Oh, ik denk dat ik het niet helemaal juist omschreven heb.
Het in de auto gaan is geen probleem normaal, want hij krijgt dan inderdaad altijd wat lekkers. Juist omdat ik wil voorkomen dat hij de auto als het einde van al het goeds in de wereld ziet. Dus dat valt volgens mij prima mee

Het was gisteren meer een mooie bijkomstigheid dat we in de auto konden stappen. Anders waren we weggelopen. Wat ik aan hem merk is algemener, dat hij zichzelf heel volwassen en zelfstandig vindt
En met de auto durf ik ook gerust uit zicht te rijden

, mocht het nog eens nodig zijn. Het eerste wat ik beschrijf in de OP, had niets met de auto te maken, dat hij daar niet inwilde. Want we wilden vanaf huis lopen

Alleen toen liep hij los en waar hij normaal keurig bij me blijft, rende hij er vandoor.
Ik vind het ook allemaal niet zo erg, hoor. Hij is voor de rest een engeltje. Hier gaan we gewoon wat extra aandacht aan geven

En wat Dagmar zegt zou goed kunnen. Al krijgt hij wel keuze in welke wandelingen hij wil maken, etc. Bepaal zijn leven zeker niet van A tot Z voor hem, hij krijgt juist ook veel keuzes. Ik ga er eens over denken
