Staartdracht

[dagmar88]

Is dat nu echt zo, zegt die hoge stand dan niks over hoe zelfverzekerd je hond is?

Mijn zelfverzekerde honden hebben een lage staart; tenzij Charlie heel alert is. Als ze mensen met een bal ziet spelen bijvoorbeeld.
Bij Niko heeft het wel met mij te maken, bij m'n vriend is hij haniger; waarschijnlijk onzekerder omdat hij niet op bescherming van zijn kant vertrouwt.

[Miranda]

Op hondenschool gaf de instructeur aan dat hoe de staart normaal gedragen wordt, de neutrale staartdracht van de hond is.
Dus dat Vriend zijn staart altijd zo hoog draagt zegt niks, dat is de stand waarin die staart automatisch floept als er geen interactie tussen hond of mens is.

Mwah. Bij een hond waarbij de staart volgens de rasstandaard neutraal gedragen wordt, vind ik het wel wat zeggen.
Als dat soort honden de staart hoog draagt (stokstaartjes noem ik dat) zegt dat iets over de mate van opwinding, en inderdaad, vaak ook zelfverzekerdheid. Maar opwinding maakt er altijd deel van uit. Skadi deed het als jonge hond váák, haar staart dragen als een stokstaartje. Dominantie icm opgewondenheid. Tegenwoordig doet ze het alleen bij confrontaties.

Cayuga heeft zijn staart ook vaak hoger dan de neutrale stand. Bij hem heeft dat te maken met spanning. Hij is niet enorm zelfzeker, maar wel vaak wat gespannen.

Net als bij álles maakt de rest van de lichaamshouding ook uit. Het is geen losstaand gegeven, zo'n stokstaart

[Gollum]

Mika en Rani dragen hun staart omhoog en in een krul, dat is de normale stand. Bij Gol moet hij evenredig aan het lichaam gedragen worden dacht ik maar dat is bij haar de hoge stand. Normaal hangt hij altijd schuin naar beneden.
Wanneer Mika opgewonden is gaat de staart hoog heen en weer, bij angst tegen haar buik. Bij Rani komt de krul er meer in bij opgewondenheid en ook tegen de buik bij angst. Gol krijgt haar staart niet zo hoog, het kan volgens mij fysiek gewoon niet.

[Gollum]

Ja leuk he zo'n staart. Oren ook trouwens. Mika en Rani hebben veel meer oordrachten dan Gol lijkt het wel. Ik denk dat hangende oren subtieler bewegen?
Ik denk dat het vanzelf gaat, net zoals je zelf boos kijkt als je boos bent.

[Izzie_Anneke]

Vraag me ook altijd af of een dier dat bewust doet, net zoals wij uitbundig kunnen zwaaien met onze armen, of dat het vanzelf gaat, al naar gelang de stemming.

Ik denk dat de situatie wordt ingeschat, dat ze een houding bepalen en dat daar een staartdracht bijhoort. Veel bewuster dan dat zal het niet worden.

Izzie's staart hangt in normale doen naar beneden, tijdens het wandelen komt ie omhoog en beweegt ie meer en bij een tegenligger komt ie nog iets meer omhoog. Als ze de tegenligger inschat als spannend (bijvoorbeeld als ze met veul zijn) dan wordt de dracht steeds stijver.

[Fotogravinnetje]

Ik schat zo in dat hij gewoon niet aan de rasstandaard voldoet qua staartdracht.

Elco draagt z'n staart ook hoger dan volgens de rasstandaard gewenst is. In een spannende situatie of als hij opgewonden is, legt hij er zowat een krul in. Als hij gewoon ontspannen loopt, kan hij hem wel correct dragen. En als hij gewoon neutraal staat, hangt hij ook netjes volgens de standaard. Maar zodra Elco plezier heeft, gaat z'n staart krom Elco is geen overdreven zelfverzekerde hond. Eerder iets onzeker

Zo staat Elco's staart het meest op de foto


"Een beetje trots op z'n staart" noemde een keurmeester dit eufemistisch


Zo hoort hij dus in stand te zijn (let niet op de kleuren, ik was aan het spelen met wat opties op m'n camera)


En hier een zeldzame foto waar hij hem tijdens het gaan goed draagt

[Brindlecardi]

Het is vaak ook maar net wat prettig is voor de hond, de staartaanzet zal daar ook een rol in spelen.
Heeft hij binnen zijn staart ook zo hoog?

Apple heeft haar staart altijd laag, tenzij ze een bal heeft, dan draagt ze 'm soms ietsje hoger.
Bij Ben hangt de staart buiten half hoog, en bij het zien van honden hoog. Binnen juist gewoon laag.
Bij ontspanning heeft hij dus zijn staart het liefste laag, maar buiten vind hij het wel nodig een signaal te geven jegens andere honden. Dat is dus mijn inziens echt een 'Macho' staart. Opwinding speelt daar ook een rol bij.

[Machie]

Ik heb 2 honden met een krulstaart. Die van Dumas is amper zichtbaar Die van Csiva wel en heel duidelijk. Bij situaties waar ze zichzelf heel stoer vind ligt dr staart ongeveer plat op dr rug. als ze bang is gaat ie strak omlaag, als ze onzeker is in iets hangt ie in een j maar normaal in een mooie boog op dr rug.

dit is normaal

[Izzie_Anneke]

Wat mij dus opvalt is dat Vriend ook als hij alleen in de tuin rondloopt, er verder weinig te doen lijk, hij toch die staart zo hoog draagt. Niet dat het dan niet normaal is, maar ik vroeg me dus af waarom hij dan die staart zo hoog moet dragen. Is er dan toch nog iets gaande, of voldoet hij gewoon niet aan de rasstandaard die een heel andere staartdracht voorschrijft.

Allebei een beetje? . Misschien niet per se iets aan de hand maar hij kan natuurlijk van nature een alert en nieuwsgierig hondje zijn? Als hij zijn staart vaak (half)hoog draagt lijkt me niet dat hij daar veel moeite voor doet, het zal voor hem toch natuurlijk aanvoelen.

[Feather__]

Hmm. Yin heeft echt een krul. Maar haar zus draagt haar staart bijna nooit in een krul.
Het verschil:


Op het moment dat Yin haar staart zo draagt als haar zus dan is ze onzeker/bang. Ze draagt hem altijd hoog op haar rug, gaat die iets naar achter maar nog wel in krul dan ziet ze iets of is ze ook onzeker (zoals op hondencursus wel eens).
Je kan in mijn onderschrift zien dat ze hem ook krult als ze zit.

Maar dat is toch best een heel groot verschil. Dus is Yin dan zo'n zekere takketeef?

[-Saskia-]

Kan bij Vriend ook beide zijn natuurlijk: een iets te hoge staartaanzet gecombineerd met een van nature opgewonden aard?
Nanuq is net zo, hogere staartaanzet en hij is snel opgewonden.


Zo draagt ie hem als hij erg ontspannen is of ik hem vraag om te blijven.

[Hilde]

Op hondenschool gaf de instructeur aan dat hoe de staart normaal gedragen wordt, de neutrale staartdracht van de hond is.
Dus dat Vriend zijn staart altijd zo hoog draagt zegt niks, dat is de stand waarin die staart automatisch floept als er geen interactie tussen hond of mens is.
Tenminste dat heb ik zo begrepen. Is dat nu echt zo, zegt die hoge stand dan niks over hoe zelfverzekerd je hond is?

Niet per se. Mijn ras wordt er op gefokt die staart hoog te dragen: het is handig om die witte punt boven het struikgewas of het hoge gras te blijven zien. Een hond die de staart dan laag zou dragen, zou je zo kwijt zijn en dat is niet handig. Maar in hoog en hoog zit ook weer een verschil. Beau draagt zijn staart bijna altijd hoog, maar kijk naar de volgende verschillen.

Dit is bijna zes jaar geleden, toen ik Beau net had. Hij was hier net zes en hij vond zichzelf heel erg geslaagd, hij was ook totaal niet tof met andere honden:




Terwijl dit ontspannen staartdracht is:


En hij kan 'm ook lager dragen. Dat doet hij vooral als hij geconcentreerd of moe is:






Maar met normale activiteit is hij gewoon op deze hoogte, die ontspannen hoogte:




Ik vind het machtig interessant, die verschillende staartdrachten. Maar uiteindelijk moet je toch gewoon naar het totale plaatje kijken. Je kunt niet stellen 'hoge staart --> zelfverzekerd' en 'lage staart --> onzeker'. Je moet sowieso altijd naar de neutrale stand van je hond kijken. De neutrale stand van een beagle is heel anders dan de neutrale stand van een labrador, bijvoorbeeld. Ik weet nu precies wat welke staartdracht bij mijn eigen hond (ongeveer) betekent, maar soms gooit hij 'm ook torenhoog de lucht in terwijl ik zie dat hij onzeker is aan de rest van zijn lichaam.

[dagmar88]

Hoe bedoel je dat precies?

Mijn vriend heeft niet echt verstand van honden en is minder zeker van zichzelf.
Niko weet dat hij bij mij terecht kan; als er iets is staat hij ook al vanzelf achter moeders rokken. Bij mijn vriend heeft hij dat veel minder en heeft een heel andere houding. Overcompensatie door spanning/onzekerheid.
Hij is ook wel minder baas voor Niko, ik ben de opperteef en ken niek door en door.
Bij mij plast Niko dus grote plassen (waar ik aangeef dat het mag) door de knietjes, patst niet, hangt niet aan iedere grasspriet en heeft een neutrale houding. Bij m'n vriend komen er vervelende "reuentrekjes" omhoog.

[ranetje]

De opmerking van je trainer vind ik behoorlijk goed geschoten.
Kijk naar hoe je hond, zonder interactie met mensen of andere honden bezig is en je ziet dat de staart hoog staat.

Iemand met een Weimaraner pup kreeg daarop op jachttraining te horen dat ze een heel dominante hond(pup) had want de staart stond hoog.
Het is zeker een stabiele hond met een fijn en vriendelijk karakter, maar zo vreselijk dominant is hij niet.
Hij heeft wel een behoorlijk hoge staartaanzet.
Ik vermoed dat dat ook invloed heeft op hoe hoog de staart wordt gedragen?

[Hailfall]

Loki (ook een krulstaart) draagt zijn staart ook altijd hoog en als hij onzeker is dan gaat de staart omlaag. Als hij zit valt de staart ook mooi op de grond, tenzij je dan met hem praat dan gaat hij in de krul met kleine kwispels. Het grappige is dat als hij heel erg blij is en dan kwispelt dan wordt zijn staart helemaal uitgestrekt, dit doet hij ook als hij zwemt dan houdt hij de staart strak omhoog uit het water en doet hem dan alleen naar links en rechts (dus in het water) als hij moet draaien.

[Hilde]

Ik snap wat je bedoelt Hilde, maar ik weet dus niet goed wat dan nu de neutrale stand van Vriend zijn staart is. Ik zou zeggen hoog, want zo draagt hij hem altijd. Aan de andere kant is hij als hij niet slaapt altijd en overal opgewonden. Zijn neus staat geen seconde stil, hij plukt geurtjes van de grond, van de struiken maar ook uit de lucht. Hij is echt altijd alert, zelden ontspannen. Nou ja, dat is hij wel, dan slaapt hij.

Nou ja, er valt nog genoeg te onderzoeken aan die staart. Misschien als hij over een jaar of 8 wat rustiger is, dat ik er dan uitkom

En wat gebeurd er met die staart als hij aan het eten is, bijvoorbeeld? Gewoon, zijn eigen maaltijd, in zijn eentje in de kamer? Of als hij een hersenwerkje heeft? Of als jullie met z'n tweeën aan het trainen zijn? Ik denk dat je in verschillende situaties moet gaan kijken hoe die staart gaat staan. En wellicht is die hoge staartdracht gewoon zijn normale staartdracht, voor nu, tenminste. En dan kun je daar prima van uit gaan als nulmeting. Nog hoger en nog lager gaan dan iets betekenen.

[Marjoleine]

Jetje-tetje is een zacht hondje en niet dominant, wel zeker maar geen baas.
Die staart ligt in een krul, behalve als ze héél alert is.
Die spanning erop, dat is het verschil.

Kijk, dit is alert en er staat spanning op:



En dit is ontspannen:

[Gollum]

Jetje-tetje is een zacht hondje en niet dominant, wel zeker maar geen baas.
Die staart ligt in een krul, behalve als ze héél alert is.
Die spanning erop, dat is het verschil.

Kijk, dit is alert en er staat spanning op:



En dit is ontspannen:

Ja! Zo'n staartdracht heeft Mika dus ook bij spanning/ ontspanning

[Pemba]

Tibetanen hebben de staart op de rug liggen maar als ze hier moe zijn laten ze hem hangen.
Als Senghe een andere hond ziet laat hij hem ook hangen.
Als ze blij zijn ligt hij altijd op de rug en zo kwispelen ze ook.

[-Lilo-]

Die foto's van Hilde zijn mooi! Lola heeft ook een neutrale stand, gewoon een ontspannen krul op de rug. Maar wil ze even belangrijk lopen doen, dan blijkt die krul nog veel verder op haar rug te kunnen, haar staartaanzet ligt dan zo'n beetje plat op haar rug. Is Lola onzeker of heeft ze pijn, dan hangt de staart zonder krul naar beneden.

Ik denk dat je niet naar de rasstandaard moet kijken, er zijn altijd wel onderdelen van zo'n standaard waar een hond niet aan voldoet lijkt me. Gewoon kijken naar zijn stand tijdens ontspannen bezigheden en dan vergelijken met angstige, stoere, zelfverzekerde, blije, etc. momenten.

Het bewegen van de staart vind ik overigens ook iets fascinerends. Lola kwispelt soms alleen heel kort en snel met het uiterste puntje van haar staart. Soms kwispelt ze breeduit en als ze echt heel blij is dan wordt het een helikopter. Hoe zou zoiets nou toch werken he?

[DesireeB]

Hier hangen de staartje in huis iets omlaag, Izzy haart staartdracht is iets hoger omdat daar ook een boog in zit richting rug. Buiten tijdens de wandeling is het ongeveer gelijke hoogte van de rug. Izzy draagt hem iets hoger bij ontmoeting van andere honden maar niet veel hoger. Bij Maylo blijft zijn staart zelfde hoogte bij ontmoeting, zolang het geen reutjes zijn. Als Maylo gaat patsen gaat zijn staart ook de lucht in en als hij iets niet vertrouwd buiten ook, maar pomp zichzelf dan ook helemaal op en wil er dan ook echt op af.

Gelukkig maakt hij zich niet zo snel druk, en Izzy nog minder dus staartjes staan vrijwel nooit geheel omhoog. Bij hun is het dus wel duidelijk opwinding/dominantie en geen hoge staartaanzet.

[gyanty]

Tja en dat is dan zo mooi. Je gaat op ras beoordelen. Kay is dan ook weer zo'n border collie die zijn staart nogal hoger draagt dan eigenlijk zou moeten. Dat maakt ook dat je hem verkeerd gaat inschatten. Overigens gebruikt hij ook regelmatig die staart om te bluffen, zo onzeker als wat. Maar je zag het als jonge hond/ pup al dat zijn staart hoger stond.

Hier nog redelijk neutraal, vermoedelijk vanwege evenwicht:


Dit is wat ik veel zie, met name in de jonge jaren






Maar sinds Norah er is en hij zichzelf een voorbeeld functie heeft opgelegd en hij schijnbaar ook meer rust heeft gevonden, zie ik die staart toch steeds vaker op neutrale border collie stand komen...





Norah heb ik het nog nooit echt hoog zien dragen....Terwijl die heel veel spanning in zich heeft. Nog meer dan Kay (dat laat ze dan wel weer op andere manieren zien....)

[Paisley]

Wat ik ervan weet, is dat de neutrale houding van de staart gedragen wordt tijdens een steady draf naast de fiets zonder iets interessants in het blikveld. Hoe draagt Vriend zijn staart dan?

[runninggirl]

Bij Jura kan de staart echt omlaag hangen, dan is ze écht ontspannen, op een 'saaie' manier. Dus bijvoorbeeld als ze in huis aan het ronddreutelen is, of aan het eten.

Buiten staat de staart meestal horizontaal of hoger, afhankelijk van de (in)spanning. Ook de spanning die er op staat, of de soort kwispel, zegt veel. En bij haar spreken haar oren er bij ook nog boekdelen. Zo kan ze in leuk spel haar staart heel hoog hebben en tegelijk haar oren laag/plat. Maar diezelfde staart met de oren naar voren betekent dan iets heel anders.

Staart ontspannen


Neutraal voor buiten met brede kwispel


staart hoog, en spanning (ook haar nekhaar staat iets omhoog) maar toch is het (nog) goed weet ik want de oren staat niet naar voren maar meer opzij. En ze heeft een ontspannen bekkie.


nog een stap verder in spanning, bromlipjes en ook konthaar omhoog (deze honden kent ze erg goed maar het blijven alle drie takketeven)

[80564M]

Op hondenschool gaf de instructeur aan dat hoe de staart normaal gedragen wordt, de neutrale staartdracht van de hond is.
Dus dat Vriend zijn staart altijd zo hoog draagt zegt niks, dat is de stand waarin die staart automatisch floept als er geen interactie tussen hond of mens is.

Mwah. Bij een hond waarbij de staart volgens de rasstandaard neutraal gedragen wordt, vind ik het wel wat zeggen.
Als dat soort honden de staart hoog draagt (stokstaartjes noem ik dat) zegt dat iets over de mate van opwinding, en inderdaad, vaak ook zelfverzekerdheid. Maar opwinding maakt er altijd deel van uit. Skadi deed het als jonge hond váák, haar staart dragen als een stokstaartje. Dominantie icm opgewondenheid. Tegenwoordig doet ze het alleen bij confrontaties.

Cayuga heeft zijn staart ook vaak hoger dan de neutrale stand. Bij hem heeft dat te maken met spanning. Hij is niet enorm zelfzeker, maar wel vaak wat gespannen.

Net als bij álles maakt de rest van de lichaamshouding ook uit. Het is geen losstaand gegeven, zo'n stokstaart

Bij Goldens hoort het niet, maar sommige Goldens zijn lid van de "hoge-staarten" familie
En vaak heb ik het goed! Mijn eigen Miep is ook lid van die familie, alleen zij heeft die eigenschap niet geërft. Als ik het over die honden heb, dan gaat het ook eerder over opwinding dan zelfverzekerdheid.

Maar goed. Mieppie had bij opwinding altijd wel Saar of ons om bescherming te zoeken, dus die heeft nooit geleerd om haar staart hoog te dragen. Die ligt alleen maar te tokken op de vloer bij opwinding haha

[Sita]

Rowan heeft ook een hoge staartdracht. Hij is wel een zeer hond die zeer zelfverzekerd is. We zeggen ook altijd dat hij zichzelf bijzonder goed gelukt vindt Hij draagt hem wel ontspannen hoog met een brede kwispel. Bij ontmoetingen met reuen gaat de staart nog hoger, maar dan zie je ook de spanning er in komen. Bij goldens hoort het dus niet die hoge staartdracht, maar bij Rowan zit het zeker in zijn familie.

[samantha!]

Macho draagt zijn staart ook vrij hoog, hoger dan gewenst is bij een lab iig.
Hij is zelfverzekerd maar geen patser.
Bij Jack is het lastig om te zien omdat hij ALTIJD kwispelt.
Hij kwispelt ook rondjes dus dat gaat alle kanten op, als hij niet kwispelt slaapt hij
Jones en Fudge hebben de staart in het verlengde van de rug, bij Jones verlaagt de staart op het moment dat hij aan het werk gaat.

[Pets_Passion]

Hoe een hond zijn staart draagt hangt van veel dingen af.
Ik zou zeker kijken naar hoe hij hem meestal draagt en van daaruit verder oordelen.

Mijn Teddy (border collie mix) droeg de staart doorgaans in een krul over de rug, ik heb bij hem geleerd vooral heel goed naar die staart te kijken want met rozenoren in een flink behaarde nek in dezelfde kleur vacht kon ik daar niets vanaf lezen. De mate van krul en de stijfheid of juist ontspannenheid waarmee hij kwispelde en hoe hij die staart droeg, daar kon ik uiteindelijk heel veel vanaf lezen.
Maar hoog was hij altijd terwijl het helemaal geen patser of dominante hond was, hij was heel vriendelijk en onzeker, echt een lieverd die liever iedereen te vriend had en zeker geen ruzie zocht.
De staart kon wel naar beneden maar dan was hij echt onzeker, bangig.
Hij heeft me wel geleerd dat de staart heel veel te vertellen heeft, maar je moet niet afgaan op de boekjes en wat men zegt.
Kijk naar hoe jou hond in diverse situaties zijn staart draagt, en trek daar je eigen conclusies uit.
Want juist in die situaties dat iedereen dacht dat mijn hond heel vriendelijk was (hoge kwispelende staart) zag ik een hoge stijf gekrulde staart vol spanning die weliswaar kwispelde maar dusdanig veel spanning uitstraalde dat ik hem heel rap uit de situatie haalde om een uitval te voorkomen. Terwijl een vrolijke ontspannen boog (oogt veel hoger) die rustig heen en weer kwispelt bij hem juist betekende dat hij ontspannen was en wel zin had in een spelletje.

Mijn mechel droeg haar staart heel anders, maar omdat zij zo'n sprekende kop met enorme prikoren had keek ik bij haar vooral naar de oren en heb ik pas van Teddy geleerd hoe veel een staart je vertellen kan.

Zo'n staart is machtig boeiend om te lezen als je hond daar veel bewegingsruimte heeft.
Maar altijd naar het totaal plaatje kijken en je hond goed observeren zodat je hem/haar echt goed kent is heel belangrijk.

[pioenroos]

Diems staart ligt altijd in een krul op zijn rug. Hij is rechtsdragend Alleen slapend/soezend gaat hij uit de krul, dan blijft er een halve maan over. Heel soms als hij ontspannen opstaat na een dutje vergeet hij z'n staart aan te zetten. Dat zeg ik dan tegen hem en dan floept hij direct weer netjes in de krul
De enkele keer dat hij wat onzeker is (als hij sorry zegt of dierenartsbezoek) gaan de oortjes wel plat maar de staart blijft netjes in de krul.

[blondie]

Met eten is het heel wisselend, regelmatig gewoon slap naar beneden, maar net zo vaak ook gewoon hoog. Hij eet alleen in de schuur, niemand komt bij hem, Pippi eet in de keuken.

Wat ik ervan weet, is dat de neutrale houding van de staart gedragen wordt tijdens een steady draf naast de fiets zonder iets interessants in het blikveld. Hoe draagt Vriend zijn staart dan?

Aha, zou dat het zijn dan? Dan heeft hij de staart horizontaal, met het laatste stukje iets omhoog.
Dat heeft me regelmatig verbaasd, omdat hij juist altijd zo'n blije kwispel heeft en uitgerekend met fietsen, waar hij dol op is, heeft hij de staart half hangen.

Ik merk dat de staart ook wel voor de balans van de hond gebruikt wordt. Tijdens fietsen hebben mijn honden ook een andere staarthouding in draf.
Ik vond o.a. dit stukje, ook wel interessant om te lezen want ik lees ook weer iets over links en rechts kwispelen http://www.hondencentrum.com/artikels/kwispelen/

Bij thuiskomst gaat Aki zijn staart als een soort propellor draaien, en gaat hij dan weer lopen dan zwiert zijn hele achterkont heen en weer met staart incluis, wiggle wiggle, het ziet er komisch uit in ieder geval, maar dat doet hij alleen bij ons.
Bij andere mensen is het een "gewone" kwispel.

Jol heeft haar staart vaak in een krul, vergelijkbaar met de foto van de andere zwart witte hond die Marjoleine neerzette. Bij honden die ze niet zo leuk vind, of als ze geen zin heeft om contact te maken, dan zie je de krul op haar rug prikken

Aki, heeft de staart horizontaal, maar werkt erg veel met zijn staart, regelmatig bij ontmoetingen zwiert zijn staart omhoog en moet ik zelf nog heel goed leren hoe hij dat bedoelt. Te snel zou je er vanuit kunnen gaan dat hij zich erg dominant en gespannen opstelt, maar 9 van de tien keer bij een korte opmerking loopt hij weer verder alsof zijn neus bloedt.
Het is wel een energiek typje, die veel opmerkt en snel ergens "opgewonden" van raakt en dat is in zijn houding wel goed te zien.

Mijn andere reu had een vrij dikke lange staart, hij liet deze meestal hangen. Wellicht ook door medisch aspect (last van de laatste rugwervels), maar ook hij gebruikte zijn staart goed om situaties aan te geven en zijn gemoed daar in.

Mijn herder teefje droeg de staart laag, maar in een mooie boog, het leek bij haar alsof ze altijd in standje alert stond (wat misschien ook wel zo was).