ranetje schreef:_Leonie schreef:Lunatic schreef:
Waarom ben je daar juist voor dan Nanna? Er zijn zo veel rassen waar je uit kan kiezen, waarom moeten er in die rassen dan ook nog zoveel types zitten?
Ik ben meer voor gewoon een hond zoals die ooit bedoeld was, waar je dus in principe alles mee kan doen, in mijn geval dus de ene keer een proef en de ander keer een show. Stel nou dat ik showen geweldig had gevonden, dan word die mogelijkheid me nu in feite ontnomen en dat slaat nergens op, zou ik daar dus een aparte hond voor in huis moeten gaan halen

Ik vind het juist goed dat je binnen een ras kan kiezen.

Als je een gezellige speelse hond wil, maar geen hond waar je wat mee moet doen of zit te stuiteren zodra de dummy tevoorschijn komt, is een showlijn labrador toch prima? Dat zijn toch gewoon óók leuke honden?
En dan zeg ik niet dat jouw honden stuiteren, maar ik probeer dit te bekijken vanuit Jan en Ingrid met twee kinderen die niet verder komen dan het park en een zondag in het bos.
Wat maakt het uit als die niet een hele dag zin hebben om te apporteren, dan neem je gewoon een werklijn. Gemiddelde gezin wil een gezellige hond, nemen die een showlijn.
Dat jij de werklijnen mooi vindt betekent niet dat iedereen die mooi vindt, en ze er dus zo uit 'moeten' zien.
Dat is op zich een begrijpelijke redenering.
Maar daarmee laat je dus de oorsronkelijke bedoeling van het ras vallen.
Als je een Labrador Retriever fokt zou die in principe geschikt moeten zijn voor het doel waar hij voor gefokt is (denk ik?).
En dat is retrieven, = ophalen dus, apporteren.
Ik denk dat dat het grootste probleem is bij een aantal rassen.
De scheiding tussen showhond en werkhond.
Omdat er genoeg mensen zijn die wel zo'n hond willen qua uiterlijk, maar hij moet maar liever niet willen werken.
Precies dit, als je zo'n hond niet wil, zijn er zat andere rassen om uit te kiezen, daar hoeft een ras niet voor verprutst te worden! En ja dat gebeurt bewust, sommige showfokkers zeggen gewoon dat ze er op fokken dat de hond vooral lief en makkelijk is, de will to please word er bewust uitgefokt

en het uiterlijk natuurlijk, gezondheid komt ergens als laatste......En dan krijg je dus van die labradors die bijna niemand tegen wil komen, lompe honden die overal opaf en doorheen rennen "want ik ben leuk

" die vaak niet willen luisteren, want samenwerken is niks aan, tja dat krijg je als je de will to please eruit haalt, de hondentaal kennen ze niet of hebben zo compleet lak aan
En de werklab is zo anders als de meeste mensen denken, ja ze willen graag wat doen, maar wat maakt in feite helemaal niks uit, natuurlijk is apporteren het einde voor de meeste, maar dat is echt niet nodig! Een broer en een zus van Doran zijn gewoon huishond, die kennen geen dummy en missen hem dus ook niet, daar word geeoon lekker veel mee gewandeld en gespeeld. Een zusje van Zinzi en Jack is bomhond

en een ander zusje gewoon huishond, die gaat regelmatig kilometers rennen met de baas, hond en baas helemaal gelukkig
Mensen denken vaak dat ze hyperdepyper zijn, maar dat is echt niet zo, zolang ze af en toe maar lekker wat mogen doen, of dat nou rennen of fietsen is, of GG, flyball, behendigheid of jacht, het maakt echt allemaal niet uit! Het is zo jammer dat mensen dat denken.
Nanna, alsof ze die verschillende types op elkaar zetten.
Sbientje, natuurlijk kan ik gaan showen, maar zoals Sam ook al zei, je word de hele dag aangekeken alsof je een besmettelijk iets aan de riem heb

het moet natuurlijk wel gewoon leuk zijn voor hond en baas en als je alleen maar te horen krijgt dat hij/zij meer moet eten dan ben je er snel klaar mee.
Je weet niet hoe sterk je bent tot het moment dat sterk zijn de enige keuze is die je hebt!