Zinodo schreef:Lothian schreef:Ik zou het er toch wel moeilijk mee hebben. De zieke of agressieve of doodsbange honden niet hoor. Maar je hebt ook een groep honden die het uitstekend doen in een grote roedel, die kwispelend knuffelen met de vrijwilligers en op hun rug in de zon liggen, maar die niet zouden gedijen in een rijtjeswoning in het drukke Nederland. Die nemen wel de plek van een plaatsbare hond in. Afspuiten?
Of een superblije bullkruising die zichzelf met zijn staart in het gezicht slaat van blijdschap wanneer je zijn hok inkomt en die snuivend probeert je oren af te likken. Speelt met alle honden die hij ontmoet, maar ja, het is wel een bullkruising. Afspuiten?
Een perfecte huishond, laten we zeggen een spanieltje dat in huis is opgegroeid die met een gebroken poot binnenkomt. Zes weken revalidatie maar dan is alles weer in orde. Dat kost alleen wel geld. Afspuiten?
Ik snap de noodzaak echt helemaal en erger me groen en geel wanneer ik weer een straathond vol brandwonden op Facebook voorbij zie komen die zo nodig opgelapt moet worden. Maar er zijn nog heel veel gevallen daartussen. Pfff, ik moet er niet aan denken over die honden te moeten beslissen.
Hier zit ik dus ook mee. Ja ik trek het me nu iets te persoonlijk aan en ik zou beter moeten weten, maar wie mag hier zeggen dat mijn lieve Doortje niet zou mogen leven?
Ja ze vertoont agressief gedrag. Ja, ze is voor iedereen die met haar te maken had voordat wij haar kregen onvoorspelbaar geweest in haar agressie. Maar dat maakt
haar nog niet onvoorspelbaar agressief.
Ze is een beetje een renegade, maar ze lijkt zo belachelijk veel op mij van 10 jaar geleden. Ze voelt alles zo diep, ze trekt zich alles aan en neemt de zorg van de wereld op haar schouders. Iemand moet naar zo'n hond kijken en begrijpen en de last van de wereld van haar schouders afnemen in plaats van de sticker "onvoorspelbaar agressief" op haar plakken. En dan nog krijg ik verwijt dat ik mezelf afzonder van de wereld vanwege haar. Terwijl zij juist de hele wereld aankan als ik het maar hapklaar voor haar maak, dat is alles wat zij nodig heeft, en dan doen we het samen ongeacht wat het is. Is dat nou niet precies de bedoeling van een hondeneigenaar zijn?
Sowieso ga je van een koude kermis thuis komen als je een perfect huishondje verwacht uit een of ander godvergeten hoek van de wereld en vervolgens zegt ja die honden snappen niks van hoe de wereld werkt. Of ze snappen er alles van, zo kan je het ook zien. Wie ben je dan om te beslissen wie mag leven en wie niet door een briefje te lezen van een observatie van 3 minuten? Want anders zou je nachtmerries krijgen, joh, wat gek. Doodziek is doodziek, duidelijk, helder. Maar er zit nog een hele grijsgebied tussen die niet binnen 3 minuten te categoriseren valt. En kom nou niet aan met "ja maar Doortje doet het alleen goed omdat ze bij jullie zit" want dat is complete onzin. Ze is een prima hond die gelukkig geen besef heeft van hoe vaak ze in haar leven ternauwernood gered is van zekere doodvonnis.
Zo. Dat moest ik even kwijt.
Datzelfde geld voor Sien, die was zo angstig van mensen dat was echt heel heftig in het begin.
Maar daar is toch relatief snel overheen gekomen en ze voelde zich prima in haar eigen roedel.
Zij zou op het eerste gezicht dus buiten de boot vallen maar toch heeft ze 12 mooie jaren gehad.
Zelf heb ik overigens ook weleens een hond genomen waarvan ik wist dat hij er kort zou zijn, maar ik wilde dat die hond liefde en een leuk hondenleven zou krijgen in zijn leven want het was zo'n schat.
Eén jaar heeft hij dat gehad en daar had ik vrede mee.
Rens koos bewust voor Sjaak uit Kimba wetende dat hij niet gezond was, die heeft ook 12 mooie jaren bij haar gehad.
Sultan een 10 jaar oude herder, ook uit Kimba, bijna zijn hele leven in het asiel kreeg op zijn oude dag een baasje.
Mega stabiele hond, lief, niet angstig en liep gewoon los zonder problemen.
Had ook nog 5 mooie jaren erbij ondanks zijn leeftijd toen hij kwam.
Het lijkt me echt vreselijk moeilijk om dan beslissingen te nemen die dat niet meer mogelijk maken.
Zieke honden die lijden dat snap ik volkomen, honden die doodongelukkig zijn ook, onplaatsbare honden ook nog.
Maar er zit nog heel wat tussen.
Sjaak was slecht ter been maar hij leed niet, Sultan was oud maar verder niets mis mee.
Beide honden waren niet doodongelukkig in Kimba en zouden ze zijn ingeslapen zouden ze wel een leuk leven of wat mooie jaren hebben gemist.
Ja en natuurlijk weten ze dat niet.
Bij een buitenlandse hond moet je net zo goed je verstand gebruiken als bij een fokker, er zitten goede en slechte stichtingen tussen.
Eerlijke informatie zou er gegeven moeten worden, en als het ondanks dat toch mis gaat dan ligt het heel erg aan de instelling van de stichting hoe dat wordt beleeft.
Zoals Marc behandeld is dat gaat nergens over en is verre van netjes en getuigt niet van medegevoel of dierenliefde.
Neem mensen op zijn minst dan serieus en erken hun pijn en verdriet en wees eerlijk over testen.
Dat maakt de afloop niet anders maar wel het gevoel wat de eigenaar eraan overhoud als er serieus met diens gevoelens wordt omgegaan.
Ik snap daar echt helemaal niks van.
Niet om aan te zien gewoon.
