Nou, u gaat er lekker mee aan de haal met z'n allen
Ik las een dramaverhaal over een superoverspannen hond die naar het asiel zou moeten omdat het gezin waar hij woonde en waar het verkeerd ging, met vakantie zou gaan; er was wel opvang, maar daar kon hij nog even niet terecht. Nou, als er niemand anders is, mag hij hier wel. Het enige spannende was of het goed zou gaan met Otto.
Met een dag of wat zag ik: jij bent gewoon een lekkere enthousiaste lompe springdoedel van een jaar. Ik heb een paar situaties met hem opgezocht, gewoon kijken hoe hij reageert. Zat hij naast me op de bank, ik had mijn arm om hem heen en kroelde hem in zijn nek. GROM. Ik dacht: Oké, als ik doorga met kroelen, dan ga jij sneppen, wat die mensen waar hij vandaan kwam hadden gezegd. Zover laat ik het niet komen. Ga jij maar van de bank af, en je komt er ook niet meer op. Als ik uit beeld ben, springt hij op de bank, maar meestentijds heb ik overdag de deur van de woonkamer dicht.
Die keer dat ik op een meter afstand van hem ging zitten terwijl hij aan het eten was en gromde: oké, dus toch voernijd. Dat was van mij een ondoordacht moment, maar goed dat het gebeurde. Ik ga dat verder niet tarten door te blijven zitten oid. Vreet jij je bak maar lekker rustig leeg, ik haal hem wel weg als jij erbij vandaan loopt. Doe ik verder niet moeilijk over, qua voer heeft Otto ook zijn issues en de manier waarop ik het nu doe, werkt voor beiden.
Bauke wil dolgraag spelen. Dus hij springt steeds op Otto. Met het warme weer van de afgelopen week zat ik buiten te werken en konden ze in de tuin, maar Otto wil gewoon 's ochtends even in de zon liggen, dan weer naar de schaduw, dan weer naar de zon. Dat is gewoon zo'n badgast. Die vindt het wel oké om af en toe een potje te stoeien, maar niet zo vaak als Bauke wil. Vandaag regenachtig, dus heb ik binnen gewerkt, en lag het spul op zeker moment gebroederlijk naast elkaar in de gang. Lief was dat Otto Bauke op zeker moment lag te likken. Maar die energie moet eruit bij Bauke. Ik neem hem nu 2 keer per dag mee naar een hondenspeelveldje hier in de buurt en dat gaat, afgezien van een dikke Rottweiler teef die even moest laten weten dat zij het baasje was, goed. Hij is leuk en speels met andere honden. Een meisje van een jaar of 10 dat er ook was, daarmee ging het ook goed, maar zij was honden gewend. Buurman die hem met zijn hand van boven wilde benaderen was eng, buurvrouw die hem eerst liet snuffelen was oké. Hoe ingewikkeld wil je het maken?
Kortom: ik neem hem gewoon mee in mijn leven en zie dat hij toch wel meer input nodig heeft dan ik hem kan geven, doordat ik, zij het vanuit huis, wel fulltime werk. Hij mag en kan hier dus nog wel even blijven for the time being, maar beter voor Bauke is het dat er snel een gouden mandje komt. Ik zal dus ook even contact opnemen met Cloris, omdat hij bij Poedelbemiddeling is aangemeld heb ik gevraagd of dat oké is en dat is oké.
Verder ben ik geen hondengedragsdeskundige of zoiets, ik zie wel dit gedrag en ik ga uit van hoe ik daar, ook in relatie tot mijn eigen hond, het beste mee kan omgaan.