Wij hebben toevallig zo'n leuk kruisinkje. Ze is een kruising tussen een Coton en een Shih Tzu (en vast nog meer daartussenin)
Ik had nooit verwacht haar zo leuk te gaan vinden (ze is o.a. ook een keus van mijn ouders, ik woon nog thuis

) Het is echt het allerblijste, vrijste, liefste en gezelligste hondje dat ik ken en ze is ook nog eens heerlijk baasgericht en actief.
Catootje komt van een nestje die we via-via van hebben ondekt. We hadden haar op marktplaats al gezien, en toen we via-via ook nog de "tip" kregen zijn we bij haar gaan kijken. We werden heel hartelijk welkom geheten en we hebben daar 3 uur op de bank zitten kletsen. Heel hartelijke mevrouw, blije puppies overal. Nog 4 boomerhondjes die daar rondliepen, allemaal keurig verzorgd en blij. Mevrouw deed zo nu en dan eens een nestje omdat ze dat zo leuk vond. Ze sliep naast de hondjes, vertelde zo vol liefde over ze

We moesten er zeker nog even een aantal nachtjes over slapen en dan nog een paar keer terug komen voordat we de uiteindelijke keuze zouden maken. We kregen 300 foto's te zien van de pupjes toen ze net geboren waren.
Voor dat we bij Catootje gingen kijken hebben we bij nog een ander hondje gekeken. Dat hondje moest toen meteen mee, we kregen hem meteen op schoot geduwd, er was geen moeder. Ze hadden er twee maar mevrouw moest opeens meer werken door scheiding dus het ging niet meer (hondjes waren 8 weken) Ze vond het zielig als de hondjes dan veel alleen moesten blijven. Dat was ook een super leuk hondje, maar dat verhaal klopt natuurlijk van geen kant.
Ik probeer eigenlijk te zeggen dat als je zo'n hondje wilt je denk ik op je gevoel af moet gaan. Ik ben van mening dat je best wel kunt herkennen waar het goed zit en waar de hondjes het goed hebben. Bij een beetje twijfel gewoon weg gaan en het niet doen. Garantie heb je bij honden in het algemeen niet, en met ongeteste ouders loop je natuurlijk een groter risico op erfelijke ziekten. Dat is het risico dat je neemt, garantie heb je niet.