
Ik wou graag jullie mening horen over het gedrag van mijn duiste staande.
Een maand terug kwam ik bij mijn dierenarts en kwam in gesprek met mensen die hun gezonde jonge hond daar brachten om hem te laten euthaniseren.
Verontwaardigd vroeg ik of hij ziek was dan, zo zag hij er nl. niet uit.
Nee, was het antwoord, hij duikt op alles wat leeft, behalve op mensen dan, geen enkel asiel wil hem aannemen en wij willen van hem af.
Om een lang verhaal kort te maken, ik kwam dus met het diertje thuis.
Heb eerst zelf zijn gedrag bekeken en andere dieren zijn inderdaad niet veilig voor hem,
Ik had hem een muilkorf omgedaan en bij mijn sociaalste roedelleider gezet om te kijken hoe hij zich zou gaan profileren.
Wel, het slimme mannetje deed net of zag hij hem niet, zorgde er eerst voor dat hij zijn muilkorf afkreeg, ( hoe hem dat is gelukt is me nog steeds een raadsel)
liep heel rustig naar mijn labrador toe en uit het niets dook hij bovenop hem.
Heb na een aantal weken een gedragstherapeut gebeld waar hij een maand intern getraind zou worden om te kijken of er aan dit gedrag nog wat veranderd kon worden, maar na 2 dagen kreeg ik al een telefoontje dat er geen land met hem te bezeilen was en dat ik hem weer op kon halen.
Het schijnt dus dat mijn grote vriend niet handeld uit agressiviteit of dominantie, maar dat hij puur handeld uit jachtinstinct, op de één of ander manier ziet hij zijn soorgenootjes ook als prooi, dit gedrag zou volgens de gedragstherapeut nooit te herstellen zijn.
Nu heb ik ruimte zat om hem gescheiden te kunnen houden van de rest van mijn roedel en tijd genoeg om hem buiten mijn anderen dieren genoeg aandacht te geven, maar ik zou hem zo graag trainen zodat hij ooit eens tussen mijn roedel zou kunnen lopen.
Heeft ook iemand hier ervaring met dat prooigedrag of tips voor mij zodat mijn kanjer ( die overigens superlief voor mensen is) ook wat diervriendelijker zou kunnen worden.