Ten eerste: hoe kan ik mij het beste gedragen in deze situatie?
Misschien is het totaal de verkeerde oplossing, maar wat ik nu doe is het volgende.
- de situatie aankijken (wat doet de andere hond?)
- bepalen of de hond een bedreiging vormt (wat voor signalen geeft de hond af?)
- indien dat het geval is, bekijken of de hond op zijn baas reageert
- indien dat niet het geval is, voor mijn hond gaan staan
- indien de dreigende hond mij negeert desnoods mijn hond oppakken
De laatste tijd is het helaas drie voorgekomen dat ik het idee had dat de hond daadwerkelijk ging aanvallen en ik mijn hond daarom oppakte. Ik weet dat dat slecht is, en de bazen van de honden wreven dat er nog eens op kleinerende manieren in, maar ik vertrouw honden die zulke signalen afgeven gewoon niet. Wat kan ik er zelf nog aan doen?
Ten tweede wil ik graag weten of ik iets tegen de mensen die honden die agressief gedrag vertonen laten loslopen. Ik ben die mensen en hun smoesjes eerlijk gezegd spuugzat. Kan ik bijv. de politie bellen voor het feit dat iemand de aanlijnplicht aan z'n laars lapt? Of kan ik iemand aangeven?
Sorry voor de 'toon', maar ik word er gewoon nijdig van.
----aanpassing oorspronkelijk bericht----
Dit is de aanleiding:
Ik had moeten zeggen dat ik mijn bericht postte naar aanleiding van een ervaring afgelopen nacht. Het gebeurde toen ik mijn eigen hond uitliet. Mijn hond, een rustige en gehoorzame Spaanse mix van een Duitse herder, windhond, nog iets die ca. 10 kg weegt, was aangelijnd en volgde mij netjes. In een parkje met wat heggen, kwam er uit het niets een staffordachtige hond. Hij stond voor ons te grommen in een houding die mij niet beviel. Even later kwam er een tweede de hoek om kijken. Toen ik het na enkele momenten niet vertrouwde, heb ik mijn hond opgepakt en ben ik tegen een hek gaan staan, met mijn rug richting de honden. Even later kreeg ik de baas in het oog, die liep nl. 30 meter verderop. Ik verzocht haar om haar honden bij me weg te halen. Dat deed ze niet en ze ging er ook niet echt op in. Ze reageerde op zich aardig en enigszins begripvol op mijn geschrokken reactie, maar ze deed dus niets en haar boodschap was wel dat ze haar honden blijft laten loslopen. Ik zei toen op een nogal geschrokken toon dat ik daar absoluut niet van gediend was. Ondertussen stonden twee van de drie andere honden die ze bij zich had, tegen ons te blaffen. Deze waren wel aangelijnd. Daarop begon ijn hond terug te grommen, iets wat hij nooit doet. Op een gegeven moment was ik er klaar mee en ben ik half in het gesprek weggelopen, omdat haar honden bleven blaffen en ik niet het idee had dat ze de situatie onder controle ging krijgen. Een van de twee dreigende honden was alweer ergens anders heengerend, in de richting waar ik ook naartoe moest. Op de terugweg naar huis keek ik nog een aantal keer om, maar de hond heb ik niet meer gezien.
. 


