Seppe is inmiddels bijna 10 maanden oud alweer, maar ik vind hem nog steeds klein. Laatst werd me op een club waar ik met hem was al gezegd dat hij helemaal niet klein is maar eigenlijk best groot, maar ik zie het niet.
Hij is ongeveer net zo groot als Biène en die zal rond de 62 cm schoft zitten. Normale maat voor een mechelreu denk ik, maar niet groot.
Hij is gewoon mijn kleintje...
Tot ik gisteren met hem bij de dierenarts zat vanwege een ontstoken oog (brokkenpiloot is zijn bijnaam). Ontstaan door een knauw van ik denk Biène (tijdens spel doet ze zich soms pijn met haar artrosepootjes denk ik en Biène doet al haar hele leven voor ze denkt als je haar pijn doet en dat is uithalen), gaatje boven zijn oog, in zijn wenkbrauw zeg maar. Behoorlijk gaatje, wat ik te laat zag om te laten hechten dus wat ik maar aan het behandelen was met AB-zalf en honingzalf. Leek goed te gaan tot ik gisteren thuiskwam na het verjaardagsfeestje van mijn nichtje en het oogwit geheel rood was...
Maar ik was dus bij de dierenarts met hem en greep de gelegenheid aan om hem even te wegen, ik moest toch wachten.
Blijkt hij gewoon 35 kilo te wegen.
Mijn kleintje is helemaal niet klein, het is gewoon best een beer!
Hebben jullie dat ook weleens dat je iets blijkbaar niet ziet wat een ander wel ziet? Dat je zo'n vertekend beeld hebt van iets?




















