DeDiana schreef:Ja, ik moet nog gaan ondervinden wat daarvoor een handige methode is. Met het lopen naast de fiets leid ik hem met de riem dan wat verder van de fiets en dat gaat wel goed. Maar als we op flink tempo fietsen is het natuurlijk niet de bedoeling dat hij zijn poten breekt door tegen de pedalen aan te knallen (en ik vervolgens ook) of met zijn mooie staart tussen de spaken belandt.
Ik vind lopen naast de fiets niet geschikt, omdat je dan juist de 'flow' mist die je naast de fiets zo goed kunt gebruiken om rechtuit te blijven lopen en niet afgeleid te worden.
Kun je Mila niet inzetten als rolmodel? Met opvanghondjes en met Kiwi toen ze kwam, heb ik ze de eerste keer altijd aan Mayke dr tuig geknoopt, waarbij Mayke tussen de nieuwe hond en mijn fiets inloopt. Zo voorkwam ik dat de nieuwe hond zijn snuit in mijn spaken parkeert, en een beetje aan het idee kon wennen. En Mayke leek zich gewillig te schikken in dr rol als leraar, want die incasseerde het gestuiter van de nieuweling altijd goedgemutst.
En wat hier altijd goed werkt - fiets gelijk in een fiks tempo weg. Hoe sneller je fietst, hoe minder snel ze zijwaardse bewegingen maken. En als de energie er een beetje uit is, zijn ze al wat aan de positie gewend.
Dat de fiets een beetje personal space heeft, moeten ze al doende achter komen. Ik doe overigens zelf niets met een springer. Ik heb de honden altijd in de hand als ze aangelijnd zijn. Ik heb de honden in mijn rechter hand.
De voorrem van mijn fiets heb ik op de linker hendel overgezet. Als Mayke en Kiwi een jolige bui hebben, trekken ze als een ploegpaard en het laatste wat je wilt, is dat je dan alleen een achterrem tot je beschikking hebt. Die blokkeert bij hard remmen en icm twee trekkende honden ga je gegarandeerd op je bek
