Inge schreef:Het gaat goed met mij en de honden. Ik verrek van de spierpijn maar dat is alles. Seppe belast zijn poot gelukkig wel weer volledig, hij is nog wel heel dik. Hij blijft gelukkig netjes van het verband af.
Hij is wat rustiger dan anders maar zit natuurlijk ook vol pijnstilling en AB. Hij gaat nu wat meer uit zichzelf in de bench liggen, dat doet hij normaliter niet vaak.
Numa is ook rustiger dan normaal, wil graag bij me liggen.
Numa zit nu in de kennel, Seppe loopt met Biène los.
laeken schreef:Ik zou Seppe best willen hebben. Zou je hem vertrouwen bij een klein teefje en een huishouden waar mensen in en uit lopen? Oprechte vraag.
Seppe kan met alle honden, ook met pups en kleine honden. Ik loop regelmatig met mijn zusje en haar jack hussel reutje en dat gaat goed. Dus een teefje zou helemaal geen probleem zijn. Wat hij wel kan doen bij opwinding (bv. voor het uitgaan) is die opwinding afreageren op Biène, hij hapt haar dan in haar vacht.
Hij is niet gewend dat mensen in en uit lopen maar ik verwacht daar geen grote problemen mee, hij vindt alles en iedereen leuk. Op mijn werk willen een aantal kinderen hem altijd gaan aaien als hij in de auto ligt, hij vindt het heerlijk om gekroeld te worden en is megavriendelijk, ook als hij in de autokennel ligt.
Hij begint wel meer te waken, maar dat komt ook door de situatie waarin ik hier al enkele maanden in zit. Ik heb een bovenbuurman die enorm veel overlast geeft en Seppe is daar erg gevoelig voor. Deze bovenbuurman werd begeleid, maar nadat 2 weken geleden al zijn ruiten eruit vlogen is de zorgverlener gestopt met ambulante begeleiding en wil de woningstichting hem uit de woning hebben (is een contract dat huurder, zorg en woningbouw samen opgesteld hebben, zorg is voorwaarde voor wonen), hij wil echter niet dus dat gata nog even duren omdat dat via de rechter moet. Nu er geen zorg meer is is het weer wachten op een escalatie, terwijl ik dit typ zijn er weer de nodige klappen en bonken van boven te horen, dus goed gaat het niet. Seppe wordt door mij nu veel vaker gecorrigeerd voor het blaffen omdat ik dat niet wil hebben in de wijk. Daar is hij dus wel gevoelig voor, wellicht is dit ook een van de redenen dat het nu echt fout ging.
Mijn vader kende misschien ook iemand die hem zou willen hebben, maar ik ben nog niet concreet op zoek, ik wil eerst zeker weten dat de wonden goed herstellen.
Numa herplaatsen is ook nog een optie, wellicht allebei wel en opnieuw beginnen met een pup. Ik weet het echt even nog niet.