mariaa schreef:Elke keuze heeft voor en nadelen....
Een kleine kanttekening: ook een intacte hond is niet "natuurlijk" , hoe graag je dit ook zou willen

Een huishond is compleet afhankelijk van de keuzes die de mens maakt, een hond heeft hier verder geen inspraak in. De hond is afhankelijk van de interpretatie die de baas heeft over: "wat een hond gelukkig/gezond/mooi maakt". Hij kan zijn instincten nu eenmaal niet zelf volgen, hij zal zich altijd moeten aanpassen en onderwerpen in onze maatschappij. Deze macht heeft de mens/baas nu eemaal over honden,
of je nu wel of niet je hond castreerd. Andere keuzes zijn dus ook van groot belang in het leven van de hond en hebben invloed op de gezondheid en karakter van de hond.
Een hond is gelukkig ook véél meer dan een hormonaal aangestuurd wezen.

De geslachthormonen bepalen zeker een groot aandeel van het karakter maar ook het ontbreken van deze hormonen zorgt voor de vorming van een uniek karakter.
Je helpt de hele hormoonhuishouding aan zn grootjes... dan kun je me niet vertellen dat dit niks met de hond doet.
Dusty was hier gecastreerd, omdat ze doodziek was als ze loops was... en dat de gehele loopsheid en nog een week of anderhalf erna... en dan echt ziek, overgeven, niks eten en drinken (en vooral dat laatste kan gewoon niet 3 a 4 weken). Je moest het echt naar binnen spuiten met een spuit.
Dr vacht is echt een ramp geworden, zo erg dat ik haar zelfs moest laten trimmen (knippen) de laatste jaren...Daarvoor had ze een schitterende vacht, kwam geen kam aan te pas.
Ook werd ze vierkant, en ze at zo goed als niks.... een kattenbekertje met dieetbrokken.
Nee, hier dus geen gesnij in gezonden honden of er moet een medisch probleem zijn...
Als ik kijk naar mijn mannen hier... moet ik er niet aan denken dat daar de ballen vanaf zouden moeten...