Ik zit tegenwoordig totaal vastgebeten in schilderijen omdat ik eindelijk serieus word. Ik merk dat los schilderen als je niet kan tekenen en niet kan schilderen nooit echt goed wordt. Het moet een keuze zijn en dat zie je altijd. Elke strook moet raak zijn. Zodra een meer vrij schilderij van bijvoorbeeld een hond een fout in houding. Uitdrukking of wat dan ook heeft wordt het meteen een kinderschilderij. Hoe mooi de kleuren of vormen ook zijn.Cleva schreef:Wil ik dat?annnie schreef: De foto heb je al. Het schilderij moet je meer kunnen zien als eigen op zich zelf staand object dan een kopie. Anders heeft het geen enkele meerwaarde. Je wilt toch de artistieke visie van een kunstenaar op hondje Pietjepuk
Ik vind het zogenaamd vrijzinnige vaak een kunstje om te verbloemen dat je eigenlijk niet zo precies kunt schilderen.
Het is pas een toevoeging als het een keuze is. Dat zogenaamd picassoaanse als de kat hier boven is overduidelijk een vervolg op reeds gemaakte fouten.
Die is niet begonnen met een lange snor vanaf de bovenlip als artistieke keuze.
Ik heb eigenlijk ook niet zo'n zin om kunst te devalueren tot schilderijtjes van poezen in het blauw en geel.
Zolang het iets voor moet stellen. Verder kijk ik niet. Een schilderij van niets in kleuren vind ik zelden mooi. Ik moet er dingen die ik begrijp in kunnen zien. Dat is mijn persoonlijke smaak.
En haar werk kost dus terecht geld. Dit soort werk is zelfs mooi al betreft het niet je ras of je eigen hond. Gewoon prachtig! 
