Vanochtend tijdens het werk werd ik gebeld door mijn collega. "Er ligt een Labrador op je oprit". Euhhh, een Labrador (denk, denk), wat voor kleur? Nou ja, een lichte dus. "Kan het ook een Golden zijn?". Weet ik niet.
Wil je even teruggaan en kijken of de hond reageert op 'SaarMiep', en yep dat deed de hond. Het was Saar dus, en de voordeur stond open. Ik had dus de voordeur niet goed dicht gedaan, en Saar lag op de oprit op wacht en Miep lag binnen op de bank. Misschien al wel uur

Waarschijnlijk had ze ook al bij de buren aan de achterdeur gestaan omdat er iets niet klopte, maar de buren waren niet thuis. Wat was ik blij dat collega even belde. Ze heeft Saar naar binnen gebonjourd en de voordeur dichtgetrokken (garagedeur was ook nog open, maar dat weet niemand

Ik ben dus vreselijk blij met deze sociale controle. Eigenlijk ook een grote reden dat ik vanuit Scheveningen terug ben gegaan naar de Achterhoek. In Scheveningen zaten we in een kleinschalig appartementen-complex - 13 woningen - maar eigenlijk alleen de buren die 2 dagen onze hond onder de hoede nam wist waar wij die dag waren.
Hoe ervaren jullie de sociale controle?
(ik heb onderweg voor collega een leuk bloemstukje gekocht, want ik was haar erg dankbaar; Pieter vond dat ik een te goedkoop stukje had gehaald)