Castratie

[Supernova]

Maar stel, je laat hem intact en hij wordt giga gefrustreerd van de hormonen?

Ik vind: als het niet hoeft, dan hoeft het niet. Maar het moet wel echt onhoudbaar worden eer ik het besluit neem. Of een medische reden die met zelfredzaamheid (spoelen of welke behandeling dan ook) niet meer te doen is. Dan heb ik toch liever een gecastreerde hond die lekker en gezond in zijn vel zit.

Ik denk dat als een reu gefrustreerd raakt van zijn hormonen er is fout gaat wat niet bij de hond ligt

ik denk dat jij nog wel anders gaat praten als jouw teefje een paar keer loops is geweest

Kenzo zal vast reageren op een loopse teef in huis, maar echt niet gefrustreerd genoeg om mij te laten besluiten om zijn ballen er af te laten snijden

[Hutsje]

ik denk dat jij nog wel anders gaat praten als jouw teefje een paar keer loops is geweest

Kenzo zal vast reageren op een loopse teef in huis, maar echt niet gefrustreerd genoeg om mij te laten besluiten om zijn ballen er af te laten snijden

dat zeg ik ook niet, maar je doet wel makkelijk over de frustraties van de hond op dat moment, dat het dus aan de baas ligt als de hond te erg gefrustreerd is . ik denk dat je daar nog wel op terug gaat komen.

[Supernova]

ik denk dat jij nog wel anders gaat praten als jouw teefje een paar keer loops is geweest

Kenzo zal vast reageren op een loopse teef in huis, maar echt niet gefrustreerd genoeg om mij te laten besluiten om zijn ballen er af te laten snijden

dat zeg ik ook niet, maar je doet wel makkelijk over de frustraties van de hond op dat moment, dat het dus aan de baas ligt als de hond te erg gefrustreerd is . ik denk dat je daar nog wel op terug gaat komen.

Het staat er inderdaad wat kort door de bocht, het was al laat. Maar wat ik bedoel is dat als een reu zo gefrustreerd raakt door hormonen dat hij onhandelbaar is ik niet geloof dat dat alleen maar aan de hond ligt.

[Hutsje]

de eerste keren dat lijf loops was was er geen probleem hier, later heb ik haar steeds uit logeren gestuurd want het werd steeds lastiger. ik weet niet wat jij onder onhandelbaar verstaat maar een niet etende, continu huilende en krabbende hond aan de deuren is echt niet grappig, zeker niet als je buren hebt. dan kun je ernaast gaan zitten maar het huilen houd echt niet op. ik heb kiefer hier op de flat gehad terwijl lijfje al uit logeren was maar het was zo erg dat de buren dachten dat hij dwars door de deur zou komen, om over het huilen maar niet te spreken. en kiefer is best een hele relaxte hond . lijf werd op een gegeven moment 4 keer per jaar loops en dat was niet meer te doen. ik had haar liever niet gecastreerd maar in mijn omstandigheden kon ik niet meer anders. op de boerderij kon ik ze nog wel scheiden maar in een flat heb je met buren te maken en dat kan gewoon niet. en mijn moeder wilde niet 4 keer per jaar een loopse hond.

[Marjoleine]

Het staat er inderdaad wat kort door de bocht, het was al laat. Maar wat ik bedoel is dat als een reu zo gefrustreerd raakt door hormonen dat hij onhandelbaar is ik niet geloof dat dat alleen maar aan de hond ligt.

Nou, dat is dus niet waar.
Ik ken zat mensen met meerdere reuen, al dan niet dekreuen.
En die reageren verschillend.

Er zijn er die een week huilen, niet eten en alles slopen om bij de teef te komen en er zijn er die niks laten merken.
Van dezelfde eigenaar dus, he.

De een heeft gewoon een hoger libido dan de ander en de een heeft een lagere stressdrempel dan de ander.
Dat is echt grotendeels, zo niet volledig aanleg.

[Domor]

Ik heb vier Duitse Pinschers, die sinds Jarah erbij is, elke vier maanden loops zijn, maar ik denk er niet aan om ze te laten castreren, Pinschers hebben zo en zo al een fel karakter, als ik ze laat castreren kunnen ze nog feller worden, daar heb ik dus absoluut geen zin in. Plus al de andere nadelen van castratie, zoals gewrichtsproblemen, gedragsproblemen, incontinentie, en nog wat dingen. Sommigen gaan daar tegenin en zeggen dat gewrichtsproblemen niet door castratie komen, maar de meeste honden die ik hier in het bos zie en die gecastreerd zijn, zijn stram en lopen slecht. Hier zit een dierenarts die gespecialeerd is in gewrichtsproblemen en die zei dat 95 procent van de honden met gewrichtsproblemen gecastreerd zijn. Als ik met mijn honden naar mijn dierenarts ga, zegt ze altijd dat ze zo goede conditie hebben en er erg gezond uitzien, ik denk dan bij mezelf:dat komt omdat ze niet gecastreerd zijn, denk dat ik dat de volgende keer maar eens zeg. Zeg weleens tegen ze dat castratie veel nadelen geeft, maar dat ontkennen ze natuurlijk, is logisch want hun grootste bron van inkomsten komt toch van castratie.

Als ik naar gecastreerde honden kijk worden de meeste toch te dik, en sommige honden zijn bang geworden na castratie. Als mijn honden aangevallen worden is het altijd door een gecastreerde hond, meestal wel teven.

Sommige mensen zeggen wel dat hun teef of reu liever en makkelijker is geworden, maar als dat niet het geval is bij een van mijn teven, kan ik ze gelijk in laten slapen omdat ze elke hond gaan grijpen, of nog erger dat ze mensen gaan grijpen, en als ze eenmaal gecastreerd zijn kan je dat niet meer terug draaien als het tegenvalt.

Heb van een dierenarts gehoord dat er rassen zijn die heel slecht op castratie reageren, een van mijn honden is eens gegrepen door een Witte Herder die gecastreerd was, die is later afgemaakt, want ze greep steeds meer honden en katten, Picardische herders reageren er ook niet zo goed op. En een dierenarts die castreerd geen Boxers omdat die gezondheidsproblemen krijgen na castratie.

Ik hoor in dit verhaaltje steeds terug dat teven agressiever worden. Dat is logisch. Een teef raakt namelijk een deel van haar vrouwelijke, vriendelijk-makende, hormonen kwijt. Een man raakt juist zijn testosteron, die agressie eerder oproept, kwijt. Als je het voor het gedrag doet moet je een eerder een man dan een vrouw castreren.

[Supernova]

Dan heb ik dat verkeerd gedacht dus Hoe Kenzo gaat reageren op loopse Nova weet ik niet, tot nu toe reageert hij buiten niet heel sterk op loopse teven, maar goed daar leeft hij niet mee samen.

[Frederiek]

Even over dat alphagebeuren en al dan niet paren he, in het wild als wolf is dat logisch want daar heb je als niet-alphareu gewoon vette concurrentie. Er springt gewoon een ander op en je hebt het nakijken en je weet dat, want als je wat probeert heb je een pissige alphahond in je vel hangen. Maar, als iemand gewoon een reu en een teef in huis heeft, waar is dan de concurrentie waardoor de reu weet dat hij gewoon niet zal, mag en kan? Baasje springt echt niet op de teef, mag ik toch hopen..? Teef heeft ook geen andere reuen aan wie ze zich aan kan bieden, dan is het toch logisch dat er dan meer frustratie heerst bij een intacte huishondenreu dan wanneer hij met nog meer reuen in een roedel van 7 (ik noem maar iets) of meer leeft? Want hij heeft alle kansen, mogelijkheden maar het mag niet. Omdat de baas dat zegt. Niet omdat de baas de teef voor zichzelf wil of de teef de keuze heeft tussen meerdere opties. Huishonden wat dat betreft vergelijken met wilde wolven lijkt me niet reeel.

[Pepie]

Even over dat alphagebeuren en al dan niet paren he, in het wild als wolf is dat logisch want daar heb je als niet-alphareu gewoon vette concurrentie. Er springt gewoon een ander op en je hebt het nakijken en je weet dat, want als je wat probeert heb je een pissige alphahond in je vel hangen. Maar, als iemand gewoon een reu en een teef in huis heeft, waar is dan de concurrentie waardoor de reu weet dat hij gewoon niet zal, mag en kan? Baasje springt echt niet op de teef, mag ik toch hopen..? Teef heeft ook geen andere reuen aan wie ze zich aan kan bieden, dan is het toch logisch dat er dan meer frustratie heerst bij een intacte huishondenreu dan wanneer hij met nog meer reuen in een roedel van 7 (ik noem maar iets) of meer leeft? Want hij heeft alle kansen, mogelijkheden maar het mag niet. Omdat de baas dat zegt. Niet omdat de baas de teef voor zichzelf wil of de teef de keuze heeft tussen meerdere opties. Huishonden wat dat betreft vergelijken met wilde wolven lijkt me niet reeel.

Zo zien wij het ook

[laeken]

Zeuren over hoe erg castratie is en vervolgens schrijven dat je gezonde pups in zou laten slapen? Sorry hoor

Misschien kan ik dat zeggen omdat ik kan zorgen dat ze nooit komen? Ga jij nu maar je hond castreren want dat wil je toch? Je zaagt er al maanden en maanden over dus ik begrijp niet waarom je het niet gewoon doet. Ben je meteen verlost van alles wat bij de verkeerde hondkeuze komt kijken en dan kan je lekker je aandacht op je fokteefje vestigen en de reu in het hoekje op zijn mat plempen. Dat is toch hoe het zal gaan dus waarom zaag je er zo eeuwig over door? Jij gaat toch niet op je honden letten en je weet net als ik dat je anders met een oepsnest komt te zitten. Je weet ook dat je reu veel teveel hond voor je is dus ga dat niet op mij lopen projecteren als je wil. Ik heb dat soort shit niet hoor. Ik ga mijn reu niet opofferen voor mijn nieuwe hond. Wat jij doet moet je zelf weten. Ik vind het zielig. Ik zou hem wegdoen naar iemand die er wel gewoon voor wil gaan

[laeken]

Even over dat alphagebeuren en al dan niet paren he, in het wild als wolf is dat logisch want daar heb je als niet-alphareu gewoon vette concurrentie. Er springt gewoon een ander op en je hebt het nakijken en je weet dat, want als je wat probeert heb je een pissige alphahond in je vel hangen. Maar, als iemand gewoon een reu en een teef in huis heeft, waar is dan de concurrentie waardoor de reu weet dat hij gewoon niet zal, mag en kan? Baasje springt echt niet op de teef, mag ik toch hopen..? Teef heeft ook geen andere reuen aan wie ze zich aan kan bieden, dan is het toch logisch dat er dan meer frustratie heerst bij een intacte huishondenreu dan wanneer hij met nog meer reuen in een roedel van 7 (ik noem maar iets) of meer leeft? Want hij heeft alle kansen, mogelijkheden maar het mag niet. Omdat de baas dat zegt. Niet omdat de baas de teef voor zichzelf wil of de teef de keuze heeft tussen meerdere opties. Huishonden wat dat betreft vergelijken met wilde wolven lijkt me niet reeel.

Zoals jij het schets loop je zelf alleen rond om voer te geven. Waarom kan jij hem niet verbieden te dekken maar wel op alle andere vlakken de alfa spelen? Ik begrijp het probleem niet en het gaat om slechts 1 week per half jaar. Moet je daar een reu voor castreren? Dapper wilde echt niet de hele dag op Cleo en Eva hoor. Beter gezegd, dat wilde hij 3 dagen. Nou poeh, wat erg. Daarvoor zou ik hem dan moeten laten castreren zeker met alle nadelen van dien. Want die worden wel weggewuift maar dat is totaal niet mogelijk met de problemen die die honden krijgen. Zet je hond maar op hormonen als ze incontinent worden. Zet ze maar weg als ze nauwelijks nog energie hebben en niet meer willen of kunnen lopen. Want ik ken geen reuen met ballen die dikke mormels zijn en die geen levenslust meer hebben. En god weet hoeveel goldens en labjes die nog langzamer sjokken dan een peuter. Die hebben nooit ballen hoor. Want dan zie je dat domweg nooit

[Mekkie]

Ik ben altijd maar blij dat de beren in Nederland gewoon gecastreerd worden, ik vind het wel prettig dat ik me niet bij een pakje hamlappen af hoef te vragen of er een berenlucht aan zit

dat is niet meer dus dat zul je je wel weer af moeten gaan vragen, er zal er vast weleens een tussendoor glippen...

Ik dacht dat stoppen met castreren voor 2015 op de agenda stond en dat het nu nog wel mag maar met verdoving..

[Frederiek]

Zoals jij het schets loop je zelf alleen rond om voer te geven. Waarom kan jij hem niet verbieden te dekken maar wel op alle andere vlakken de alfa spelen? Ik begrijp het probleem niet en het gaat om slechts 1 week per half jaar. Moet je daar een reu voor castreren? Dapper wilde echt niet de hele dag op Cleo en Eva hoor. Beter gezegd, dat wilde hij 3 dagen. Nou poeh, wat erg. Daarvoor zou ik hem dan moeten laten castreren zeker met alle nadelen van dien. Want die worden wel weggewuift maar dat is totaal niet mogelijk met de problemen die die honden krijgen. Zet je hond maar op hormonen als ze incontinent worden. Zet ze maar weg als ze nauwelijks nog energie hebben en niet meer willen of kunnen lopen. Want ik ken geen reuen met ballen die dikke mormels zijn en die geen levenslust meer hebben. En god weet hoeveel goldens en labjes die nog langzamer sjokken dan een peuter. Die hebben nooit ballen hoor. Want dan zie je dat domweg nooit

Ho ho, ik weet niet wat jij er opeens allemaal bijhaalt, maar ik heb het alleen maar over de vergelijking hond/wolf in deze (castratie)kwestie, omdat iemand aangaf dat wilde wolfreuen ook niet allemaal dekken (o.i.d.). Daarmee zeg ik niet dat je elke hitsige reu maar moet castreren, ik weet niet waar(om) jij dat leest? Ik zeg alleen maar dat ik dat argument niet geloof, puur omdat huishonden niet in dezelfde situatie leven als wolven. Ik snap overigens ook niet waarom jij denkt dat elke gecastreerde hond vadsig en niet meer levenslustig is? Dan zou, gezien de poll van Djow, bijna de helft van de forumhonden dik en sloom zijn, en dat geloof ik niet. Ongetwijfeld meer dan ongecastreerd, dat geloof ik graag, maar om het nou zo bot te stellen gaat me te ver. Ik snap wel dat je een standpunt maakt hoor, maar een beetje nuance mag .
Oh, en ik ben er zeker niet alleen voor het voer, duh, dat is ook wat flauw gesteld. Er zijn heel wat meer regels in het leven dan alleen maar niet mogen dekken. Daarbij is er een verschil tussen drie dagen hitsig zijn of veel langer van de leg zijn, zoals Hutsje ook al aangaf. Er is gewoon verschil tussen honden, dat mag best benoemd worden.

[Badu]

Ik denk dat je dit niet met elkaar kunt vergelijken want de situaties zijn absoluut niet het zelfde.

Bij wolven paren ook alleen de alpha's de rest niet. Alleen de alpha teef krijgt jongen. De andere teven kunnen de jongen wel voeden ze worden wel 'schijnzwanger'

Dit is toch al een erg andere situatie dan bij onze hondjes. Ook is het honden gedrag niet meer het zelfde als het echte wolven gedrag. De domesticatie heeft er voor gezorgd dat het gedrag van de hond anders is dan dat van de wolf. Door domesticatie hebben ook hersenveranderingen plaats gevonden bij de hond.

Gevolg hiervan is onder andere dat de hond ten opzichte van de wolf zijn jeugdige kenmerken blijft behouden, waardoor de hond speels blijft tot op hoge leeftijd.

Ik denk dus dat je een hond niet al te veel meer kunt vergelijken met een wolf ook qua hormonen en gedrag omtrent loopse teven.

Het gaat hier helemaal niet om de discussie want die is al 100 keer gevoerd.... Je blijft op zoek naar een legitimatie

[nusca]

Zoals door sommige aangegeven het castreren van een kater tegen het sproeien, maakt niet uit hoor. Jaren lang een gecastreerde kater gehad die heel het huis onder sproeide. Gecastreerd of ongecastreerd gaat een kater vaak sproeien als er andere katers zijn.
Echt veel verschil is er ook niet tussen een ruin of een hengst. Als je ze op vroege leeftijd castreerd worden ze uiteindelijk iets groter en een hengst gebruikt dat om uit te zwaren maar spieren moet je er altijd nog aanrijden die zijn er niet zo maar.
Reden van castratie met een hengst is toch vaak het niet aankunnen van een hengst en je bent bijna nergens welkom. Ook zal je paard bijna altijd alleen staan, wat niet zou mogen m.i. bij een kuddedier.

Denk dat er altijd voor en tegenstanders zullen zijn van castratie en wat een ieder voor zichzelf beslist zal hij of zij zelf moeten weten.

[Pemba]

Ik snap de felle reacties hier nooit, iedereen moet toch zelf weten wat hij doet? Mijn eerste 2 reuen heb ik niet laten castreren.
De ene kreeg teelbalkanker en de ander een hormoongebonden tumor in zijn staart, door het altijd heftig reageren op loopse teven in de buurt. De keus voor hem was toen of zijn ballen eraf of zijn staart eraf. Toen waren de heren al ruim elf jaar en een operatie op die leeftijd is geen pretje .Er kunnen ook nadelen zitten aan het intact laten van de honden.

[nusca]

Jaja. Maar er was geen verschil.

In gedrag wel, in uiterlijk niet.

Natuurlijk. Maar niet op basis van fabeltjes en het alleen maar belichten van de positieve kanten

Dat ben ik met je eens, ben zelf al maanden op zoek naar alle voor en nadelen van castratie en leer er ook steeds meer over, maar het blijft wel uiteindelijk een persoonlijke beslissing en vind het jammer dat er soms zo fel op iemand wordt gereageerd die er voor kiest (bedoel in het algemeen hiermee, niet jou persoonlijk)

[malinois]

Ga jij nu maar je hond castreren want dat wil je toch? Je zaagt er al maanden en maanden over dus ik begrijp niet waarom je het niet gewoon doet.

dat idee heb ik ook...
anders blijf je niet maanden doorzagen over castreren...

[Lillith]

Ik heb gewoon een leuke hond, met of zonder ballen met of zonder baarmoeder
Grappig dat mensen een hondeleven, zeker medisch, vooruit kunnen kijken betreffende de voor en nadelen.
Magisch hoor

[Frederiek]

Ik snap overigens ook niet waarom jij denkt dat elke gecastreerde hond vadsig en niet meer levenslustig is?

Ik snap niet dat je doet alsof het wegnemen van hormen geen effect heeft.

Godallemachtig, is lezen echt zo moeilijk, meneer zwart-wit ? Dat ZEG ik toch nergens? Ik beweer nergens dat castreren geen effect zou hebben, want NATUURLIJK heeft castreren een effect, anders zou niemand het doen. Ik zeg alleen maar dat de mate van effect per hond verschilt. Bij sommige honden is het nauwelijks merkbaar, bij anderen een verschil van dag en nacht. Er zijn gecastreerde honden die niet dikker zijn geworden. Natuurlijk zijn ze wel veranderd, maar ze zijn niet allemaal vetkleppen. Waar jij vandaan haalt dat ik beweer dat het wegnemen van hormonen geen effect zou hebben mag je citeren . Zuurpruim.

[laeken]

Ga jij nu maar je hond castreren want dat wil je toch? Je zaagt er al maanden en maanden over dus ik begrijp niet waarom je het niet gewoon doet.

dat idee heb ik ook...
anders blijf je niet maanden doorzagen over castreren...

Joh, ze wil goedkeuring. Ik begrijp dat nooit. Laat die hond castreren en leg hem op een mat en ga door met je nieuwe hond waarmee je wil fokken. Want nu ineens is een reu wel lastig. Zij zit al maanden en maanden te zagen over die castratie die er toch gaat komen inderdaad. Ik zou die berghond lekker herplaatsen. Kan hij in zijn waarde gelaten worden bij iemand die er wel voor kiest. En als ze hem wil houden moet ze hem gewoon castreren omdat ZIJ dat wil. Dan hoeft ze er ook geen verhaaltjes over arme hond bij te verzinnen want als je gaat werken en je hond wil liever bij je zijn is er ook geen operatie die helpt. Bij 3 dagen stress helpt er wel een en dat is dus lekker makkelijk. Ik blijf het een soort debarken vinden voor je eigen gemak. Wat je er ook voor verhaal bij verzint. Praat je over probleemgevallen dan hoor je me niet. Praat je over je eigen keuze waar je achter staat ook niet. Maar zodra mensen gaan kletsen over beter voor de hond dan kunnen ze misschien beter wat meer energie in hun hond steken ipv hem operatief aan laten passen aan hun wensen.

[Valerie]

Even over dat alphagebeuren en al dan niet paren he, in het wild als wolf is dat logisch want daar heb je als niet-alphareu gewoon vette concurrentie. Er springt gewoon een ander op en je hebt het nakijken en je weet dat, want als je wat probeert heb je een pissige alphahond in je vel hangen. Maar, als iemand gewoon een reu en een teef in huis heeft, waar is dan de concurrentie waardoor de reu weet dat hij gewoon niet zal, mag en kan? Baasje springt echt niet op de teef, mag ik toch hopen..? Teef heeft ook geen andere reuen aan wie ze zich aan kan bieden, dan is het toch logisch dat er dan meer frustratie heerst bij een intacte huishondenreu dan wanneer hij met nog meer reuen in een roedel van 7 (ik noem maar iets) of meer leeft? Want hij heeft alle kansen, mogelijkheden maar het mag niet. Omdat de baas dat zegt. Niet omdat de baas de teef voor zichzelf wil of de teef de keuze heeft tussen meerdere opties. Huishonden wat dat betreft vergelijken met wilde wolven lijkt me niet reeel.

Ik denk ook niet dat honden daar zo mee bezig zijn. Mijn teef reed alleen op mij toen ze nog loops werd ondanks dat er ook een intacte reu in huis was. Ik was haar doel en niet de reu die lager in de rang was.
Daarnaast heeft de gemiddelde hond hier natuurlijk concurrentie zat denk aan buurhonden. Overal intacte reuen in de buurt.

[nusca]

Tuurlijk er zijn nooit ergens alleen maar voordelen aan. Het is inderdaad een afweging. Een die je ook maakt door wat je meemaakt in je omgeving. In eerste instantie had ik het idee om Abby te laten castreren, dit omdat in mijn directe omgeving 1 teef en 3 bijna aan baarmoeder en melkklierproblemen zijn overleden. (en zoveel teven kende ik hier niet die intact waren) Nu na alle informatie gevonden op dit forum en wat ik verder op internet lees ben ik er niet meer zo zeker van en wil voor mezelf nog is alles goed op een rijtje zetten.

Tot ik dit forum kende heb ik ook nooit geweten dat een castratie zoveel gedragsproblemen bij een reu kon geven, mijn vorige hond was een intacte reu die heel veel problemen had met andere reuen en nooit gecastreerd is omdat volgens de da toen dat niet meer zou gaan helpen omdat het op zijn leeftijd al zo in zijn karakter zat. Wij hadden anders met de kennis die we toen hadden wel voor een castratie gekozen. ( heb het over 20 jaar terug) Duvel is ook 14 jaar geworden en dat was een xmechelse herder reu van bijna 70 cm.

Ik begrijp de felheid als je het idee hebt dat iemand een beslissing neemt voor het persoonlijke gemak en niet iets doet vanuit het oogpunt van het dier waar het over gaat.

[miekmiek]

de vraag die je dan jezelf kan stellen is; vind je het het risico waard? `

ik heb tom op zevenjarige leeftijd laten castreren wegens een chronische voorhuidontsteking die maar niet wegging. zijn liezen en al lagen kapot van het likken en niets leek te helpen.
nu, een jaar later, zie ik echt wel verschil. Tom is iets dikker (hij was altijd vrij schraal), zijn vacht heeft sneller klitten. waar hij voorheen vooral bezig was met 'de vrouwtjes' én eten is het nu vooral het eten geworden. Ik denk wel dat het scheelt dat hij wat ouder was, sommige dingen zijn hetzelfde gebleven. Nog steeds zoekt hij graag andere honden op, hij heeft nog steeds lol in zijn leven en is heel gelukkig zo met Miah en hier bij ons in huis. Maar sommige dingen doen pijn om te zien; zoals dat hij nu ineens soms poep eet. Dat vind ik wel erg, want Tom was een trotse hond die enkel af en toe een kattendrol naar binnen werkte. nu staat hij soms te watertanden bij zo'n vieze drekdrol en dat doet mij best veel pijn. Dat is míjn schuld. Want alhoewel zijn liezen weer keurig roze zijn en de voorhuidonsteking weg is, heeft hij er wel een prijs voor moeten betalen. Het voelt toch een beetje alsof ik een stukje van hem afgepakt heb. Ik vind het een hele heftige beslissing om te maken. Soms kan het niet anders, maar als je de keuze hebt dan zou ik er echt heel erg goed over nadenken.

[nusca]

de vraag die je dan jezelf kan stellen is; vind je het het risico waard?

Dat is inderdaad de vraag waar ik me nu mee bezig houd. Buiten het gezondheidsaspect om zit ik vooral met de eventuele gedragsverandering die naar feller om kan slaan. Abby is al heel gefocussed op eten van de straat en neigt naar het dominante met andere teven (ze is nu bijna 9 maanden) Het feit dat ze na castratie feller kan worden zou ik erger vinden dan die 2x per jaar een paar dagen wat ongemak.

[laeken]

de vraag die je dan jezelf kan stellen is; vind je het het risico waard? `

ik heb tom op zevenjarige leeftijd laten castreren wegens een chronische voorhuidontsteking die maar niet wegging. zijn liezen en al lagen kapot van het likken en niets leek te helpen.
nu, een jaar later, zie ik echt wel verschil. Tom is iets dikker (hij was altijd vrij schraal), zijn vacht heeft sneller klitten. waar hij voorheen vooral bezig was met 'de vrouwtjes' én eten is het nu vooral het eten geworden. Ik denk wel dat het scheelt dat hij wat ouder was, sommige dingen zijn hetzelfde gebleven. Nog steeds zoekt hij graag andere honden op, hij heeft nog steeds lol in zijn leven en is heel gelukkig zo met Miah en hier bij ons in huis. Maar sommige dingen doen pijn om te zien; zoals dat hij nu ineens soms poep eet. Dat vind ik wel erg, want Tom was een trotse hond die enkel af en toe een kattendrol naar binnen werkte. nu staat hij soms te watertanden bij zo'n vieze drekdrol en dat doet mij best veel pijn. Dat is míjn schuld. Want alhoewel zijn liezen weer keurig roze zijn en de voorhuidonsteking weg is, heeft hij er wel een prijs voor moeten betalen. Het voelt toch een beetje alsof ik een stukje van hem afgepakt heb. Ik vind het een hele heftige beslissing om te maken. Soms kan het niet anders, maar als je de keuze hebt dan zou ik er echt heel erg goed over nadenken.

Kijk, jij bent tenminste eerlijk. Ik wordt altijd als radicaal weggezet en als dat niet helpt dan komt mijn mening wel doordat ik een man ben. Maar ik zeg niks anders dan jij zegt en dus ben ik blij dat je dit zegt. Want je ziet dus wel degelijk verschil al was hij al 7 jaar. Dit vind ik veel beter en eerlijker om te lezen dan mensen die beweren dat het niks uitmaakt en geen enkel verschil geeft. Want natuurlijk geeft het dat. Tom was altijd een heel strak pittig ogend hondje met een zeer actieve instelling. Dus dat scheelt al. Als je een wat slomere minder bespierde hond castreert is het effect nog groter.

Ik zeg overigens niet dat je het niet had moeten doen hoor. Wie weet is hij wel blij dat hij van die ontsteking af is? Dapper had daar geen last van. Ik liet dat lekker gaan en hij sopte wel eens een keer een dagje zo nu en dan. Maar hij leek er totaal geen last van te hebben. Volgens mij heeft elke reu dat en is het pas vervelend als er bijverschijnselen komen zoals jij met Tom had.

[miekmiek]

gek genoeg heb ik het bij mijn teven nooit zo ervaren. die bleven superslank en fit. Miah ziet er echt super uit, al zeg ik het zelf. Femke destijds leek er juist van op te knappen. tja, qua felheid kan ik er weinig van zeggen, ik heb enkel terriërteven gehad, die zijn nu eenmaal wat fel. ze waren beide nog steeds sociaal genoeg om lekker te kunnen samenleven met een reu en met genoeg hondse contacten tijdens het wandelen. als laatste van mijn honden is dus tom gecastreerd en daar ben ik nu achteraf best van geschrokken. alhoewel ik nu nog niet weet hoe we het anders hadden moeten doen met tom en zijn ontstekingen, denk ik nu dat ik er toen te makkelijk over gedacht heb, waarschijnlijk ook doordat het bij mijn teven zo meegevallen was.

en marc. ik vind je soms ook wat radicaal over dit onderwerp. maar dat is altijd nog beter dan laks.

[mariaa]

Elke keuze heeft voor en nadelen....

Een kleine kanttekening: ook een intacte hond is niet "natuurlijk" , hoe graag je dit ook zou willen Een huishond is compleet afhankelijk van de keuzes die de mens maakt, een hond heeft hier verder geen inspraak in. De hond is afhankelijk van de interpretatie die de baas heeft over: "wat een hond gelukkig/gezond/mooi maakt". Hij kan zijn instincten nu eenmaal niet zelf volgen, hij zal zich altijd moeten aanpassen en onderwerpen in onze maatschappij. Deze macht heeft de mens/baas nu eemaal over honden, of je nu wel of niet je hond castreerd. Andere keuzes zijn dus ook van groot belang in het leven van de hond en hebben invloed op de gezondheid en karakter van de hond.

Een hond is gelukkig ook véél meer dan een hormonaal aangestuurd wezen. De geslachthormonen bepalen zeker een groot aandeel van het karakter maar ook het ontbreken van deze hormonen zorgt voor de vorming van een uniek karakter.

[Valerie]

Bij Tyra heb ik ook veranderingen gezien. Ze is een stuk dikker, minder gespierd en luier geworden. Haar heb ik laten castreren op een leeftijd van 5 jaar. Ook gedragsveranderingen maar dat is in haar geval alleen maar positief. Daarom heb ik het ook laten doen.

[malinois]

Elke keuze heeft voor en nadelen....

Een kleine kanttekening: ook een intacte hond is niet "natuurlijk" , hoe graag je dit ook zou willen Een huishond is compleet afhankelijk van de keuzes die de mens maakt, een hond heeft hier verder geen inspraak in. De hond is afhankelijk van de interpretatie die de baas heeft over: "wat een hond gelukkig/gezond/mooi maakt". Hij kan zijn instincten nu eenmaal niet zelf volgen, hij zal zich altijd moeten aanpassen en onderwerpen in onze maatschappij. Deze macht heeft de mens/baas nu eemaal over honden, of je nu wel of niet je hond castreerd. Andere keuzes zijn dus ook van groot belang in het leven van de hond en hebben invloed op de gezondheid en karakter van de hond.

Een hond is gelukkig ook véél meer dan een hormonaal aangestuurd wezen. De geslachthormonen bepalen zeker een groot aandeel van het karakter maar ook het ontbreken van deze hormonen zorgt voor de vorming van een uniek karakter.

Je helpt de hele hormoonhuishouding aan zn grootjes... dan kun je me niet vertellen dat dit niks met de hond doet.
Dusty was hier gecastreerd, omdat ze doodziek was als ze loops was... en dat de gehele loopsheid en nog een week of anderhalf erna... en dan echt ziek, overgeven, niks eten en drinken (en vooral dat laatste kan gewoon niet 3 a 4 weken). Je moest het echt naar binnen spuiten met een spuit.
Dr vacht is echt een ramp geworden, zo erg dat ik haar zelfs moest laten trimmen (knippen) de laatste jaren...Daarvoor had ze een schitterende vacht, kwam geen kam aan te pas.
Ook werd ze vierkant, en ze at zo goed als niks.... een kattenbekertje met dieetbrokken.
Nee, hier dus geen gesnij in gezonden honden of er moet een medisch probleem zijn...
Als ik kijk naar mijn mannen hier... moet ik er niet aan denken dat daar de ballen vanaf zouden moeten...