Naam

[Lemuria]

Ik zit hier nou al een week over te prakkiseren en ik kom er niet uit. Dus schijn jullie licht er eens over?

Honden krijgen van ons een naam. En daar luisteren ze naar. Maar hoe weet een hond dat die naam zijn 'zelf' betreft? Dieren geven elkaar onderling geen naam (daar ga ik dan even van uit), dus hoe snappen ze het hele princípe ervan?
Voorbeeld: Als ik boos "Izzy!" roep, houdt ze op met vervelend doen. Als ik haar enthousiast roep komt ze blij naar me toe gerend en als ik haar knuffel en "Izzy lief" zeg, krijg ik geen zichtbare reactie, hooguit kijkt ze me even aan. Wat dus wil zeggen dat er geen eenduidige actie volgt op dat ene woordje, die naam. Dus een commando is het ook niet (want een hond die het commando 'zit' kent, gaat, als je 'zit' met een andere intonatie zegt, niet liggen). Ze lijken het echt op zichzelf te kunnen betrekken. Dat is toch eigenlijk hartstikke bijzonder? Of zit er iets simpelers achter?

Kom maar op met die reactie waarop ik "Oh ja, duhhh." zeg!

[Lothian]

Ik zie het meer als een 'aandacht bij mij'-commando, dat specifiek voor die hond is. En door jouw intonatie kan dat dan vrolijke aandacht, opgewonden aandacht, onderdanige aandacht... etc opleveren. En wanneer het met weinig urgentie wordt uitgesproken hebben ze misschien geleerd dat een half oor genoeg is terwijl een uitgeschreeuwde naam volle aandacht (en misschien zelfs fysieke aanwezigheid) betekent.

Want inderdaad, ik denk ook niet dat ze een zelfbeeld hebben en een concept hebben van 'zo heten'.

Ik ben trouwens sowieso niet zo goed in commando's verzinnen want 'links' betekent hier zo drie verschillende dingen, maar afhankelijk van de context weten ze altijd precies wat ik bedoel. (Links naast me gaan lopen, of links afslaan op de fiets, of linksaf wanneer ze voor me uit wandelen.) Beetje hetzelfde als die naam. Context is key.

[Lemuria]

Oh ja, duhhh.

Aandacht klinkt inderdaad erg logisch

[ranetje]

Er is volgens mij voor een hond wel een verband tussen zijn naam en hemzelf.
Maar of een hond dat ook ziet als zijnde ZIJN specifieke eigen naam betwijfel ik.

De meeste tijd heb ik twee honden gehad.
Mijn honden wisten dat als ik een naam noemde plus een commando, dat die hond (met die naam) de opdracht mocht uitvoeren.
Dus door dat soort grapjes betrokken ze hun naam op zichzelf.

Dat de naam een aanduiding is van een specifieke hond wordt door de andere hond(en) begrepen.
In ieder geval als ze er aan gewend zijn.
Maar nogmaals, of ze het als "eigennaam" zien zoals wij?
Ik denk het niet.

Bedoelde je vraag zo dat dit een antwoord kan zijn Lemuria?

[Cinnepin]

Er is volgens mij voor een hond wel een verband tussen zijn naam en hemzelf.
Maar of een hond dat ook ziet als zijnde ZIJN specifieke eigen naam betwijfel ik.

De meeste tijd heb ik twee honden gehad.
Mijn honden wisten dat als ik een naam noemde plus een commando, dat die hond (met die naam) de opdracht mocht uitvoeren.
Dus door dat soort grapjes betrokken ze hun naam op zichzelf.

Dat de naam een aanduiding is van een specifieke hond wordt door de andere hond(en) begrepen.
In ieder geval als ze er aan gewend zijn.
Maar nogmaals, of ze het als "eigennaam" zien zoals wij?
Ik denk het niet.

Bedoelde je vraag zo dat dit een antwoord kan zijn Lemuria?

dit denk ik ook

[lieke]

Ik denk dat honden wel een verband kunnen leggen tussen zichzelf en een naam. Trouwens ook tussen verschillende namen. Zo kon ik bijvoorbeeld tegen Lyndie zeggen dat ze Nick moest gaan zoeken (als die zich weer eens had verstopt toen hij nog klein was).
Lyndie was sowieso erg handig. Als Bonnie de benen nam, hoefde ik alleen maar tegen Lyndie te zeggen dat ze Bonnie moest gaan halen. Deed ze ook prompt.

[Lemuria]

Toch eigenlijk een teken van ongelooflijke intelligentie als je het zo bekijkt. Een concept dat zó buitenaards vreemd moet zijn in de ogen van een hond, maken ze zich gewoon eigen.

[Zamunda]

Ik zie het, net als een aantal andere posters, meer als een soort commando. Ik geloof niet dat een hond het aan zijn/haar identiteit koppelt. Dat honden onderscheid kunnen maken tussen hun eigen naam (commando) en die van de andere honden is gewoon omdat ze leren dat dat woord (de naam van de andere hond) betekent dat zij er niets mee hoeven/mogen.

Verder kun je dingen/mensen benoemen. Een bal bijvoorbeeld. Maar ook 'de baas', of 'Nick'. Dat is wmb iets anders dan dat ze weten/denken dat zijzelf 'Laissah' genoemd worden. 'Laissah' betekent dat ik iets van haar wil en dat ze haar aandacht op me moet richten.

[Zamunda]

Toch eigenlijk een teken van ongelooflijke intelligentie als je het zo bekijkt. Een concept dat zó buitenaards vreemd moet zijn in de ogen van een hond, maken ze zich gewoon eigen.

Welk vreemd concept bedoel je?

[Lemuria]

Dat een ander levend wezen een naam heeft Wij vinden het normaal dat andere mensen een naam hebben en dat we huisdieren namen geven, maar dieren onderling? Die elkaar grotendeels herkennen aan geur? Ik kan me niet voorstellen dat die elkaar een naam geven. Het is de musical Cats niet hè

[DeDiana]

Ik denk eigenlijk dat een hond dat op een heel basaal niveau wel snapt. Zoals een jong kind dat ook snapt, terwijl je die ook niet eerst uitlegt: 'Als ik Pietje zeg, bedoel ik jou, want dat is jouw naam.'.

[mijke]

eens met Cleva en Zamunda. Overigens heeft Horizon een hele interessante drieleuk-docu over intelligentie bij dieren, gebaseerd op de laatste wetenschappelijke onderzoeken. Erg interessant om te zien hoe dieren op sommige manieren veel slimmer kunnen zijn dan wij. Kraaien bijvoorbeeld, maar ook uit hersenonderzoek bij honden beginnen we te zien dat honden nog oneindig veel slimmer zijn dan we altijd gedacht hebben. Frans de Waal (bioloog) heeft daar ook nog wel het een en ander over te zeggen. Interessant breinvoer iig!

[Zamunda]

Dat een ander levend wezen een naam heeft Wij vinden het normaal dat andere mensen een naam hebben en dat we huisdieren namen geven, maar dieren onderling? Die elkaar grotendeels herkennen aan geur? Ik kan me niet voorstellen dat die elkaar een naam geven. Het is de musical Cats niet hè

Nee, ze geven elkaar geen namen en beseffen ook niet dat wij dat doen. Het valt en staat met het vermogen van de hond om zaken van elkaar te kunnen onderscheiden (discrimineren zoals dat heet), zoals een bal en een knuffel. Of hond A van hond B. Dat is de intelligentie. Vervolgens leren ze die bal te associeren met het woord 'bal', en de knuffel met het woord 'knuffel' (of welk ander woord dan ook). Net als 'de baas', of...

Het associëren van die woorden/namen met de dingen die zij kunnen onderscheiden is wmb niet vreemder dan het leren associëren van het woord 'zit' met zitten.

[ranetje]

Dat een ander levend wezen een naam heeft Wij vinden het normaal dat andere mensen een naam hebben en dat we huisdieren namen geven, maar dieren onderling? Die elkaar grotendeels herkennen aan geur? Ik kan me niet voorstellen dat die elkaar een naam geven. Het is de musical Cats niet hè

Nee, ze geven elkaar geen namen en beseffen ook niet dat wij dat doen. Het valt en staat met het vermogen van de hond om zaken van elkaar te kunnen onderscheiden (discrimineren zoals dat heet), zoals een bal en een knuffel. Of hond A van hond B. Dat is de intelligentie. Vervolgens leren ze die bal te associeren met het woord 'bal', en de knuffel met het woord 'knuffel' (of welk ander woord dan ook). Net als 'de baas', of...

Het associëren van die woorden/namen met de dingen die zij kunnen onderscheiden is wmb niet vreemder dan het leren associëren van het woord 'zit' met zitten.

Is dat iets anders dan wat wij doen?

[[Sandra]]

Zo hoef ik de naam van Otto's grote vriend Shadow maar te noemen of hij begint te kwispelen en te juichen...

De naam van zijn vriendinnetje Lola begrijpt hij nog niet. Mijn kat heet ook Lola en als die iets doet wat niet mag, dan brul ik LOLAA en dan stuift Otto erop af.

[Zamunda]

Het associëren van die woorden/namen met de dingen die zij kunnen onderscheiden is wmb niet vreemder dan het leren associëren van het woord 'zit' met zitten.

Is dat iets anders dan wat wij doen?

Ik denk dat het niet wezenlijk verschilt en veel leerprocessen die voor honden werken werken ook voor mensen.

[mijke]

Ik denk dat de kern van de vraag in wezen neerkomt op "in hoeverre zijn honden zich beẃust". Nouja dat is volgens mij een vraag die wetenschappelijk gezien maar heeeel moeilijk te bewijzen is en waar filosofen zich nog een aantal eon het hoofd over kunnen breken. Te beginnen bij de definitie

[dagmar88]

Toch eigenlijk een teken van ongelooflijke intelligentie als je het zo bekijkt.

Het is alleen maar ongelooflijk als je de norm te laag inschat. Dan is al het andere ineens bijzonder.
Honden zijn gewoon intelligente dieren. Dat zijn de meeste grote vleesetende zoogdieren trouwens.

Een concept dat zó buitenaards vreemd moet zijn in de ogen van een hond, maken ze zich gewoon eigen.

Elke hond kan de verschillende soorten blaffen van een andere hond van elkaar onderscheiden. Ook zonder de andere hond te zien. Dus dat geluid een betekenis kan hebben is een feit.
Dat ze zelfbewust zijn is ook een feit. Een hond die nog nooit een spiegel heeft gezien is misschien geïnteresseerd maar de meeste honden zien gewoon zichzelf.

Nu is het hier wel per hond verschillend hoor. Maar zelfs niko weet de namen van de andere honden, en Buurman.
Charlie heeft een woordenschat vergelijkbaar met die van een klein kind.
Ze kent de namen van alle dieren hier, dus ook de katten, vertrekken in huis, kan woorden die ze niet bewust heeft geleerd uit een gesprek halen en verder denken, kent namen van mensen en lult terug aan de telefoon.
Er zijn er waarvoor ze niet zo nodig uit bed hoeft de komen, maar haar oude Baasje wil ze altijd even horen.
Als je het hebt over koelkast, aanrecht of afwas staat ze al in de keuken, omdat er wel eens lekkers zou kunnen worden gegeven, of kruimeltjes vallen.
Ze kent plaatsten buiten, meubels/objecten, op, naast in, naar boven, naar beneden.
Ze haalt zelfs grapjes uit, of snapt die van mij. Doet ze iets knaps dan zeg ik "oooh wat een lief... *trappeltrappel* poes!
Kwaad!
Bij "hondje" zit ze in je nek, ze weet echt wel wat een poes is, dat zij geen poes is en dat ze in de maling wordt genomen.
Als ze een appel krijgt gaat ze daar mee spelen, alsof het een bal is. Dan moet ik roepen "heb jij daar een mooie bal" en vreet ze hem snel op
Bij "heb jij daar een mooie appel" vind ze me stom omdat ik het spelletje niet meedoe en hoeft ze hem niet meer.

[Lieske_1977]

Wow, heel bijzonder om jullie 'grapjes' te lezen, Dagmar!

[M@scha]

er hangt altijd "iets" aan het noemen van die naam. op een gegeven moment valt het kwartje dat als jij max roept dat er dan iets verwacht wordt.

pups denken over het algemeen dat hun naam "foei!" of "nee!" is

[dagmar88]

er hangt altijd "iets" aan het noemen van die naam. op een gegeven moment valt het kwartje dat als jij max roept dat er dan iets verwacht wordt.

pups denken over het algemeen dat hun naam "foei!" of "nee!" is

Mijn kater heeft een jaar lang "Moetiekaasje" geheten.

Bij tibbe had ik iets heel raars. Hij is erg slim, dus na een jaasr of wat vroeg ik me af of hij z'n oude naam nog herinnerde.
Z'n hele houding veranderde Borstelen, grommen en echt dreigen, met opgetrokken lip laag en extreem gespannen op me af stappen.
Met een "ik ben het tibbe" was het weer over

[M@scha]

er hangt altijd "iets" aan het noemen van die naam. op een gegeven moment valt het kwartje dat als jij max roept dat er dan iets verwacht wordt.

pups denken over het algemeen dat hun naam "foei!" of "nee!" is

Mijn kater heeft een jaar lang "Moetiekaasje" geheten.

Bij tibbe had ik iets heel raars. Hij is erg slim, dus na een jaasr of wat vroeg ik me af of hij z'n oude naam nog herinnerde.
Z'n hele houding veranderde Borstelen, grommen en echt dreigen, met opgetrokken lip laag en extreem gespannen op me af stappen.
Met een "ik ben het tibbe" was het weer over

alles hangt aan elkaar vast. braaf=koekje=fijn, foei=stout=slecht en alles daartussen.

de oude naam zal dus waarschijnlijk een heel vervelende associatie hebben gehad.

voor mij een reden om altijd de naam van een herplaatser te veranderen. ik wil dat de hond de naam met mij associeert en niet met wat ik niet 100% weet

[dagmar88]

alles hangt aan elkaar vast. braaf=koekje=fijn, foei=stout=slecht en alles daartussen.

de oude naam zal dus waarschijnlijk een heel vervelende associatie hebben gehad.

voor mij een reden om altijd de naam van een herplaatser te veranderen. ik wil dat de hond de naam met mij associeert en niet met wat ik niet 100% weet

Ja, dat werd met m'n eerste hond snel duidelijk. Voor het hf tijdperk
Is uiteindelijk wel goed gekomen, maar denk dat het met een andere naam en commando's veel sneller had kunnen gaan.
Hij wilde bijvoorbeeld niet "hier" komen. Bang voor een lel.
Zit deed hij wel betrouwbaar, dus dan maar laten zitten en ophalen.
Pas achteraf bedacht ik me dat dat hier gewoon opnieuw aangeleerd had kunnen worden met een ander woord.

Bij tibbe en zijn oude baasjes heb ik niets bijzonders gezien. Wel meer druk dan dat er hier op staat, en hij is daar waarschijnlijk mishandeld door werklui.
Daarom verbaasde het me ook, ze hadden echt een leuke band met dat beestje.

[Zamunda]

Dat een ander levend wezen een naam heeft Wij vinden het normaal dat andere mensen een naam hebben en dat we huisdieren namen geven, maar dieren onderling? Die elkaar grotendeels herkennen aan geur? Ik kan me niet voorstellen dat die elkaar een naam geven. Het is de musical Cats niet hè

Nog even over nagedacht. Dieren spreken niet in (onze) woorden o.a. omdat ze die klanken niet kunnen maken, maar dat betekent niet ze ze onze woorden (die eigenlijk gewoon klanken zijn) niet kunnen onderscheiden. Wat Cleva al zei: honden kunnen elkaar herkennen aan hun blaf. Het geluid van die specifieke blaf wordt geassocieerd met die specifieke hond. Net als dat het geluid van een of ander prooidier ook met dat proodier gekoppeld wordt. Op die manier koppelen ze onze klanken ook aan objecten/mensen/dieren.
Dan heb je nog dat wij naar object X (zeg de bal) kunnen verwijzen. Het is dus niet de bal die geluid maakt maar wij die met een klank naar een object verwijzen. Dat is inderdaad intelligent, maar wat mij betreft niet bijzonder voor dieren die zo op elkaar ingesteld zijn en zo met elkaar samenleven en -werken. Ik denk dat die 'verwijzing' in hun natuurlijke gedrag ook voorkomt. Bij een waarschuwingsroep bijvoorbeeld, ik kan me namelijk voorstellen dat er voor het ene gevaar met een andere klank gewaarschuwd wordt als voor het andere.

Maar geweldig mooi is het natuurlijk wel! Hoe leuk is het om te leven met zulke intelligente en veelzijdige dieren! Als ik dan de voorbeelden van Dagmar (over Charlie) lees zit ik echt te genieten .

[Hippo]

Wij geven ook altijd het commando + naam of naam + commando zodat ze weten wie er bedoeld wordt. Grappige is dat als ik zeg : Jongens!( a la de Jumbo reclame), dat ze ergens mee op moeten houden ze het allemaal doen

Net als wat Lemuria zegt hangt de intonatie ook enorm af van het uitspreken van de naam. Als je hun naam lief, dwingend, boos of lachend zegt, reageren ze daar ook heel verschillend op ondanks dat het woord an sich hetzelfde blijft.

Met onze herplaatsers heb ik juist dat als ik na bijv een halfjaar of langer hun oude naam zeg, ze echt 0,0 reactie geven. Alsof ze die naam helemaal niet kennen, heel apart.

Een veelgemaakte fout in de training van honden is het niet generaliseren van een commando of handeling. Mensen leren bijv de hond het commando 'vast' en laten de hond een bal vastpakken. Erna schakelen ze over naar een ander voorwerp en zijn dan verbaast dat de hond het niet vast pakt op hetzelfde commando. De hond legt dan niet de link met het vast= iets vastpakken maar vast is 1 bepaald ding vastpakken.

[Ted en Harry]

Ik denk dat ze inderdaad vooral de klank herkennen. Ted weet best dat ze Ted heet, en weet ook dat als ik voluit Teddy zeg ze moet oppassen want dan doet ze iets wat echt niet mag M'n vriend vindt het leuk om haar voor de grap Pet te noemen, reageert ze net zo goed op.
Het is leuk om te zien hoe ze ook namen aan mensen/honden/objecten kan koppelen, ze weet prima het verschil tussen haar knuffels, want de ene heet dan Wasbeer en de andere is Hondje, en als je vraagt waar Wasbeer is gaat ze driftig op zoek en komt ze niet terug met Hondje. Als ik op een doodnormale rustige toon vertel dat we met Hart (grootste vriendin) gaan lopen staat ze meteen op om haar bal te halen want daar spelen ze altijd samen mee, en als ik zeg dat Nynke (uitlaatster) straks komt begint ze vast te kwispelen maar blijft wel liggen want Nynke komt altijd pas als ik al weg ben.
Of ze die namen nou hetzelfde gebruiken als een commando weet ik niet, maar ik vind het leuk om te zien altijd. Voor mij niet anders dan dat ze snapt wat ik bedoel als we lopen/fietsen en ik links of rechts zeg en ze het feilloos opvolgt.