Pubertijd/mopperen bij zin niet krijgen/bijten

[Angieh]

Hey all!

Even een tijdje offline geweest, dit ivm reintegratie van mijzelf en het opvoeden van onze pup
Eigenlijk gaat het heel goed met Kenji, hij kan verschillende commando's, kan goed alleen blijven een aantal uur. Hij luistert over het algemeen goed en krijg veel complimenten van andere hondeigenaren dat hij zo goed luistert.
In zijn eerste maanden had hij al gauw bij overprikkeling dat hij ging bijten op bepaalde stukken van de wandeling. Dit ging om een grasveld waar hij graag rent en speelt. Zodra deze in beeld kwam had hij bananen in zijn oren en hing hij aan mijn broek of mouw.
Eerst gekeken naar de oorzaak, overprikkeling? dus dat aangepakt. kleinere wandelingen, meer rust momenten. Maar hij bleef het doen.
Dus toen de andere aanpak. zodra hij "flipte" zette ik hem terug op de grond, zei daar bij duidelijk nee en liet hem zitten tot hij weer rustig was.
Dan rustig weer onze weg vervolgen en belonen als hij dit braaf deed. Deed hij het weer dan mijn ritueel weer ingezet.
Dit hielp en hij deed het niet meer tot nu..

Meneer is nu 6 maanden en de hormonen maken zijn hoofd dol.
Elk grassprietje moet besnuffeld worden (begrijp ik, no worries)
Regelmatig bananen in de oren (hoort er bij, ik heb geduld, beloon indien hij het goed doet)
en.. nou komt het..

Het bijtgedrag is weer terug. Echter doet hij dit niet bij het beruchte grasveld, nee.. hij doet het nu op elk moment dat hij zijn zin niet krijgt.
Bijvoorbeeld als ik vind dat we door gaan lopen als hij een andere hond ziet (dit gebeurd alleen bij honden waarvan ik weet dat ze er niet op zitten te wachten).
Als ik hem beperk wanneer hij overenthousiast naar voorbijgangers doet.
Ook doet hij dit wanneer de kinderen of ik zelf gaan rennen/spelen.

Wat doet hij? Mopperen, in de lucht happen en uiteindelijk ook in mijn jas, been, arm bijten.
Dit accepteer ik natuurlijk niet dus ik wordt boos, spreek hem streng toe en pak hem bij zijn nekvel om hem weer neer te zetten. Dan laat ik hem zitten, beloon hem als hij dit braaf doet en ga weer lopen met hem kort naast me. Idem dito als ik eerder deed.

Is dit typisch boxer gedrag wat er in zit? dat mopperen?
Pak ik het zo oke aan of sla ik de plank compleet mis en maak ik het zo erger?

(side note, ik relativeer zijn gedrag over het algemeen maar schrijf dit even uit frustratie)

[S@ndr@]

heel eerlijk zou ik een bijtrol meenemen dan - duw je die tussen zijn kaken, blijf jij in ieder geval heel, heel belangrijk, pas belonen als hij weer rustig is, of dat ding vast heeft,.. verder zou ik zeker zorgen dat hij thuis ook echt zijn rust en slaap krijt, in ieder geval van blokken van 3 a 4 uur achter elkaar om indrukken te verwerken dus niet meer, maar langere rustmomenten. en dat mopperen lijkt me niet des boxers, die ken ik meer al oeverloze clowns

[Angieh]

Ah ja ik ken zelf boxers ook als echte vrolijke clowns. maar toen ik verder ging inlezen begreep ik dat ze wel een strakke opvoeding nodig hebben omdat ze nog wel eens kunnen laten weten als ze het ergens niet mee eens zijn.
Zodoende dat ik dat opgooide maar blijkbaar valt dat dan wel mee.

Die bijtrol is inderdaad wel een goed plan, daar ga ik naar kijken. Het belonen doe ik inderdaad echt pas als zijn ogen weer normaal staan en hij weer relaxt is en luistert.
Voor die tijd krijgt ie niks anders dan een tikkeltje boos kijkende ik en een korte riem

[dagmar88]

Is dit typisch boxer gedrag wat er in zit? dat mopperen?
Pak ik het zo oke aan of sla ik de plank compleet mis en maak ik het zo erger?

Nee. En bij "pubertijd" hoort het totaal niet. Daarbij is hij pas zes maanden. Als je dan al zo gefrustreerd bent...
Boos worden en aan nekvellen pakken (op die leeftijd) is nogal wat.
Heb je een leuke hondenschool in de buurt? Ik zou even wat één op één lesjes gaan doen om er achter te komen wat er misgaat.

[Angieh]

Is dit typisch boxer gedrag wat er in zit? dat mopperen?
Pak ik het zo oke aan of sla ik de plank compleet mis en maak ik het zo erger?

Nee. En bij "pubertijd" hoort het totaal niet. Daarbij is hij pas zes maanden. Als je dan al zo gefrustreerd bent...
Boos worden en aan nekvellen pakken (op die leeftijd) is nogal wat.
Heb je een leuke hondenschool in de buurt? Ik zou even wat één op één lesjes gaan doen om er achter te komen wat er misgaat.

Je gaat mij niet wijsmaken dat er geen baasjes zijn die geen momentjes van frustratie hebben.
Het is niet dat ik tegen die hond sta te bléren als hij mijn arm in zijn bek heeft, maar toelaten doe ik het logischerwijs ook niet.
Ik ben alleen wel duidelijk, Nee, Af, Zit. En ja als hij niet stopt pak ik zijn nekvel, nee ik knijp niet zijn nek aangort als ik dat doe.
Bedankt voor je advies, zal contact op nemen met een trainer/gedragsdeskundige.

[Tineke]

Het bijten herken ik wel van Beau onze boxer. Die deed dat op jonge leeftijd ook bij over prikkeling of als hij heel wild werd in het spel. Hij deed dat overigens niet bij ons maar bij zijn vorige eigenaren. Hij kwam met een jaar bij ons.
Ik zou die bijtrol zeker proberen want klaarblijkelijk heeft je andere aanpak niet veel effect.
Nekvel pakken zou ik sowieso niet doen maar een fikse brul echt vanuit je tenen zou moeten aankomen bij hem.
Klaarblijkelijk heb je dat niet in je en dat is niets om je voor te schamen hoor, maar dan gaat dat dus ook niet werken .
Ik zou zeker eens op zoek gaan, zoals Dagmar ook zegt, naar een goede hondenschool en er is naar laten kijken door iemand anders met verstand van zaken.

[dagmar88]

Je gaat mij niet wijsmaken dat er geen baasjes zijn die geen momentjes van frustratie hebben.

Nou ja, het lijkt me dat je hier komt om jezelf wijzer te maken?
Hormonen maken een pup van een groter ras met zes maanden niet dol, dat moet allemaal nog komen. Je wilt niet dat het het komende jaar allemaal nog verder op gaat lopen van beide kanten.
Beter die frustratie van jou en je pup in de kiem smoren, anders is daar straks veel meer voor nodig en mis je een tijd die heel leuk zou moeten zijn. Hij bijt je niet omdat hij het allemaal zo goed begrijpt.
Het is geen aanval hoor, zo moet je het niet opvatten. Jullie snappen elkaar niet goed en hebben daar even hulp bij nodig.
Dat gaat helaas niet zonder je te zien.

[DeDiana]

Ik zou veel beter naar zijn signalen gaan kijken. Die overprikkeling komt niet uit het niets. Je kunt het dus voor zijn door hem rustig en positief te leren wat je wél van hem verwacht voordat hij zover is dat hij gaat happen, dan komt er toch niets meer binnen. Als ik het zo lees, denk ik dat hij hapt uit frustratie, opwinding en niet begrijpen wat wél de bedoeling is.
Dus je begint met oefenen bij de eerste signalen van spanning. Bijvoorbeeld bij het zien van andere honden begin je al op heel grote afstand en leer je hem samen om te draaien en met jou mee te komen, waarna natuurlijk een beloning (voer, samen lekker spelen) volgt. Of je doet een voercircuit (een voertje gooien, zijn naam noemen en weer een voertje gooien, waardoor hij dus heen en weer moet rennen naar de voertjes en steeds op jou moet letten).
Een hondenschool of gedragstherapeut kan je hier zeker bij helpen.

[S@ndr@]

Je had t over reintergratie, kan het zijn dat die ervoor heeft gezorgd op enig moment dat je wat minder tijd had voor je peuter hond,, t gaat me niets aan hoor, maar in dit geval ben ik het er wel mee eens dat die hormonen nog moeten komen bij grote rassen vaak pas rond de 9 maanden,

en het zou fijn zijn als het dan niet escaleerde op een verkeerde manier.. want er zit stuiter lab in, stuiter boxer, en aus, en dat kan dus alle kanten op stuiteren zeg maar.

dat snuffelen ( je schrijft ieder gras sprietje) kan ook spanning zijn, en ik denk dat je inderdaad echt wel even iemand die goed verstand van zaken heeft mee moet laten kijken, en geloof me dat kan heel prettig zijn als je die handvatten krijgt. zeker omdat de echte hormonen nog moeten komen

[Angieh]

Nee dat klopt, ik viel alleen over je opmerking "als je nu al gefrustreerd bent"
Ik realiseer me ook dat dit maar een tipje van de sluier is en dit nog niet echt de pubertijd is. Wel merk ik dat hij daar nu mee begint.
Dat merk ik door verschillende zaken, zoals het uitschachten, meer plasjes etc.

Vandaar dat ik dat noemde.
En ja ik heb hulp nodig, vandaar mijn post Het zijn gelukkig maar momentopnames dat dit gebeurd en het gebeurt ook sinds kort. Ik wil het voor zijn dat het een gewoonte wordt.

[malinois]

Is dit typisch boxer gedrag wat er in zit? dat mopperen?
Pak ik het zo oke aan of sla ik de plank compleet mis en maak ik het zo erger?

Nee. En bij "pubertijd" hoort het totaal niet. Daarbij is hij pas zes maanden. Als je dan al zo gefrustreerd bent...
Boos worden en aan nekvellen pakken (op die leeftijd) is nogal wat.
Heb je een leuke hondenschool in de buurt? Ik zou even wat één op één lesjes gaan doen om er achter te komen wat er misgaat.

Je gaat mij niet wijsmaken dat er geen baasjes zijn die geen momentjes van frustratie hebben.

Ze halen het hier niet in hun hoofd
Dat is t verschil.
Ik heb op dit moment een 5 maanden oude mhxhh uit werklijnen maar ook die gaat dat niet in zn kop halen. En frustreren doe ik eigenlijk niet bij hem idd. Hij is tot op heden een voorbeeldige pup met idem gedrag. Maar wel op zijn herders dus mensen die labjes of goldens gewend zijn zullen van een koude kermis thuiskomen.
Bijten doen ze maar in elkaar tot bepaalde hoogte en in hun speeltjes.

[Angieh]

Je had t over reintergratie, kan het zijn dat die ervoor heeft gezorgd op enig moment dat je wat minder tijd had voor je peuter hond,, t gaat me niets aan hoor, maar in dit geval ben ik het er wel mee eens dat die hormonen nog moeten komen bij grote rassen vaak pas rond de 9 maanden,

en het zou fijn zijn als het dan niet escaleerde op een verkeerde manier.. want er zit stuiter lab in, stuiter boxer, en aus, en dat kan dus alle kanten op stuiteren zeg maar.

dat snuffelen ( je schrijft ieder gras sprietje) kan ook spanning zijn, en ik denk dat je inderdaad echt wel even iemand die goed verstand van zaken heeft mee moet laten kijken, en geloof me dat kan heel prettig zijn als je die handvatten krijgt. zeker omdat de echte hormonen nog moeten komen

De re-integratie is ivm een burn out. ik ben nu weer 100% beter gemeld. Alleen in die tijd heb ik me dus gefocust op buiten zijn, met kenji trainen/bezig zijn en werk opbouwen. Waardoor ik minder behoefte had aan browsen en fora
Wat ik me door jouw bericht wel realiseer is dat dit een "vreemde" week is geweest. Ik was weg op dagen dat ik er normaal wel ben, en juist thuis op dagen dat ik er normaal niet ben.
Dus ik denk dat dat misschien mee speelt in zijn gedrag op het moment.

[Alfilillo]

Dat je op het moment dat hij al in je arm hangt hem bij zijn nekvel pakt en hem met een 'nee' op de grond zet, vind ik niet zo raar.
De kunst is om het voor te zijn. Daar zou ik aan werken.

[dagmar88]

Nee dat klopt, ik viel alleen over je opmerking "als je nu al gefrustreerd bent"
Ik realiseer me ook dat dit maar een tipje van de sluier is en dit nog niet echt de pubertijd is. Wel merk ik dat hij daar nu mee begint.
Dat merk ik door verschillende zaken, zoals het uitschachten, meer plasjes etc.

Vandaar dat ik dat noemde.
En ja ik heb hulp nodig, vandaar mijn post Het zijn gelukkig maar momentopnames dat dit gebeurd en het gebeurt ook sinds kort. Ik wil het voor zijn dat het een gewoonte wordt.

Normaal voor een peuterhondje. Het is nu net geen baby meer, maar ook nog geen puber.
Die periode van hormonale veranderingen die er aan gaat komen hoeft geen probleem te zijn als de basis goed zit.
Het is nu dus wel zaak dat goed op de rit te krijgen.
Even voor de zekerheid, niet gaan castreren voor hij echt geestelijk en lichamelijk volwassen is hoor, ook al zegt de dierenarts misschien dat dat prima kan.
Daar zit de oplossing niet.

Met mijn eerste pup was ik wel eens gefrustreerd ja. Dat is heel jammer en onnodig, maar niemand die ervaren begint.

[Angieh]

Nee, castreren doen we pas als hij uitgegroeid is en het nodig blijkt te zijn.
Bedankt voor jullie adviezen. Het komt ook wel goed, als ik mijn wandeling van net analyseer zie ik ook wel waar het anders had gemoeten.
Een voorbijganger maakte hem gek door geluidjes te maken als hij stopte met lopen. Was niet verkeerd bedoeld van die beste (oudere) man maar dat was zijn trigger. Ik had Kenji uit die situatie moeten halen, nu begreep hij er inderdaad niks van en reageerde hij dat af op mij.
Bij het zien van de oudere hond had ik inderdaad beter rechts omkeert kunnen maken of hem even af te leiden met een spelletje/training.

Dat in combinatie met een week ritme wat overhoop lag zorgde denk ik voor een overprikkelde, gefrustreerde hond.
Het is inderdaad de kunst om dat soort zaken voor te zijn, ik ga hier mee aan de slag.

[natalie]

Nee dat klopt, ik viel alleen over je opmerking "als je nu al gefrustreerd bent"
Ik realiseer me ook dat dit maar een tipje van de sluier is en dit nog niet echt de pubertijd is. Wel merk ik dat hij daar nu mee begint.
Dat merk ik door verschillende zaken, zoals het uitschachten, meer plasjes etc.

Vandaar dat ik dat noemde.
En ja ik heb hulp nodig, vandaar mijn post Het zijn gelukkig maar momentopnames dat dit gebeurd en het gebeurt ook sinds kort. Ik wil het voor zijn dat het een gewoonte wordt.

Ik begrijp je frustraties, maar ik denk dat Kenji óók gefrusteerd is. Hij probeert jou iets te vertellen. Een correctie vind ik daarom (ook) niet op zijn plaats. Probeer erachter te komen waarom de opwinding bij hem zo toeneemt. Misschien onderneem je iets te veel, misschien wandel je op veel verschillende plekken (wat betekent dat een pup heel veel nieuwe prikkels te verwerken heeft), misschien is hij toe aan een dagje niks doen.

Met Abel, nu tien maanden oud, kon ik geen trekspelletjes spelen. Dat was precies 4 seconden leuk en daarna al nam de opwinding te veel toe. Met Jip, nu bijna 3 jaar oud, moest ik niet te vaak wandelen op plekken waar (veel) andere honden liepen. Dat kon hij allemaal niet verwerken. Beide honden hebben mij dit laten weten door in de mouw van mijn jas te happen. Ik heb moeten leren dat ze mij op die manier vertelden dat ze het even niet meer aan konden. Dat ik even wat rustiger aan moest doen. Wat de boodschap van Kenji precies is, weet ik niet. Maar een pup van 6 maanden heeft al snel zijn koppie vol en heeft veel behoefte aan rust. Dus kijk goed naar hem en probeer gehoor te geven aan wat hij probeert duidelijk te maken.

Het komt helemaal goed hoor. Hij is nog hartstikke jong.

[ranetje]

Of er al een hormonale activiteit is waar de hond op reageert, is gewoon per hond verschillend.
Dat hoeft op zich niet te betekenen dat hij daardoor stront vervelend is af en toe, maar het kan.

Sommigen hebben nooit last van "puberende honden" en anderen komen opeens een hond tegen die wel gaat "puberen" om het maar even zo te noemen.
Vanaf een schermpje is dat heel moeilijk te beoordelen.
Dat jij @Angieh op dit moment enigszins gefrustreerd raakt door het gedrag lijkt me het belangrijkste, want daar zal absoluut door vrijwel elke hond op worden gereageerd.
Daardoor kom je in een spiraal terecht en dat moet niet gebeuren.

Hartstikke goed dat je aan de bel trekt
Iemand met verstand van zaken die even een tijdje met je meekijkt en je nog wat handvatten kan geven is best zinvol denk ik.

Er wordt nogal gereageerd op hond in het nekvel pakken.
Hangt er maar net vanaf hoe je dat doet en wat er op volgt.
Ik pak mijn jongste hond ook wel eens (sporadisch) in het nekvel als ik haar op geen andere manier even gewoon met 4 voetjes op de grond kan krijgen als ze doordraait.
Het wordt niet gevolgd door schudden en/of op de rug gooien.
Dus het "drama" van een keer in het nekvel houvast nemen zodat je op enigerlei wijze kunt sturen, zie ik niet.

[Angieh]

Of er al een hormonale activiteit is waar de hond op reageert, is gewoon per hond verschillend.
Dat hoeft op zich niet te betekenen dat hij daardoor stront vervelend is af en toe, maar het kan.

Sommigen hebben nooit last van "puberende honden" en anderen komen opeens een hond tegen die wel gaat "puberen" om het maar even zo te noemen.
Vanaf een schermpje is dat heel moeilijk te beoordelen.
Dat jij @Angieh op dit moment enigszins gefrustreerd raakt door het gedrag lijkt me het belangrijkste, want daar zal absoluut door vrijwel elke hond op worden gereageerd.
Daardoor kom je in een spiraal terecht en dat moet niet gebeuren.

Hartstikke goed dat je aan de bel trekt
Iemand met verstand van zaken die even een tijdje met je meekijkt en je nog wat handvatten kan geven is best zinvol denk ik.

Er wordt nogal gereageerd op hond in het nekvel pakken.
Hangt er maar net vanaf hoe je dat doet en wat er op volgt.
Ik pak mijn jongste hond ook wel eens (sporadisch) in het nekvel als ik haar op geen andere manier even gewoon met 4 voetjes op de grond kan krijgen als ze doordraait.
Het wordt niet gevolgd door schudden en/of op de rug gooien.
Dus het "drama" van een keer in het nekvel houvast nemen zodat je op enigerlei wijze kunt sturen, zie ik niet.

Bedankt. Klopt, het is inderdaad puur om weer contact met hem te krijgen, want heel hard roepen, gillen of negeren werkt op zo'n moment niet.
Ik hou hem even (= een aantal seconde) vast, spreek hem aan en laat hem weer los. Daarna is het over het algemeen weer klaar. ik vraag hem te zitten, als hij dat doet prijs ik hem daar voor.

[dagmar88]

heel hard roepen, gillen of negeren werkt op zo'n moment niet.

Dat is dus allemaal geprobeerd en dat zijn voor jullie allebei geen prettige omgangsvormen.
Een pup wil een baas die duidelijkheid geeft, stuurt en die hij kan vertrouwen.
"Nee, dat gaan we niet doen" en dan even laten zien wat wel een goede manier van afreageren is.

Ken je die nederlanders die in frankrijk heel hard en vaak "brood" tegen de bakker gaan roepen?

[natalie]

Wat gebeurt er als je zelf helemaal niet reageert op zijn gehap? Als je stil blijft staan, hem niet aankijkt en even doet alsof hij er niet is? Wordt hij weer kalm als jij ook kalm blijft, of bijt hij te hard om dat uit te proberen? Geen idee hoe Kenji erop reageert hoor. Misschien is het bij hem inderdaad nodig om hem weer even met de poten op de grond te zetten. Dat roepen of gillen in zo'n situatie niet werkt, begrijp ik wel

[dagmar88]

Wat gebeurt er als je zelf helemaal niet reageert op zijn gehap? Als je stil blijft staan, hem niet aankijkt en even doet alsof hij er niet is? Wordt hij weer kalm als jij ook kalm blijft, of bijt hij te hard om dat uit te proberen? Geen idee hoe Kenji erop reageert hoor. Misschien is het bij hem inderdaad nodig om hem weer even met de poten op de grond te zetten, maar dat roepen of gillen niet werkt, begrijp ik wel

Negeren bij ongewenst gedrag is maar in bepaalde gevallen succesvol, wanneer je het succes er direct mee wegneemt.
Bijvoorbeeld wanneer hij staat te gillen wanneer je z'n tuig om wilt doen of als de koekjeskast open gaat. Dan gaat het langzamer in plaats van sneller.
Niet wanneer hij de tafelpoot opvreet of in je arm of een boomtak hangt.

[natalie]

Wat gebeurt er als je zelf helemaal niet reageert op zijn gehap? Als je stil blijft staan, hem niet aankijkt en even doet alsof hij er niet is? Wordt hij weer kalm als jij ook kalm blijft, of bijt hij te hard om dat uit te proberen? Geen idee hoe Kenji erop reageert hoor. Misschien is het bij hem inderdaad nodig om hem weer even met de poten op de grond te zetten, maar dat roepen of gillen niet werkt, begrijp ik wel

Negeren bij ongewenst gedrag is maar in bepaalde gevallen succesvol, wanneer je het succes er direct mee wegneemt.
Bijvoorbeeld wanneer hij staat te gillen wanneer je z'n tuig om wilt doen of als de koekjeskast open gaat. Dan gaat het langzamer in plaats van sneller.
Niet wanneer hij de tafelpoot opvreet of in je arm of een boomtak hangt.

Je hoeft het gedrag niet te negeren. Maar door zelf kalm te blijven, wordt de hond misschien ook weer kalm. Zoals ik al schreef: Jip (met name) heeft dit gedrag ook laten zien. Even helemaal niets doen, werkte dan het beste. Uiteraard probeerde ik het een volgende keer te voorkomen. Maar als het per ongeluk toch weer gebeurde, bleef ik gewoon staan. Even geen contact met de hond tot hij weer bedaard was.

Ik begrijp ook wel dat negeren geen zin heeft als je hond de tafelpoot opvreet, maar daar ging het hier niet over. Dat vind ik ook geen vergelijkbare situatie.

[dagmar88]

Ik begrijp ook wel dat negeren geen zin heeft als je hond de tafelpoot opvreet, maar daar ging het hier niet over. Dat vind ik ook geen vergelijkbare situatie.

Dat is het wel. De tafelpoot opeten is lekker/voorziet in de kauwbehoefte. In de mouw van TS hangen laat de spanning afvloeien.
Mijn stafford pup deed destijds precies hetzelfde door in een boom te gaan hangen om haar spanning kwijt te raken.
Beiden geeft een prettig(er) gevoel. Dat gevoel is het doel.
Negeren helpt in dat geval niet. Een ander middel geven om hetzelfde doel te bereiken wel.
Dat alternatief is bij de tafelpoot iets geven waar de pup ook graag op knaagt. Het alternatief voor bomen slopen was voor charlie een balletje dat indeukte bij kauwen.
Het is even zoeken wat werkt.

[natalie]

Oké, bij jouw pup werkte het niet. Bij mijn pup werkte het wel. Die had niet als doel om mijn arm stuk te bijten, maar om mij te vertellen dat hij de situatie te spannend vond of dat het hem even teveel werd.

[Lunatic]

Ah ja ik ken zelf boxers ook als echte vrolijke clowns. maar toen ik verder ging inlezen begreep ik dat ze wel een strakke opvoeding nodig hebben omdat ze nog wel eens kunnen laten weten als ze het ergens niet mee eens zijn.
Zodoende dat ik dat opgooide maar blijkbaar valt dat dan wel mee.

Die bijtrol is inderdaad wel een goed plan, daar ga ik naar kijken. Het belonen doe ik inderdaad echt pas als zijn ogen weer normaal staan en hij weer relaxt is en luistert.
Voor die tijd krijgt ie niks anders dan een tikkeltje boos kijkende ik en een korte riem

Ik herken wat je schrijft precies van de boxer van een kennis, die doet dit al vanaf dat hij een maand of 4 is, hij is nu een jaar. Als hij z’n zin niet krijgt dan springt, blaft en bijt hij serieus in armen en benen

Ik weet niet wat ze veranderd hebben in de boxer, maar je moet echt héél duidelijk de baas zijn en niks accepteren, anders krijg je dit gedrag en nee die kennis is duidelijk niet de baas

[dagmar88]

Oké, bij jouw pup werkte het niet. Bij mijn pup werkte het wel. Die had niet als doel om mijn arm stuk te bijten, maar om mij te vertellen dat hij de situatie te spannend vond of dat het hem even teveel werd.

Ik snap best dat het geschreven verkeerd over kan komen, maar ik doe mijn best om uit te leggen (en vervolgens te verduidelijken) wanneer negeren wel en niet werkt.
Dan zou het best heel fijn zijn als er met lezen dezelfde moeite wordt gedaan.
Nogmaals, bij mijn pup (die ondertussen oud is geworden en is doodgegaan) ging het net als bij het pupje van TS om zelfbelonend gedrag.
Dat dooft nooit uit met negeren.

[ranetje]

Of er al een hormonale activiteit is waar de hond op reageert, is gewoon per hond verschillend.
Dat hoeft op zich niet te betekenen dat hij daardoor stront vervelend is af en toe, maar het kan.

Sommigen hebben nooit last van "puberende honden" en anderen komen opeens een hond tegen die wel gaat "puberen" om het maar even zo te noemen.
Vanaf een schermpje is dat heel moeilijk te beoordelen.
Dat jij @Angieh op dit moment enigszins gefrustreerd raakt door het gedrag lijkt me het belangrijkste, want daar zal absoluut door vrijwel elke hond op worden gereageerd.
Daardoor kom je in een spiraal terecht en dat moet niet gebeuren.

Hartstikke goed dat je aan de bel trekt
Iemand met verstand van zaken die even een tijdje met je meekijkt en je nog wat handvatten kan geven is best zinvol denk ik.

Er wordt nogal gereageerd op hond in het nekvel pakken.
Hangt er maar net vanaf hoe je dat doet en wat er op volgt.
Ik pak mijn jongste hond ook wel eens (sporadisch) in het nekvel als ik haar op geen andere manier even gewoon met 4 voetjes op de grond kan krijgen als ze doordraait.
Het wordt niet gevolgd door schudden en/of op de rug gooien.
Dus het "drama" van een keer in het nekvel houvast nemen zodat je op enigerlei wijze kunt sturen, zie ik niet.

Bedankt. Klopt, het is inderdaad puur om weer contact met hem te krijgen, want heel hard roepen, gillen of negeren werkt op zo'n moment niet.
Ik hou hem even (= een aantal seconde) vast, spreek hem aan en laat hem weer los. Daarna is het over het algemeen weer klaar. ik vraag hem te zitten, als hij dat doet prijs ik hem daar voor.

Daar is dus niets mis mee

Wat je wel moet proberen te vermijden is dat je op dat moment zelf pisnijdig wordt.
In wezen moet je er kalmte bij uitstralen.
En soms is dat best lastig

[natalie]

Oké, bij jouw pup werkte het niet. Bij mijn pup werkte het wel. Die had niet als doel om mijn arm stuk te bijten, maar om mij te vertellen dat hij de situatie te spannend vond of dat het hem even teveel werd.

Ik snap best dat het geschreven verkeerd over kan komen, maar ik doe mijn best om uit te leggen (en vervolgens te verduidelijken) wanneer negeren wel en niet werkt.
Dan zou het best heel fijn zijn als er met lezen dezelfde moeite wordt gedaan.
Nogmaals, bij mijn pup (die ondertussen oud is geworden en is doodgegaan) ging het net als bij het pupje van TS om zelfbelonend gedrag.
Dat dooft nooit uit met negeren.

Grapjas.

Ik vraag mij dus af of het bij de hond van TS gaat om zelfbelonend gedrag. Maar jij weet kennelijk zeker dat de situatie van Kenji niet te vergelijken is met de situatie van Jip. Prima hoor, ik stel alleen de vraag aan TS wat er gebeurt als ze ‘in de heat of the moment’ even niet op de hond reageert. Ik vraag dat juist om de situatie beter te kunnen inschatten, zonder aannames te doen.

[malinois]

Ik ga echt niet negeren als mijn pup me in mn harm hangt hoor. Dan staat ie heel snel weer op de grond. Ben je besodert... werkt nog steeds uitstekend: Duidelijkheid!

[Marjoleine]

Ik ga echt niet negeren als mijn pup me in mn harm hangt hoor. Dan staat ie heel snel weer op de grond. Ben je besodert... werkt nog steeds uitstekend: Duidelijkheid!

Gewoon uit reactie al!
Octaaf deed het laatst ook, baldadig, moe, hap.
We schrokken even hard ik van haar en zij van mijn reactie.
Geloof dat het ook wel duidelijk was