Luna... Dag Eerste. Dag Enige.

[Natasja 2005]

Heel veel sterkte

[*tweety*]

Heel veel sterkte met het gemis

[tycha]

Heel veel sterkte

[kloesje]

Weinig woorden, die zoveel zeggen... wat een gemis!

Heel veel sterkte!

[Inne]

[lucie]

een zo'n dierbaar maatje te moeten missen is vreselijk!
voor mij voelde het alsof er een ledemaat was afgerukt
maar beetje bij beetje zullen de goeie herinneringen sterker worden dan het gémis, al zal dat altijd blijven.
Ik wens je veel sterkte een manier te vinden om om te gaan met al je verdriet

[Hinke]

Heel veel sterkte gewenst.
Dag Luna, rust zacht.

[Zeeuwse labjes]

Je pijn en verdriet klinken juist heel hard door in die paar zinnen!
Heel veel sterkte

[moosje]

Heel veel sterkte!

[nomo]

Heel veel sterkte

[kayleigh*]

Sterkte.

[EstherK]

Heel veel sterkte

[Melissa]

Heel veel sterkte!

[Hanneke2]

Heel veel sterkte met het verlies van je mooie Luna.

[Caro.]

Heel veel sterkte gewenst met het verlies van je allerliefste hondenmaatje Luna

[cloris]

Heel veel sterkte.

[Perle]

Dankjewel allemaal.

Ondertussen dik een week geleden dat ik mijn dame moest laten gaan.
Ik heb er wel vrede mee... Het is allemaal zo goed gegaan als we het konden doen. Haar hele leven, haar afscheid.

Op woensdag had ik met haar een afspraak bij de kiné, en daar stelden we toen al samen vast dat de achterhand het aan het begeven was, dat haar rug 'vast' zat door het proberen te compenseren van die zwakte, en dat bij neurostimulatie de impulsen niet meer 100% doorkwamen. Ik had me toen ingesteld op nog wat comfortzorg. Want ze had nog zoveel zin.
Zondag had ik haar zoals altijd mee naar onze hydrotraining. Beetje genieten en opwarmen in de spa, zoals altijd. Maar daar bleef ze wiebelen, steun zoeken, trappelen... Ik wou het weten, of ze nog 'wou'. Bij het naar het zwembad stappen, passeerde ze de bak met speeltjes, waar ze altijd zsm een tennisbal uitnam. Die moest ik nu zelf nemen. Toen ik haar die toonde, gingen haar oren héél even scherp de lucht in. Normaal was dat het moment dat ik me schrap moest zetten om haar op de rem te houden. Ik gooide de bal in het water, en ze draaide haar hoofd weg. Duidelijker had ze het me niet kunnen vertellen.

Uiteindelijk heb ik dinsdagochtend alle afspraken gemaakt (DA, crematorium). Dinsdagavond hebben we liggen lummelen in de zon, heeft ze blikjes begraven in de tuin,... Heeft ze nog een allerlaatste keer haar meest geliefde sport gedaan, namelijk nog een klein rondje pakwerk, weliswaar vanuit zit, maar ze beet best nog hard . Ze probeerde zelfs de mouw (die ze anders nooit meekreeg, want dan kreeg je ze niet meer los) nog te begraven.
Woensdag is de DA naar ons gekomen. Buiten, op het trainingsterrein, lekker in het zonnetje, heeft ze haar inspuiting gehad. Bij de eerste dosis, eigenlijk enkel genoeg om te slapen, was ze al weg. Haar lichaam was op.

En dan ben ik haar gaan wegbrengen naar het crematorium. Op afspraak, zodat ik haar ook meteen dezelfde dag nog thuis had. Daar heeft ze best nog dwars gelegen. Door haar pootafdruk keer op keer te laten mislukken. En door niet in één blik te passen.

Ach. Het is zo goed geweest. Maar ik mis haar nog zo veel kleine keren. Bij die lange neus die op de hoek van de kennel nog even een aai kwam vragen voor ik vertrok. Dat heeft ze al die jaren, elke dag, gedaan. Elke dag 'Tot straks he, muis'. Bij die bange 'student-hond' in een privéles die eigenlijk nood heeft aan een rustige hond om zich aan op te trekken. Bij die weinig subtiele plof elke avond in de bench. Bij dat stuk vlees dat ik vanavond liet liggen bij het avondeten, zoals zo vaak,... Bij zoveel....

[crutz]

Die blik zondag....duidelijker kon niet nee. Was de enige keuze die er nog was helaas.

Het missen blijft, de harde randjes slijten.....
Kleine dingen brengen je wel weer snel terug naar de harde realiteit van het gemis. Net als je denkt dat het wat dragelijker wordt.....

[Jacky]

Sterkte

[Zamunda]

Wat een ontroerend stuk over hoe je naar haar luisterde toen ze je vertelde dat het klaar was. En ik zit met trainen in mijn ogen door het stukje over haar afscheid, hoe jullie hebben gelummeld en hoe ze nog pakwerk heeft gedaan... wat een mooi beeld!

Nog heel veel sterkte gewenst met het verlies en gemis van je speciale meisje .