Op zoek naar een hond

[mijke]

Ik niet . Zoals gezegd, ik heb er ondertussen 7 groot gebracht en als ze mijn bonnetjes opaten dan had IK die niet goed weggelegd.
Ik heb zo langzamerhand de indruk dat de puppy 's heden ten dage van porselein zijn (sommige kinderen ook trouwens) en dat die alleen nog maar kunnen gedijen als we als eigenaar ons oor de hele dag op hun zieltje te luisteren leggen.

Dat zeg je mooi treffend, en dat is idd ook geenszins wat ik bedoelde hoor

[Hanneke2]

Als eerste hond willen we echt een pupje hebben.

En als je dat persé wil moet je het zeker doen. Maar ik ben heel blij dat mijn eerste hond geen pup was, want het maakte niet uit wat ik allemaal aanklooide, ik kon niks verpesten aan die stabiele sociale hond, en al met al heb ik veel meer van hem geleerd dan hij van mij.

Ik vind pups superschattig bij een ander, maar ik hoef ze zelf niet. Doe mij maar echte honden waarbij ik weet wat ik in huis haal.

[malinois]

Als eerste hond willen we echt een pupje hebben.

En als je dat persé wil moet je het zeker doen. Maar ik ben heel blij dat mijn eerste hond geen pup was, want het maakte niet uit wat ik allemaal aanklooide, ik kon niks verpesten aan die stabiele sociale hond, en al met al heb ik veel meer van hem geleerd dan hij van mij.

Ik vind pups superschattig bij een ander, maar ik hoef ze zelf niet. Doe mij maar echte honden waarbij ik weet wat ik in huis haal.

Maar dat weet ik bij een pup ook over t algemeen. Daar zoek ik ze nl op uit

[-Lilo-]

Als eerste hond willen we echt een pupje hebben.

En als je dat persé wil moet je het zeker doen. Maar ik ben heel blij dat mijn eerste hond geen pup was, want het maakte niet uit wat ik allemaal aanklooide, ik kon niks verpesten aan die stabiele sociale hond, en al met al heb ik veel meer van hem geleerd dan hij van mij.

Ik vind pups superschattig bij een ander, maar ik hoef ze zelf niet. Doe mij maar echte honden waarbij ik weet wat ik in huis haal.

Maar dat weet ik bij een pup ook over t algemeen. Daar zoek ik ze nl op uit

En ik wist het bij mijn herplaatser juist niet. Het zegt niet zoveel, pup of herplaatser. Ik ben zelf absoluut geen puppenmens en ik zou chagrijnig worden van onzindelijkheid en geknaag aan m'n meubels. Dus herplaatsermens. Maar dat dat qua tijd nou zoveel uitmaakt met een pup vraag ik me af, in beide gevallen moet je een band krijgen en samen leuke dingen doen. En duidelijk en consequent zijn. Dat kost altijd tijd, pup of niet.

[Manuma]

Ik heb misschien heel gemakkelijke herplaatsers maar ik vind het een verademing na een pup.
Het is misschien de eerste week even goed opletten maar daarna draaien ze gewoon mee. Met pup Manu heb ik elk uur/anderhalf uur buiten gestaan, overal moest hij mee naar toe want even thuis blijven kon niet en wat ik nog het allerergste vond was dat ik zo weinig kon met hem. Ik wilde wandelen en sportieve dingen doen maar dat mocht hij nog niet.
Qua gedrag was hij heel gemakkelijk al at hij wel sokken op en vrat hij de zakken uit mijn broeken.

Mijn vriend wil heel graag eens een pup en dat snap ik wel. Het is natuurlijk wel heel leuk een hond vanaf baby bij je te hebben.
Maar als ik zelf mocht kiezen ging ik vanaf nu gewoon altijd voor een herplaatser Al ben ik wel heel blij dat ik ooit een pup gehad heb want ze zijn verdomd schattig. Hij is zo lief nu dat je snel het puppenleed vergeet

[DeDiana]

Als eerste hond willen we echt een pupje hebben.

En als je dat persé wil moet je het zeker doen. Maar ik ben heel blij dat mijn eerste hond geen pup was, want het maakte niet uit wat ik allemaal aanklooide, ik kon niks verpesten aan die stabiele sociale hond, en al met al heb ik veel meer van hem geleerd dan hij van mij.

Ik vind pups superschattig bij een ander, maar ik hoef ze zelf niet. Doe mij maar echte honden waarbij ik weet wat ik in huis haal.

Maar dat weet ik bij een pup ook over t algemeen. Daar zoek ik ze nl op uit

En ik wist het bij mijn herplaatser juist niet. Het zegt niet zoveel, pup of herplaatser. Ik ben zelf absoluut geen puppenmens en ik zou chagrijnig worden van onzindelijkheid en geknaag aan m'n meubels. Dus herplaatsermens. Maar dat dat qua tijd nou zoveel uitmaakt met een pup vraag ik me af, in beide gevallen moet je een band krijgen en samen leuke dingen doen. En duidelijk en consequent zijn. Dat kost altijd tijd, pup of niet.

Je hebt natuurlijk gemakkelijke pups en gemakkelijke herplaatsers, en ook lastigere pups en herplaatsers.

Voordeel van een (jong)volwassen herplaatser vind ik dat je er ook meteen wat mee kunt, dat ze meestal al zindelijk zijn of dat binnen een paar dagen zijn en dat je qua karakter over sommige dingen al wat meer weet bij een volwassen hond, zoals wel/niet sociaal met soortgenoten.
Natuurlijk heb je ook aan een makkelijke herplaatser in het begin best je handen vol, maar mijn ervaring is dat ze met een weekje wel meedraaien in de routine, terwijl je bij een pup de eerste tijd je routine voor een deel aan de pup aan moet passen en je ze veel meer bezig moet houden om ongewenst gedrag te voorkomen (zeker als je geen andere honden hebt).

Mila was een supermakkelijke pup, was heel snel zindelijk, sliep na een dag al hele nachten door, kon al snel een paar uurtjes alleen thuis blijven, heeft nooit gesloopt. Maar haar meenemen naar kantoor was de eerste maanden wel een flinke uitdaging, want na een uurtje slapen moest er geplast worden en wilde zij actie en spelen. Dat moest toch allemaal in de goede banen geleid worden om ervoor te zorgen dat ze geen dingen ging doen die niet de bedoeling waren (kabels doorknagen, de hele inhoud van de oudpapierbak apporteren, bij kantoorgenoten in de broek hangen, etc.). Het duurde echt wel even voordat ik daar niet meer mijn handen zo aan vol had en ook weer aan werken toekwam. Dit ging bij mijn opvanghonden en herplaatsers veel makkelijker.

[malinois]

overal moest hij mee naar toe want even thuis blijven kon niet

Waarom niet?
Vanaf dag 1 ga ik hier gewoon door met de dagelijkse routine en daar hoort dus ook boodschappen doen bij bv en daarbij blijven honden thuis dus ook puppemans

[DeDiana]

overal moest hij mee naar toe want even thuis blijven kon niet

Waarom niet?
Vanaf dag 1 ga ik hier gewoon door met de dagelijkse routine en daar hoort dus ook boodschappen doen bij bv en daarbij blijven honden thuis dus ook puppemans

Omdat misschien niet iedere pup meteen alleen thuis kan blijven? Dat dat bij jou lukt, wil niet zeggen dat dat ook bij elke andere pup lukt. Aanwezigheid van andere honden zal ook meespelen.

Dit geldt overigens net zo goed voor herplaatsers. Er zijn veel herplaatsers die je ook niet meteen alleen thuis kunt laten.

[malinois]

overal moest hij mee naar toe want even thuis blijven kon niet

Waarom niet?
Vanaf dag 1 ga ik hier gewoon door met de dagelijkse routine en daar hoort dus ook boodschappen doen bij bv en daarbij blijven honden thuis dus ook puppemans

Omdat misschien niet iedere pup meteen alleen thuis kan blijven? Dat dat bij jou lukt, wil niet zeggen dat dat ook bij elke andere pup lukt. Aanwezigheid van andere honden zal ook meespelen.

Dit geldt overigens net zo goed voor herplaatsers. Er zijn veel herplaatsers die je ook niet meteen alleen thuis kunt laten.

Weet je ik doe t gewoon altijd. Ik zal wel moeten ook... en dat altijd ook zo gedaan zowel met alle pups (en dat zijn er in de loop der jaren zo'n 7 geweest) als herplaatsers.
Ik denk er ook niet bij na want een andere optie is er niet als je alleen bent. Of ik heb altijd mazzel gehad dat kan natuurlijk maar er zal eten moeten komen. Xygan was per omgeluk op dag 2 al ruim een uur alleen ipv 15 min. moest iemand even snel wegbrengen en kwam in de file te staan ... niet gepland maar ja ook dat gebeurd. Hij lag me al gapend aan te kijken op zn rug toen ik terugkwam.
Dus serieus ik herken t gewoon niet.
De buren hebben mn mobiele nummer dus kunnen me altijd bellen maar ook die zeggen dat ze nooit iets gehoord hebben.

[Roo]

Is dit niet iets?

http://link.marktplaats.nl/m1070171060

[Manuma]

overal moest hij mee naar toe want even thuis blijven kon niet

Waarom niet?
Vanaf dag 1 ga ik hier gewoon door met de dagelijkse routine en daar hoort dus ook boodschappen doen bij bv en daarbij blijven honden thuis dus ook puppemans

Omdat ik ervoor gewaarschuwd werd dat Husky's moeilijk alleen konden zijn en ik het heel nauwkeurig op moest bouwen. Ik kan me herinneren dat ik één keer boodschappen heb gedaan en hij alleen thuis moest blijven. Verder is hij nauwelijks alleen geweest als kleine pup want ik regelde altijd oppas, al was het maar voor een kwartiertje.
Ik had ook geen andere honden toen natuurlijk.

Uma heeft trouwens wel verlatingsangst. Ze begint al te trillen als we onze jassen aan doen en ze door heeft dat ze niet mee gaat. Ik vind dat je bij angst niet kunt zeggen: jammer joh, geen andere optie. Wij wringen ons in allerlei bochten om onze honden gelukkig te houden, ook als we er even niet kunnen zijn. Manu kan trouwens nu heel goed alleen blijven en gaat gewoon liggen snurken. Uma blijft op de uitkijk staan tot we terug zijn, luid blaffend, krabbend en soms zelfs plassend. Ik vind dat echt heel naar voor haar.

[klaproos]

Is dit niet iets?

http://link.marktplaats.nl/m1070171060

Een jongere kopie van mijn Jazz
Wat een prachtpup!

[malinois]

overal moest hij mee naar toe want even thuis blijven kon niet

Waarom niet?
Vanaf dag 1 ga ik hier gewoon door met de dagelijkse routine en daar hoort dus ook boodschappen doen bij bv en daarbij blijven honden thuis dus ook puppemans

Omdat ik ervoor gewaarschuwd werd dat Husky's moeilijk alleen konden zijn en ik het heel nauwkeurig op moest bouwen. Ik kan me herinneren dat ik één keer boodschappen heb gedaan en hij alleen thuis moest blijven. Verder is hij nauwelijks alleen geweest als kleine pup want ik regelde altijd oppas, al was het maar voor een kwartiertje.
Ik had ook geen andere honden toen natuurlijk.

Uma heeft trouwens wel verlatingsangst. Ze begint al te trillen als we onze jassen aan doen en ze door heeft dat ze niet mee gaat. Ik vind dat je bij angst niet kunt zeggen: jammer joh, geen andere optie. Wij wringen ons in allerlei bochten om onze honden gelukkig te houden, ook als we er even niet kunnen zijn. Manu kan trouwens nu heel goed alleen blijven en gaat gewoon liggen snurken. Uma blijft op de uitkijk staan tot we terug zijn, luid blaffend, krabbend en soms zelfs plassend. Ik vind dat echt heel naar voor haar.

Duidelijk... tja alleen is alleen dus ze zullen t toch hier direct moeten leren als pup. En wat ik al zei dat is altijd ook prima gegaan. Ik heb t normaal gesproken ook niet over uren direct maar minuten. Er zal eten op de plank moeten komen niet linksom dan rechtsom supermarkt zit dichtbij dus... Bij een herplaatser kan ik me er nog wat bij voorstellen al heb ik t daar ook gelijk zo bij gedaan.
Hier idd altijd wel andere honden maar de pup zit altijd in de bench en de rest zit er niet direct bij/naast.
Ik zeg ook niet dat iedereen t moet doen... vroeg t me gewoon af

[ikbeneenmens]

Ik weet niet veel over terriers en ik weet ook niet wat jij wel en niet onder stoer verstaat, maar is dat misschien een optie? Mijn vader had er als kind twee, zijn ouders waren geen goede hondenopvoeders (wel lief, maar niet erg consequent of praktisch) en het waren erg lieve honden, vertelt mijn vader altijd. Natuurlijk verschilt het hond per hond. Maar ik dacht eraan omdat ik sommige er wel stoer vind uitzien, er zijn ook wat grotere.
Hopelijk heeft niemand dit al genoemd... anders een heel verhaal voor niks xD

[Jonas26]

Als eerste hond willen we echt een pupje hebben.

En als je dat persé wil moet je het zeker doen. Maar ik ben heel blij dat mijn eerste hond geen pup was, want het maakte niet uit wat ik allemaal aanklooide, ik kon niks verpesten aan die stabiele sociale hond, en al met al heb ik veel meer van hem geleerd dan hij van mij.

Ik vind pups superschattig bij een ander, maar ik hoef ze zelf niet. Doe mij maar echte honden waarbij ik weet wat ik in huis haal.

Ja dat weten we heel zeker, het ras, we komen er nog steeds niet uit maar hebben ook geen haast. Ik heb wel wat advies ingewonnen over opvoeding bij een hondentrainer en als het zover is kan ik privee les nemen.Ik lees veel hier op het forum en steek daar ook aardig wat van op. Sommige dingen spreken me niet aan, andere kan ik me wel weer in vinden. We komen er wel, ooit

[Jonas26]

Waarom wil je graag een pupje? Ik bedoel, los van het hele ohmagodzezijnzooooooschattig gebeuren (want dat zijn ze natuurlijk wel gewoon). Maar pups kosten ontieglijk veel tijd. Jij zegt overal dat je geen tijd hebt om drie uur met ze te wandelen. Dan heb je ook geen tijd voor een pup, denk ik eigenlijk.

Waarom zou ik geen tijd voor een pup hebben? Ik werk, maak lange dagen maar pupje kan mee, kan pupje iedere twee uur buitenzetten in onze tuin en er ook meerdere malen gewoon mee naar buiten. Tussendoor kan er ook gespeeld worden, moet ik weg let mijn secretaresse op het pupje. Verder wil ik best veel aannemen van jullie maar niemand gaat me een herplaatser aanpraten, simpelweg omdat ik dat niet wil, gewoon niet wil

[Jonas26]

Als iemand graag een pup wil, dan wil iemand graag een pup.
Ik begrijp dat gehamer op een herplaatser nooit zo. Als iemand dat wil prima, maar als iemand een pup wil ook prima.
We hoeven niet allemaal de wereld te redden.
Daarnaast vind ik dat het opvoeden van een pup hier vaak schromelijk overdreven wordt.
Ik heb er van mijn leven nog geen dagtaak aan gehad, en zeker niet gedurende een jaar. En alle 7 zijn hier tot nu toe goed, blij, tevreden en probleemloos groot en oud geworden.
Moet zeggen dat ik met de meeste herplaatsers zeker niet minder werk heb gehad.
De pup kan mee naar het werk, als ik het goed onthouden heb werkt Jonas ook nog een paar dagen thuis. 3 uur lopen op een dag is zeker bij een pup niet nodig en hij gaf al aan dat er vaak veel ,wel kortere, tijd tussendoor beschikbaar is. Wat zou dan het probleem moeten zijn, anders dan een goed gezonde lijn te zoeken?

Dank je wel, had het niet beter kunnen verwoorden

[Jonas26]

Ik ben zelf absoluut geen puppenmens en ik zou chagrijnig worden van onzindelijkheid en geknaag aan m'n meubels. Dus herplaatsermens. Maar dat dat qua tijd nou zoveel uitmaakt met een pup vraag ik me af, in beide gevallen moet je een band krijgen en samen leuke dingen doen. En duidelijk en consequent zijn. Dat kost altijd tijd, pup of niet.

Ik ben denk ik behoorlijk onverstoorbaar, voor plasjes draai ik mijn hand niet om en knagen is goed te voorkomen lijkt me. Daarbij heb ik niet de illusie dat er links en rechts niet iets zal sneuvelen in het puppie stadium maar meestal ligt dat weer aan jezelf. Opruimen schijnt een belangrijk woord te zijn met een pup in huis

[Jonas26]

We gaan vrij afgelegen wonen dus zoveel honden zullen we niet tegenkomen maar als er nu een grote komt dan komt er in de toekomst nog een hondje bij en gaat dat dan lukken of accepteerd de boxer geen tweede hond erbij?

[mijke]

Waarom wil je graag een pupje? Ik bedoel, los van het hele ohmagodzezijnzooooooschattig gebeuren (want dat zijn ze natuurlijk wel gewoon). Maar pups kosten ontieglijk veel tijd. Jij zegt overal dat je geen tijd hebt om drie uur met ze te wandelen. Dan heb je ook geen tijd voor een pup, denk ik eigenlijk.

Waarom zou ik geen tijd voor een pup hebben? Ik werk, maak lange dagen maar pupje kan mee, kan pupje iedere twee uur buitenzetten in onze tuin en er ook meerdere malen gewoon mee naar buiten. Tussendoor kan er ook gespeeld worden, moet ik weg let mijn secretaresse op het pupje. Verder wil ik best veel aannemen van jullie maar niemand gaat me een herplaatser aanpraten, simpelweg omdat ik dat niet wil, gewoon niet wil

Nouja je moet het natuurlijk zelf weten. Als je er maar rekening mee houdt dat de meeste onervaren mensen stelselmatig onderschatten hoeveel werk een hond uberhaupt is, laat staan een pup. Dat er op dit forum mensen zijn die het daar mee oneens zijn komt denk ik vooral omdat het mensen zijn met ervaring, of ze hebben gewoon geluk. Misschien heb jij ook wel geluk, dat gun ik je van harte hoor! Ik snap het natuurlijk ook wel, puppies zijn geweldig en het is ook heel leuk om ze van klein af aan op te voeden precies zoals jij wilt. Als je er maar rekening mee houdt dat je ook pech kunt hebben, dat het misschien wél meer tijd en energie kost dan je dacht, dat je tegen ongeplande problemen aan kunt lopen. Als je leven en vooral je werk flexibel genoeg is om je daar aan aan te kunnen passen zou ik zeggen ga er voor!

[Eilfy]

Waarom wil je graag een pupje? Ik bedoel, los van het hele ohmagodzezijnzooooooschattig gebeuren (want dat zijn ze natuurlijk wel gewoon). Maar pups kosten ontieglijk veel tijd. Jij zegt overal dat je geen tijd hebt om drie uur met ze te wandelen. Dan heb je ook geen tijd voor een pup, denk ik eigenlijk.

Waarom zou ik geen tijd voor een pup hebben? Ik werk, maak lange dagen maar pupje kan mee, kan pupje iedere twee uur buitenzetten in onze tuin en er ook meerdere malen gewoon mee naar buiten. Tussendoor kan er ook gespeeld worden, moet ik weg let mijn secretaresse op het pupje. Verder wil ik best veel aannemen van jullie maar niemand gaat me een herplaatser aanpraten, simpelweg omdat ik dat niet wil, gewoon niet wil

Nouja je moet het natuurlijk zelf weten. Als je er maar rekening mee houdt dat de meeste onervaren mensen stelselmatig onderschatten hoeveel werk een hond uberhaupt is, laat staan een pup. Dat er op dit forum mensen zijn die het daar mee oneens zijn komt denk ik vooral omdat het mensen zijn met ervaring, of ze hebben gewoon geluk. Misschien heb jij ook wel geluk, dat gun ik je van harte hoor! Ik snap het natuurlijk ook wel, puppies zijn geweldig en het is ook heel leuk om ze van klein af aan op te voeden precies zoals jij wilt. Als je er maar rekening mee houdt dat je ook pech kunt hebben, dat het misschien wél meer tijd en energie kost dan je dacht, dat je tegen ongeplande problemen aan kunt lopen. Als je leven en vooral je werk flexibel genoeg is om je daar aan aan te kunnen passen zou ik zeggen ga er voor!

Is dat risico dat het meer tijd gaat kosten dan je denkt en dat je tegen ongeplande problemen aanloopt er niet net zo goed met een herplaatser? Ook die kunnen je verrassen... dus wat dat betreft maakt het volgens mij niet zoveel uit.

Qua rassen: boxer ook omdat je een voorkeur hebt voor het meer stafford-achtige uiterlijke. Zijn wel groot en lomp. Wat kleinere maar minimaal net zulke "stoere" hondjes vind ik Schnauzers maar daar moet je uiterlijk technisch wel van houden. Zelfde geldt voor de langbenige terriërs (o.a. de airdale terriër). En als je een stafford wilt, zou ik kijken naar de Engelse stafford. Die vind ik, over het algemeen, net wat socialer en minder scherp dan de Amerikaanse types of de kruisingen staf x vanalles. Nog steeds wel een wat verhoogde kans op hond agressie overigens...

[lieke]

Ik vind het ook onzin om iemand een pup óf een herplaatser aan te praten. Ik denk dat het puur persoonlijk is. De één heeft niet zo veel met pups, de ander niet met herplaatsers.
Wel denk ik dat veel mensen überhaupt het hebben van een hond onderschatten. Of het nou een pup of een volwassen herplaatser is. Het blijft een hoop werk en je moet je dagindeling aanpassen aan het hebben van een huisgenoot die afhankelijk is van je.

Er zijn lastige pups en er zijn lastige herplaatsers. Mijn laatste pup was pas met 5 maanden zindelijk. Voor een collie knap belachelijk want de meeste colliepups heb je in no time zindelijk. Maar goed, helemaal fris was-ie sowieso niet. Ook later niet toen hij volwassen was.
Wel was ik voorgoed genezen van de aanschaf van een pup. Ik ben daarna alleen maar voor volwassen herplaatsers. Liefst vanaf een jaar of 5.
Een hond van middelbare leeftijd past goed bij mijn eigen vergevorderde leeftijd en bijbehorend energieniveau.

Heb een jaar geleden na lang zeuren een kitten in huis genomen. Nou dat heb ik geweten, zeg. Hartstikke schattig, maar wat hééft dat beest een hoop vernield. Nee, ik kies voor (oudere) herplaatsers. Scheelt een hoop door het huis rennen om mijn dure spulletjes uit vernielzuchtige tanden en klauwen te redden.
Maar het is wél ontzettend schattig.

[-Lilo-]

Ik ben zelf absoluut geen puppenmens en ik zou chagrijnig worden van onzindelijkheid en geknaag aan m'n meubels. Dus herplaatsermens. Maar dat dat qua tijd nou zoveel uitmaakt met een pup vraag ik me af, in beide gevallen moet je een band krijgen en samen leuke dingen doen. En duidelijk en consequent zijn. Dat kost altijd tijd, pup of niet.

Ik ben denk ik behoorlijk onverstoorbaar, voor plasjes draai ik mijn hand niet om en knagen is goed te voorkomen lijkt me. Daarbij heb ik niet de illusie dat er links en rechts niet iets zal sneuvelen in het puppie stadium maar meestal ligt dat weer aan jezelf. Opruimen schijnt een belangrijk woord te zijn met een pup in huis

Haha, dat denk ik ook. Ik bedoelde meer dat ikzelf te neurotisch ben om met dat soort dingen om te kunnen gaan, wat maakt dat ik geen puppenmens ben. Maar mijn herplaatser was het eerste halfjaar nou ook niet bepaald appeltje-eitje met d'r verlatingsangst en algehele angstige inslag. Dus ach, er is altijd wel wat, pup of herplaatser.

Je bereidt je tenminste goed voor en weet wat er in je dagindeling past en wat niet, daar komt vanzelf een geschikte hond bij. Qua rassen kan ik je niet helpen, ik ben van de afdeling cocktail d'amour

[Jonas26]

Ik vind het ook onzin om iemand een pup óf een herplaatser aan te praten. Ik denk dat het puur persoonlijk is. De één heeft niet zo veel met pups, de ander niet met herplaatsers.

Van jongs af aan ben ik al gek op honden. De enige reden waarom we geen hond hadden is omdat mijn vader ernstig ziek was.
Ik ben beslist niet tegen herplaatsers maar ik vind op dit moment een pup gewoon geschikter voor ons binnen het totaalpakket. De hele familie is ondeskundig op hondengebied, we zijn heel vaak samen, heb een aantal neefjes en nichtjes die ook nog nooit een hond hebben gehad. Ik wil niet het risico lopen dat een herplaatser angstig is, of niet van mannen of kinderen houd. Ik wil gewoon een pupje, blanco, gaat het fout hoef ik het alleen op ons conto te schrijven. Ik begrijp het negatieve commentaar dan ook niet, altijd iemand aanwezig voor het pupje, financieel geen enkel probleem, groot bos, voldoende mogelijkheden tot socialiseren, pupje kan mee naar mijn werk en als ik thuis ben is pupje ook thuis. Het lijkt wel alsof je een soort god moet zijn om een pupje te kunnen nemen
Begrijp me goed, ik heb echt heel veel gehad aan een aantal adviezen maar voel me door sommigen weggezet als een idioot die niet weet waar hij aan begint. Ik weet het prima en zelfs terwijl ik het prima weet realiseer ik me ook dat ik heus in de praktijk nog wel eens verrast zal worden door het pupje.

[dagmar88]

Ik wil gewoon een pupje, blanco, gaat het fout hoef ik het alleen op ons conto te schrijven.

Nee, pups zijn niet blanco. Nature nurture en zo
Mijn pup bleek al heel jong hond agressief. Niet bepaald een verrassing hoor, gezien haar rassen.
Dat is haar aangeboren karakter, en zo heeft iedere hond wel karaktertrekken waar je mee om leert gaan, maar die je er niet uit kunt opvoeden of socialiseren.
Je pup kan best opgroeien tot een hond die een schijthekel heeft aan kinderen.
Een (semi)volwassen hond kun je zo uitzoeken dat er vooraf veel duidelijk is.
Ook hier bij mensen met aardig wat ervaring willen pups nogal eens heel anders uitgroeien dan dat de verwachting was.
Fout gaat het met een beetje gezond verstand en begrip voor het wezen hond ook niet zo snel hoor, daar niet van. Al zijn er achteraf altijd wel dingen die je anders zou doen.
Heb wel geleerd dat ik geen puppymens ben. Vind er gewoon geen zak aan.

[Lieske_1977]

Ik ben gek op pups en snap dus prima dat je voor een pup wilt gaan. Maar wat Dagmar zegt: een pup is NIET blanco; het genenpakketje kun je niet uitwissen of naar believen veranderen. Neem dat dus zeker mee in je keus voor ras en fokker.

Ben je er inmiddels over uit welk ras het wordt?

[malinois]

Idd. Zeker niet blanco. Heb met ex een pup gehad uit erg sociale honden en lijnen die vanaf dag 1 erg hondagressief was.

[DeDiana]

Inderdaad, laat je goed informeren over het ras, de fokker, ouderdieren, etc. Niet alle honden voldoen aan de rasbeschrijving, maar een goede fokker kan je wel begeleiden in het kiezen van de pup die goed bij jullie past.
Zo heb ik een ras dat in de regel heel goed met kinderen gaat, maar voor Mila gaat dat niet helemaal op. Zij vindt kinderen hartstikke leuk, maar wordt er na een tijdje ook horendol van en krijgt dan een kort lontje. Overigens was de fokker ook heel beslist dat Mila niet naar een gezin met jonge kinderen zou gaan. Elke hond, rashond of kruising, heeft ook zo zijn eigen karakter. Bij een pup is dat voor een deel afwachten wat eruit gaat komen, maar een goede fokker heeft daar vaak wel oog voor.

[mosquito1980]

Pups zijn inderdaad niet blanco
Ik had 15 jaar geleden een 8 weken oude pup uit het asiel, ik dacht ook die zijn blanco.... oei, wat had ik me vergist
Na 3,5 jaar bloed, zweet en tranen heb ik hem in moeten laten slapen.... dat deed pijn, hij was lichamelijk kern gezond maar er zat iets scheef in z'n hoofd

[Fotogravinnetje]

Ik was zelf dolblij met een heerlijk stabiele volwassen hond als eerste hond. Daar viel weinig aan te verknoeien en genoeg mee te leren qua wat het hebben van een hond praktisch inhoudt. Elco zou zonder die ervaring lang zo leuk niet zijn uitgegroeid, denk ik