Saar is een enorme schooierd. Gaat ook gerust tegen mensen aanstaan in het bos omdat ze ruikt dat ze koekies in hun zak hebben. En als dat niet werkt gaat ze voor hun neus op d'r achterpoten balanceren. Levert bijna altijd inderdaad dat koekie op
Hier thuis weet ze wanneer ze wel wat krijgt, en wanneer niet, en bedelt ook daarnaar. Als er aan tafel gegeten wordt krijgt ze nooit wat, en ook dat weet ze. Wel zo handig als de honden mee zijn als ik ergens ga eten
Vera is niet zo erg van eten, en bedelt ook beduidend minder dan Saar. Sowieso niet bij vreemden, die gaat ze wel begroeten, maar echt voor de knuffel, niet voor lekkers. Ze is wel dol op brood en schooit dan wel om een korstje van mijn boterham.
Eten van tafels of het aanrecht jatten doet ze niet. Niet uit braafheid, maar gewoon omdat ze weinig honger heeft. Saar doet dat als ze de kans krijgt op een gegeven moment wel. Ze duikt ook altijd de badkamer in om beloningskoekjes uit mijn broekzakken (broeken liggen daar dan bij de wasmand) te snaaien.
Mijn gelukje is dat de grote snaaierd te klein is om iets van een salontafel te vreten, en dat degene die dat makkelijk kan niet zo'n vreterd is
