veertje schreef:
Zo was Biry en ja zo is ze ook opgegroeid

Ze was als laatste over en dus voor ons. Ik zou haar voor geen goud ingeruild hebben, ondanks dat ze een uitdaging was als eerste hond.
Natuurlijk zou je dr nu niet meer willen missen, maar als je keus uit het hele nest had gehad, zou je dan het bange pupje zelf hebben gekozen?
Ik ken zelf maar weinig mensen die dat doen

En als ze het doen is het soms ook uit verkeerde motieven (medelijden)
Dat pupje zou zomaar uit kunnen groeien tot een hond die een drama maakt van de maand december, die al begint te rillen als je naar de stofzuiger kijkt en veel meer minder voordehandliggende fobieën ontwikkelt.
Ik vind een goed relativerend karakter belangrijker dan socialisatie. Een schijtbak socialiseer je niet zomaar tot een onbevangen hond
Dan kunnen fokkers nog zo hun best doen - alle pups in een mandje naar de markt, sessies met de tv en stofzuiger, en allerlei dingen in scène zetten. Maar ik zit hier met twee honden die uit een heel weinig inspirerende situatie komen (1 tot 10 week en de ander tot 9 maand) maar dat trekt met een nuchter karakter binnen no-time recht.
Al met al kies ik dus niet voor de fokker met al dr ideeën over komaf, socialisatie, blah blah en pup-matching wetenschap, maar kies voor de hond.