Niemand, maar dan ook niemand ziet hoeveel vorderingen Gila al gemaakt heeft, OP MIJN MANIER.
Niemand ziet hoeveel ik doe met haar.
Niemand ziet hoe liefdevol ik met haar omga.
Niemand ziet hoe speels en blij ze is.
Niemand ziet hoe ze steeds meer uit haar schulp kruipt en vrijer word.
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar goed, op het moment dat er eens iets niet goed gaat met Gila d'r gedrag, en ik ga daar mee om op MIJN manier zoals ik altijd gedaan heb, en mijn ouders trouwens ook, en ik zie dat het ALTIJD gewerkt heeft, en het beoogde resultaat bereikt heeft, nee, dan is alles helemaal fout.
Dan is Gila opeens het verkeerde hondje voor die aanpak.
Of dan ben ik opeens een dictator.
Terwijl alle onze honden,groot en klein, jong en oud, hier altijd perfect luisterde door deze manier van opvoeden/trainen.
Maar nee, omdat er op dit forum mensen zijn met andere ideeen en een andere instelling van honden opvoeden, dan weten zij meteen al te voorspellen dat het helemaal de verkeerde kant op gaat met het hondje.
Ze kennen Gila in z'n geheel niet.
Ze hebben door mijn berichten een beeld van mij, en denken dat ze alles weten en kunnen voorspellen?
Als je dat kunt, dan moet je er je werk van maken en de 2e Derck Ogilvy worden.
Voorlopig gaat Gila er alleen maar op vooruit, op alle fronten en dat er soms eens even een aandachtspunt de kop op steekt, prima. Dat gebeurd bij honden.
Dan pakken we het op, en werken eraan.........OP MIJN MANIER die al 40 jaar bereikt heeft wat wij wilde.
Alleen omdat hier een vaste kliek elkaar heeft aangepraat dat 1 bepaalde methode de enige juiste methode is betekend het, bij mij, niet dat ik meteen al mijn kennis overboord gooi en als kuddedier meelul. Alleen om hier leuk gevonden te worden op het forum, of om er bij te horen.
BMW= Boeit Me Weinig namelijk.
Een trouwe, lieve en gehoorzame hond, dat vind ik belangrijk, en die krijg ik steeds meer, op mijn manier.
Vergeet niet dat er meerdere wegen naar Rome leiden.
Jullie manier kan best heel goed werken, daar heb ik me nog nooit negatief over uit gelaten, over bekritiseerd etc.
Er komen de laatste tijd zoveel nieuwe ideeen en inzichten over honden over het internet heen, dat je zowat niets meer kunt bijhouden. Je hebt het ene nog niet opgeslagen, of een volgend onderzoek gaat er al weer dwars tegenin.
Op een gegeven moment moet je een keuze maken, en onder de rest een streep trekken.
Niks of niemand heeft in dit stadium al laten zien dat mijn methode met Gila niet gaat werken, voorlopig is alleen het tegenover gestelde waar. Ik zie, wat ik met mijn manier WEL al bereikt heb, en dat is veel.
Mocht blijken, met bepaalde problemen, dat mijn huidige aanpak niet werkt, dan ben ik wijs en ervaren genoeg om over te stappen op een andere methode, een andere manier. Ik ken er vele.
Maar, meteen over stappen op de manier waar iedereen hier schijnbaar warm voor loopt, alleen omdat jullie dit als de enige juiste manier zien, waarom zou ik?
Wie bepaald dat julliie manier de juiste manier is?
Wie bepaald dat jullie manier bij Gila wel gaat werken?
Ik ken mijn hond beter als jullie allemaal. Ik zit er met mijn neus bovenop. Ik zie de resultaten, of ze eventueel uitblijven, en dan stappen we over.
Daar heb ik jullie, die allemaal denken de wijsheid te hebben, helemaal niet voor nodig maar voorlopig hoor ik de mensen die het hardste schreeuwen en afkraken en negatief zijn, alleen maar grof tekeer gaan en al mijn berichten gebruiken om zich af te reageren.
Als je dat nu zo nodig wil, doe dan net als ik, ga lekker kracht trainen, of ga lekker een vechtsport doen waarbij je mag slaan en trappen, maar houd je afkrakende waffel op zo'n forum.
Niemand is hier wijzer als een ander, ik ook niet.
IK heb echter wel meer kijk hoe mijn hondje het doet op zaken, en ik zie dat beter als een ieder van jullie.
Elke hond is namelijk anders.
Zolang er geen reden is om zaken te veranderen, zie ik niet waarom het wel te doen?
Als ik reden zie om wel dingen anders aan te pakken, dan gebeurd dat ook vanzelf.
Ik heb ogen, en ook bij valt een kwartje uiteindelijk.
dus wat was het nou, de hele avond niet aangekeken of niet doorstraffen. 
Dat was dus geheel en al mijn schuld, nog nooit is het in mij opgekomen om hem daarvoor te straffen bij thuiskomst, te laat namelijk. Tuurlijk als ik het zag als ik thuis was dan gaf ik aan dat dat niet mocht. Uiteindelijk doofde het gedrag vanzelf uit. Pas toen kon hij zonder bench en hebben wij een nieuwe eetkamertafel gekocht.
) en hij kroop over de vloer. 
. Tuurlijk ben je dan even kwaad, en wat is er makkelijker om die boosheid even (al is het maar in een paar seconde tot je tot besef komt) op je hond af te reageren? Toegeven dat je zelf degene bent die fout zit is immers moeilijker, maar dat is wel de enige sleutel tot succes want van je eigen fouten leer je het meest!
waarna we er eigenlijk wel om moesten lachen 
blik dan heeft je hond donders goed door dat de baas boos is, waarom dat weten ze echt niet.
