Inslapen golden retriever 13 1/2

[labje]

Heel veel sterkte.
Rust zacht Darwin

[GoldenDarwin]

Bedankt voor jullie reacties allemaal.

[GoldenDarwin]

Het gaat nu met vallen en opstaan.. soms kijk nog ff bij hem(we gaan hem straks begraven) en je denkt dat hij z'n ogen open doet of dat hij nog ademt. Jammer genoeg is de realiteit anders. Darwin ik mis je.

[lucie]

ik huil zo weer met je mee, terugdenkende aan dat vreselijke moment dat ik mijn eerste hond (nu haast 2 jaar geleden) moest missen.
Ze was mijn maatje en we hadden zoveel meegemaakt samen; ondenkbaar gewoon dat ze er ineens niet meer was terwijl ze 's ochtends nog achter een dennenappel aan rende.
Het verdriet en gémis waren, en zijn nog steeds, enorm. Maar naast de traan ook altijd de lach, terugdenkende aan al haar eigenaardigheden en grappen.
We hebben in het jaar erna talloze rituelen uitgevoerd, dat voelde zo goed! En op haar eerste sterfdag heb ik haar hele levensverhaal opgeschreven, vanuit haar point of view geschreven. Hier kon ik alles in kwijt en ik heb nog eens een dag flink gejankt (ben niet zo'n huiler hoor). Hierna werd het beter, de pijn minder hevig.
Overigens had ik al na een paar weken een nieuwe hond. En guess what: ze was totaal anders maar ik hield van haar vanaf dag 1. Het heeft mij echt geholpen...

Maar jij gaat nu eerst veel verdriet hebben. Laat dat maar lekker toe! Alle sterkte!

[Miranda]

Een tip: blijf erover praten. En als mensen in je omgeving met hun ogen gaan rollen, of dingen zeggen als "het was maar een hónd", dan kun je er hier over praten. Hier weten we dat jij je beste vriend kwijt bent.

[Antonetta]

Heel veel sterkte.

[Aniway]

Veel sterkte.

[GoldenDarwin]

Een tip: blijf erover praten. En als mensen in je omgeving met hun ogen gaan rollen, of dingen zeggen als "het was maar een hónd", dan kun je er hier over praten. Hier weten we dat jij je beste vriend kwijt bent.

Bedankt zal ik zeker doen.

[Caro.]

Heel veel sterkte gewenst met het verlies van je liefste hondenvriend

De meesten hier weten hoe het voelt, het is dé keerzijde van het hebben en houden van honden en tevens is het
de grootste blijk van liefde dat je hem verder lijden bespaart.
Huil, word boos, haal herinneringen op, doe wat voor jou het beste voelt en de tijd zal het verlies en verdriet verzachten,
maar helemaal weggaan doet het nooit (tenminste, bij mij niet).

[iones]

Een tip: blijf erover praten. En als mensen in je omgeving met hun ogen gaan rollen, of dingen zeggen als "het was maar een hónd", dan kun je er hier over praten. Hier weten we dat jij je beste vriend kwijt bent.

Dat deed ik ook toen ik Bessie verloren had. Er alsmaar over praten. Ik was het me niet bewust. Mijn vriendin had zelf geen hond maar liet me niets merken. Dat moet ik haar toch nageven.

[Mit]

Heel veel sterkte, dat verdriet is echt behoorlijk.

Mijn kleine meisje Tsuki is nu bijna 2 jaar dood en ik kan er nog altijd om huilen hoor. Ik kan niet lang over haar praten maar denk wel vaak aan haar terug. Ze was echt zo'n bijzonder hondje, dat vergeet je niet.
Gelukkig wordt de pijn wel minder, maar gun jezelf de tijd. En als je er over 10 jaar nog eens een traantje om laat zal ik de laatste zijn die dat gek vindt.

Nogmaals sterkte!

[Liesbeth]

Heel veel sterkte .

Ik denk nog regelmatig aan de honden die mijn leven gepasseerd zijn. Soms met weemoed, soms met een lach, maar het verlies van hun allemaal heeft wel een plekje gekregen en ik heb er vrede mee.
Dat wens ik jou ook toe. Nogmaals heel veel sterkte.

[GoldenDarwin]

Bedankt. Heb vandaag een paar keer met tranen in mijn ogen bij zijn graf in de tuin gestaan. Voor de rest kan ik er goed over praten en naar foto's van Darwin kijken. Nu weet ik niet of dat een goed teken is of gewoon de shock dat hij er niet meer is.. Darwin ik mis je.

[GoldenDarwin]

Het is nu drie dagen geleden dat mijn grote vriend er niet meer is. Steeds hoop je dat hij om de hoek komt kijken.. Vanacht nog over Darwin gedroomd dat hij de huiskamer inkwam en ben ik naar hem toe gelopen en heb hem nog eens stevig vastgepakt.

[Miranda]

Het is nog onwerkelijk, hè?
Ik vond het thuiskomen in een leeg huis altijd zo erg. Dan verwacht je grote vreugde en er is......niks. Stilte.

[GoldenDarwin]

Het is nog onwerkelijk, hè?
Ik vond het thuiskomen in een leeg huis altijd zo erg. Dan verwacht je grote vreugde en er is......niks. Stilte.

Ja inderdaad dat onwerkelijke gevoel. Ik ga straks maar een stuk lopen, waarschijnlijk de wandelroute die we vaak aflegden.

[blondie]

Sterkte. Mijn maatje lag altijd naast mijn bed. Best lang deed ik mijn arm in de ochtend omlaag om hem te aaien. En dan besefte ik weer dat hij er niet meer lag en er nooit meer zou liggen.