeving wordt minder belangrijk.
Waar dat kan andere honden zo veel mogelijk uit de weg gaan. Als het toch moet zijn de momenten van passeren maar heel kort. Hij kan het meteen van zich af lopen en leren negeren.
Ik zou daar sowieso de nadruk op leggen, dat hij niets met andere honden moet. En niet zo zeer afleiden als in kijk koekie koekie, maar een commando waarbij hij zijn blik op jou houdt en dat belonen.
Werkt ook als afleiding, maar niet vrijblijvend.

[Alfilillo]

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

Kan je niet alleen die dingen doen dan een paar keer per week en verder niet uitlaten rond andere honden? Als het alleen maar zorgt voor stress bij jullie samen zou ik gewoon alleen de leuke dingen doen (krijg ik vast sommige mensen op m'n dak omdat 'je elke dag 5 uur moet lopen'). Ik weet dat het het probleem niet oplost, maar je hebt nu lijkt me wel andere dingen aan je hoofd dan heel hard gaan trainen met je hond terwijl je ook zwanger bent en dus pijn hebt begrijp ik. Die hond vindt dat echt niet zo erg hoor, om alleen de tuin te zien en spelletjes te doen met jou samen daar als je om de dag ergens heen gaat.

Bovendien, een waakhond waakt nog meer over een zwangere vrouw, dus het gedrag kan daardoor wel worden versterkt. Voor mij klinkt het nog steeds alsof hij jou en de familie/roedel erg beschermt.

Dit is heel positief, dat er plekken en tijden zijn waar hij wel relaxt wandelt. Ik ben het eens met Doyaquba en zou het een tijdje houden bij alleen de relaxte wandelingen na een autoritje, ook al zal hij dan minder uren wandelen en verder lekker in de tuin met hem bezig zijn. De andere wandelingen betekenen nu voor hem toch alleen maar stress, waarschijnlijk vanaf het moment dat je een stap buiten de deur zet. Die cirkel moet je doorbreken. Dat is voor jezelf ook wel fijn denk ik. Een paar weken rust zeg maar.

[dagmar88]

Zodra ik zelf gespannen word van hun gedrag ga ik naar huis. De tering met je, ik loop voor m'n plezier.
Dus het inderdaad zo opzetten dat het alleen maar goed kan gaan en leuk is en anders heeft ie pech gehad.
Je wint helemaal niets met tegen heug en meug doorploeteren. Daar raak je zelf net zo goed permanent gestrest van en het geeft een heel vervelende wisselwerking.
Hetzelfde trouwens met dat gesloop. Je gaat met pijn in je buik weg en bent er toch de hele tijd dat je weg bent mee bezig wat je aan gaat treffen.
Dan zorg ik dat er niks te slopen valt.
Kan hij niet buiten blijven als je weg bent?

[DeDiana]

Ik ging eerst inderdaad regelmatig om 05:00 uur met hem wandelen. Lekker in alle rust, niemand op straat. Maar ik slaap nu slecht en ben enorm moe, ik red dat op het moment even niet. En heel laat ook niet, want ik lig al om 21:30 uur in bed
Ik gooi hem wel meerdere keren per week in de auto om naar een rustig bos te gaan inderdaad. Dat is voor ons beide fijn. Hij gaat ook heel graag mee in de auto, heb het idee dat hij dit ook linkt aan ‘leuke dingen’. Of hij gaat mee naar stal (naar de paarden), of hij gaat naar het bos, of naar het water...
Is ook lekker om die ontspanning erin te houden, voor ons allebei.

Kan je niet alleen die dingen doen dan een paar keer per week en verder niet uitlaten rond andere honden? Als het alleen maar zorgt voor stress bij jullie samen zou ik gewoon alleen de leuke dingen doen (krijg ik vast sommige mensen op m'n dak omdat 'je elke dag 5 uur moet lopen'). Ik weet dat het het probleem niet oplost, maar je hebt nu lijkt me wel andere dingen aan je hoofd dan heel hard gaan trainen met je hond terwijl je ook zwanger bent en dus pijn hebt begrijp ik. Die hond vindt dat echt niet zo erg hoor, om alleen de tuin te zien en spelletjes te doen met jou samen daar als je om de dag ergens heen gaat.

Bovendien, een waakhond waakt nog meer over een zwangere vrouw, dus het gedrag kan daardoor wel worden versterkt. Voor mij klinkt het nog steeds alsof hij jou en de familie/roedel erg beschermt.

Dit is heel positief, dat er plekken en tijden zijn waar hij wel relaxt wandelt. Ik ben het eens met Doyaquba en zou het een tijdje houden bij alleen de relaxte wandelingen na een autoritje, ook al zal hij dan minder uren wandelen en verder lekker in de tuin met hem bezig zijn. De andere wandelingen betekenen nu voor hem toch alleen maar stress, waarschijnlijk vanaf het moment dat je een stap buiten de deur zet. Die cirkel moet je doorbreken. Dat is voor jezelf ook wel fijn denk ik. Een paar weken rust zeg maar.

Ik sluit me hierbij aan.
Ik zag bij Amy ook een enorm verschil en een enorme groei toen ze gewoonweg niet meer in die situaties kwam die haar zo veel spanning opleverden. Liever een keer per dag lang wandelen op een plek waar we echt zo goed als geen andere honden tegenkwamen en waar ik als dat wel gebeurde altijd voldoende afstand kon nemen, dan twee of drie keer per dag lopen en in situaties komen waarbij die stress weer toenam.
Daarnaast deed ik met haar agility en praktijkspeuren, gingen we geregeld fietsen, oefenden we commando's, trucjes en vooral zelfbeheersing, deden we snuffel- en intelligentiespelletjes en kon ze in huis en in de tuin spelen met mijn andere honden. Maar goed, dan hebben we het over een jonge, zeer actieve podencomix, ik weet niet of jouw Leo ook zo'n hoog energieniveau heeft. Maar ik denk dus dat je een hond op die manier prima tevreden kunt houden en alternatieven voor de wandeling kunt bieden waarin hij wel z'n geestelijke en lichamelijke energie kwijt kan, maar niet meer stress opbouwt.

Voorbij een hek lopen waarachter een blaffende hond rent doen we nu dagelijks en daar heeft zij nu geen moeite meer mee, maar dat zijn natuurlijk situaties die je in bijna alle gevallen vrij makkelijk kunt vermijden en die voor hem in dit stadium blijkbaar nog veel te veel stress opleveren.

[Cuddie_]

Zodra ik zelf gespannen word van hun gedrag ga ik naar huis. De tering met je, ik loop voor m'n plezier.
Dus het inderdaad zo opzetten dat het alleen maar goed kan gaan en leuk is en anders heeft ie pech gehad.
Je wint helemaal niets met tegen heug en meug doorploeteren. Daar raak je zelf net zo goed permanent gestrest van en het geeft een heel vervelende wisselwerking.
Hetzelfde trouwens met dat gesloop. Je gaat met pijn in je buik weg en bent er toch de hele tijd dat je weg bent mee bezig wat je aan gaat treffen.
Dan zorg ik dat er niks te slopen valt.
Kan hij niet buiten blijven als je weg bent?

Nee dat klopt inderdaad.

Oh met dat slopen, ik ga echt niet met buikpijn weg... ik probeer er voor te zorgen dat er zo min mogelijk te slopen valt en dan zie ik het wel als ik terug kom. Maar goed een hondenmand ofzo. Of een hondenkussen... ja dat blijft liggen. En dat wordt dan wel eens vakkundig uit elkaar getrokken. Maar moet bekennen dat het me niet zo interesseert. Het is wat het is en daar ga ik me verder niet boos over maken of gefrustreerd om zijn. Dat zal wel over gaan als hij volwassen is denk ik.

Hij kan niet buiten blijven op het moment als wij weg zijn nee. Wij zijn relatief recentelijk verhuisd en hebben nog geen goede, degelijke poort. Er staat een konijnenren-hekje nu die de tuin ‘dicht’ maakt naar de oprit toe. Hier kan hij zonder enige moeite doorheen lopen (of overheen springen), maar op een of andere manier heeft hij respect voor het hekje en doet dit niet
Maar vertrouw er niet op om uren weg te gaan en hem daar alleen achter te laten.