Hoeveel doe je met je hond? Wat is de balans?

[Gijsje]

Een hele tijd terug stond er nog een artikel in de Hondenleven over hoeveel mensen met hun hond doen. En dat meer soms echt niet altijd beter is. Kijk maar naar kinderen, die worden van alleen maar drukte ook gewoon compleet gestoord en overprikkeld en vervelend.
Hoe doen jullie dat?

Hier bij ons;
Robbie, 4 jaar, kruising chihuahua-shih tzu en Gijs, 2 jaar, Jack Russell.
Robbie hebben we vanaf pup en Gijs was een herplaatser van nog geen jaar oud. Toen Robbie nog kleiner was, dacht ik dat ik altijd heel veel met hem moest doen, anders was het zielig. Dus als ik uit mijn werk kwam, gingen we naar het bos en liepen we een aantal kilometer, we deden cursus, we gingen overal met hem naar toe.
Gijs, herplaatser die zou bijten; Jack Russell, dus grote hond in kleine verpakking. We hebben hem toen hij net bij ons was, een vast ritme gegeven. Net als met kinderen; rust en regelmaat. (En reinheid, hij ging meteen naar de trimmer )
Vooral rust!

Nu, de hondenschool is gestopt, en we zijn helemaal niet meer van de fanatieke dingen. We speuren maandelijks en de heren zijn daarna ook echt moe. We geven ze dan ook de tijd om bij te komen en uit te rusten.
We zij hier dus min of meer omgedraaid van juist heul veul moeten doen naar gewoon lekker relaxed... Wel dingen ondernemen, maar je realiseren dat ze gewoon echt heel erg lang tijd nodig hebben om bij te komen, als ze een week op vakantie zijn geweest. Geen 2 dagen, maar een aantal weken bijkomen.
We doen dus wel dingen, maar bewuster.

Ik vraag me af of dat voor elke hond op gaat. Robbie is 2 jaar terug gegrepen door een herder die zo kats overprikkeld was, dat hij niet meer wist wat hij deed, maar gewoon Robbie pakte toen die naar hen snauwde.
Zou die hond ook zo gereageerd hebben als hij meer balans tussen rust en activiteit had gehad?

Edit; op de website http://www.dogcity.nl" onclick="window.open(this.href);return false; staat bij Artikelen en video's het artikel dat ik bedoel.

[Anne&Taar]

Het is maar net wat je ze aanleert. Als je heel veel doet met je hond, zowel geestelijk als lichamelijk, raken ze eraan gewend en verwachten ze meer dan wanneer je zelf wat minder fanatiek bent. Ik ben zelf vrij fanatiek, mn met wandelen, en merk best dat mijn honden slecht tegen een paar dagen wat minder lopen kunnen. Terwijl ik zat honden ken, zelfde leeftijd en zelfde ras, die daar geen enkele moeite mee hebben. Het is ook een soort gewenning.

[dogo4ever]

Ik vind ook dat het per hond verschilt en ook weer per seizoen van het jaar. Onze Babs is een actief dingetje. Doet allerlei sporten met veel plezier. Maar nu met die kou? Doet ze niets maar dan ook niets. Ze wil op de bank op een kussentje en een dekentje zou ook niet fout zijn. Zodra het weer wat warmer wordt, wordt ze actiever en wil ze ook meer. Haar broer Joe daar tegenover maakt het geen donder uit. Die is het liefst lui het hele jaar door. En bij intensieve training of bezigheid, heeft hij toch een dag of wat langer nodig om te herstellen.

[Ragyo]

Ik merk aan Ragyo eigenlijk nooit dat ie overprikkeld raakt tenzij het echt extreem druk is ergens. Kiba wel, in langdurende situaties met vreemde mensen en/of honden. Dan op een gegeven moment raakt ie zijn concentratie kwijt, raakt opgefokt en kan gaan uitvallen. Maar als ik dat zie aankomen en even een flinke wandeling met hem ga maken uit de drukte, waar hij bij kan rennen, dan kan hij er echt wel weer even tegen, dan heeft hij de frustratie eruit gerend.
Activiteiten zoals gewoon wandelen of hardlopen of ergens op bezoek waar het gewoon rustig is, dat kunnen mijn honden bijna oneindig volhouden, daar raken ze niet overprikkeld van en hoeven ze ook niet van bij te komen. Het zijn dan ook wel allebei honden die uren kunnen lopen zonder moe te worden. Vanaf dat we gewoon thuis zijn, ook na een logeerpartij of na cursus o.i.d. dan gedragen ze zich weer normaal. Maar binnenshuis liggen ze toch bijna altijd te maffen, dus veel verschil zou je ook niet zien of ze nou moe zijn of niet, ze liggen sowieso voor pampus.

[Gijsje]

Wel dingen ondernemen, maar je realiseren dat ze gewoon echt heel erg lang tijd nodig hebben om bij te komen, als ze een week op vakantie zijn geweest. Geen 2 dagen, maar een aantal weken bijkomen.

Dat lijkt me wel heel overdreven
Ik denk ook dat het per ras en per hond verschilt. De één is nu eenmaal een luie sodemieter en de volgende is het liefst de hele dag in touw.
Ik denk dat er geen eenduidige richtlijn voor te geven is.

Dat valt wel mee hoor met overdreven.
Na de vakantie in Duitsland waren ze echt compleet van slag. Dan merk ik gewoon dat ze in hun gedrag anders dan anders zijn.

Het zal allicht schelen per ras en per hond.
Maar zou je met een druk, vol schema ook een drukkere hond krijgen?
Als je geen moer met je hond doet en hem alleen in de tuin laat plassen, geen uitdagingen geeft, dus compleet de andere kant, dan krijg je vanzelf problemen. Dat ze gaan slopen oid.
Werkt het andersom ook?

Maar dat is natuurlijk ook weer afhankelijk van hoe je naar je hond kijkt en er mee omgaat.

[mariaa]

Ik heb gezocht naar een balans wat de honden nodig hebben om tevreden te zijn en wat wij ze kunnen bieden.
Voor ons is dat 3 keer per dag wandelen waarvan een keer minimaal een uur los lopen, daarnaast train ik 1 tot 2 keer per week met de honden. Als we ergens naar toe gaan dan mogen ze altijd lekker mee in de camper, dit geeft ook weer input.
Voor de rest slapen ze veel in huis, dat vind ik dus ook belangrijk omdat ik niet steeds stuiterde honden in huis wil hebben die iets van me willen


Ik geloof ook in rust en regelmaat bij honden, mijn ervaring met Sybil is dat ze veel stabieler is als ze veel slaapt en haar rust neemt. Als ze deze rust niet zelf neemt dan help ik haar door haar in de bench te leggen. Te veel input maakt de honden onrustig maar te weining ook, dus het belangrijk om deze balans te zoeken. Ik denk dat een hondje als Sybil meer baat heeft bij het aanleren van het "uitknopje" dan het te veel stimuleren van het "aannknopje"

[schelsey]

schelsey en maja hebben niet echt veel nodig, die vinden het al goed als ik 2 keer per dag 30 lin ga wandelen zo lang er maar variatie zit waar ik ga wandelen, en ze wat in de tuin kunnen spelen met elkaar zijn ze al dik content

kenji is wat anders, die moet echt wel 3 keer per dag buiten waarvan 2 keer zeker 45 min en liefst zoveelmogelijk los, heeft veel variatie nodig tijdens wandelen en moet kunnen draven, omdat hij niet wil apporteren moet ik met hem gaan fietsen of dus ergens snaartoe gaan waar hij los op zijn tempo kan draven, als ik dit niet doe dan word hij thuis vervelend, begint achter me te lopen en te piepen, of gaat in de kamer staan met zo'n trieste blik

ergens voel ik me wel schuldig dat ik niet nog meer met hem buiten ga, hij is eigenlijk een hond voor actieve mensen die gaan joggen en hondensport doen

mijn zoon had hem eens 2 dagen meegenomen naar de ardennen en daar 8 uur gaan wandelen met rustmomenten en toen hij terug thuis kwam stond hij heel de dag onrustig te piepen en achter me te lopen, toen heb ik paar dagen 3 tot 4 uur gaan wandelen met hem en hij genoot er echt van maar dat is niet vol te houden voor mezelf, dan ben ik zo moe dat ik verder niets meer kan doen maar vind het wel spijtig voor hem

[Marion.]

Een aantal weken bijkomen nog wel :N:
Zelfs een dag bijkomen is hier al te lang hoor.

[Moos]

Dat valt wel mee hoor met overdreven.
Na de vakantie in Duitsland waren ze echt compleet van slag. Dan merk ik gewoon dat ze in hun gedrag anders dan anders zijn.

Maar ik denk, niet vervelend bedoeld hoor , dat dat meer aan de hond ligt dan aan dat dat een richtlijn zou zijn. Ze zijn hier best wel een half dagje wat meer van het slapen als ze het geestelijk erg druk gehad hebben (mee uit logeren bijvoorbeeld), maar weken bijkomen ken ik helemaal niet.

Vera was als echt jonge hond (tot 1.5 jaar) echt wel een hond die je bezig moest houden (wandelen en ook geestelijk moe maken), anders werd ze ontzettend irritant binnen. Ging ze de hele tijd me aan zitten staren, en rondjes door het huis lopen. Ze ging wel weer braaf ergens liggen als ik dat zei hoor, maar ik hoefde maar een teen te bewegen of ze stond weer voor me, of sprong half op schoot "gaan we doehoeeeeeeen!". En dan hoefde ik echt niet dagelijks 3 uur te lopen, en 2 uur te trainen ofzo Maar zo'n 1.5 uur flink wandelen gecombineerd met apporteerdingetjes had ze echt wel nodig om gewoon tevreden in d'r koppie te zijn.

Dat merkte, en merk je nog steeds, vooral ook als je haar meeneemt bijvoorbeeld in het OV en daarna bij iemand binnen op bezoek (want verder kan ze ondertussen best goed toe met dagjes wat minder, dan is ze ook gewoon heel rustig in huis). Heeft ze nou daarvoor echt goed gewandeld, en ook even goed haar koppie gebruikt, dan is ze de perfecte medereiziger en bezoekhond. Maar ik moet haar echt niet meenemen het OV in als ze alleen even snel heeft kunnen plassen daarvoor. Kan wel, maar echt gezellig hebben we het dan niet samen Ze kan best makkelijk overprikkeld raken in drukte, maar dat gebeurt dus juist als ik haar activiteiten beperk. En een uurtje even goed rennen en apporteren vind ik niet 'heel veel moeten doen met de hond", lijkt me vrij gemiddeld. Maar ik moet dat dus ook niet dagen achter elkaar niet doen en dan verwachten van haar dat ze ergens op bezoek rustig gaat liggen :N:

Saar is altijd rustig, of je haar nou een week in de bench hebt gestopt (bij wijze van spreken he ) of dagenlang 2-3 uur hebt gelopen. Maar Saar is ook heel erg niet bezig met prikkels van buitenaf op de een of andere manier. Die kan je op een hele drukke verjaardag los naar binnen laten lopen, dan loopt ze langs iedereen heen, gaat ergens liggen, en klaar.

[mwillow]

Ik vraag me af of dat voor elke hond op gaat.

Gelukkig niet. Als ik 1 van mijn honden moest verbannen naar 1x per maand een speuractie, dan doe ik hem vreselijk tekort. Dat is zijn lust en zijn leven en hij heeft echt geen weken nodig om daar van bij te komen.

Robbie is 2 jaar terug gegrepen door een herder die zo kats overprikkeld was, dat hij niet meer wist wat hij deed, maar gewoon Robbie pakte toen die naar hen snauwde.
Zou die hond ook zo gereageerd hebben als hij meer balans tussen rust en activiteit had gehad?

Je weet de achtergrond niet van deze hond. Er zit nog zoveel meer tussen balans, rust en activiteit en afwijkend gedrag. Vind dit erg kortzichtig.
Gewoon van pup af aan per dag een 'spannend' ding doen. Rust en regelmaat om per dag dat koppie leeg te maken en nieuwe indrukken op te doen. Daar krijg je prima stabiele pups van. Niet door ze te weerhouden van zelfdenkend vermogen, hersenactiviteit en gezonde inspanning. Daar stompt zo'n dier van af. Mijn honden hebben geen wekenlang nodig om bij te komen van een vakantie. Dat zegt meer over jouw omgang met honden en het karakter er van dan over die van een ander.

Ik heb een zeer actieve werker en een luie donder. Zeker in het begin dat hij bij ons kwam, zat er weinig fut bij. Door hem gewoon in het dagelijkse ritme van de ander te betrekken, heeft ook hij al jaren een bereconditie opgebouwd en steekt daardoor ook prima in zijn vel. Intensief trainen kun je er echt niet mee, maar dat zit nu eenmaal in het karakter van die hond. Zijn zoveel manieren voor hem om hem geestelijk aan het werk te zetten, zonder overprikkeling en een goede balans van rust en regelmaat.

[Frenk]

Weken bijkomen is hier geen sprake van, maar een dagje bijkomen herken ik wel. Als we bij mijn ouders zijn geweest of ergens anders, dan kan Frenk wel een luier dagje hebben. Maar weken? Echt niet :N:

Ik merk aan Frenk dat als wij meer doen, dat hij dan ook sneller 'klaagt' als we niks doen. Maar dat schaar ik gewoon onder 'conditie'
Er is bij hem een soort basisbehoefte die hij minimaal moet voldoen. Als we hem dagelijks minstens een half uur los laten lopen, naast een aantal aangelijnde plasrondjes, een paar keer per week een echt lange wandeling (of hondenvrienden op bezoek, dat telt ook) en verder lekker meedraaien bij de gezinsactviteiten, hebben wij een relaxte, gezellige vrolijke hond die in z'n velletje zit.

[dagmar88]

Hetzelfde als bij Nanna, ze past zich makkelijk aan zolang ze over het algemeen genoeg te doen heeft.
Als ik een weekend naar m'm vriend ben geweest (3 uur reizen met ov en een stuk lopen vanaf het station, tientallen mensen die onderweg aan haar zitten, vreemde omgeving, opeens drie baasjes en een fijn losloopgebied waar ze zich uit kan leven) ligt ze wel de dag daarna totaal voor pampus

[Naima]

Wel dingen ondernemen, maar je realiseren dat ze gewoon echt heel erg lang tijd nodig hebben om bij te komen, als ze een week op vakantie zijn geweest. Geen 2 dagen, maar een aantal weken bijkomen.

Dat lijkt me wel heel overdreven
Ik denk ook dat het per ras en per hond verschilt. De één is nu eenmaal een luie sodemieter en de volgende is het liefst de hele dag in touw.
Ik denk dat er geen eenduidige richtlijn voor te geven is.

Dat idd, plus wat een hond heeft aan conditie. Toen Django bij ons kwam was hij echt niets gewend (alleen p&p rondjes). De eerste keer dat ik een middag met hem ging zwemmen, was hij zo'n beetje 2 dagen aan het slapen daarna Een week of 6 later ging ik met mijn broertje en zijn dobermann weer zwemmen. Terwijl Django toen dus interactie had met een andere hond, was zijn conditie toch al wel dusdanig verbeterd dat hij weliswaar die dag zelf duidelijk moe was, maar de volgende dag was hij niet meer zo kapot als na die eerste keer.

De hond van mijn broertje daarentegen is een onuitputtelijke stuiterbal Een echt lieve hond hoor, daar niet van, en rondom mijn kinderen is hij wel rustig maar hij staat altijd laar om in actie te komen. Daar kun je rustig een megawandeling mee maken met ballen, stokken en andere honden van een paar uur. Wanneer de andere honden dan met de tong op de grond lopen of liggen uit te puffen na de wandeling, staat hij te springen van 'En nu? Wat doen we nu dan?' Denk dat mn broertje er een lief ding voor over zou hebben als hij t kon regelen dat die hond een keer een dag ergens van moet bijkomen

[Naima]

Heb ooit een fokker van Beardies gesproken. Die vertelde dat hij uitgebreid met zijn honden de polder inging, echt uren lopen en ballen gooien. Dan kwam ie uitgeput thuis en liet zich in een stoel vallen.
Daarna bedacht ie dat ie wel een biertje verdiend had en stond op om naar de koelkast te lopen. En HÓP alle Beardies weer in de aanslag Gaan we weer? Gaan we weer?

Ik moest er erg om lachen, vooral ook omdat hij het nogal beeldend vertelde. Maar zelf zou ik daar vrees ik toch wel goed gestoord van worden. :N:
Geef mij maar wat gematigder types.

Mij ook hoor, ik vind de hond van mijn broertje echt een schat. Hij vindt het geen probleem als ik hem aan de riem heb, hij kan los met eigenlijk alle honden.. Maar die energie van die hond! Herken mijn broertje ook wel in jouw verhaal hoor, de kan ook diep zuchten als hij na een flinke fietstocht met de hond opstaat om naar t toilet te gaan oid. Staat die hond meteen weer klaar 'watgaanwedoenwatgaanwedoenwatgaanwedoen'?

[tineke]

Wij zijn pas op vakantie geweest naar Drenthe en dan hoeven de honden echt geen weken bij te komen hoor.
De dag van thuiskomst zijn ze dan wel moe,wellicht van het reizen ,maar de dag erop gaan ze weer volop aan de slag hoor.
Hier wordt er iedere dag een flinke wandeling gemaakt ongeacht het weertype en dat heben ze echt wel nodig.
Rio wat minder inmiddels, al was hij in Drenthe behoorlijk actief met al die vreemde luchtjes en gebieden om hem heen.

[Frenk]

De hond van mijn ouders heeft hier gelogeerd toen zij op vakantie waren. Zij wonen in een dorpje in Friesland en dan ook nog eens buiten de bebouwde kom. Die hond krijgt dus niet zo heel veel mee. Hier zat 'ie op een flat, in een stad. Verkeer, mensen, altijd drukte en geluiden, andere honden, allerlei luchtjes. Je merkte duidelijk aan hem dat 'ie moest wennen en de eerste dagen was hij echt moe. Maar wat ik vooral opvallend vond: mijn moeder vertelde dat hij na 3 weken hier veel relaxter was bij hen thuis. Niet elke beweging of geluid was meer reden om meteen op te springen of te blaffen, of anderszins druk te doen. Dat effect verdween overigens ook weer hoor. Er gebeurt daar gewoon te weinig, dus is elke beweging in huis meteen reden om te reageren
Volgens mij zorgen een bepaalde hoeveelheid prikkels dus ook voor een soort 'immuun' worden voor diezelfde prikkels en een hond die het dus meet zo'n beetje neemt als het komt.

[Pepie]

Hier maken ze vijf dagen in de week een wandeling van minimaal 2 uur waarbij ze rennen zwemmen,lekker ravotten met elkaar,dat is hier genoeg Wij lassen twee rustdagen in,dan lopen ze wel maar niet los.

[Pepie]

Herken mijn broertje ook wel in jouw verhaal hoor, de kan ook diep zuchten als hij na een flinke fietstocht met de hond opstaat om naar t toilet te gaan oid. Staat die hond meteen weer klaar 'watgaanwedoenwatgaanwedoenwatgaanwedoen'?

Bij een ander kan ik me daar scheef om lachen.
Bij mijzelf absoluut niet.
En ik vind het ook wel prettig als honden na een lange wandeling gewoon voldaan zijn en lekker languit gaan liggen. Het geeft zo'n dankbaar gevoel, het idee dat je het ook ergens voor gedáán hebt :mrgreen:

En Martijn, ik hoefde als ik een paard zou kopen ook beslist geen volbloed Ik kocht een heerlijke onverstoorbare Bels. Wat zeg ik, een hele meute van die jongens.

Dit gebeurd hier ook ,maar of ze nu voldaan zijn,misschien wel,maar ik krijg meer het idee van,zo meer staat er niet op het programma :lol: Ze weten dat dit het is bedoel ik.

[Gijsje]

Op deze website staat bij Artikelen en video's het artikel dat ik bedoel:
http://www.dogcity.nl" onclick="window.open(this.href);return false;
Artikel heet: Artikel uit Hondenleven oktober 2010 (SHeila Harper): Stress: Als het glas te vol raakt
Ik kan het nou eenmaal niet zo mooi uitleggen en daarin staat precies beschreven wat ik bedoel.

[Jaap*]

Bijna overal zit wel iets in, maar je moet er gewoon voor waken dat je niet meegaat in de waan van de dag van wéér een nieuw inzicht of wéér een nieuwe 'methode' of theorie.
Het feit dat er ergens wel iets inzit betekent niet dat alles één op één en/of in dezelfde mate geldt voor elke hond, of dat het leven van de hond plotsklaps daarom moet draaien. Omdat je ergens iets hebt gelezen
Zoals mijn vader lang geleden al zei: Je moet gewoon een beetje normaal doen met een hond

[-Gaby-]

Heb ooit een fokker van Beardies gesproken. Die vertelde dat hij uitgebreid met zijn honden de polder inging, echt uren lopen en ballen gooien. Dan kwam ie uitgeput thuis en liet zich in een stoel vallen.
Daarna bedacht ie dat ie wel een biertje verdiend had en stond op om naar de koelkast te lopen. En HÓP alle Beardies weer in de aanslag Gaan we weer? Gaan we weer?

Ik moest er erg om lachen, vooral ook omdat hij het nogal beeldend vertelde. Maar zelf zou ik daar vrees ik toch wel goed gestoord van worden. :N:
Geef mij maar wat gematigder types.

Dat is de prijs die je betaalt voor je fetisj. Ik ben nu eenmaal gek op honden die willen rennen, springen, vallen, opstaan en
weer doorgaan. Tieriedieretietietieeee.

Dat is binnen natuurlijk ook een gemotiveerde hond.
Soms irritant. Meestal eigenlijk.

Maar goed, moet je maar geen arabiertje kopen als je eigenlijk een manegepaard bedoelde.
Al met al ben ik er dol op.

Wel ben ik er zeker van dat ik één zo'n hond ZAT vind. Een heel roedel doe ik mezelf niet aan.

Ik heb ook een hond van een actief ras. Maar blijkbaar doen we er te veel mee, hij ligt thuis alleen maar te maffen. Hij wordt pas hyper als ik zeg "Ga je mee?" Heerlijk vind ik dat. Ook als hij mee gaat naar feestjes of verjaardagen, leggen we zijn kleedje neer en ligt hij lekker te maffen midden in de kamer. Maar goed, dan doen we ook echt veel met hem. We lopen/fietsen minimaal twee uur per dag, nemen hem overal mee naar toe en proberen dagelijks spelletjes met hem te doen, dingen zoeken, nieuwe trucjes leren, enz. Hij protesteert niet als hij minder wordt uitgelaten. Ik merk wel dat hij minder goed luistert als we dan met hem gaan lopen, maar dat trekt wel weer bij.

[Jaap*]

Nou Jaap, definieer normaal dan maar eens

Nou, gewoon

[Gijsje]

Bijna overal zit wel iets in, maar je moet er gewoon voor waken dat je niet meegaat in de waan van de dag van wéér een nieuw inzicht of wéér een nieuwe 'methode' of theorie.
Het feit dat er ergens wel iets inzit betekent niet dat alles één op één en/of in dezelfde mate geldt voor elke hond, of dat het leven van de hond plotsklaps daarom moet draaien. Omdat je ergens iets hebt gelezen
Zoals mijn vader lang geleden al zei: Je moet gewoon een beetje normaal doen met een hond

Nu heb ik het niet alleen ergens gelezen, maar trainde de hondenschool waar we waren ook op deze manier. Kijken naar je hond, kalmerende signalen. We gaan zelf zo met onze honden om en het werkt.
Mijn ervaring is wel dat men daar vaak raar van op kijkt. Wat de een als normaal gedrag ziet, ziet de ander als overprikkeld gedrag (ik dan).

En je moet inderdaad een beetje normaal doen met de hond, maar net wat Nanna zegt, definieer normaal maar eens.

[Caro.]

Weken bijkomen, daar herken ik ook niks in hoor. Een dagje inderdaad wel.
Laatst met Kerst waren we een hele dag weg, 2 uur autorijden, de hele dag op visite, alles vreemd. De volgende dag zijn ze rustiger, maar gaan we juist om geestelijk te ontspannen een flinke wandeling maken.

Ik denk wel dat als je heel veel onderneemt met je hond, dat ze stomweg meer gewend zijn en dus ook meer nodig hebben.
Persoonlijk train ik niet (meer) met mijn honden, niet in clubverband in ieder geval. Ze worden iedere dag uitgelaten, in totaal zo'n 2 á 2,5 uur, en tijdens het uitlaten is er ook altijd een stukje training en spelen.
Thuis af en toe kroelen en even spelen en dat is het. Mijn honden doen het hier prima op, ze slopen niet, ze zijn meestal rustig in huis.

[tkuijernl]

ik doe heel veel met remy....hij heeft dat ook nodig...hij is echt een hond die wegkwijnd als hij niks mag/kan doen...had hij als pup al.

wel is hij een hele gevoelshond....met de GG vind remy het prettig als ik met mijn stem of bal beloon...hoe gekker ik doe hoe beter hij gaat lopen

met de flyball en behendigheid moet ik juist heel rustig zijn...ben ik druk, is remy te druk om de toestellen te nemen en alleen maar bezig om naar mij te kijken

ben ik rustig, kan hij zich focussen op de toestellen en dergelijke...voor mij dus ook goed hahaha

ik vind het heerlijk om zo een hond te hebben...ik zou niets anders meer willen hahah

maar we kunnen ook samen een dag niks doen als we daarna maar weer bezig gaan.

hij heeft denk ik 5 min nodig om na een activiteit bij te komen hij heeft een topconditie

[Gijsje]

Als wij een drukke dag zouden hebben met de honden, autorijden, visite, alles vreemd, dan zou ik de dag erna dus niks doen met de honden. Gewoon lekker bijkomen.
Ik zou het dus omdraaien.

Wat ik me afvraag is hoe ga je met die balans om? In het artikel wat ik bedoel staat heel mooi omschreven over maandag cursus, dinsdag mee naar de stad, woensdag naar het bos, donderdag naar de dierenarts en vrijdag weer een andere cursus.
Ik zou er zelf gestoord van worden als ik zoveel moest.
Maar zie je gedrag als overprikkeld gedrag of als normaal speelgedrag?
Robbie vond oud en nieuw heel spannend en was toch wel bang (hoewel het echt veel beter ging dan de vorige keer). Hij was vandaag aardig idioot bezig, moest alle spanning en gekkigheid eruit raggen op zijn kussen. Met een woestelijk blik stond hij vervolgens uit te hijgen. Zien jullie dat als gezellig spelen of als overprikkeld zijn?
Als je dat als gezellig spelen ziet, zul je dus anders naar je hond kijken als ik.

Martijn heeft het over prikkellast, maar als je zo'n druk schema hebt van maandag dit, dinsdag dat, dan heb je toch ook heel erg veel prikkels?
En wanneer krijg je dan tijd om bij te komen daarvan? En hoeveel tijd krijg je dan?
Wordt een hond blij van zo'n druk schema?

Natuurlijk vinden Robbie en Gijs het leuk om dingen te doen. Het zijn geen stel luie donders bij elkaar. Ze hebben conditie en je doet Gijs er geen groter plezier mee dan hem op de coursingbaan te zetten. Maar vervolgens krijgt hij wél veel tijd om bij te komen daarvan.

[jeanet01]

Onze oudste hond is al zijn hele leven zo flegmatiek als het maar kan, na een flinke wandeling in het bos kan hij rustig de hele dag liggen slapen. Maandag dit ,dinsdag dat etc daar doet ie niet aan mee.
En weet je daar werd ik stapel gek van dus voor zijn balans klopt het wel maar niet voor de mijne.

Ik heb jarenlang verlangt naar een rennen, springen, vallen en weer doorgaan hond.

Zal wel een fetisj zijn maar ik hou van dieren die overlopen van levenlust en energie zoals mijn herder en mijn arabier.

[Gijsje]

Als wij een drukke dag zouden hebben met de honden, autorijden, visite, alles vreemd, dan zou ik de dag erna dus niks doen met de honden. Gewoon lekker bijkomen.

Ik zou daar niet zo op letten hoor, die honden passen zich maar mooi aan mij aan. Als het de volgende dag mooi weer is gaan we toch écht lekker naar de Lommelse Sahara om te vliegen en te spelen, of ze nou nog moe zijn van hun bezoekje aan opa en oma of niet

maandag cursus, dinsdag mee naar de stad, woensdag naar het bos, donderdag naar de dierenarts en vrijdag weer een andere cursus.
Ik zou er zelf gestoord van worden als ik zoveel moest.

Maar waar JIJ gestoord van wordt hoeft je hond toch nog niet gestoord van te worden? het lijkt me eerder dat jij maar weinig kunt hebben en dat overdraagt op je honden; die kunnen dat dan dus óók niet.

Robbie vond oud en nieuw heel spannend en was toch wel bang (hoewel het echt veel beter ging dan de vorige keer). Hij was vandaag aardig idioot bezig, moest alle spanning en gekkigheid eruit raggen op zijn kussen. Met een woestelijk blik stond hij vervolgens uit te hijgen. Zien jullie dat als gezellig spelen of als overprikkeld zijn?
Als je dat als gezellig spelen ziet, zul je dus anders naar je hond kijken als ik.

Ik zie dat als gezellig spelen en zou dat totáál niet in verband brengen met de avond ervoor. Die is je hond overigens alláng weer vergeten

Waar ik gestoord van wordt hoeft mijn hond inderdaad niet gestoord van te worden.
En ik kan genoeg hebben, maar daar gaat het in deze niet om.
Ik vraag me gewoon af hoeveel mensen met hun hond doen en hoeveel rust je je hond daarnaast geeft. Iedereen gaat daar anders mee om en dat moet vooral zo blijven, maar het kan geen kwaad om daar bij stil te staan toch?
En natuurlijk gaan ze gewoon mee als het mooi weer is.
En natuurlijk is het afhankelijk van het ras en dan nog van het individu.
Gijs is een JR, actieve hond, maar hij is gewoon heel relaxed. En het is niet zo dat ik niks doe en dat mijn honden niets gewend zijn. Ik denk dat ik er alleen ander patroon van activiteit en rust op na houdt.
Ik denk dat als ik Gijs aan een zo vol weekprogramma zou onderwerpen dat hij daar alleen maar hyper van wordt. We kregen hem als herplaatser en hij was hartstikke druk. Ergens zullen we dus toch wel iets goed gedaan hebben want hij is nu heel relaxed.

Misschien is de discussie: Heeft een relaxte hond een saai leven een een hond met een vol week programma een leuk leven? Welke hond is beter af?

Overigens denk ik niet dat Robbie de avond ervoor al weer vergeten is, maar dat is weer een andere discussie. Als ik hem zie spelen zit er wel degelijk verschil in gewoon leuk spelen en met wat hij vandaag deed.

Daarnaast is het niet zo dat ik dit allemaal verzin ofzo, er zijn mensen die daar onderzoek naar gedaan hebben en er trainingen in geven. (Bv. Sheila Harper, Turid Rugaas).

Is het met mensen niet hetzelfde? Ik bedoel het in algemene zin he, net zoals ik met honden.
Men moet altijd maar vanalles, werken, leuk leven, kinderen (die vervolgens ook weer vanalles moeten; sport, school en muziek), mooi huis, vakanties. En dan zijn ze binnen no time burn out.

@Jeanet: Lekker luieren kan toch ook levenslustig zijn?

[Marion.]

Wat ik me afvraag is hoe ga je met die balans om? In het artikel wat ik bedoel staat heel mooi omschreven over maandag cursus, dinsdag mee naar de stad, woensdag naar het bos, donderdag naar de dierenarts en vrijdag weer een andere cursus.
Ik zou er zelf gestoord van worden als ik zoveel moest.

Daar zou ik ook gestoord van worden. En gelukkig hoef ik ook geen 2 dagen in de week naar een cursus en iedere week naar de dierenarts. En gelukkig ook niet iedere week naar de stad.

Zeven dagen per week naar het bos vinden ze (en ik ook) wel heerlijk. Daar raken ze niet overgeprikkeld van.

[Marion.]

Ik vraag me gewoon af hoeveel mensen met hun hond doen en hoeveel rust je je hond daarnaast geeft.

Activiteiten: overdag veel wandelen in het bos en op de hei, afhankelijk van het weer.
Rust: 's nachts slapen ze.
Net als ik, eigenlijk

Ik snap het ook niet helemaal. Weer een nieuwe zienswijze die ge-evangeliet moet worden ofzo