Een enkel keertje schrikt hij heel even van iets, wat heel veel kabaal maakt en herstelt zich dan heel snel. De grasmaaier (hand) was overigens wel heel raar, maar daar rende hij maar heen om rondjes te rennen en tegen te blaffen.
Hij trekt zich overigens ook niet veel aan van de grauwen en snauwen van Mies als ze hem zat is. Eerst was dat nog wel het geval en ging hij meteen braaf zitten of liggen,
maar nu lijkt hij zich er niet veel aan van te trekken. Hij gaat gewoon door met zijn plan, bijvoorbeeld om een takje af te pakken of iets dergelijks. Hij is soms best opdringerig.
Tja en wat is nu mijn vraag, ik weet eigenlijk niet of dit nu een minpuntje is?
Hij is hier nu net anderhalve week en is bijna 12 weken, en ik wil het niet verstieren. Dat verdient hij niet, maar ik ook niet.
Verder is het een vrolijke lolbroek en een charmant kereltje. Ik wil het gewoon allemaal in goede banen leiden. Natuurlijk heeft alles tijd nodig, dat begrijp ik ook wel en het is nog maar een baby.
Hij hangt wel heel erg aan mij en het liefst ziet hij mij niet uit het zicht gaan, maar ja ik moet wel dingen doen soms en dat kan niet altijd met hem erbij.
Hij is overigens vrijwel nog nooit alleen, soms heel even in de tuin als ik zie dat hij zich even vermaakt en er geen erg in heeft dat ik naar binnen ben gegaan.
Dat is zo'n 5 minuten. Ik geef hem ook niet continue aandacht, maar goed het is dus een tijd geleden dat ik een pupje had en ook van een ander kaliber
