Overdrijven we niet...?

[M@rleen]

Het ligt volkomen aan de situatie.. Een hond die waarschuwt en nog eens waarschuwt en vervolgens bijt, die vind ik niet gek. Blij ben ik er niet mee, maar het is 'normaal', een hond mag naar mijn mening aangeven wat wel en wat niet.

Boomer is een hond die geen polonaise aan zijn lijf wil. Hij heeft duidelijke grenzen en die geeft hij aan, desnoods met een hap in de lucht. Maar... dat doet hij alleen bij vreemden! Eigen mensen, dwz Elyna, Gio en ik, kunnen alles maken, ook de dingen die hij niet leuk vind of pijnlijk zijn. Dat niet alles mag, moge duidelijk zijn, maar wat je ook doet; hij zal niet bijten.
Vorige week lag Boomer in zijn mand bij de kast te slapen. Elyna klimt op de kast, verliest haar evenwicht en valt bovenop Boomer. Hij schrikt zich te pletter, vliegt overeind, maar geen seconde zijn bek open. 3x raden wie er op de kop kreeg

Loop je buiten als vreemde en wil je hem aanhalen, dan zal hij in de lucht happen als hij niet wegkan.
Hij wordt daardoor bestempelt als vals en bang.. Ik vind het normaal, je moet een hond niet zomaar (proberen te) aanhalen.
Visite die binnenkomt, moeten hem negeren. Doen ze dat niet, dan kan hij happen. Als hij hapt, hapt hij in de lucht. Dit is opgelost door hem achter een hekje te zetten totdat ze daadwerkelijk binnen zijn, uit de gang. Dan is er namelijk niets meer aan de hand en is het een grote knuffelkont.

Alles valt en staat naar mijn idee met hoe ermee omgegaan wordt.

[Tamara.]

Bijten is voor mij geen reden de hond de deur te wijzen.

Wel een reden om aanpak, omgang etc. te bekijken en eventueel aan te passen.

Grotendeels mee eens, al ligt het wel aan de context. Ik zal altijd zoeken naar een oorzaak of gemiste signalen etc. Maar een hond die visite aanvliegt als ze binnenkomen, zou ik zelf prima kunnen handelen en zou in de huidige situatie te handelen zijn, maar wordt onhoudbaar als je een leven met kinderen hebt. Dan zou ik de hond niet weg doen omdat hij vals of agressief is, maar wel omdat hij in die situatie een groot risico vormt voor bezoekende vriendjes bijvoorbeeld. Dan kun je als baas nog zo verantwoordelijk zijn, van kinderen kun en mag je dat weer niet verwachten.

Bij beide reacties sluit ik mij helemaal aan

Katten mogen (heel onverwachts ) blazen, uithalen met loeischerpe nagels en bijten. Paarden mogen trappen en bijten en zo kan ik nog wel even doorgaan met alles wat andere dieren wel geoorloofd kunnen doen want tjsa, het zijn nou eenmaal dieren. Honden moeten vooral stil in een hoekje zitten en vooral geen dier zijn want stel je voor dat je verkeerd met je ogen knippert, dan heb je een hetzende meute achter je aan

Ik zat mijn reactie nog eens na te lezen en wil 'm toch een beetje bijstellen. Ik had de twee, heel belangrijke woorden ' maar wel' gemist. Dat is bij mij niet van toepassing.

[Suske]

Bijten is voor mij geen reden de hond de deur te wijzen.

Wel een reden om aanpak, omgang etc. te bekijken en eventueel aan te passen.

Grotendeels mee eens, al ligt het wel aan de context. Ik zal altijd zoeken naar een oorzaak of gemiste signalen etc. Maar een hond die visite aanvliegt als ze binnenkomen, zou ik zelf prima kunnen handelen en zou in de huidige situatie te handelen zijn, maar wordt onhoudbaar als je een leven met kinderen hebt. Dan zou ik de hond niet weg doen omdat hij vals of agressief is, maar wel omdat hij in die situatie een groot risico vormt voor bezoekende vriendjes bijvoorbeeld. Dan kun je als baas nog zo verantwoordelijk zijn, van kinderen kun en mag je dat weer niet verwachten.

Klopt hoor.
Hier geen kinderen en ook niet over de vloer.
Maar dan nog.
Een keer bijten, twee, drie keer.
Kijkend naar de hond, tot nu toe geen reden om de deur te wijzen .

[renee-uk]

als mijn hond mij zou bijten zou ik me afvragen waar ik de fout ben ingegaan.
heb het tot nu toe nooit bij de hand gehad, maar bij rita bestaat de kans wel als ik iets verkeerd doe en ze zich bedreigd voelt.
in rita's ogen is de aanval de beste verdediging en wat er in zoveel jaar is ingesleten kan ik er in 8 maanden niet uithalen en ik weet ook niet of me dat ooit helemaal zal lukken.
haar vertrouwen heb ik, denk ik, voor 90%, die andere 10% zullen nog wel even op zich laten wachten.
maar dat geeft niet, ik heb alle geduld van de wereld en als het zo blijft zoals het nu is kan ik (kunnen wij) daar ook heel best mee leven

[Plumeau]

Het hangt wat mij betreft vooral van de context af: bezitterigheid is voorspelbaar, dus daar kan je aan werken. Met behendigheid werken we zelfs al aan het voorkomen van irritant (drijf-)hapgedrag. Als ik echter geen oorzaak kan herkennen en het dier is groot, dan blijf ik liever ver uit de buurt van die hond!

Van katten kan ik inderdaad meer agressie tolereren dan van honden. Ik denk dat dit vooral is omdat ik ze beter kan 'lezen' en dus eigenlijk nooit schrik van ze. In het asiel heeft een kat met agressiegeschiedenis bij mij dus wel een kansje, terwijl een hond met een waarschuwing op het kaartje heel wat context heeft te verklaren.

[nathalie]

Bowie heeft mij 2x gebeten. De eerste keer schrok hij van mij, we hadden hem toen net. Weet niet eens meer wat er precies gebeurde. De tweede keer viel hij van de kattenloop en ik wilde hem opvangen. Toen had hij mij mooi in mijn gezicht te pakken.

Bowie was zo'n hond die snel beet. Hij gaf maar heel kort signalen dat hij iets niet leuk vond. Ik denk dat dat door zijn geschiedenis kwam. Hij was best mishandeld voordat hij bij ons kwam. Ik had er verder geen problemen mee, kon hem heel goed lezen. Met vreemden vond ik hem niet te vertrouwen. Nouja, tot je iets van hem wilde. Hij zou nooit zomaar gebeten hebben, dat niet. Op het laatst hapte hij als je hem wakker maakte uit een diepe slaap.

[Brindlecardi]

deze vraag komt denk ik mede door mijn reactie elders en ja, wat is overdrijven?

Natuurlijk kan een hond een keer bijten en ja, de situatie kan daar toe uitnodigen (zo zag ik van een pupkoper een foto van hond en kind in 1 mand, ja daar waarschuw ik) maar je moet ook naar het karakter en kans op herhaling van de situatie kijken en in hoeverre bij een ander (of bij je zelf als je niet over gaat tot herplaatsing) de kans op herhaling niet ook op de loer ligt waardoor de hond uiteindelijk van hand tot hand gaat.

Nee niet alleen naar aanleiding daarvan hoor (niks persoonlijks)
maar meer een opstapeling van zaken gelezen op het forum en daarnaast ook gewoon in de omgeving.

Ik denk dat je nou eenmaal wel honden hebt die snel de neiging hebben tot even te happen, en voornamelijk kleine hondjes.
Zag laatst een filmpje over een kruising chi die de baby beschermde ( haha zo leuk... )
Iedere keer als er iemand met de hand bij het kind kwam, was het happen naar de hand, alle keren in dit geval wel mis, maar de kans dat dat binnenkort een keer raak is, is natuurlijk heel groot.
Ik kan het me ergens wel voorstellen dat vooral kleine honden snel de neiging hebben zich op die manier te verdedigen. Dat zie ik ook aan Apple in contact met andere honden. Als ze maar heel stoer 'luchthapt' dan gaat het gevaar wel weg (als ze een hond heel eng vind) Datzelfde zie ik bij heel veel kleine hondjes, van JR's tot chi's.
Nou kan je hond-hond contact niet altijd doortrekken naar de baas, maar ik denk toch dat zeker kleine honden stiekem best vaak bijten. Nou kan je je natuurlijk afvragen of dat dan een natuurlijke aanleg is om zich vanwege hun grootte te kunnen verdedigen, of dat de kleine hondjes minder begrensd worden in dit soort gedragingen.
Dan heb je natuurlijk mensen waar dat allemaal geen punt is zolang er geen echte gaten vallen, maar je hebt ook mensen waarbij de hond dan maar direct weg moet.

Dat iemand dan de hond weg doet uit veiligheid voor kinderen of iets dergelijks, prima. Maar wat ik zelf kwalijk vind is dat zo'n hond dan maar het plakkertje 'vals' krijgt. Terwijl een hond in een hele andere situatie, misschien wel helemaal niet hapt.

[Anja]

Als ik nog kleine kinderen zou hebben zou het voor mij zeker een reden zijn om de hond weg te doen. In een gezin met kleine kinderen hoort geen bijtende hond. Het leed is niet te overzien als ze je kind bijten.
Jop is al heel vaak uitgevallen naar ons en dan vooral naar mijn ( volwassen ) kinderen, het is een onberekenbaar hondje.
Hij komt bijv. naar je toe, werpt zich heel enthousiast op zijn ruggetje en als je hem dan wil kriebelen valt hij uit.
Nou is Jop een chihuahua die geen enkele schade toebrengt maar als het een Duitse herder was geweest was hij allang vertrokken.

[*Eva*]

Mijn ouders hebben een angst bijter. Hij heeft ons of mijn ouders nog nooit gebeten, maar kan (angstig op hem reagerend) bezoek wel een hap geven. Buiten loopt hij met een muilkorf om. Hij heeft dit al vanaf 1 jaar en is nu 5,5 dus nee hij gaat daarom niet weg. Mn ouders passen hun leven er op aan. (wat ik soms ook best ver vind gaan) Als er nog kleine kinderen bij ons hadden rond gelopen was het waarschijnlijk wel een ander verhaal.

De vorige hond van mn ouders heeft mijn broertje een keer gebeten in zijn gezicht. Ze lag heel diep te slapen en hij gaf haar een kus op haar kop. Ze is niet weg gegaan hoor. Wel weer even de regels in omgang met haar aangescherpt.

Verstuurd vanaf mijn GT-I9300 met Tapatalk

[iones]

Ik ben het eens met Apple. Maar ik zie dit niet alleen bij hondenbeten.
Mensen kunnen vooral op het gebied van kinderen totaal niet meer relativeren.
De dingen die wij als kinderen konden doen, de blutsen die we op konden lopen tijdens het spelen en klimmen, dat gaat nu ook niet meer.
Alle vijvers moeten worden gedempt (liefst de grachten ook), (traphekjes kan ik overigens nog inkomen), op de fiets een helmpje op, dat soort dingen. Kinderen mogen niet meer vallen, zich niet meer bezeren zodat ze uitvinden hoe ver ze kunnen gaan.

Een hond mag niet meer bijten, ook al bijt hij niet eens door en heeft hij een verdomd goede reden om dat te doen.
Als ik onze Beatle vroeger zat te klieren en ze beet mij uiteindelijk, kreeg ik een draai om de oren van mijn moeder erbij. "je hebt die hond ook niet te klieren, en durf hem eens iets terug te doen!".
De ouders van tegenwoordig leren een kind geen eigen verantwoordelijkheid meer, de hond moet meteen weg.

Mensen kunnen gewoon niet meer relativeren.

Ach wat zeg ik. het is niet alleen op het gebied van kinderen.
Het is de hele eigen verantwoordelijkheid. Als iemand niet nadenkt en iets geweldigs stoms uitvreet met een aangekocht product, kan hij de fabriek vervolgen en een schadeclaim indienen.
Er worden veel te veel regels gesteld t.a.v. veiligheid als je nog eens iets wilt organiseren of ondernemen. Want er hoeft maar iets te gebeuren of je krijgt een schadeclaim. Verzekeringsmaatschappijen werken dit in de hand. MAar ze werken daarmee tevens in de hand dat mensen zelf niet meer hoeven na te denken.

[Rami]

Bijten is voor mij geen reden de hond de deur te wijzen.
Anders had ik dat allang gedaan.
Wel een reden om aanpak, omgang etc. te bekijken en eventueel aan te passen.

Eens. Mijn vorige hond Billy heeft ook gesnapt (mensen willen bijten, maar net niet raak). Hij heeft naar mij ook eens heel lelijk gesnapt. Het was voor mij een reden om me nog meer te verdiepen in zijn wezen, in zijn reacties en signalen. Hij waarschuwde wel degelijk voor het snappen maar erg subtiel.
Het is dan ook maar bij twee of drie van deze incidenten gebleven. Ik heb hem goed leren 'lezen' en hield hem weg bij situaties die lastig voor hem waren.
Ik heb zo'n wereldhond aan Bill gehad en heb zo veel van hem geleerd. Daar heb ik nu, in de omgang met andere honden, echt heel veel aan. Dat zou ik allemaal gemist hebben als ik 'm na dat eerste incident weggedaan had.

[M@scha]

ligt eraan. een stafford die bijt vind ik echt voorbij alle knalrode grenzen die er bestaan. bij andere rassen ben ik daar milder in

[Flevo Bordertje]

Voor mij zou een keer bijten geen reden zijn de hond meteen "op te ruimen". Wel om heel goed te kijken naar wat er eigenlijk gebeurt is en vooral waarom. Ik kan me voorstellen dat je met jonge kinderen in huis extra voorzichtig bent, maar zie nog zo vaak mensen volslagen idiote dingen toestaan tussen hond en kind dat je het de hond echt niet kwalijk kunt nemen
Mijn honden hebben nog nooit gebeten gelukkig. Toen Boyke jong was en mijn dochter van nu 16 een jaar of 6, wilde ze hem eens erg liefdevol omarmen. Boyke gromde toen en ik greep in (was eigenlijk al te laat natuurlijk, had dit ook kunnen voorkomen). Als ik dat niet gedaan had, had hij misschien wel gebeten en begrijpelijk
Sidney gromde in het begin naar me als ze met een kluif lag. Dat is nu over, een kwestie van vertrouwen opbouwen, denk ik. Freddy heeft naar me gesnapt tijdens de eerste keer kammen, een pijn-reactie denk ik.

[S@ndr@]

Heel eerlijk, ik ben nog nooit gebeten door eigen of andermans honden, ik weet niet hoe ik zou reageren, hangt van de situatie af denk ik
weg doen voor een keer bijten, lijkt me zwaar overdreven, maar ik weet niet of ik ooit blund genoeg door een hond zijn grenzen heen zou gaan om dat mee te maken

[Marco88]

ligt eraan. een stafford die bijt vind ik echt voorbij alle knalrode grenzen die er bestaan. bij andere rassen ben ik daar milder in

Komt ook door , omdat de meeste honden, net cavia's zijn vergeleken met de schade die een stafford kan veroorzaken als die flinkt bijt.
Of heb je een andere reden?

[crutz]

Heel eerlijk, ik ben nog nooit gebeten door eigen of andermans honden, ik weet niet hoe ik zou reageren, hangt van de situatie af denk ik
weg doen voor een keer bijten, lijkt me zwaar overdreven, maar ik weet niet of ik ooit blund genoeg door een hond zijn grenzen heen zou gaan om dat mee te maken

ben gebeten door eigen fok/pension hond, de eigenaresse heeft (zat nog een heel verhaal aan vast, overigens niet specifiek die beet bij mij) gekozen voor inslapen omdat ik op dat moment voor enkele weken fysiek niet in staat was de hond uit te laten en geen uitloopren had en ze niet het risico wilde lopen dat dit bij nog iemand anders zou gebeuren (hoog zomer, als er al een pension te vinden was waar hij ook nog eens in een uitloopren zou kunnen heb je daar gewoon met vakantiekrachten (onervaren) te maken in de meeste gevallen)

snap haar keuze, maar was niet direct nodig geweest is mijn mening, hij moest alleen even weg omdat ik hem fysiek even niet aan kon

[S@ndr@]

ligt eraan. een stafford die bijt vind ik echt voorbij alle knalrode grenzen die er bestaan. bij andere rassen ben ik daar milder in

Komt ook door , omdat de meeste honden, net cavia's zijn vergeleken met de schade die een stafford kan veroorzaken als die flinkt bijt.
Of heb je een andere reden?

een staff hoort een behoorlijke hoge tolerantie grens te hebben naar mensen toe, dat is gewoon t tegenwicht voor de andere kant van de hond

[duitse herder]

Toen we Beau net hadden heeft hij wel eens gebeten. Mijn moeder en vader omdat iemand ons had vertelt dat we met onze hand in de voerbak moesten kunnen tijdens het eten Beessie was net zes dagen bij ons en toen hij naar mij snauwde nam moeder het over. Zij werd gebeten en de man had ons vertelt niet op te geven dus mijn vader nam het over en werd ook gebeten. Tja, vind ik niks met agressie te maken hebben, maar met onkunde.

Na een jaar of zo heeft hij mij ook eens gebeten omdat ik hem bij de halsband pakte toen hij uitviel naar een andere hond. En hij heeft eens een forummer gebeten toen hij uit de kofferbak wilde springen en zij hem tegen wilde houden. Hij moet er nog steeds weinig van hebben dat vreemden hem aanraken en toen hij mij beet was dat mijn eigen schuld.

Nu, vier jaar later, heb ik er een wereldhond aan, maar hij heeft gewoon z'n dingetjes. Zo moeten mensen gewoon van hem afblijven, geen keurmeester of dierenarts aan zijn lijf. Terwijl hij van mij alles goed vindt, kan alles op en aan zijn lijf bekijken. Van m'n moeder vindt hij dat al weer minder hoewel hij ook van haar veel toe laat.

Dus. Ik had hem in kunnen slapen wegens agressief, maar ik wist gewoon niks van honden en we deden alleen maar wat de omgeving zei dat goed was. Ik zou me nu geen andere hond meer kunnen wensen en ben dolblij dat ik hem nooit heb laten castreren (veel gehoord advies..) of zelfs laten inslapen. Ik ken zijn handleiding en hij gaat voor je door het vuur als hij je eenmaal in zijn hart gesloten heeft

Weet je dat ik alleen maar beagles ken die zo zijn? Doe niks tegen hun wil in (tegen houden auto uit springen, eten afpakken, halsband pakken met uitvallen). Ze draaien zich om en maakt ze niks uit wie het is. Voordeel is dat ze ook zo uit het gedrag zijn, roep eens koekje of iets en ze zijn het kwijt. Beagles blijven ook vaak in hun gedrag hangen. Zijn ze boos of gespannen, blijven ze dat de hele dag. Het zijn echt portretten

[iones]

Bijten is voor mij geen reden de hond de deur te wijzen.

Wel een reden om aanpak, omgang etc. te bekijken en eventueel aan te passen.

Grotendeels mee eens, al ligt het wel aan de context. Ik zal altijd zoeken naar een oorzaak of gemiste signalen etc. Maar een hond die visite aanvliegt als ze binnenkomen, zou ik zelf prima kunnen handelen en zou in de huidige situatie te handelen zijn, maar wordt onhoudbaar als je een leven met kinderen hebt. Dan zou ik de hond niet weg doen omdat hij vals of agressief is, maar wel omdat hij in die situatie een groot risico vormt voor bezoekende vriendjes bijvoorbeeld. Dan kun je als baas nog zo verantwoordelijk zijn, van kinderen kun en mag je dat weer niet verwachten.

Bij ons was een hond die beet. Eigen mensen beet ze niet, mensen daarbuiten wel. Niet uit zichzelf hoor. Ze zocht het niet op. Ze wilde alleen niet aangehaald worden, want alleen dan beet ze. HEeft ze dus wel eens gedaan. Kinderen die haar tóch wilden aaien.

Was even huilen, maar daarna werd er niet moeilijk over gedaan. Niet aaien = niet aaien. Heel simpel. Geen klagende kwaaie onredelijke ouders aan de deur. Werd verder niet over gezeurd.

[luna2906]

Bijten is voor mij geen reden de hond de deur te wijzen.

Wel een reden om aanpak, omgang etc. te bekijken en eventueel aan te passen.

Grotendeels mee eens, al ligt het wel aan de context. Ik zal altijd zoeken naar een oorzaak of gemiste signalen etc. Maar een hond die visite aanvliegt als ze binnenkomen, zou ik zelf prima kunnen handelen en zou in de huidige situatie te handelen zijn, maar wordt onhoudbaar als je een leven met kinderen hebt. Dan zou ik de hond niet weg doen omdat hij vals of agressief is, maar wel omdat hij in die situatie een groot risico vormt voor bezoekende vriendjes bijvoorbeeld. Dan kun je als baas nog zo verantwoordelijk zijn, van kinderen kun en mag je dat weer niet verwachten.

Bij ons was een hond die beet. Eigen mensen beet ze niet, mensen daarbuiten wel. Niet uit zichzelf hoor. Ze zocht het niet op. Ze wilde alleen niet aangehaald worden, want alleen dan beet ze. HEeft ze dus wel eens gedaan. Kinderen die haar tóch wilden aaien.

Was even huilen, maar daarna werd er niet moeilijk over gedaan. Niet aaien = niet aaien. Heel simpel. Geen klagende kwaaie onredelijke ouders aan de deur. Werd verder niet over gezeurd.

Ik heb het over een hond die het uit zichzelf opzoekt, zonder dat kinderen daarvoor eerst regels van mensen en grenzen van de hond negeren. Een totaal andere situatie dus.

[iones]

Ik heb het over een hond die het uit zichzelf opzoekt, zonder dat kinderen daarvoor eerst regels van mensen en grenzen van de hond negeren. Een totaal andere situatie dus.

Dat is een totaal andere situatie ja.

Maar er zijn veel mensen die het verschil toch écht niet kunnen zien, tussen een hond waarvan je weet dat hij zal bijten als je hem aait en dat nooit zal doen als je hem negeert.
En dan heb je nog de groep die nog niet eens oog heeft voor het feit dat men over de grens gaat bij hun hond, zodat hij bijt.

Voor hen is het allemaal hetzelfde.
En die mensen zijn inderdaad behoorlijk doorgeschoten ja.

[schelsey]

Ben nog nooit gebeten, door geen enkele hond

Die van mij bijten ook niet, met bijten bedoel ik dus echt tanden in je zetten, schelsey (overleden mechel) durfde vroeger wel eens grollen als ze op de sofa lag en ik wilde ernaast gaan zitten maar ze heeft nooit uitgevallen.

kenji hapt naar je hand en houd deze even vast als hij veel pijn heeft en onderzocht moet worden, maar bijt nooit door.

Maja alleen als puppy met haar kleine tandjes in de handen zoals vele pups het doen, meer niet

[M@scha]

ligt eraan. een stafford die bijt vind ik echt voorbij alle knalrode grenzen die er bestaan. bij andere rassen ben ik daar milder in

Komt ook door , omdat de meeste honden, net cavia's zijn vergeleken met de schade die een stafford kan veroorzaken als die flinkt bijt.
Of heb je een andere reden?

buiten dat (ik heb ook niet graag een rottweiler in mijn arm hangen denk ik) is bij de staff het niet bijten van mensen er keihard ingefokt. dat is bij andere rassen anders waardoor de bijtdrempel lager is. dat maakt het niet goed maar wel "logischer" als die een keer sneppen of bijten

[mmartinn]

Stafford staat niet het hoogst, alleen hebben ze hun vasthoudendheid tegen natuurlijk.

[twinkeltje]

Ik kijk echt na de situatie het waarom en hoe.
Kijk als ik tegen een kind zegt geen speelgoed afpakken omdat ik weet dat de hond in kwestie dat niet fijn vind, zorg ik dat er wanneer er vreemde komen even geen speelgoed is.
Een eigenwijs kind kan bij moeders op de bank zitten of opzouten bij mij is niet doen niet doen.
Mijn broer heeft wel eens met gaten bij de EHBO gezeten van onze heder.
Ze hadden een spelletje samen met een stok hoog houden en naar springen en als hij hem dan had gingen ze trekken dus hij greep goed vast.
De herder greep perrongeluk naast de stok in de arm van mijn broer wat gaten op leverde er zat echt geen kwaad bij.
Ik denk als je je hond een beetje kan je wel het verschil kan zien in de manier waarop of het echt vals is of gewoon stom

[Hilde]

Weet je dat ik alleen maar beagles ken die zo zijn? Doe niks tegen hun wil in (tegen houden auto uit springen, eten afpakken, halsband pakken met uitvallen). Ze draaien zich om en maakt ze niks uit wie het is. Voordeel is dat ze ook zo uit het gedrag zijn, roep eens koekje of iets en ze zijn het kwijt. Beagles blijven ook vaak in hun gedrag hangen. Zijn ze boos of gespannen, blijven ze dat de hele dag. Het zijn echt portretten

Ja, ze hebben wel een handleiding Daartegenover staat wel dat als je die eenmaal kent, je er hele fijne honden aan kunt hebben. Ik durf er m'n hand voor in het vuur te steken dat hij heel wat van me kan hebben, ook als ik hem ergens bij weg haal of eten afpak (ruil). Ik zou 'm nu ook wel kunnen vastpakken bij z'n halsband tijdens het uitvallen al vind ik het gewoon geen verstandige zet dus ik doe het niet. En hij valt ook amper meer uit. Het heeft gewoon alleen een tijd geduurd voordat hij me ging vertrouwen en het echt goed ging tussen ons. En of dat aan zijn vorige eigenaren heeft gelegen of des beagles is.. Geen idee. Ik was zelf ook niet bepaald handig met honden Beau houdt gewoon niet van vreemden aan zijn lijf, maar ik ken hem nu goed genoeg om te weten wat wel en wat niet. Op workshop heeft een instructrice hem wel eens op zijn heup aangeraakt als steun: ze kreeg direct 'de blik' Nouja, dat zie ik dan en ik haal hem weer bij de les en het is goed. Het is wel de reden waarom ik hem niet zo makkelijk mee geef of laat logeren bij iemand, je moet hem kennen en andersom ook. Dat hele lange gespannen blijven ken ik wel een beetje, vooral tegen andere honden. Als er een tegen hem gesnauwd heeft merk je dat als we een volgende snauwende hond passeren, dan moet ik hem vaak herinneren dat hij niks hoeft te zeggen, terwijl hij bij de eerste weinig moeite had. Maar ik zou hem voor geen goud ruilen tegen een andere (makkelijkere) hond, echt niet.

[M@scha]

Stafford staat niet het hoogst, alleen hebben ze hun vasthoudendheid tegen natuurlijk.

zoals ik al zei: boeit mij niet, het gaat om de raseigenschappen

[Jackira]

Ja een hond bijt weleens, dat is een van de manieren om zich te uiten. Dat het niet prettig is, is ook zo maar bij mij geen enkele aanleiding om een hond weg te doen. Ik vind het ook niet heel erg en kijk niet op een andere manier naar de hond. Ik hou er wel rekening mee dat sommige honden wat lichter ontvlambaar zijn dan andere.

Een mens slaat en schopt ook wel eens, en van de week had ik nog een konijn van 5 kilo in m'n hand hangen. Praten kunnen ze niet, en ik maak me er niet druk om.

Het is wat anders als het een vorm van agressie zonder aanleiding is. Maar veel mensen zien de aanleiding niet, omdat ze honden in het algemeen niet begrijpen.

[Hippo]

Ik vind dat er regelmatig overdreven wordt gereageerd of het bijten of happen van een hond. Aan de andere kant gaan mijn haren wel eens overeind staat als ik lees hoe mensen een happende of bijtende hond gaan goedpraten ....

Ik ben wel eens in drift door mijn vorige mechel gehapt, dat doettie dan maar 1x en daar heb ik niet zo'n moeite mee. Onze Hippo heeft mijn man in zijn handen gebeten met een maand of 6. Het was zijn eigen schuld, want Hippo had al tig een signaal gegeven en daar was hij niet op ingegaan. Als hij hem veel eerder had gecorrigeerd, was t niet gebeurd. Onze mechel was een herplaatser, toen mijn man hem na 2 wkn wilde optillen vertrouwde de hond hem niet. Gelijk een brul gegeven dat hij de hond moest neerzetten, anders had hij echt een beet uit angst gegeven.

Verder heb ik er weinig problemen mee als mijn honden een vreemde bijten, zolang we zelf maar alles met ze kunnen doen vind ik het prima. Mocht 1 van mijn honden, in mijn ogen onterecht, vol in het lijf bijten, dan schroom ik niet om hem in te laten slapen. Situaties zoals ik hierboven heb beschreven vind ik totaal geen aanleiding om ze weg te doen.