jasmijn24 schreef:Hoi,
Ik ben jasmijn. Ik ben 13 jaar oud, maar word begin Januari 14 jaar. Ik wil heel graag een eigen hond! Heel veel van jullie zouden nu denken dat het dom is omdat ik nog heel jong ben en misschien hebben die mensen met sommige punten wel gelijk. Ook al ben ik nog heel jong, ik weet heel goed wat ik wil en hoe ik mijn leven er uit wil laten zien. Ik weet wat ik wil worden en zit al in mijn een na laatste jaar van de middelbare school. Ik ben gek op honden en mijn moeder heeft vroeger honden getraind en honden gehad. Ze heeft nu een labrador. Het is echt een schat van een hond! Alleen het is niet mijn type ras en ze is al 9 jaar waardoor ze totaal niet gericht is op mij maar op mijn moeder (wat logisch is). Ik ben wel zo verstandig dat ik nu geen hond al neem (ik mag ook nog geen hond kopen). Ik koop pas een hond over minimaal een jaar, maar misschien koop ik pas een hond over 3 jaar (ligt ook aan mijn moeder), no one knows.
Ik zat er over te denken om een Sheltie te kopen (shetland sheepdog). Ik heb er nog wel een paar vragen over dus ik hoop dat jullie mijn vragen kunnen beantwoorden.
Dit is wat ik zoek in een hond:
ik heb een eigen pony waar ik elke dag wel ben (meestal anderhalf uur in de avond om haar te verzorgen etc) en ongeveer 4 keer per week rij ik, maar dat ligt heel erg aan school. Ik wil graag mijn hond mee nemen naar de paarden en ik wil haar ook graag mee nemen op ritten (dan ga ik buiten in het bos rijden op mijn pony). Dus ik wil graag dat zij 1 uur rennen/sommige stukken gewoon wandelen vol houd, maar ik wil niet dat als ik niet flink met haar uit ben geweest dat ze dan staat te stuiteren in de woonkamer, over banken heen gaat rennen en dingen kapot gaat maken. Ook wil ik graag een kleine hond. Ongeveer rond de 30cm zat ik zelf aan te denken. Ik wil haar namelijk naar heel veel plekken meenemen en dan vind ik het fijn dat ik hem gwn op kan tillen als het nodig is. Ik heb nog heel veel andere reden. Het gaat me niet echt om dat ik haar heel de dag op wil tillen of zo. Verder wil ik graag een hond die met andere dieren om kan gaan, een hond die heel erg graag bij de baas is, een teefje, het liefst denk ik met een lange vacht en recht op staande oren of half opstaande oren maar ja en ik denk dat dat het wel ongeveer was.
Vragen over een Sheltie:
• denken jullie dat een Sheltie iets voor mij is?
• er bestaan toch Sheltie's van rond de 30cm? Zo ja, weet iemand nog een fokker?
• als ik niet met mijn Sheltie intensief bezig ben geweest staat die dan helemaal te
stuiteren van energie?
• verhaard een Sheltie veel?
• blijft al het zand altijd in de vacht hangen?
• zijn er nog dingen wat ik moet weten over Sheltie's?
Beetje lang verhaal maarre alvast heel erg bedankt!
Groetjes Jasmijn
Ik had een uitgebreide reactie beloofd, hier komt ie...
Het ziet ernaar uit, als ik je berichtjes lees, dat je heel serieus en goed nadenkt over een hondje. Verstandig!
Ik zal zo per vraag proberen antwoord te geven!
• denken jullie dat een Sheltie iets voor mij is?
Ik denk dat een sheltie zeker wat voor jou kan zijn, mits je de nadelen van een eigen hond goed in de gaten houdt, en daar alvast plannen voor maakt.
Zoals bijvoorbeeld hoe je het gaat doen als je voor je studie op kamers gaat.
En ook als je toch structureel wat minder tijd gaat hebben dan dat je nu denkt, dat het hondje dan niet tekort gaat komen.
• er bestaan toch Sheltie's van rond de 30cm? Zo ja, weet iemand nog een fokker?
Er bestaan hele kleine shelties. Maar ik denk om meerdere redenen dat dat geen verstandige keus is.
Die hele kleintjes zijn een stuk kwetsbaarder, en voor de hele kleintjes worden de ritten naast je pony ook wel erg heftig.
Ik denk dat je je misschien wel wat vergist in het formaat. Als voorbeeld: mijn Habibi (kruising, dus, maar sheltie formaat en type) is ongeveer 38 cm, en weegt als ze haar ideale figuurtje heeft net onder de 9 kilo. 8.9 kilo is ongeveer perfect voor haar. Dat is dus een stuk lichter dan de meeste mensen haar schatten als ze haar zien.
Klein en licht genoeg om redelijk eenvoudig op te kunnen tillen (hoewel ze dat niet zo heel leuk vindt...) en ook klein genoeg om haar makkelijk mee te kunnen nemen. Bijvoorbeeld op de fiets, in de auto, of mee op visite.
Veel kleiner hoeft ze voor mij niet te zijn. Dat lijkt me alleen maar lastiger.
Fokkers weet ik niet, ik heb een kruisingkje, dus met echte fokker houd ik me minder bezig.
Mee achterop de ligfiets:
Mee op vakantie:
• als ik niet met mijn Sheltie intensief bezig ben geweest staat die dan helemaal te
stuiteren van energie?
Bij Habibi valt dat prima mee. Die is buiten altijd vrolijk, actief, en loopt zonder problemen grote afstanden (25 km is geen probleem)
In huis is ze erg rustig. Ligt op de bank te slapen, loopt eens een rondje, kijkt wat om zich heen en bemoeid zich een keer met de katten. Dat is het wel zo ongeveer. Af en toe even met mij spelen kan ze wel erg waarderen, ook in huis. Ze is klein en voorzichtig genoeg om op een rustige manier zelfs met een balletje te kunnen spelen in huis.
Let wel op, dit is hoe het normaal gaat. Als ze een keer een dag weinig aandacht krijgt, gaat dat nog prima. 2 dagen ook nog wel. Maar wordt het langer (bijvoorbeeld door ziekte) dan begin ik na een paar dagen wel te merken dat ze haar energie niet kwijt kan. Echt vervelend of druk wordt ze zelfs dan nog niet, maar je merkt wel dat ze dan toch wat minder in haar hum is.
En het kan natuurlijk altijd een keer gebeuren (zoals al gezegd, door ziekte bijvoorbeeld) maar wenselijk is het niet.
• verhaard een Sheltie veel?
Dat vind ik enorm meevallen. Ik heb (vroeger thuis) meerdere honden gehad, herders, rotweiler, ierse setter/Duitse staander, schotse collie en van al die honden vind ik Habibi haast het minste verharen.
Qua vachtonderhoud:
Als ze in de rui is kam ik haar ongeveer 2 keer per week. Als ze niet in de rui is, zo ongeveer 1 keer per 2 of 3 weken.
ik krijg vaak de vraag hoe vaak ik haar was (blijkbaar ziet ze er altijd schoon uit...) Ik vind dat een grappige vraag, omdat het antwoord nooit is. Ik heb haar nog nooit gewassen, en nodig is het ook niet.
• blijft al het zand altijd in de vacht hangen?
Bij een langharige hond zul je altijd wat meer takjes, zand en dat soort spul hebben. Ik vind het niet storend, maar het is wel meer dan bij een kortharige hond.
Ook het opdrogen als ze gezwommen heeft kan wel even duren. (Habibi zwemt graag)
• zijn er nog dingen wat ik moet weten over Sheltie's?
Het is al ergens genoemd, maar ik zou zeker even inlezen in het MDR1 probleem. Honden met het MDR1 gendefect zijn in principe prima gezond, maar kunnen veel heftiger op medicijnen reageren dan honden die dat gendefect niet hebben. (het is dus een "foutje" in de genen, het erfelijke materiaal van de hond)
Bij Habibi heb ik het niet laten testen, ik ga er altijd vanuit dat zij inderdaad dat gendefect heeft. Dat betekent concreet dat ik bij een dierenarts altijd even aangeef dat hij rekening moet houden met MDR1 wanneer hij medicijnen voorschrijft. (Ieder bezoek weer, ook die ene keer dat ik in duitsland op vakantie met spoed naar een dierenarts moest)
Verder zijn er op stal hele duidelijke afspraken over wormenkuren, en dan ga ik er voor mijzelf nog vanuit dat mensen zich er niet aan houden. Habibi mag van mij dus absoluut geen paardenmest eten. (Ivermectine is een stof in veel paardenwormenkuren. en dat is dus 1 van die gevaarlijke stoffen voor MDR1 honden)
Ik kijk ook altijd heel goed uit met wormenkuren en ontvlooingsspul voor honden. Ik lees altijd de bijsluiter er op na. En als ik twijfel vraag ik het na bij de dierenarts.
Deze voorzorgsmaatregelen zitten zo vast in mijn systeem, dat ik ze ook echt niet vergeet, en het eigenlijk ook niet lastig vind. Ik ben het gewoon gewend zeg maar.
Maar het is wel iets om je heel erg bewust van te zijn, en even goed over na te denken of je dit voor je zelf ziet zitten.
Je kunt gaan voor een volledig MDR1 vrije sheltie (beide genen -je hebt er altijd 2- goed) maar daar zal misschien nog wat moeilijker aan te komen zijn.
Overigens is de Sheltie niet het enige ras waar dit voorkomt.
en nog iets belangrijks: niet alle dierenartsen zijn goed op de hoogte van het MDR1 probleem. Altijd echt goed doorvragen dus.
Verder, dat wordt ook al door ander mensen genoemd:
Shelties staan bekend als keffertjes. Ik ken er inderdaad die dat zijn (en behoorlijk ook) ik ken er ook die dat niet doen. Zelf wist ik dat het van shelties bekend is dat ze veel keffen. Ik ben er dan ook meteen vanaf het begin af aan mee aan de gang gegaan. Even aanslaan als de deurbel gaat, of als de post bezorgd wordt, vind ik prima. Maar als ik zeg dat het klaar is, moet het ook echt klaar zijn. Gelukkig gaat dat bij Habibi heel goed.
Wat ook genoemd wordt is het terughoudende.
Dat herken ik ook echt wel. Bij Habibi is het terughoudend, maar zonder angst. Ik ken ook shelties die erg steesserig en nerveus zijn, en dat vind ik minder prettig.
Habibi kijkt de kat uit de boom. Zal echt niet bij iemand op schoot willen die ze niet kent (en als ze ze wel kent meestal nog niet...) en ook snoepjes aanpakken van vreemden doet ze niet. Als die mensen het snoepje aan mij geven, en ik geef het dan direct aan haar, pakt ze het wel.
Aaien door vreemden vindt ze ook niet al te geweldig. Ze doet niet lelijk, maar je ziet in haar lichaamstaal dat het niet zo nodig hoeft. Als mensen haar dan toch per se moeten aaien, dan heeft ze dat het liefst op haar borst, of in ieder geval van onderaf. Een hand ineens over haar kop vindt ze niet leuk.
Ook dan doet ze niet lelijk, maar leuk vindt ze het niet. Ze gaat vaak wat schuin achter mij staan als we mensen tegen komen. (Staat ze alvast beschut, of zoiets?)
Als ze mensen eenmaal kent, en ze staan in haar "oke-lijst" dan is ze wel echt enthousiast.
Ze kiest duidelijk 1 baas. Ze zal best een commando van iemand anders opvolgen, maar meestal kijkt ze dan toch echt eerst mij even aan. Zo van "Baas, ben jij het er mee eens??"
Nadeeltje heeft Habibi ook.
Ze wil een enkele keer in een wat lage, drijvende houding bij iemand achter de benen gaan lopen, met haar neus op hap-kuit-hoogte.
Ze heeft nog nooit daadwerkelijk gehapt, en k weet dat ze de neiging soms heeft en dus ben ik er alert op. En meestal ben ik het zelfs echt gewoon voor.
Waar dat precies vandaan komt weet ik niet, echte agressie lijkt het zeker niet. Maar wel drijvend dus.
Vaak bij mensen die ik niet zo zie zitten, om wat voor reden dan ook. Dat pikt ze dus iets te goed op...
Dat maakt meteen dat ik bij het volgende punt kom:
Shelties zijn slim, dat heb je al meer gelezen. Maar zeker ook erg sensibel. Als jij niet lekker in je vel zit, dan merken ze dat direct. Ik ben vaak wat zenuwachtig op wedstrijd, en dan loopt Habibi ook meteen minder goed. Niet omdat ze wil etteren, maar omdat ze daar zelf ook onzeker van wordt. Mijn houding is net wat anders, iets meer in elkaar, mijn commando's zijn net wat minder zeker. Daar reageert ze echt behoorlijk op. Meer dan de andere honden op de club waar ik train.
Habibi merkt dan ook feilloos op wanneer ik verdrietig ben, en dan troost ze me. Wegsturen heeft op dat moment nauwelijks nut. Hoe gehoorzaam ze ook is, op dat moment vindt ze blijkbaar dat er getroost moet worden, en dan is ze zelfstandig genoeg om dat ook door te zetten.
Dan het verhaal sheltie en paard.
Ja, dat kan prima MITS JE BEPAALDE DINGEN HEEL GOED IN DE GATEN HOUDT.
Ik heb voor Habibi een paar hele duidelijke regels. Ze mag NIET in de wei of paddock. Ook niet als ik er wel in ben, en ook niet als ik daar een half uur bezig ben. Ze mag gewoon niet voorbij de hekken/stroomdraden. Dat kost in het begin even moeite om aan te leren, maar het is veel waard. Er zijn nu eenmaal paarden die op honden jagen, en dan is een 9 kilo hondje toch echt niets meer waard tussen 500 kilo dieren. En je voorkomt er ook mee dat de sheltie op de paarden gaat jagen.
Ze mag van mij ook niet in de bak als ik rijd. Soms train ik wel wat oefeningen in de bak met haar, als er niemand aan het rijden is. Ze is snugger zat om te weten wanneer ze er wel mag komen op mijn uitnodiging) en wanneer niet.
Hoe braaf je eigen paard ook is, en hoe lief ook naar honden, je hebt het gedrag van andere paarden (en hun baasjes) niet in de hand. Tijdens het poetsen wil ik niet dat ze onder het paard doorloopt, of vlak achter of voorlangs. Ze moet gewoon wat afstand houden.
Verder had ik bij MDR1 het paardenmest probleem al genoemd.
Mee op de kar vindt ze super leuk. Lekker om zich heen kijken.
Op de kar:
Mee rijden op buitenrit heb ik wel gedaan, en nog wel eens kleine stukjes. Maar ik merk dat ik het zelf steeds minder prettig vind.
Habibi wordt de laatste tijd iets minder voorzichtig bij mijn paard, en het risico van omver gelopen worden vind ik zelf griezelig. Want dan is ze toch wel erg kwetsbaar.
Op stapritjes en rustige stukjes neem ik haar nog wel af en toe mee. Maar ik merk dat ze heel erg overgroeide paden niet leuk vindt. (En die zijn er bij mij in de rij-omgeving nu eenmaal veel)
En ik heb ook gemerkt dat je je eigen dieren prima onder controle kunt hebben, maar dat dat nog niet alles zegt. Want als jij iemand tegen komt met honden die het nodig vinden om volle bak op je sheltie te duiken, dan kun je niet zo veel meer. Of als je iemand tegen komt met een hond die als een gek tekeer gaat tegen je paard, dan heb je mogelijk je handen vol aan je paard. Maar je wilt ook zeker weten dat het met je hond goed gaat.
Voor mezelf heb ik gemerkt dat ik mijn buitenritten veel minder ontspannen vind, als ik Habibi bij me heb. Niet omdat Habibi zich niet gedraagt. Dat doet ze prima. Maar omdat ik zowel gek ben op mijn paard, als op mijn hond.
En de verantwoordelijkheid voor twee van mijn zeer geliefde dieren buiten, vind ik best wel groot.
En dus ging de ontspanning er een beetje vanaf, en dat was nu net waar ik de buitenritten voor doe.
Fysiek kan Habibi het overigens prima aan.
Nu moet ik wel zeggen dat ik dan vooral veel stapte, met af een toe een stukje draf of een galopje. Dus zeker geen anderhalf uur op vol tempo. Het moet wel eerlijk blijven, zeg maar.
Ook iets om rekening mee te houden: De meeste paarden kunnen een graad of 25 prima aan, en rijden met 30 graden gaat met mijn paard ook nog prima als ik rustig aan doe. Honden hebben daar opvallend meer moeite mee. Vanaf ongeveer 20 graden moet je echt uitkijken.
Dus je hond mee met je paard zal meestal prima kunnen in de herfst, winter en vroege voorjaar. Maar verder in het voorjaar en in de zomer moet je echt voorzichtiger zijn.
Oververhitting wil je echt niet.
(Heb ik nu 1 x meegemaakt met Habibi, en 1 x met een andere hond. Mij gebeurt het echt niet meer...)
Wat wel weer leuk is: Habibi heeft het commando "Been" geleerd, en mijn paard ook.
Habibi gaat dan met haar beide voorbenen tegen het voorbeen/schouder van mijn paard opstaan. Zodat ik vanuit het zadel de riem aan en af kan doen.
Mocht je ooit met je hond aangelijnd naast je paard gaan rijden: NOOIT, maar dan ook echt NOOIT de riem aan jezelf of aan je paard vastbinden. Altijd in de hand houden.
Mocht je paard om wat voor reden dan ook op hol slaan, schrikken, of ervandoor gaan, dan kan je hondje niets meer, en wordt meegesleurd. De lijn in je hand kun je loslaten, een knoop losmaken lukt echt niet meer op zijn moment.
Ik neem Habibi wel vrijwel altijd mee naar stal, als ik niet van plan ben om een buitenrit te doen. Gewoon poetsen, rommelen op stal, in de bak wat dingetjes doen. Habibi scharrelt dan lekker rond, speelt met een steentje of probeert een keer een muis te vangen.
Buiten dat ze mee gaat naar stal train ik ook op een hondenclub met Habibi (gg1 heeft ze gehaald, oefeningen gg2 en een deel 3 kent ze) En ze gaat gewoon regelmatig mee op pad. Klikkertraining doe ik ook voor de lol. (Met het paard ook overigens)
Paar foto's van op stal
Meehelpen???
Paard kan beslist charmanter op de foto, maar voor het idee...
Geef...
Lang geleden... Toen Habibi nog pup was, en ik een stuk zwaarder...
(ong 5 jaar terug)
En nog een paar leuke foto's als afsluiter.
Klikkertraining met Tweety... Een echte Cassanova voor valentijnsdag
Vorig jaar oktober:
Mocht je na dit hele verhaal nog vragen hebben: laat maar weten!
Ik heb geen idee of je in de buurt woont, maar een keer kennismaken met Habibi, halve sheltie, kan ook mocht je dat willen.