hij blijft echter deemoedsplassen doen. en geen kleine plasjes, maar echt een grote plas, ook als hij net uit geweest is.
hij heeft het soms bij mij bij het omdoen van de riem nog wel eens, sochtends, als de nood hoog is zeg maar.
bij mijn man heeft hij het veel vaker. hij negeert hem wanneer hij de kamer in komt, maar Teun gaat dan in een lage houding naar hem toe en laat het evengoed lopen. soms gaat het wat langer goed en kan mijn man gewoon op de bank gaan zitten. hij blijft Teun dan negeren, die gaat naar hem toe, soms ook met een kluif of speeltje, gaat door zn hurken/maakt zich klein en laat het lopen, dus ook wanneer mijn man hem negeert.
wat kunnen we hier verder aan doen? we straffen hem uiteraard niet hiervoor en negeren hem, halen hem pas na een paar minuten aan wanneer hij geen lage houding meer laat zien.
het boekje kalmerende signalen hebben we ook gelezen. gapen en wegkijken helpt soms wel, soms niet.
gedragstherapeut kan hier denk ik ook niet veel mee? zo wel, iemand die hier ervaring heeft met een goede GT die thuis komt (noord holland)?
we hopen wel dat hij er overheen gaat groeien, want de plassen worden groter en we blijven dweilen. (met zijn kraantje open


andere momenten is hij totaal niet onderdanig, daagt hij uit om te spelen en duwt met zn neus tegen mijn man zijn handen om dan te gaan spelen. het is dus niet dat hij een soort onderdanigheid/angst naar mijn man heeft continue. het is vooral bij binnenkomst in de kamer, als hij hem even niet gezien heeft.