Seppe herplaatst

[laeken]

Er is nogal een verschil tussen de herplaatsing van een lieve teckel of een lastige mechelse herder.

Inge zegt zelf dat Numa hele dagen in de kennel niet leuk vindt. Hij wil bij Inge zijn en met Biene spelen. Nou leuk dan als hij in een hok zit bij een vervoersbedrijf. Ja spijt me voor mijn harde woorden maar ik krijg de pip van " houden van is ook loslaten" en " herplaatsen kan ook goed zijn..." Voor zo'n hond is herplaatsen nooit beter. Hij is alles kwijt en komt bij iemand die tien nieuwe kan krijgen als deze lastig gaat doen.

Sommige honden kan en mag je dus niet herplaatsen.

Pitbull die meisje greep was ook herplaatst omdat hij erg link was. Hertraind door asiel en doodleuk weer herplaatsing gedaan. Voile.....is dat loslaten? Ik vind het meer weg doen gewoon. Ten kosten van de hond. Seppe is 1 jaar. Die is NU onderdanig en super makkelijk. Hoe hij wordt is niks over te zeggen.

Ik erger me groen en geel aan deze topic en het recht lullen wat krom is.

[malinois]

Op deze leeftijd is t karakter al wel duidelijk hoor... Xantos toonde t al met 8 weken. Numa is ook nooit makkelijk geweest volgens mij. De kans dat Seppe ineens 180 graden omslaat is net zo groot dat pasen en pinksteren op 1 dag vallen. Wel kan hij door slechte ervaring en slecht voorbeeld straks beroerder worden met andere honden.
Ik ben t gewoon niet met je eens dat een lastige hond niet herlaatst kan worden heb t zelf nl gedaan en dat had ik jaren eerder moeten doen. Daar heb ik wel spijt van.. zowel voor de hond zelf als voor mn andere honden. En nogmaals nee dat was alles behalve makkelijk maar t gouden mandje was er wel uiteindelijk.
Ik zou willen dat Seppe hier zou kunnen komen hoor lijkt me een geweldig maatje voor Xygan maar een volwassen reu bij Xavi plaatsen heb ik geen zin in zeker niet nu t zo goed gaat met Xygan.

[billy]

Wij hebben op het bedrijf een mechel gehad van zo'n africhtingsmannetje maar die heeft een top leven gehad, nu hebben we een stafford die uit een rotsituatie kwam, ze was echt heel erg bang en liep maanden weg voor iedereen, maar de mannen boeide dat niet en langzaam aan zocht ze toenadering en nu is het een prachthond die het hier heel erg naar haar zin heeft.
Zo kan het dus ook gaan.

Ik ken Numa niet maar even als voorbeeld, Baco was voor mij niet moeilijk maar wel het type hond die ik nooit zou hebben herplaatst omdat als het fout zou gaan dan meteen heel erg en dat zou ik mezelf nooit hebben vergeven.

[maart]

En hier ook weer ervaring met hoe het karakter en de hond wel degelijk nog kunnen veranderen.

Maar soit, dat zal ook wel weer niet mogen gezegd worden want ervaringen van anderen mogen niet gedeeld worden want dan is dat meteen dramatisch doen en enkel ervaringen van de elite zijn van belang uiteraard.

Zonde. Maar wel typisch voor het volk. Dat dan weer wel.

Kut hoe het evolueert inge. Eventueel seppe in de autokennel houden als numa in huis komt?

[Cockermans]

Oh ik zou het zelf ook niet kunnen hoor . Wij hebben Heavy als pup en gekocht met een soort garantie zelfs dat als ze niet geschikt zou zijn voor de sport ze terug kon naar de fokker en ze was niet geschikt maar ligt nu aan mijn voeten

Maar aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat je een geschikte hond nodig hebt voor de sport en dat je pech kunt hebben en je niet alle ongeschikte honden kunt houden of je moet heel veel ruimte hebben.

Kan je dat ook doortrekken naar shows? Ik heb 6 cockers, waarvan 4 sableschimmels, een kleur die na de aanschaf ongewenst werd op shows. De andere zijn of te oud of gecastreerd. Doe ik ze dan maar allemaal weg en zoek ik een "aanvaarde kleur" waar ik mee kan showen?

Ik begrijp deels het standpunt van Inge, maar heb er wel moeite mee dat ze nu al aangeeft voor een nieuwe pup te gaan, als de "lastige" honden of die waar ze niets mee bereikt, heeft kunnen herplaatsen.

Maar ik volg ook helemaal de redenering van Laeken...

[DesireeB]

Dit lijkt me een situatie met alleen maar verliezers.
Ik zou er voor kiezen om de moeilijkste hond te houden en de makkelijkste te herplaatsen als je die optie hebt.

Dit ivm de veiligheid.

Ik heb helaas(gelukkig ook wel) geen tips voor je. Voor nu moet je roeien met de riemen die je hebt.

[billy]

En hier ook weer ervaring met hoe het karakter en de hond wel degelijk nog kunnen veranderen.

Maar soit, dat zal ook wel weer niet mogen gezegd worden want ervaringen van anderen mogen niet gedeeld worden want dan is dat meteen dramatisch doen en enkel ervaringen van de elite zijn van belang uiteraard.

Zonde. Maar wel typisch voor het volk. Dat dan weer wel.

Kut hoe het evolueert inge. Eventueel seppe in de autokennel houden als numa in huis komt?

Hoe bedoel je dit Maart ?

[malinois]

En hier ook weer ervaring met hoe het karakter en de hond wel degelijk nog kunnen veranderen.

Maar soit, dat zal ook wel weer niet mogen gezegd worden want ervaringen van anderen mogen niet gedeeld worden want dan is dat meteen dramatisch doen en enkel ervaringen van de elite zijn van belang uiteraard.

Zonde. Maar wel typisch voor het volk. Dat dan weer wel.

Kut hoe het evolueert inge. Eventueel seppe in de autokennel houden als numa in huis komt?

Wat is dat nu weer voor onzin. Zeg ik ergens dat t makkelijk is zo'n hond te herplaatsen? En nee ik heb nog nooit een karakter 180 graden zien draaien nee bij een hond van +1 jaar zonder invloed van een andere aanwezige hond. Niet bij anderen en niet bij mezelf en heb er nogal wat gezien dus nee ik herken t niet en geloof t dus ook niet. Maar als jouw ervaring anders is prima toch dat is dan toch jouw mening? Dat kan toch?
En wie bedoel je met 'het volk' en de 'elite'?

[Inge]

Ik begrijp deels het standpunt van Inge, maar heb er wel moeite mee dat ze nu al aangeeft voor een nieuwe pup te gaan, als de "lastige" honden of die waar ze niets mee bereikt, heeft kunnen herplaatsen.

Excuse me?
A ik heb al gezegd dat ik dat emotie heb geschreven, B het herplaatsen heeft niets te maken met het wel of niet iets kunnen bereiken en C als ik al een pup zou nemen is dat mijn keuze. Mag je geen hond meer als je eenmaal een hond hebt herplaatst? Is dat een nieuwe regel?

Inge zegt zelf dat Numa hele dagen in de kennel niet leuk vindt. Hij wil bij Inge zijn en met Biene spelen. Nou leuk dan als hij in een hok zit bij een vervoersbedrijf. Ja spijt me voor mijn harde woorden maar ik krijg de pip van " houden van is ook loslaten" en " herplaatsen kan ook goed zijn..." Voor zo'n hond is herplaatsen nooit beter. Hij is alles kwijt en komt bij iemand die tien nieuwe kan krijgen als deze lastig gaat doen.

Ik zeg niet dat Numa hele dagen in zijn kennel zitten niet leuk vindt. Ik zeg dat ik dat HIER niet wil, ik wil mijn honden ook in huis kunnen hebben. Ik vind het HIER belangrijk dat hij nog contact heeft met Biène en met mij, de enige persoon op dit moment met wie hij een band heeft.

En hier ook weer ervaring met hoe het karakter en de hond wel degelijk nog kunnen veranderen.

Maar soit, dat zal ook wel weer niet mogen gezegd worden want ervaringen van anderen mogen niet gedeeld worden want dan is dat meteen dramatisch doen en enkel ervaringen van de elite zijn van belang uiteraard.

Zonde. Maar wel typisch voor het volk. Dat dan weer wel.

Kut hoe het evolueert inge. Eventueel seppe in de autokennel houden als numa in huis komt?

Ik was heel blij met je pb hoor
In de autokennel kan wel, maar ik heb geen eigen oprit of garage, auto staat gewoon op straat.

[laeken]

Op deze leeftijd is t karakter al wel duidelijk hoor... Xantos toonde t al met 8 weken. Numa is ook nooit makkelijk geweest volgens mij. De kans dat Seppe ineens 180 graden omslaat is net zo groot dat pasen en pinksteren op 1 dag vallen. Wel kan hij door slechte ervaring en slecht voorbeeld straks beroerder worden met andere honden.
Ik ben t gewoon niet met je eens dat een lastige hond niet herlaatst kan worden heb t zelf nl gedaan en dat had ik jaren eerder moeten doen. Daar heb ik wel spijt van.. zowel voor de hond zelf als voor mn andere honden. En nogmaals nee dat was alles behalve makkelijk maar t gouden mandje was er wel uiteindelijk.
Ik zou willen dat Seppe hier zou kunnen komen hoor lijkt me een geweldig maatje voor Xygan maar een volwassen reu bij Xavi plaatsen heb ik geen zin in zeker niet nu t zo goed gaat met Xygan.

Wuilus lag op haar zij bij Yorkshire terriërs tot 1,5 jaar. Dominanter dan zij kwamen ze niet. Kan je Cleva vragen. Tot 2 kon ze nog met elke hond. Daarna vocht ze al haar oude maatjes naar de grond en werd ze super waak's. Imo kan een hond van 1 jaar nog rustig pup in de kop zijn. Hoe atypisch zou hij anders zijn?

[laeken]

En hier ook weer ervaring met hoe het karakter en de hond wel degelijk nog kunnen veranderen.

Maar soit, dat zal ook wel weer niet mogen gezegd worden want ervaringen van anderen mogen niet gedeeld worden want dan is dat meteen dramatisch doen en enkel ervaringen van de elite zijn van belang uiteraard.

Zonde. Maar wel typisch voor het volk. Dat dan weer wel.

Kut hoe het evolueert inge. Eventueel seppe in de autokennel houden als numa in huis komt?

Wat is dat nu weer voor onzin. Zeg ik ergens dat t makkelijk is zo'n hond te herplaatsen? En nee ik heb nog nooit een karakter 180 graden zien draaien nee bij een hond van +1 jaar zonder invloed van een andere aanwezige hond. Niet bij anderen en niet bij mezelf en heb er nogal wat gezien dus nee ik herken t niet en geloof t dus ook niet. Maar als jouw ervaring anders is prima toch dat is dan toch jouw mening? Dat kan toch?
En wie bedoel je met 'het volk' en de 'elite'?

Ik vind het echt vervelend om te zeggen maar ik heb zelden een hond van 1 jaar gezien met genoeg ballen om een 5 jarige reu aan te vallen. Zijn ze eenmaal 3 dan schromen ze niet meer. Legio voorbeelden. Dapper deed ook niks met 1 jaar hoor. Die was daar nog lang niet sterk genoeg voor kwa karakter. Later pakte hij gerust een twee keer zo grote hond. Reuen van 1 jaar waken ook zelden echt. Ik begrijp niet hoe jij dit zo kan zeggen. Echt niet....

[laeken]

O ja. Allebei de honden hadden thuis hele gezellige situaties.

[*Wolf*]

Oh ik zou het zelf ook niet kunnen hoor . Wij hebben Heavy als pup en gekocht met een soort garantie zelfs dat als ze niet geschikt zou zijn voor de sport ze terug kon naar de fokker en ze was niet geschikt maar ligt nu aan mijn voeten

Maar aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat je een geschikte hond nodig hebt voor de sport en dat je pech kunt hebben en je niet alle ongeschikte honden kunt houden of je moet heel veel ruimte hebben.

Kan je dat ook doortrekken naar shows? Ik heb 6 cockers, waarvan 4 sableschimmels, een kleur die na de aanschaf ongewenst werd op shows. De andere zijn of te oud of gecastreerd. Doe ik ze dan maar allemaal weg en zoek ik een "aanvaarde kleur" waar ik mee kan showen?

Ik begrijp deels het standpunt van Inge, maar heb er wel moeite mee dat ze nu al aangeeft voor een nieuwe pup te gaan, als de "lastige" honden of die waar ze niets mee bereikt, heeft kunnen herplaatsen.

Maar ik volg ook helemaal de redenering van Laeken...

Als je een hond koopt om te showen moet hij aan bepaalde eisen voldoen . Dat is ook zo bij sporten en ook bij fokken. Als je met een speciaal doel een hond aanschaft en die hond voldoet niet dan kun je daar een ander huis voor zoeken als je niet de tijd of ruimte hebt om hond of honden te houden.

Mijn buurvrouw heeft een schat van een fokteef en die heeft een prima leven . Die is nu gewenst . Beter dan ergens ongewenst zijn of teveel .

Het lijkt mij dat als je een hond zoekt die aan zulke specifieke eisen moet voldoen, je beter een jonge herplaatster kunt nemen waarvan al bekend is dat ie de gewenste eigenschappen bezit. Anders blijf je aan de gang met gokken dat een pup is wat je zoekt, dit niet het geval blijkt en je hem moet/wilt herplaatsen. Voor niemand leuk, lijkt me.

[malinois]

Ja kan prima nog pup zijn maar t karakter is er imo ook al als pup. Xantos moest geen andere honden als pup, geen enkele. Grommen en weglopen. Waarop kiest iemand een bepaalde pup in t nest als werkhond? Op karakter.
Het karakter van Xavi en Xygan was in t nest al totaal anders en hoewel alles kan geloof ik nooit dat t nog dermate zal veranderen dat hij Xavi 2 wordt. En ja een broer van Xygan had t karakter van Xavi en woont bij een erg goede kennis van me en traint ook bij mij. Dat is nu dus idd ook net Xavi. Had hem graag weer genomen maar niet bij zn vader. Dat had niet gewerkt. Heel duidelijk als pup dus al zichtbaar. Ook al veranderd t karakter dus nog steeds nogmaals zo'n drastische verandering daar geloof ik niet in.

[malinois]

En hier ook weer ervaring met hoe het karakter en de hond wel degelijk nog kunnen veranderen.

Maar soit, dat zal ook wel weer niet mogen gezegd worden want ervaringen van anderen mogen niet gedeeld worden want dan is dat meteen dramatisch doen en enkel ervaringen van de elite zijn van belang uiteraard.

Zonde. Maar wel typisch voor het volk. Dat dan weer wel.

Kut hoe het evolueert inge. Eventueel seppe in de autokennel houden als numa in huis komt?

Wat is dat nu weer voor onzin. Zeg ik ergens dat t makkelijk is zo'n hond te herplaatsen? En nee ik heb nog nooit een karakter 180 graden zien draaien nee bij een hond van +1 jaar zonder invloed van een andere aanwezige hond. Niet bij anderen en niet bij mezelf en heb er nogal wat gezien dus nee ik herken t niet en geloof t dus ook niet. Maar als jouw ervaring anders is prima toch dat is dan toch jouw mening? Dat kan toch?
En wie bedoel je met 'het volk' en de 'elite'?

Ik vind het echt vervelend om te zeggen maar ik heb zelden een hond van 1 jaar gezien met genoeg ballen om een 5 jarige reu aan te vallen. Zijn ze eenmaal 3 dan schromen ze niet meer. Legio voorbeelden. Dapper deed ook niks met 1 jaar hoor. Die was daar nog lang niet sterk genoeg voor kwa karakter. Later pakte hij gerust een twee keer zo grote hond. Reuen van 1 jaar waken ook zelden echt. Ik begrijp niet hoe jij dit zo kan zeggen. Echt niet....

Omdat ik 6 reuen heb (gehad) ondertussen en al een tijdje in t afrochtongswereldje zit en ook nogal wat honden bij anderen die ik erg goed ken gezien heb.
De patsers waren met 6 maanden al serieuze honden. De echte knokker al veel jonger en de erg sociale honden waren ook veel later volwassen in hun kop maar nooit 180 graden gedraaid. Evenals de rest dus niet. De patsers werden makkelijker naarmate ze ouder werden overigens maar dan heb ik t wel over 4+

[malinois]

Oh ik zou het zelf ook niet kunnen hoor . Wij hebben Heavy als pup en gekocht met een soort garantie zelfs dat als ze niet geschikt zou zijn voor de sport ze terug kon naar de fokker en ze was niet geschikt maar ligt nu aan mijn voeten

Maar aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat je een geschikte hond nodig hebt voor de sport en dat je pech kunt hebben en je niet alle ongeschikte honden kunt houden of je moet heel veel ruimte hebben.

Kan je dat ook doortrekken naar shows? Ik heb 6 cockers, waarvan 4 sableschimmels, een kleur die na de aanschaf ongewenst werd op shows. De andere zijn of te oud of gecastreerd. Doe ik ze dan maar allemaal weg en zoek ik een "aanvaarde kleur" waar ik mee kan showen?

Ik begrijp deels het standpunt van Inge, maar heb er wel moeite mee dat ze nu al aangeeft voor een nieuwe pup te gaan, als de "lastige" honden of die waar ze niets mee bereikt, heeft kunnen herplaatsen.

Maar ik volg ook helemaal de redenering van Laeken...

Als je een hond koopt om te showen moet hij aan bepaalde eisen voldoen . Dat is ook zo bij sporten en ook bij fokken. Als je met een speciaal doel een hond aanschaft en die hond voldoet niet dan kun je daar een ander huis voor zoeken als je niet de tijd of ruimte hebt om hond of honden te houden.

Mijn buurvrouw heeft een schat van een fokteef en die heeft een prima leven . Die is nu gewenst . Beter dan ergens ongewenst zijn of teveel .

Het lijkt mij dat als je een hond zoekt die aan zulke specifieke eisen moet voldoen, je beter een jonge herplaatster kunt nemen waarvan al bekend is dat ie de gewenste eigenschappen bezit. Anders blijf je aan de gang met gokken dat een pup is wat je zoekt, dit niet het geval blijkt en je hem moet/wilt herplaatsen. Voor niemand leuk, lijkt me.

Ik hoef geen hond voor de sport die verpest is door een ander hoor. Dat doe ik zelf wel kan ik mezelf de schuld geven.

[*Wolf*]

Het lijkt mij dat als je een hond zoekt die aan zulke specifieke eisen moet voldoen, je beter een jonge herplaatster kunt nemen waarvan al bekend is dat ie de gewenste eigenschappen bezit. Anders blijf je aan de gang met gokken dat een pup is wat je zoekt, dit niet het geval blijkt en je hem moet/wilt herplaatsen. Voor niemand leuk, lijkt me.

Ik hoef geen hond voor de sport die verpest is door een ander hoor. Dat doe ik zelf wel kan ik mezelf de schuld geven.

Ook dat nog. Dus jonge Mechelse herplaatsers zijn standaard verpest door een ander. Dat maakt ze nog triester dan waar Laeken het over had

[malinois]

Het lijkt mij dat als je een hond zoekt die aan zulke specifieke eisen moet voldoen, je beter een jonge herplaatster kunt nemen waarvan al bekend is dat ie de gewenste eigenschappen bezit. Anders blijf je aan de gang met gokken dat een pup is wat je zoekt, dit niet het geval blijkt en je hem moet/wilt herplaatsen. Voor niemand leuk, lijkt me.

Ik hoef geen hond voor de sport die verpest is door een ander hoor. Dat doe ik zelf wel kan ik mezelf de schuld geven.

Ook dat nog. Dus jonge Mechelse herplaatsers zijn standaard verpest door een ander. Dat maakt ze nog triester dan waar Laeken het over had

Verpest in de zin van wat ik van een hond verlang. Ik verlang andere dingen dan Maart bijv terwijl we dezelfde sport uitoefenen.

[ranetje]

Ik begrijp deels het standpunt van Inge, maar heb er wel moeite mee dat ze nu al aangeeft voor een nieuwe pup te gaan, als de "lastige" honden of die waar ze niets mee bereikt, heeft kunnen herplaatsen.

Het gebeurt vaker, maar het verbaast me altijd weer.
Inge heeft allang iets uitgelegd over die opmerking over een nieuwe pup.
Dat is totaal anders dan haar nu weer wordt nagedragen.

Worden de postings in de loop van zo'n topic eigenlijk welk gelezen voor er wordt gereageerd?

[laeken]

Ik ga ook maar weer wat rechtzetten want ik weet dat alles wat ik zeg op de persoon gelezen wordt terwijl het me puur om de honden gaat. Ik zou als ik Inge was misschien ook wel beide honden weg doen. En in elk geval een van de honden nadat dit gebeurd is. Beide misschien omdat ik tegenwoordig voor mezelf kies en dat is dan heel erg triest voor de betreffende hond. Als ik ooit weer een hond heb die zo lastig is dat ik hem niet kan vertrouwen bij andere honden en bij mensen dan hou ik die hond niet. Puur en alleen omdat ik mijn sociale leven belangrijker vind dan mijn hond.

Dus vwbt Inge heb ik helemaal geen oordeel of commentaar. Wel vind ik het doodzielig voor de honden. Dat dit gebeurd is. Dat ze een onzekere toekomst te gemoed gaan en dat ze alles kwijt raken terwijl er haast geen ras is dat zich meer hecht en meer aanpast aan zijn roedel en omgeving dan een Mechelse herder.

Dus ja. Voor bv Numa vind ik herplaatsing not done. Seppe ok. Maar dan wel met de kanttekening dat de hond pas 1 jaar is en nog alle kanten op kan. Als golden retriever in een mechelse herder lijf zou ik hem dus niet herplaatsen. Want dan kan de nieuwe baas net zo hard van een koude kermis thuiskomen. Dat verdient Seppe ook niet. Een jonge hond van 1 jaar die sociaal is met honden zegt wel veel, maar dat zegt op zichzelf niet dat hij zich over een jaar nog steeds laat intimideren op straat.

Om even een recent voorbeeld te noemen. Mijn schoonzus had een KNPV mechel gekocht. Deed er trainingen mee en de hond was extreem lief en onderdanig. Echt een schat van een hond. Ik heb er nog foto's van. Hele familie met kinderen en de paarden met daarbij een hele leuke knots van een mechel die er gezellig tussen liep. Alles leuk en aardig en geen vuiltje aan de lucht. De gemiddelde labrador zou het niet beter doen op sociaal gebied.
Op een dag na de cursus gaat schoonzus nog effe lekker lopen met de hond. Komt er een hond uit een boerderij gerend. Een Drentse Patrijs. Die begint te grommen. Mechelse herder was inmiddels bijna twee. Geheel onverwacht ging hij de uitdaging ineens aan....nooit een teken van dominant gedrag gezien eerder. Daarna begon er een vreselijk gevecht. Hechtingen, etc. Sindsdien vrat de mechel honden. Iets later was hij bij de fokker. Kon daar spelen met zijn moeder en oudere zus. Maar ook dat ging heel erg mis. Hij beet in de consternatie ook de fokker. Hond werd waakser en waakser terwijl hij de eerste 1,5 jaar nooit waakte. En hij werd hoe langer hoe linker. Uiteindelijk was hij onhandelbaar en is ingeslapen. Woonde op een enorme boerderij met paarden en kon gaan en staan waar hij wilde. Werd dagelijks uitgelaten en ging twee keer per week trainen. Zelfs de fokker gaf advies laten gaan want de hond is nu veel te gevaarlijk. Had ook ineens vreselijke redirectie dus uitlaten was ook al geen optie meer. Bij opwinding kon je de riem niet vasthouden want hij keerde zich tegen je. Zo lief als hij was, zo hevig is hij geworden.

Dus ik blijf er bij. Een reutje van krap 12 maanden oud is niet in te schatten als poeslief en geen greintje kwaad. Zeker niet als hij onder een dominante reu leeft die hem leert zich zo te gedragen tot de dag dat hij denkt hem aan te kunnen. Seppe denkt immers nu Numa wel te kunnen hebben en zo te zien is dat ook zo. Vraag me oprecht af of dat niet stap 1 is van het zelfvertrouwen wat ik persoonlijk bij elke reu van dit ras verwacht. Zeker X-mechelaars uit KNPV lijnen.

[laeken]

Wat ik alleen nooit zou doen is twee op sport gefokte honden weg doen die beide niet de resultaten hebben behaald die ik voor ogen had. Om vervolgens weer een nieuwe X mechelaar te kopen en opnieuw te beginnen. Ik heb na mijn eerdere herders 1 heel duidelijk iets in mijn hoofd. Ik neem nooit meer een pup van een herder. Nooit. Dat terwijl mijn herders mijn meest leuke en lieve honden waren. Want het bijten staat me tegen. Bijten van mensen wil ik gewoon niet meer als onderdeel van het hebben van een hond. En al mijn herders hadden het in zich om te bijten. Logisch want ze zijn er op gefokt en geselecteerd. Maargoed, ik moet dat niet meer.

Ik zeg trouwens nergens dat Inge dat gaat doen al stond dat er even. Als ze het wel doet mag ik haar dat gerust verwijten want dan is dat weer zo'n typisch gevalletje zoals het altijd gaat met die sporthonden. Reutje kopen, mee rommelen op clubs, harder trainen want het lukt niet en dan lastige hond weg en nieuwe. Lastige hond eindigt altijd rottig want ze zijn ongeschikt als huishond. Dat vind ik dan toch wel heel erg lastige materie.

En twee reuen kopen zonder kennel en zonder mogelijkheid tot scheiden had ik al van zijn lang zal hij leven niet gedaan. Maargoed. Dat is ieder voor zich. Twee reuen op een boeren erg is toch echt wat anders dan twee reuen in een rijtjeshuis.

[laeken]

Het zal wel raar zijn maar ik heb er toch echt ook een gehad hoor . Met 1 jaar al niet meer los kunnen omdat hij alle vreemde honden pakte . Maar misschien doel je daarop ? Dat het in het geval van ts geen vreemde hond was maar eentje uit de roedel? Onze hond heb ik nooit een speelbuiging zien maken en we hadden hem al vanaf 10 weken. Niks pup en speels het leven was meteen bloed serieus . Niet leuk hoor . En ook hij had een gezellig huis en zijn broers zijn precies zo geworden dus dat heeft niks met thuissituatie te maken . Meer met karakter en het feit dat het een reu was denk ik .

Nee dat is verre van raar. Asociaal gedrag zie je al veel eerder. Eva was ook asociaal. Kon als pup niet bij andere honden en beet ze ook. Ze werd helemaal gestressed van vreemde honden. Daarna werd zij juist uitermate sociaal. Pas na 2 jaar ongeveer meen ik. Kon je er zo alles bij zetten. Super makkelijk en met andere honden geen enkele last.
Waar het me om gaat is dat er legio reuen zijn die heel makkelijk zijn tot 1,5 a 2 jaar. Dat heeft niks met je voorbeeld te maken. Dapper was echt niet zo agressief op die leeftijd. Wuilus was ronduit onderdanig terwijl dat een dominant loeder werd na de 2e loopsheid. Omslagpunt is een veel gebruikte term. Stafford reutjes kunnen vaak prima met andere honden tot ze een jaar zijn of zelfs nog ouder. Daarna krijgen ze zelfvertrouwen en dan gaan ze testen. Dat gaat uit de hand lopen en ze leren hun macht kennen.

Ik steek er mijn handen voor in het vuur dat Seppe over 2 jaar niet op zijn zij gaat liggen voor een dominante Jack Russel. Waarom zou hij en hoe dom en atypisch moet een mechelaar dan wel niet zijn. Moed en zelfvertrouwen zijn kenmerken van deze honden. Dit gedrag dat hij nu laat zien laat een golden retriever niet eens meer zien als hij 2 jaar is. Kom...we moeten wel een beetje realistisch blijven.

Als hij nu 4 was en gecastreerd als pup ok. Dan zou dit kunnen blijven.

[laeken]

Ik zeg trouwens niet dat hij niet sociaal kan blijven. Dat even voor de duidelijkheid. Zat hele sociale mechelaars. Maar super onderdanig zal hij echt niet blijven als hij uit ontwikkeld is.

[dagmar88]

Mechelse herder was inmiddels bijna twee. Geheel onverwacht ging hij de uitdaging ineens aan....nooit een teken van dominant gedrag gezien eerder. Daarna begon er een vreselijk gevecht. Hechtingen, etc. Sindsdien vrat de mechel honden. Iets later was hij bij de fokker. Kon daar spelen met zijn moeder en oudere zus. Maar ook dat ging heel erg mis. Hij beet in de consternatie ook de fokker. Hond werd waakser en waakser terwijl hij de eerste 1,5 jaar nooit waakte. En hij werd hoe langer hoe linker. Uiteindelijk was hij onhandelbaar en is ingeslapen. Woonde op een enorme boerderij met paarden en kon gaan en staan waar hij wilde.

Daar geloof ik dus niet in. Dat (subtiele) veranderingen niet gezien zijn wel, dat er niets te zien viel niet.
Sommige honden hebben meer aan een baas dan eigen baas zijn.
Die van mij willen al geen ruimte om te gaan en staan, laat staan een mechel.

[laeken]

Waarbij ik utieraard wel verantwoorlijk blijf dat ze goed terecht komen en het goed blijven hebben.

Dat moet je eens proberen bij een X mechelaar van 30 plus kilo die heel moeilijk is.

[crutz]

Ik ga ook maar weer wat rechtzetten want ik weet dat alles wat ik zeg op de persoon gelezen wordt terwijl het me puur om de honden gaat. Ik zou als ik Inge was misschien ook wel beide honden weg doen. En in elk geval een van de honden nadat dit gebeurd is. Beide misschien omdat ik tegenwoordig voor mezelf kies en dat is dan heel erg triest voor de betreffende hond. Als ik ooit weer een hond heb die zo lastig is dat ik hem niet kan vertrouwen bij andere honden en bij mensen dan hou ik die hond niet. Puur en alleen omdat ik mijn sociale leven belangrijker vind dan mijn hond.

Dus vwbt Inge heb ik helemaal geen oordeel of commentaar. Wel vind ik het doodzielig voor de honden. Dat dit gebeurd is. Dat ze een onzekere toekomst te gemoed gaan en dat ze alles kwijt raken terwijl er haast geen ras is dat zich meer hecht en meer aanpast aan zijn roedel en omgeving dan een Mechelse herder.

Dus ja. Voor bv Numa vind ik herplaatsing not done. Seppe ok. Maar dan wel met de kanttekening dat de hond pas 1 jaar is en nog alle kanten op kan. Als golden retriever in een mechelse herder lijf zou ik hem dus niet herplaatsen. Want dan kan de nieuwe baas net zo hard van een koude kermis thuiskomen. Dat verdient Seppe ook niet. Een jonge hond van 1 jaar die sociaal is met honden zegt wel veel, maar dat zegt op zichzelf niet dat hij zich over een jaar nog steeds laat intimideren op straat.

Om even een recent voorbeeld te noemen. Mijn schoonzus had een KNPV mechel gekocht. Deed er trainingen mee en de hond was extreem lief en onderdanig. Echt een schat van een hond. Ik heb er nog foto's van. Hele familie met kinderen en de paarden met daarbij een hele leuke knots van een mechel die er gezellig tussen liep. Alles leuk en aardig en geen vuiltje aan de lucht. De gemiddelde labrador zou het niet beter doen op sociaal gebied.
Op een dag na de cursus gaat schoonzus nog effe lekker lopen met de hond. Komt er een hond uit een boerderij gerend. Een Drentse Patrijs. Die begint te grommen. Mechelse herder was inmiddels bijna twee. Geheel onverwacht ging hij de uitdaging ineens aan....nooit een teken van dominant gedrag gezien eerder. Daarna begon er een vreselijk gevecht. Hechtingen, etc. Sindsdien vrat de mechel honden. Iets later was hij bij de fokker. Kon daar spelen met zijn moeder en oudere zus. Maar ook dat ging heel erg mis. Hij beet in de consternatie ook de fokker. Hond werd waakser en waakser terwijl hij de eerste 1,5 jaar nooit waakte. En hij werd hoe langer hoe linker. Uiteindelijk was hij onhandelbaar en is ingeslapen. Woonde op een enorme boerderij met paarden en kon gaan en staan waar hij wilde. Werd dagelijks uitgelaten en ging twee keer per week trainen. Zelfs de fokker gaf advies laten gaan want de hond is nu veel te gevaarlijk. Had ook ineens vreselijke redirectie dus uitlaten was ook al geen optie meer. Bij opwinding kon je de riem niet vasthouden want hij keerde zich tegen je. Zo lief als hij was, zo hevig is hij geworden.

Dus ik blijf er bij. Een reutje van krap 12 maanden oud is niet in te schatten als poeslief en geen greintje kwaad. Zeker niet als hij onder een dominante reu leeft die hem leert zich zo te gedragen tot de dag dat hij denkt hem aan te kunnen. Seppe denkt immers nu Numa wel te kunnen hebben en zo te zien is dat ook zo. Vraag me oprecht af of dat niet stap 1 is van het zelfvertrouwen wat ik persoonlijk bij elke reu van dit ras verwacht. Zeker X-mechelaars uit KNPV lijnen.

Wat jij schrijft mbt volwassenheid en veranderen ben ik helemaal met je eens.
Geef ook altijd aan dat ze pas met 2-3 jaar volledig mentaal volwassen zijn en je dan pas echt zaken kan zeggen over bv blijvend sociaal gedrag. Bij de xhh die ik gefokt heb lag dat zelfs tussen de 3-4. Helaas ook een keer gelijk gekregen mbt de baas-hond verhouding die te vrij was voor dat type hond en rond die leeftijd problemen zou gaan geven.

[lucie]

Waarbij ik utieraard wel verantwoorlijk blijf dat ze goed terecht komen en het goed blijven hebben.

Dat moet je eens proberen bij een X mechelaar van 30 plus kilo die heel moeilijk is.

en die garantie heb je dus helaas gewoon niet. vooral niet bij 'moeilijke' honden

[laeken]

Mechelse herder was inmiddels bijna twee. Geheel onverwacht ging hij de uitdaging ineens aan....nooit een teken van dominant gedrag gezien eerder. Daarna begon er een vreselijk gevecht. Hechtingen, etc. Sindsdien vrat de mechel honden. Iets later was hij bij de fokker. Kon daar spelen met zijn moeder en oudere zus. Maar ook dat ging heel erg mis. Hij beet in de consternatie ook de fokker. Hond werd waakser en waakser terwijl hij de eerste 1,5 jaar nooit waakte. En hij werd hoe langer hoe linker. Uiteindelijk was hij onhandelbaar en is ingeslapen. Woonde op een enorme boerderij met paarden en kon gaan en staan waar hij wilde.

Daar geloof ik dus niet in. Dat (subtiele) veranderingen niet gezien zijn wel, dat er niets te zien viel niet.
Sommige honden hebben meer aan een baas dan eigen baas zijn.
Die van mij willen al geen ruimte om te gaan en staan, laat staan een mechel.

Natuurlijk was die hond subtiel gegroeid. Maar dat maakt niet dat hij daarin terug te duwen was naar zijn gedrag als pup. Dat is wat ik wil zeggen. Als pup was hij een golden. Later werd hij een ontspoorde KNPV mechel. Duurde een jaartje of twee tot hij helemaal ontspoort was. En ik kan je foto's laten zien van hem op 1 jaar waarbij het een poeslief en makkelijk dier was.

[maart]

Waarbij ik utieraard wel verantwoorlijk blijf dat ze goed terecht komen en het goed blijven hebben.

Dat moet je eens proberen bij een X mechelaar van 30 plus kilo die heel moeilijk is.

idd en daar ligt de moeilijkheid bij Numa schat ik. En honden zoals Numa zijn er (gelukkig) niet veel. Waren ze dat wel, dan was de handel in de mechels niet zo groot.

Je kunt prima een hond herplaatsen die vecht met een roedelgenoot. Je doet die naar een situatie waar hij alleen is en helemaal zoals het hoort luistert naar de nieuwe baas en die adoreert. Beetje afgelegen wonen en gebieden zoeken die afgelegen liggen om te wandelen, voorzorgen nemen tijdens wandelen en hopla... ideale herplaatsing.

Dit gaat alleen niet op voor honden als Numa. Daar is de situatie niet het probleem, maar is Numa zelf het probleem. Steek je hem elders, dan blijft hij nog steeds dezelfde Numa met zijn zelfde problemen, namelijk geen andere mensen en honden leuk vinden.
Hij vindt Inge leuk en vindt Biène leuk, dus dat toont aan dat hij toch best wel van sociaal contact geniet en er zeker voor open staat. Daarom vind ik hem opsluiten in een kennel en 's nachts wat laten rondlopen ook geen goede oplossing voor de hond. Wel voor de mensen en honden hoor, maar niet voor de hond zelf, die betert daar niet op. Want het weinige contact dat hij al wil, wordt hem dan nog eens ontnomen.
Als gans het forum samenlegt om een mooi afgelegen huis voor Inge te kopen, dan blijft het probleem van Numa nog steeds bestaan. Dan kan ze nog niet doen wat ze wil en moet ze nog steeds rekening houden met hem. Het zou alleen wat makkelijker worden.
En dat is idem bij een andere eigenaar, dus in mijn ogen is eender welke herplaatsing voor hem niet in het belang van hem, hij kan zich niet beteren op een ander.

En nogmaals, honden zoals hem zijn zeker weten zeldzaam. Dat kun je niet vergelijken met een herder die je bij een ander steekt en daar meteen commando's aanvaardt, waar je een lijntje omdoet en mee gaat wandelen, ook al is die herder gekomen met een rugzak omdat de situatie niet ideaal was en hij daarnaar handelde.

[laeken]

Ik ga ook maar weer wat rechtzetten want ik weet dat alles wat ik zeg op de persoon gelezen wordt terwijl het me puur om de honden gaat. Ik zou als ik Inge was misschien ook wel beide honden weg doen. En in elk geval een van de honden nadat dit gebeurd is. Beide misschien omdat ik tegenwoordig voor mezelf kies en dat is dan heel erg triest voor de betreffende hond. Als ik ooit weer een hond heb die zo lastig is dat ik hem niet kan vertrouwen bij andere honden en bij mensen dan hou ik die hond niet. Puur en alleen omdat ik mijn sociale leven belangrijker vind dan mijn hond.

Dus vwbt Inge heb ik helemaal geen oordeel of commentaar. Wel vind ik het doodzielig voor de honden. Dat dit gebeurd is. Dat ze een onzekere toekomst te gemoed gaan en dat ze alles kwijt raken terwijl er haast geen ras is dat zich meer hecht en meer aanpast aan zijn roedel en omgeving dan een Mechelse herder.

Dus ja. Voor bv Numa vind ik herplaatsing not done. Seppe ok. Maar dan wel met de kanttekening dat de hond pas 1 jaar is en nog alle kanten op kan. Als golden retriever in een mechelse herder lijf zou ik hem dus niet herplaatsen. Want dan kan de nieuwe baas net zo hard van een koude kermis thuiskomen. Dat verdient Seppe ook niet. Een jonge hond van 1 jaar die sociaal is met honden zegt wel veel, maar dat zegt op zichzelf niet dat hij zich over een jaar nog steeds laat intimideren op straat.

Om even een recent voorbeeld te noemen. Mijn schoonzus had een KNPV mechel gekocht. Deed er trainingen mee en de hond was extreem lief en onderdanig. Echt een schat van een hond. Ik heb er nog foto's van. Hele familie met kinderen en de paarden met daarbij een hele leuke knots van een mechel die er gezellig tussen liep. Alles leuk en aardig en geen vuiltje aan de lucht. De gemiddelde labrador zou het niet beter doen op sociaal gebied.
Op een dag na de cursus gaat schoonzus nog effe lekker lopen met de hond. Komt er een hond uit een boerderij gerend. Een Drentse Patrijs. Die begint te grommen. Mechelse herder was inmiddels bijna twee. Geheel onverwacht ging hij de uitdaging ineens aan....nooit een teken van dominant gedrag gezien eerder. Daarna begon er een vreselijk gevecht. Hechtingen, etc. Sindsdien vrat de mechel honden. Iets later was hij bij de fokker. Kon daar spelen met zijn moeder en oudere zus. Maar ook dat ging heel erg mis. Hij beet in de consternatie ook de fokker. Hond werd waakser en waakser terwijl hij de eerste 1,5 jaar nooit waakte. En hij werd hoe langer hoe linker. Uiteindelijk was hij onhandelbaar en is ingeslapen. Woonde op een enorme boerderij met paarden en kon gaan en staan waar hij wilde. Werd dagelijks uitgelaten en ging twee keer per week trainen. Zelfs de fokker gaf advies laten gaan want de hond is nu veel te gevaarlijk. Had ook ineens vreselijke redirectie dus uitlaten was ook al geen optie meer. Bij opwinding kon je de riem niet vasthouden want hij keerde zich tegen je. Zo lief als hij was, zo hevig is hij geworden.

Dus ik blijf er bij. Een reutje van krap 12 maanden oud is niet in te schatten als poeslief en geen greintje kwaad. Zeker niet als hij onder een dominante reu leeft die hem leert zich zo te gedragen tot de dag dat hij denkt hem aan te kunnen. Seppe denkt immers nu Numa wel te kunnen hebben en zo te zien is dat ook zo. Vraag me oprecht af of dat niet stap 1 is van het zelfvertrouwen wat ik persoonlijk bij elke reu van dit ras verwacht. Zeker X-mechelaars uit KNPV lijnen.

Wat jij schrijft mbt volwassenheid en veranderen ben ik helemaal met je eens.
Geef ook altijd aan dat ze pas met 2-3 jaar volledig mentaal volwassen zijn en je dan pas echt zaken kan zeggen over bv blijvend sociaal gedrag. Bij de xhh die ik gefokt heb lag dat zelfs tussen de 3-4. Helaas ook een keer gelijk gekregen mbt de baas-hond verhouding die te vrij was voor dat type hond en rond die leeftijd problemen zou gaan geven.

Dank je. Eva was al pup dus asociaal naar honden. Met 2-3 jaar was ze echter uitermate sociaal. Zelfvertrouwen was gegroeid. Als pup was ze ook uitermate asociaal met mensen. Dat is later ook veel beter geworden. Wuilus was ook heel erg veranderd na de tweede loopsheid. Van een super onderdanige hond op honden-contacten gebied naar een uitermate dominante volwassen teef. Toen ik haar kreeg was ze bijna laf te noemen. Ze ging werkelijk bij alle honden op haar rug. Schaamde me soms. Hond van 35 kilo die gaat liggen bij een grommende shitzu en dan de mond ging likken.... Nog geen jaar later vocht ze een rottweilerteef de tent uit en hoefde ik haar met geen enkele teef te laten want dat werd matten. Was ook extreem lastig onder controle te krijgen met bewakend gedrag en beschermend gedrag naar mij toe. Iets wat er de eerste twee jaar gewoon helemaal niet was. Iedereen was welkom en iedereen was haar vriendje. Later werd ze hartstikke beschermend en eenkennig. Mentaal rijp dus. Beide totaal andere honden geworden in 2 jaar tijd.

Je moet gewoon eerlijk zijn met dit soort honden. Seppe is nu poeslief en zal best heel sociaal kunnen blijven. Maar dat kun je nu dus niet voorspellen en elke ervaring die hij heeft maakt dat hij kan afbrokkelen en alsnog kan omslaan. Dat naast de groei van zijn karakter door de leeftijd. Hij begon al te waken. Valt nu Numa zelf ook aan etc. Zijn imo wel tekenen dat herplaatsen als lieve poedel-huishond niet direct heel erg handig is.