Nieuwe hond, nieuwe problemen

[Caro.]

Nou, hè hè, ik denk dat ik bijna net zo opgelucht ben als jij
Fijn om te lezen dat ze de wandelingen leuk vindt en zo open en nieuwsgierig is!

En nu dat lijntje er niet te snel weer af halen hè

Ik haal er niks af, ik hoop maar dat zij dat ook niet doet!

Jaaaa wat geweldig zeg Het is gelukt én ze genoot hartstikke buiten, mooi zo
Soms hebben ze gewoon even niets te willen en 'wij' zijn veel te bang om het vertrouwen te beschadigen, maar dat gaat echt niet zo snel hoor;
na weer een keer eten geven, zijn ze het allang weer vergeten

Fijn dat het gelukt is

Nou.... vergeten, nee hoor. Ze is zo in de dagelijkse omgang niet veel anders, maar ik heb haar vanochtend gegrepen tijdens het eten, en nu kan ik niet meer in de buurt van die bak komen als ze staat te eten. Hoeft ook niet, ik loop gewoon langs terwijl zij dan terug deinst, maar er zit een prima stel hersens in dat hondje, en ze stoot zich precies 1 x aan dezelfde steen. Ik zou willen dat ze dommer was, dat maakte het leven makkelijker, maar ze is rete-slim.

O nou, dan doet ze dat toch lekker. Moet ze zelf weten, ik zou me er geen hol van aantrekken van die aanstellerij.
Jessie is een paar weken geleden me een dag lang uit de weg gegaan omdat ik een fucking teek bij haar moest verwijderen. Joh, als jij het jezelf zo moeilijk
wilt maken, dan ga je lekker je gang maar Ik doe geen stap anders.
Zolang er geen doodsangst is, zoek je het maar lekker uit

Maar hé een tuigje is zo stom nog niet, want dan hoef je haar ook niet meer bij die halsband te grijpen waar nu hele nare associaties mee zijn.
Tuig, rug aanlijnen, heel ander idee.

[Habibi]

Oei, met het verhaal van Uma een paar jaar geleden in gedachten, en Csiva,, en vele mij onbekende honden,

Met een hond waar je in huis nog niet eens bij kunt komen om hem te vangen zou ik buiten toch echt wel even dubbel gezekerd op pad gaan.


Dieren die schrikken en op de vlucht slaan zijn ineens nauwelijks meer benaderbaar soms. En dat gaat dan over dieren die dat in andere omstandigheden wel gewoon zijn,iig voor hun baas.



Wel fijn dat er inmiddels een lijntje aan zit.

[Sterre]

even een bandje aan de flex maken en die om je pols doen kan je hem niet laten vallen
zie linkje voor voorbeeld
https://www.facebook.com/podencoworld.n ... =3&theater

Ja zoiets gebruikte mijn zus ook. Overigens niet omdat ze bang was dat haar hondje zou ontsnappen, maar ze was bang dat de flex haar kleine hondje zou verwonden. Maar goed dat maakt verder niet uit. Het is een handige oplossing.

[laeken]

Heel fijn! Ik denk dat je het goed gedaan hebt en dat je nu ook moet gaan belonen direct na het pakken van de riem. Dus geef haar eens wat lekkers als je de riem pakt. Zou ze dan niet gelatener reageren? Hier heb jij een snoepje waar je even op moet kauwen dan pak ik je riem ok? Zoiets. En ik zou de flex ook prima vinden maar hem wel even om je pols bevestigen. Ik heb de flex ook een keer laten vallen bij Tom. In het begin. Hij schrok zich dood van de klap en dacht dat hem iets toegegooid werd. Daarna rolde en kletterde de flex achter hem aan en kwam steeds dichterbij. Toen ging hij toch wel rennen en kon ik gelukkig met een brul zorgen dat hij in elkaar krimpte en snel op de flex gaan staan. Beetje eng was dat.

Dus bandje om de pols vind ik wel echt een goed idee.

Verder dus geweldig. Doorzetten en haar laten groeien

[fes/lou]

Superfijn dat je doorgepakt hebt en het gelukt is.

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

[pioenroos]

Fijn dat jullie nu kunnen wandelen

Ik zou alleen zo'n slimme dame die zich niet laat pakken van ze leven niet aan een flex uitlaten. Niet eens om schrikken want kennelijk is ze niet zo angstig. Maar zo'n flex draad/lint heeft ze in 2 happen door als mevrouw een andere kant op wil. En een hond aan de flex binnenhalen lukt ook niet snel. Húp de weg over want daar liep ook een leuke reu en een ongeluk is zo gebeurd

Ik zou een stevige gewone lijn pakken, bij voorkeur aan tuig en halsband vast. Heel lang hoeft niet, je wil immers dat ze het leuk gaat hebben buiten sámen met jou. Lange lijnen komen wel als je gaat oefenen op hier komen en dat kan pas als je haar überhaupt normaal kan aanlijnen in huis

[Lunatic]

Pfft.

Nou, vanochtend heb ik haar bij de halsband gepakt, was wel even flink tegenstribbelen en happen, maar ik heb er direct een lijntje aangehangen, zo kort mogelijk maar wel dat ik er op kon gaan staan. Inmiddels hebben we 4 keer gewandeld. Voor we naar buiten gaan vervang ik het korte lijntje door de flex. Niet 100% veilig, maar voor haar wel heel fijn omdat ze zelfs sprintjes kan trekken en overal lekker kan snuffelen. Ze vindt het buiten helemaal geweldig. Ze wil naar elke vreemde hond toe om hallo te zeggen, en tekens als ik vond dat dat mocht, werd er supervriendelijk kennis gemaakt, speelbuigingen en alles. Zelfs een reutje waar Toto een bloedhekel aan heeft (dat was vroeger een verkering van Lilo) vond zij helemaal leuk en gezellig. Mensen op straat vond ze interessant als ik ermee sprak, dan moest eraan gesnuffeld. Ze wilde ook best koekjes aanpakken van andere mensen. Vanmiddag hebben we een flink lange wandeling gemaakt, en ook nog even een kennis opgehaald (haar hond is overleden maar ze wandelt graag met ons mee), en ik wilde eigenlijk buiten blijven wachten, maar Tika wilde zelf achter Toto aan naar binnen en vond zo'n vreemd huis waar koekies uitgedeeld werden ook weer bijzonder interessant. Al met al heb ik dat staartje vandaag buitenshuis 1 x zien zakken, dat was toen een (bekende, vriendelijke maar heel grote) herderreu aan haar kont wilde ruiken in het park.

Ze presteerde het ook nog om te gaan liggen rollen in de eendenstront. Nou ja, dat slijt wel, ik vond het een beetje te ver gaan om haar thuis uitgebreid schoon te gaan maken.

Ik laat het lijntje er vannacht aanhangen, ze kan er niet mee vast komen te zitten, hoogstens er zelf op gaan staan. En nou maar hopen dat ze het niet doorbijt, want dat probeerde ze vanavond ook al even.

En eindelijk bericht gehad van de stichting met antwoord op mijn vraag hoe ze het in het asiel steeds hebben gedaan. Daar kwam ze gewoon op mensen aflopen en liet zich aaien en aanlijnen. Ik weet niet goed wat ik daarvan moet denken, maar goed, maakt ook eigenlijk niet uit.

Bijt ze het lijntje vannacht niet door, dan hoera, doet ze het wel dan grijp ik haar opnieuw, het mot maar, en gaat er een nieuw lijntje aan. Op enig moment zal het kwartje toch wel vallen en zal ze het systeem van koekie - aanlijnen - naar buiten moeten gaan snappen.

Voorlopig is ze goed moe, en dat hou ik erin, dus veel en lang lopen. Ik wil zolang dat lijntje eraan hangt, voorkomen dat er wild gespeeld wordt in huis, want anders breekt ze dalijk haar nek. Vandaag is er helemaal niet gespeeld in huis. Toto is ook niet meer gewend aan uren lopen, dus die lag tussen de wandelingen door ook helemaal voor pampus, dus prima.

En voor wie ik op tenen heb getrapt met mijn eerdere bericht; excuus. De hele situatie zorgde toch wel voor flink wat frustratie, en wellicht heb ik hier en daar adviezen en tips aangezien voor kritiek, terwijl ik binnen mijn mogelijkheden deed wat ik kon. Hoe dan ook, sorry, als het akelig overkwam was het niet zo akelig bedoeld.

Wat fijn dat jullie nu naar buiten kunnen

Even over het dik gedrukte, als ze het lijntje doorbijt moet je haar weer grijpen schrijf je, maar je heb nu al 4 keer het lijntje gewisseld voor de flex, moet je haar dan ook steeds grijpen of kan je dat wel gewoon rustig doen? Ik kan dit even niet rijmen, vandaar dat ik het me afvraag.

[Hanneke2]

even een bandje aan de flex maken en die om je pols doen kan je hem niet laten vallen
zie linkje voor voorbeeld
https://www.facebook.com/podencoworld.n ... =3&theater

Oh dat is wel een heel goed idee! Ik ben meteen gaan zoeken en ik had nog een klein kattentuigje dat ik even verknipt heb en meteen aan de flex heb gehangen. Voor de heen - en terugweg naar het park is het niet handig, want Tika zwiebert nog alle kanten op en ik moet de twee flexen wel eens van hand wisselen, maar het is niet ver, en zodra Toto los gaat in het park, kan ik het polsbandje omdoen. Dank voor de tip!

[Hanneke2]

Heel fijn! Ik denk dat je het goed gedaan hebt en dat je nu ook moet gaan belonen direct na het pakken van de riem. Dus geef haar eens wat lekkers als je de riem pakt. Zou ze dan niet gelatener reageren? Hier heb jij een snoepje waar je even op moet kauwen dan pak ik je riem ok? Zoiets. En ik zou de flex ook prima vinden maar hem wel even om je pols bevestigen. Ik heb de flex ook een keer laten vallen bij Tom. In het begin. Hij schrok zich dood van de klap en dacht dat hem iets toegegooid werd. Daarna rolde en kletterde de flex achter hem aan en kwam steeds dichterbij. Toen ging hij toch wel rennen en kon ik gelukkig met een brul zorgen dat hij in elkaar krimpte en snel op de flex gaan staan. Beetje eng was dat.

Dus bandje om de pols vind ik wel echt een goed idee.

Verder dus geweldig. Doorzetten en haar laten groeien

Ja ik ben stikblij hoor. En met de riem pakken gaat het ook al een stuk beter. Ik ga erop staan terwijl ik rodiworst uitdeel, pak halverwege het uitdelen de riem en neem haar dan gewoon vrij ontspannen aan die korte riem mee naar waar de flex ligt. Omwisselen is zo gebeurd en ze blijft nu ook gewoon redelijk rustig staan tot de flex eraan zit. Eenmaal aangelijnd is ze gewoon helemaal relaxed.

Terwijl ik dit schrijf heb ik trouwens een geniale variatie op het polsbandje bedacht (en even uitgeprobeerd); het afgeknipte (lange) deel van dat kattentuigje kan ik aan de flex en mijn broek vastmaken. Dan kan ik wel van hand wisselen als de honden gaan lopen vlechten, en zit ze gewoon altijd aan mij vast.

Wat jij vertelt over Tom heb ik met Lilo gehad, die ging met flex achter haar aan de woonwijk in en de hoek om. En kwam godzijdank even later weer net zo hard terug rennen. Niet zozeer naar mij, maar naar Jack. Tika is ongeveer net zo gefocust op Toto als Lilo destijds in het begin op Jack. Meer nog, geloof ik. Als Toto uit zicht is wil ze niet meer verder lopen, maar blijft ze stokstijf staan tot Toto zich weer meldt.

Ze doet hem ook in heel veel dingen na. Maar toen Toto gisteren uit een gore baggersloot wilde gaan drinken en ik dat niet zo'n goed idee vond, sprong zij in die sloot. Ze zwom op haar gemakje een baantje (ik was zo verbluft dat het even duurde voor ik haar weer binnen hengelde), klom weer op de kant, schudde zich even uit en toen had ik een grijs stinkhondje. Om er nou thuis de tuinslang op te zetten vond ik ook weer zoiets, dus ik heb maar ingezet op het zelfreinigende vermogen van podenco's en vanochtend had ik een stinkkleed op de bank maar wel weer een schoon hondje.

Ze vindt mij nog steeds een beetje stom, maar ik ga haar wel steeds leuker vinden.

[Hanneke2]

Fijn dat jullie nu kunnen wandelen

Ik zou alleen zo'n slimme dame die zich niet laat pakken van ze leven niet aan een flex uitlaten. Niet eens om schrikken want kennelijk is ze niet zo angstig. Maar zo'n flex draad/lint heeft ze in 2 happen door als mevrouw een andere kant op wil. En een hond aan de flex binnenhalen lukt ook niet snel. Húp de weg over want daar liep ook een leuke reu en een ongeluk is zo gebeurd

Ik zou een stevige gewone lijn pakken, bij voorkeur aan tuig en halsband vast. Heel lang hoeft niet, je wil immers dat ze het leuk gaat hebben buiten sámen met jou. Lange lijnen komen wel als je gaat oefenen op hier komen en dat kan pas als je haar überhaupt normaal kan aanlijnen in huis

Ik begrijp wat je bedoelt, maar ze heeft nog niet 1 keer in die flexlijn gebeten. Het komt niet in haar op. Ze knauwt wel zo af en toe op het lijntje dat er in huis aan hangt, maar niet 'gericht', meer om het knauwen, en ze stopt al keurig als ik zeg dat dat niet mag en een speeltje in de plaats geef.

En ik blijf angstvallig aan 'onze kant' van de weg, dat betekent maar een heel klein stukje dat we naast de (50km) weg lopen, en verder alleen woonerven en het park. Naast de weg (en dat is dus een stukje van hoogstens 20 meter) hou ik ze allebei kort, want Tika heeft inderdaad nog nul verstand van STOEP!

Het grote voordeel van die flex is dat ze lekker 2x5 meter, en da's toch 10 meter, 'vrijheid' heeft. Ze wil zo graag overal snuffelen en kijken, en elk voortuintje even inlopen en dat gaat niet aan een gewone lijn.

[Hakkene]

Fijn dat het zo goed gaat:) Klinkt als een leuk hondje!

[Hanneke2]

Wat fijn dat jullie nu naar buiten kunnen

Even over het dik gedrukte, als ze het lijntje doorbijt moet je haar weer grijpen schrijf je, maar je heb nu al 4 keer het lijntje gewisseld voor de flex, moet je haar dan ook steeds grijpen of kan je dat wel gewoon rustig doen? Ik kan dit even niet rijmen, vandaar dat ik het me afvraag.

Nee, zoals ik hierboven al schreef, ze heeft het lijntje tot dusver niet doorgebeten, en wisselen gaat inmiddels best rustig. Zodra ze zich realiseert dat ik haar aan de (korte of flex)lijn heb, is de spanning eigenlijk al weg. Dan gebeurt er verder niks engs meer ofzo, ik weet niet wat er precies in dat koppie omgaat. De angst/weerstand zit alleen in dat moment van 'gepakt' worden. Eenmaal aan die lijn, zelfs aan dat korte lijntje, loopt ze gewoon opgewekt mee, en dan is omwisselen voor de flex geen probleem.

Als we thuiskomen van een wandeling inmiddels ook, vanavond bleef ze zelfs in de hal al stil staan en wachten op de wissel. Ik doe dat dan ook zo snel en efficiënt mogelijk, raak alleen het ringetje van de halsband aan en verder niks. Dus niet effe stiekum toch aaien ofzo, echt nul lichamelijk contact als ze er niet zelf om vraagt. Dat lijkt ze wel te waarderen, en ze komt nog steeds wel uit zichzelf even met een speeltje voor een trekspelletje of even 'bekvechten' met mijn hand met allemaal woeste geluiden erbij.

[DeDiana]

Fijn om te lezen dat het goed gaat en dat ze het aanlijnen met de flex ook geen probleem vindt Ik ben blij voor jullie dat jullie er nu lekker samen op uit kunnen, stinksloottaferelen of niet
Wat is eigenlijk de reden dat je het anti-ontsnappingstuigje niet aandoet? Lijkt me fijner in combinatie met een flexlijn en sleeplijntje in huis en ook veiliger.

[Hanneke2]

Fijn om te lezen dat het goed gaat en dat ze het aanlijnen met de flex ook geen probleem vindt Ik ben blij voor jullie dat jullie er nu lekker samen op uit kunnen, stinksloottaferelen of niet
Wat is eigenlijk de reden dat je het anti-ontsnappingstuigje niet aandoet? Lijkt me fijner in combinatie met een flexlijn en sleeplijntje in huis en ook veiliger.

Die ene keer dat ik het aan heb gedaan lag ze helemaal verstijfd plat op de grond, en het is ook wel een heel gevaarte om aan te doen, met 6 sluitingen. En ik kan me niet voorstellen dat het lekker slapen is met dat ding om, zeker niet als het warm is. Dan krijg je waarschijnlijk ook eerder pogingen om het door te bijten. En ik denk dat ze met die nieuwe constructie van flex vastgemaakt aan mijn broek, ze ook zeker niet de benen kan nemen.

Verder loop ik dus constant min of meer dezelfde route, zonder dat we wegen over steken (ik heb zo stikmazzel dat ik dan toch een uur of anderhalf kan wandelen), ze raakt niet snel in paniek (behalve als je haar 'pakt', ik heb echt een joekel van een blauwe plek op mijn arm waar ze me een knauw gegeven heeft toen ik haar van de week die eerste keer greep om aan te lijnen), ze herstelt heel snel van schrik, EN ze is voorlopig heel erg gefocust op Toto.

Ik denk dat ik me meer zorgen moet gaan maken over weglopen als ze eenmaal los kan en dan een haas ziet. Ze staat nu al af en toe rechtop op die achterpootjes te turen naar de weilanden 's ochtends waar van alles gebeurt.

Maar dat tuig, nee, ik denk niet dat het in haar geval iets toevoegt.

[fes/lou]

Kun je niet gewoon een rogz tuigje aandoen en die met een touwtje of tie rip vast maken aan de halsband? Dat krijgen ze ook niet af en is een stuk comfortabeler

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

[Hanneke2]

Kun je niet gewoon een rogz tuigje aandoen en die met een touwtje of tie rip vast maken aan de halsband? Dat krijgen ze ook niet af en is een stuk comfortabeler

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

Op termijn is dat wellicht een optie, maar ik wil haar niet 24 uur per dag met een tuig om laten lopen, en ik wil ook nu niet een paar keer per dag dat gehannes van tuig af en aan doen.

Ze is trouwens nog steeds wat huiverig als ze verwacht dat we gaan wandelen en dus kan verwachten dat ik op die lijn ga staan. Ze weet inmiddels ook exact hoever ze van me af moet staan zodat mijn voet het net niet redt, dat koste me gisteren werkelijk een halve vegan Kips-snijworst voor ik een helder idee kreeg en ermee de tuin in liep en ze helemaal vergat dat ik sleutels had gepakt en schoenen had aangedaan. Dus nu verpak ik het aanlijnen zoveel mogelijk in alsmaar andere activiteiten met lekker vreten, ik ga gewoon met jas en al aan de katten eten geven of een boterham voor mezelf maken, dus wel situaties waarbij de honden met veel interesse meekijken en uiteindelijk ook iets lekkers krijgen, en dan heel terloops op die lijn gaan staan. Dan pak ik de lijn en roep ik GOEDZO! en dan is er gek genoeg ook nauwelijks meer stress en loopt ze gewoon netjes mee om aangelijnd te worden. Bij terugkomst van de wandeling is er vrijwel geen stress meer. We komen binnen, ik roep haar, ze komt bij me staan en ik kan de lijnen probleemloos wisselen. Daarna roep ik van EN KLAAR! en komt er een koekie.

De ellende is inmiddels dus wel terug gebracht tot 1 specifiek moment tussen los lopen en vast zitten, en ze kunnen me bij de stichting van alles vertellen, maar daar zit iets van een trauma, en volgens mij is dat hetzelfde trauma als waarbij ze die vele kleine littekens op haar kop en hier en daar op haar lijf heeft opgelopen. Maar goed, ik probeer dat moment dus te beperken tot een paar seconden, en dat lijkt te werken. Buiten is ze een blij eitje, binnen is ze naar visite toe (gisteren kwamen alle kinderen langs, dus Toto helemaal uit zijn dak van blijheid, dat helpt ook) steeds vrijer, en gisteravond op de bank voor de tv lag ze half op Toto naast me en aaide ik gewoon gedachteloos hond, en ondertussen ook af en toe haar staart en pootje. En vanmiddag in het park was er een jongen van een jaar of 10 die rustig zijn hand uitstak om te laten ruiken en die kon haar gewoon even onder haar bek kriebelen tot ze zich herinnerde dat ze geen polonaise aan haar lijf wilde. Het gaat wel goed komen.

[fes/lou]

Fijn om te horen!

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

[Hilly45]

Wat een fijne update.

[Alfilillo]

Wat goed Hanneke! Dit begint al aardig op het perfecte hondje te lijken dat je voor ogen had

[Hanneke2]

Fijn dat het tot nu toe goed gaat met wandelen. Draagt ze al een GPS? Die zijn tegenwoordig heel goedkoop bij Zooplus en die kun je er makkelijk even omhangen voordat je naar buiten gaat.

https://tractive.com/nl/pd/gps-tracker- ... 2oQAvD_BwE

Ik zat daar inderdaad al over te denken. Niet omdat ik zo bang ben dat ze kwijt raakt als ze nu los zou schieten, maar uiteindelijk (nu nog lang niet hoor!) is het wel de bedoeling dat ze los gaat, uiteraard om lekker te kunnen rennen en spelen met andere honden. Maar ze lijkt wel wat jachtinstinct te hebben, dus uit voorzorg vind ik een GPS geen gek idee.

Maar eerst gewoon lekker verder met aangelijnd wandelen, aanlijnen gaat bijna elke keer weer wat makkelijker. Ik ben nu vooral ook uit alle macht bezig om UHUH! (voor ze iets pakt) en LOS! (als ze iets pakt) aan te leren, want ze vreet hele hazelnoten met schil als ze de kans krijgt, en boodschappenlijstjes, en in de tuin plukt ze de paprika's van mijn planten. Bramen ook, maar dat vind ik niet zo'n punt. Die paprika's wel, want het is al een baggeroogst dit jaar en het helpt niet als Tika ze opvreet. UHUH! gaat eigenlijk al heel goed, ze stopt dan daadwerkelijk met wat ze aan het doen was of van plan was, maar LOS! is wel een dingetje.

Vanmiddag gingen we trouwens bij een buurvrouw langs om haar even voor te stellen. Ze loopt dan weer zonder enige aarzeling achter Toto aan dat huis binnen, heel belangstellend naar waar hier de koekies vandaan gaan komen. En nadat ik best lang met die buurvrouw had staan kletsen (Toto los in huis, maar Tika steeds aangelijnd) ging ze tegen mijn been staan douwen met haar neus. Of er nog vreten of andere interessante dingen kwamen, want anders wilde ze wel naar huis. En heel raar, maar dat was eigenlijk het allereerste moment dat ik het gevoel had dat ze me een beetje als 'baas' zag. Niet met heel veel aanhankelijkheid, maar wel iets van dat vertrouwen van dat ik degene ben die dingen kan regelen voor haar. Het was maar een heel klein momentje maar wel een stapje.

En ze sprong vandaag voor het eerst tegen me op. Okee, het was tegen mijn bips omdat ik met het kattenvoer bezig was en zij wil dan ook heeel graag een hapje, maar ze had het nog niet eerder gedaan, zo met twee voorpoten en een snoet tegen mijn lijf. Eigenlijk mag het natuurlijk ook niet, maar voorlopig zeg ik daar nog niks van.

[ranetje]

Fijn dat het tot nu toe goed gaat met wandelen. Draagt ze al een GPS? Die zijn tegenwoordig heel goedkoop bij Zooplus en die kun je er makkelijk even omhangen voordat je naar buiten gaat.

https://tractive.com/nl/pd/gps-tracker- ... 2oQAvD_BwE

Ik zat daar inderdaad al over te denken. Niet omdat ik zo bang ben dat ze kwijt raakt als ze nu los zou schieten, maar uiteindelijk (nu nog lang niet hoor!) is het wel de bedoeling dat ze los gaat, uiteraard om lekker te kunnen rennen en spelen met andere honden. Maar ze lijkt wel wat jachtinstinct te hebben, dus uit voorzorg vind ik een GPS geen gek idee.

Maar eerst gewoon lekker verder met aangelijnd wandelen, aanlijnen gaat bijna elke keer weer wat makkelijker. Ik ben nu vooral ook uit alle macht bezig om UHUH! (voor ze iets pakt) en LOS! (als ze iets pakt) aan te leren, want ze vreet hele hazelnoten met schil als ze de kans krijgt, en boodschappenlijstjes, en in de tuin plukt ze de paprika's van mijn planten. Bramen ook, maar dat vind ik niet zo'n punt. Die paprika's wel, want het is al een baggeroogst dit jaar en het helpt niet als Tika ze opvreet. UHUH! gaat eigenlijk al heel goed, ze stopt dan daadwerkelijk met wat ze aan het doen was of van plan was, maar LOS! is wel een dingetje.

Vanmiddag gingen we trouwens bij een buurvrouw langs om haar even voor te stellen. Ze loopt dan weer zonder enige aarzeling achter Toto aan dat huis binnen, heel belangstellend naar waar hier de koekies vandaan gaan komen. En nadat ik best lang met die buurvrouw had staan kletsen (Toto los in huis, maar Tika steeds aangelijnd) ging ze tegen mijn been staan douwen met haar neus. Of er nog vreten of andere interessante dingen kwamen, want anders wilde ze wel naar huis. En heel raar, maar dat was eigenlijk het allereerste moment dat ik het gevoel had dat ze me een beetje als 'baas' zag. Niet met heel veel aanhankelijkheid, maar wel iets van dat vertrouwen van dat ik degene ben die dingen kan regelen voor haar. Het was maar een heel klein momentje maar wel een stapje.

En ze sprong vandaag voor het eerst tegen me op. Okee, het was tegen mijn bips omdat ik met het kattenvoer bezig was en zij wil dan ook heeel graag een hapje, maar ze had het nog niet eerder gedaan, zo met twee voorpoten en een snoet tegen mijn lijf. Eigenlijk mag het natuurlijk ook niet, maar voorlopig zeg ik daar nog niks van.

.

Als jij opspringen niet goed vindt, mag het niet, maar als jij het prima vindt is dat toch ook goed?
Zet er een cue/commando op

[Caro.]

Ik heb vorig jaar ook zo'n GPS tracker gekocht voor Jessie, geweldige dingen
Zij had ook totaal niet de neiging weg te lopen, maar kon (kan) wel bang zijn voor plotselinge geluiden en je weet gewoon niet wat ze dan gaan doen.
Dus zo'n GPS tracker erom gehangen en dat gaf mij heel veel rust tijdens de losloop wandelingen.
Inmiddels is het eigenlijk niet meer nodig, want ook bij doodeng onweer blijkt dat ze of stilstaat of naar mij komt, maar ik hou 'm nog even
tot na de jaarwisseling... je weet het nooit.
Bij de meeste moet je wel maandelijks een abonnement betalen, maar ik had het er graag voor over.

[Hanneke2]

Shit fuck shit. Ik had bij het aflijnen na het laatste rondje mijn verkeerde bril nog op (waarbij ik dichtbij dus echt geen drol zie), en ik klik het 24-uurslijntje dus net naast het ringetje van Tika's halsband. Dus nou loopt ze zonder lijntje waar ik op kan gaan staan.

Dat wordt morgenochtend weer akelig grijpen, als het al lukt, want ze WEET dat ze nu los is, ze ontwijkt me per direct veel meer dan met dat lijntje eraan, en als ze het lijntje nu alleen maar ziet neemt ze de benen.

Ik baal hier zo ontzaglijk van. Het ging al zo goed, en nou ben ik weer een paar stappen terug. Kuthond. Kutstichting.

Okee, kuthond natuurlijk niet, want ze blijft verder een giga leuk hondje, maar waarom doet ze nou zo godse moeilijk over dat aanraken/aanlijnen? Het is zo kneiteronlogisch en onbegrijpelijk. Ze is ziekelijk nieuwsgierig, wil alle mensen op straat besnuffelen, ze neemt van elke vreemde probleemloos koekies aan, maar zodra iemand probeert te aaien (ook hele kleine kinderen), blijft ze weg deinzen. En met aan- en aflijnen ging het alsmaar beter in die zin dat ze gewoon netjes en relaxed stil bleef staan, maar ik kan haar nog steeds niet echt aaien. Ze speelt met me, heel enthousiast met trekspelletjes en 'bekvechten', springt tegen me op, douwt tegen me aan, wringt zich desnoods tussen mijn benen om op het aanrecht te kunnen kijken als ik met kattenvoer bezig ben, maar zodra ik probeer te aaien, is het over en uit.

Ik zit te denken of ik een matras in de huiskamer zal gooien om daar te gaan slapen. Dat lost niks op met het morgen weer akelig grijpen om aan te lijnen, maar misschien als ik een paar dagen beneden slaap, dat ik daar wat meer vertrouwen door krijg? Toto ligt per direct bij me op dat matras, en wellicht dat zij daar uiteindelijk ook zal durven slapen, en dat ik dan op enig moment nog half slapend wel kan aanraken/aaien.

[Manuma]

Waarom wil je haar zo graag aaien?
Jammer van het lijntje, ik hoop dat je haar straks rustig kan pakken en niet hoeft te grijpen.

[sirene]

Frustrerend voor je. Maar wat ook frustrerend vind, vooral voor de hond dan, is dat je helemaal niks met de adviezen hier lijkt te doen. Je hebt Tika 1,5 week lang een lijntje omgehad. Waarom heb je toen niet geoefend met het zelf komen? Met het oefenen met aanlijnen?
Oh ja, omdat je te druk was met je hond voor de gek houden. Je hebt haar genaaid. Koekies ergens in huis kan betekenen dat je zomaar ineens gegrepen wordt, op alle verschillende momenten en plekken in huis. Waar je zo bang voor bent (dat ze je niet vertrouwd) creeer je precies zo. Je bent ook niet te vertrouwen.

Ik snap ook niet waarom je persé wilt aaien. Legio honden houden niet van aaien. Ze is zo te horen hartstikke leuk in de interactie, ga daar gewoon in mee. Dat aaien komt vanzelf, of niet.

[Fotogravinnetje]

Je hebt het lijntje gebruikt om haar steeds weer te vangen ipv als hulpmiddel om je te leren vertrouwen. Dat vergroot het wantrouwen. Ze weet duidelijk dat ze niet weg kan met het lijntje om, maar je hebt niets gedaan om het bij je komen en het vastpakken van de lijn tot iets goeds om te buigen. Het is vangen gebleven. De lijn moest voorkomen dat ze weg kon lopen tijdens de periode van leren dat aanlijnen iets goeds is, niet als hulpmiddel om haar naar je toe te hengelen. Je blijft truukjes gebruiken, terwijl een hond, en zeker een gevoelige en intelligente hond, daar echt niet in blijft trappen. Ze heeft je niet leren kennen als eerlijk, recht-door-zee en betrouwbaar (al is wat je wil niet altijd direct leuk), maar als een geniepigerd, iemand met verborgen agenda's, iemand voor wie je op je hoede moet zijn want je kunt altijd iets onverwachts onprettigs doen. Nou weet ik wel dat dat heel typisch is voor de gemiddelde mens. Maar honden prikken daar dwars doorheen. Als je wil dat ze je kan vertrouwen, moet je zorgen dat je betrouwbaar en voorspelbaar bent. En jij bent dat absoluut niet tot nog toe. Zal lastig worden om haar nu nog te overtuigen van je eerlijke bedoelingen. Tot nog toe was je namelijk NIET eerlijk in je bedoelingen. Je bedoelde het wel goed, maar probeerde het op oneerlijke manier te bereiken

[DeDiana]

Frustrerend voor je. Maar wat ook frustrerend vind, vooral voor de hond dan, is dat je helemaal niks met de adviezen hier lijkt te doen. Je hebt Tika 1,5 week lang een lijntje omgehad. Waarom heb je toen niet geoefend met het zelf komen? Met het oefenen met aanlijnen?
Oh ja, omdat je te druk was met je hond voor de gek houden. Je hebt haar genaaid. Koekies ergens in huis kan betekenen dat je zomaar ineens gegrepen wordt, op alle verschillende momenten en plekken in huis. Waar je zo bang voor bent (dat ze je niet vertrouwd) creeer je precies zo. Je bent ook niet te vertrouwen.

Ik snap ook niet waarom je persé wilt aaien. Legio honden houden niet van aaien. Ze is zo te horen hartstikke leuk in de interactie, ga daar gewoon in mee. Dat aaien komt vanzelf, of niet.

Ik ben het hier wel mee eens.
Ik krijg het gevoel dat je van alles van haar wilt, bijvoorbeeld wat betreft dat aaien. Ik zou daar helemaal geen initiatief in nemen en dat volledig bij de hond laten. Haar pas aaien als zij zelf echt bij wijze van spreken haar kop onder je hand duwt. Zorg dat je betrouwbaar en voorspelbaar bent. Als je niet steeds probeert te aaien, wordt dat aanlijnen wellicht ook gemakkelijker, omdat ze dat op den duur dan niet meer associeert met handen die haar aan willen raken. Parkeer het maar eens een maand helemaal en kijk wat zij zelf doet als jij geen enkele aanstalten meer maakt om haar te aaien.
Ook buiten zou ik mensen instrueren haar niet te aaien of dat te proberen. Zij verzamelt informatie als ze aan iemand snuffelt. Dat is natuurlijk heel goed, die nieuwsgierigheid. Maar elke keer als iemand dan toch opeens een hand uitsteekt om haar te aaien, is het geen positieve ervaring meer voor haar. Willen snuffelen en koekjes aanpakken betekent niet dat ze ook geaaid wil worden. Zo blijft ze op haar hoede voor handen die haar opeens aan willen raken.

[natalie]

Frustrerend voor je. Maar wat ook frustrerend vind, vooral voor de hond dan, is dat je helemaal niks met de adviezen hier lijkt te doen. Je hebt Tika 1,5 week lang een lijntje omgehad. Waarom heb je toen niet geoefend met het zelf komen? Met het oefenen met aanlijnen?
Oh ja, omdat je te druk was met je hond voor de gek houden. Je hebt haar genaaid. Koekies ergens in huis kan betekenen dat je zomaar ineens gegrepen wordt, op alle verschillende momenten en plekken in huis. Waar je zo bang voor bent (dat ze je niet vertrouwd) creeer je precies zo. Je bent ook niet te vertrouwen.

Ik snap ook niet waarom je persé wilt aaien. Legio honden houden niet van aaien. Ze is zo te horen hartstikke leuk in de interactie, ga daar gewoon in mee. Dat aaien komt vanzelf, of niet.

Ik heb niet eerder in dit topic gereageerd omdat anderen al precies zeiden wat ik ook dacht, maar inderdaad: als je een hond zó voor de gek houdt iedere keer, dan is het logisch dat ze je niet vertrouwt.
Mijn stichtinghond wil ook niet door vreemden geaaid worden. Prima, ik vind dat namelijk ook helemaal niet nodig. Alle kinderen hier in de buurt weten dat ze Abel gewoon moeten negeren. Hij is best wel nieuwsgierig en komt ook wel eens bij een kind aan de handen snuffelen, maar zodra dat kind zijn of haar hand uitsteekt, zet Abel een paar stappen naar achteren. Er worden dus geen pogingen meer gedaan om te aaien. Gewoon niet.

Naar onszelf is Abel heel aanhankelijk, maar dat komt (denk ik) vooral omdat ik nooit iets geforceerd heb en omdat ik altijd benoem wat ik ga doen. Hij hoeft dus niet van mij te schrikken, ik doe nooit iets onverwachts.

Je hebt al een paar verteld dat Tika hartstikke slim is en direct door heeft wanneer jij 'iets' van plan bent. Oftewel: ze is achterdochtig geworden. Ik zou echt snel voor een andere aanpak kiezen, zodat ze niet meer achterdochtig hoeft te zijn. Laat haar weten wat je gaat doen. Maak er een leuke training/oefening van, zonder iets te forceren.

[maart]

waarom niet met het lijntje er aan, oefenen op het aanklikken en losklikken? Kun je er 30 lijnen aan vastklikken en 29 weer losklikken, de godganse dag door

[63673J]

Shit fuck shit. Ik had bij het aflijnen na het laatste rondje mijn verkeerde bril nog op (waarbij ik dichtbij dus echt geen drol zie), en ik klik het 24-uurslijntje dus net naast het ringetje van Tika's halsband. Dus nou loopt ze zonder lijntje waar ik op kan gaan staan.

Dat wordt morgenochtend weer akelig grijpen, als het al lukt, want ze WEET dat ze nu los is, ze ontwijkt me per direct veel meer dan met dat lijntje eraan, en als ze het lijntje nu alleen maar ziet neemt ze de benen.

Ik baal hier zo ontzaglijk van. Het ging al zo goed, en nou ben ik weer een paar stappen terug. Kuthond. Kutstichting.

Okee, kuthond natuurlijk niet, want ze blijft verder een giga leuk hondje, maar waarom doet ze nou zo godse moeilijk over dat aanraken/aanlijnen? Het is zo kneiteronlogisch en onbegrijpelijk. Ze is ziekelijk nieuwsgierig, wil alle mensen op straat besnuffelen, ze neemt van elke vreemde probleemloos koekies aan, maar zodra iemand probeert te aaien (ook hele kleine kinderen), blijft ze weg deinzen. En met aan- en aflijnen ging het alsmaar beter in die zin dat ze gewoon netjes en relaxed stil bleef staan, maar ik kan haar nog steeds niet echt aaien. Ze speelt met me, heel enthousiast met trekspelletjes en 'bekvechten', springt tegen me op, douwt tegen me aan, wringt zich desnoods tussen mijn benen om op het aanrecht te kunnen kijken als ik met kattenvoer bezig ben, maar zodra ik probeer te aaien, is het over en uit.

Ik zit te denken of ik een matras in de huiskamer zal gooien om daar te gaan slapen. Dat lost niks op met het morgen weer akelig grijpen om aan te lijnen, maar misschien als ik een paar dagen beneden slaap, dat ik daar wat meer vertrouwen door krijg? Toto ligt per direct bij me op dat matras, en wellicht dat zij daar uiteindelijk ook zal durven slapen, en dat ik dan op enig moment nog half slapend wel kan aanraken/aaien.

AAI HAAR DAN NIET! Hoe moeilijk kan het zijn.