Manu slide. Hij neemt een aanloop, zet zijn voorpoten vooruit en slide een paar meter door de hal of woonkamer. Hij doet het meestal als hij doorheeft dat we naar buiten gaan maar ook vaak spontaan. Omdat hij zich dan helemaal invouwt heeft hij een nog dikkere kop met spleetogen. Ik vind het zo schattig.
Het leuke is dat Uma het over is gaan nemen

1: Gaan ze met z'n tweeën glijdend door de woonkamer.
Als Manu blij is iemand te zien gaat hij op zijn achterpoten staan en maakt een bid-beweging met zijn voorpoten. Hij doet het liggend ook weleens. Gegarandeerd succes - iedereen komt aaien.
Als je Manu een kauwsnack geeft pakt hij het nooit meteen aan. Hij wil eerst zeker weten of er niet nog iets anders komt of dat Uma misschien iets beters krijgt. Je denkt dan dat hij het niet lust maar zodra de kastdeur dicht is, wordt hij pas superblij met zijn knaag.
Uma maakt caviageluiden als ze iets van je wil. Heel rare hoge tonen die je niet uit een hond zou verwachten.
Ze haat het als we aan de eettafel zitten en niet eten. Dan beukt ze tegen je stoel aan en zet ze haar klauwen in je nek om zo hoog mogelijk op je te klimmen.
Ze rekt zich ook uit met een heel harde schreeuw, een soort kattenschreeuw.
Als je haar aait terwijl ze ligt gaat ze spinnen.
En als je je schoenen aantrekt om haar uit te gaan laten is ze zo enthousiast dat ze haar neus in je schoenen propt waardoor alles langer duurt
