Hond houden of niet

[smoekie]

Dat jij er pech mee hebt gehad is jammer en zo zijn er ongetwijfeld nog meer die er "pech" mee hebben.

pech? waar lees jij dat ik er pech mee heb?????????????????

Nou ja, ik zou me niet gelukkig prijzen een herplaatser in huis te hebben gehaald die dermate last heeft van verlatingsangst dat die totaal in paniek is als je naar de DA moet en tegen de muren aanspringt omdat ie helemaal doordraait, en hele stukken uit je bank vreet en eindelijk pas na 3 jaar redelijk op zijn gemak is. En zelfs dan nog de deuren af te moeten sluiten uit angst dat hij door de ramen heen springt omdat jij toevallig ergens heen loopt of ergens iets moet pakken. Kan aan mij liggen, maar hoe lief de hond verder ook kan zijn, ik zou dan niet zeggen dat ik daar “geluk” mee heb. Ik zou het persoonlijk toch liever anders zien. Maar goed. Daarin verschillen wij dus van mening. Jij vindt dat je geluk hebt gehad met je herplaatser, ik zie dat anders. Ik zou zeggen dat ik er pech mee heb dat de hond is zoals ie is. Niet dat ik daarom minder van de hond zou houden hoor. Verre van zelfs.

tja, ik wist het toch van te voren? en ook wij hadden een proeftijd hoor, en wat mij betreft mocht hij ook weer terug (niet dat ik dat ooit gedaan had hoor) maar alleen omdat het mijn type hond niet is, hij is mij te hyper. maar hij speelde zo leuk met huts en hij werd meteen al heel goed opgenomen in de roedel hier. en het gaat allemaal wel hoor. ja, in het begin heb ik er heel veel tijd ingestoken, dat moest ook. nu is hij heel makkelijk. vinden wij dan, een ander krabt zich nog wel eens achter de oren met een opmerking als "is hij altijd zo? " . maar het is een prima werkhond en hij doet alles voor je. en het is een handvol, nog steeds. maar zo is hij nou eenmaal.

Dat snap ik wel, maar ik kan me zo voorstellen dat je er zelf toch een heel andere voorstelling van had en dat als je hart het toegelaten had je de hond (zo zei je ook zelf) toch terug gebracht zou hebben.

Jullie hebben een manier gevonden om met hem om te gaan en hij heeft op de 1 of andere manier toch een beetje (niet helemaal zo lees ik ) zijn plekje bij jullie gevonden. Als het werkt is er niets aan de hand, maar ik geloof dat jij dat "pech hebben" wat ongelukkiger las dan bedoelt.

[Hutsje]

Als je het niet erg vindt reken ik de ervaring van de herplaatsers bij mijn ouders thuis alszijnde ook "mijn" ervaring aangezien ik destijds nog gezellig onder moeders pappot vertoefde.

En voor wat betreft de ervaringen van andere vraag ik aan jou wat daar mis mee is of heb jij tientallen herplaatsers gehad dan waardoor je hem een herplaatser afraad?

Wist niet dat je zoveel herplaatsers had gehad eerlijk gezegd, maar blijkbaar heb ik me daarin vergist :N:

daar heb je je inderdaad goed in vergist.

Mag ik dan zo vrij zijn om te vragen met hoeveel herplaatsers jij de eer hebt gehad?

dat mag. 9, waarvan de meeste probleemhonden.

[renee-uk]

het hondje is bang zeg je

hoe denk je dat hondje minder bang te maken als je er alleen maar 's avonds bent?
Hoe denk je dat dat hondje, dat toch al bang en getraumatiseerd is, zich voelt in een leeg onbekend huis?
Denk je werkelijk dat het goed is voor een bang hondje om 's avonds fijn bij de familie te horen en dan de volgende dag weer alleen te moeten zitten? Hoe lang denk je dat zo'n dag duurt voor een bang getraumatiseed hondje?
Hoezo zou dat hondje dan opeens niet meer bang zijn als er niemand is om zich aan op te trekken of het gerust te stellen?

Misschien dat je daar dan even over wil nadenken?

STOP STOP. Wat een toon dat hier toch op dit forum is... Moest ik er niet over willen nadenken zou ik hier niet zo intensief aan het forummen zijn en zou ik zeker niet de moeite getroosten om de komende 3 dagen verder te kjiken of die dwergpinscher meer vertrouwen in me kan stellen. Kan dat neit ben ik de eerste om het hopeloze van de situatie in te zien.

Maar ik blijf er bij: alle dingen die je hierboven schrijft zijn vanuit een menselijke invalshoek van medelijden geschreven. Ik beweer niet dat het niet eeuwig en een dag kan duren voor zo'n beestje aangepast zou zijn, maar als ik de komende dagen geen evolutie zie is het hoedanook njet. Als ik wel evolutie zie, vind ik het het proberen waard.

Nee dat bovenstaande is niet geschreven vanuit een menselijke invalshoek, het is geschreven vanuit een heleboel ervaring met herplaatshonden.
En wat die toon betreft, ik heb je gewoon een aantal vragen gesteld en je ook gevraagd of je daar over zou willen nadenken omdat je verder alle suggesties gegeven door mensen met veel hondenkennis (en daar bedoel ik niet eens mezelf mee) van de hand wijst.
Juist omdat je daardoor op je achterste benen ging staan heb ik die vragen op een normale toon gesteld, dat jij dat anders ziet is voor jouw rekening en niet voor de mijne.
Als jij niks doet met de antwoorden die je krijgt als die niet zijn wat je wil horen kan ik persoonlijk het nut van dat forummen niet zo inzien.
Maar dat zal ongetwijfeld aan mij liggen.

Ik wens je veel succes met je keuze, hoop van ganser harte dat het goed uitpakt, niet voor jou maar wel voor dat kleine hondje dat zo bang is!

[Kaiou]

Nog even.
De clou van deze hele discussie is niet herplaatser of pup, is niet getraumatiseerd of niet, de clou is tijd.
Tijd om een hond, welke hond dan ook, te laten wennen.
Aan een nieuw huis, aan nieuwe baasjes, aan een nieuw ritme, aan een nieuwe omgeving buiten, aan de katten, enz.
De tijd nemen die nodig is.
Wanneer er tijd is, is er veel mogelijk.
Tijd hebben is essentieel.
Maar tijd heeft TS niet en kan en/of wil hij ook niet maken.

Ik vind dat wanneer je niet bereid bent tijd te investeren in een hond ook een herplaatser geen optie is, en zeker geen hondje dat getraumatiseerd is.

[fungus]

Ik heb Kiba ook op donderdag gehaald en ben op vrijdag gelijk een halve dag gaan werken. Ik had hem in het weekend willen halen, dan was ik 4 dagen aaneen vrij, maar dat ging niet. De week daarop heb ik ook 2 dagen gewerkt, wel minder lang achter elkaar dan normaal, en vanaf dan 3 dagen per week, vaak ook hele dagen.
Ik heb inderdaad specifiek nagevraagd of de hond alleen kon zijn, en dat kon hij - met Ragyo samen dan, ik had al een hond. Dat is wel iets om ook na te vragen; er is een verschil tussen alleen kunnen zijn met andere honden erbij of echt helemaal alleen kunnen zijn. Kiba kan dat laatste dus niet, dan gaat mijn hele huis eraan.
Ik was me er wel bewust van dat het een gok was, heb hem de eerste dagen ook in de keuken gehad tot ik wist dat ie niet gelijk alles zou slopen. Alles ook zo veel mogelijk weggehaald wat sloopbaar was. De kat heeft de eerste week alleen boven geleefd, de honden beneden.
Ik denk dat het wel kan, als je je er maar terdege van bewust bent dat het fout kan gaan, ook als er gezegd wordt dat de hond dit of dat kan of gewend is - een hond in een vreemde situatie kan vreemd reageren. Ik zou dus in ieder geval katten en hond gescheiden houden als je weg bent, totdat je 100% zeker weet dat het goed gaat. Kiba kon ook met katten zeiden ze, maar nam wel als eerste reactie een speelse hap uit de kat haar vacht... heeft ie overigens nooit meer gedaan want ben zo boos geworden dat ie het verder uit zijn hoofd liet, maar goed je weet het dus niet.
Verder: alle spullen waar je aan gehecht bent buiten bereik opruimen, rekening houden met de mogelijkheid dat je meubilair verbouwd blijkt te zijn als je thuiskomt of dat er geplast en gepoept is binnen. Als je daar niet tegen kan, bedenk je dan nog 3x... want het is een reele mogelijkheid.
En als je buren hebt die evt inlichten dat er een hondje komt en vragen of ze je willen vertellen als hij blaft als je weg bent... anders denk je misschien dat alles goed gaat maar komen ze na een paar weken klagen dat ie alles bij elkaar jankt.

Bedankt voor de interessante reflectie. De buren inlichten stond ook op de agenda. Qua inboedel maak ik me geen zorgen. De katten hebben zich ondertussen ook al goed laten gaan in de zetels die in de benedenverdiepîng staan. Hecht daar neit echt belang aan.

Vloerbedekking, gordijnen, deurposten, snoeren e.d. kunnen ook nog, en ik ben ook wel mp3 speler, boeken e.d. kwijtgeraakt Ik hecht ook niet zo aan spullen maar heb desondanks toch wel regelmatig met de handen in het haar gezeten. Wat mij betreft is het je voorstellen van een "worst case scenario" en kijken of je daar mee zou kunnen leven.

Ik heb trouwens wel met name gereageerd op principe van een hond nemen zonder er weken voor vrij te nemen, hoe veel uur per week een hond verantwoord alleen kan zijn daar denkt iedereen anders over... 5 dagen alleen gedurende een lange periode zou ik persoonlijk ook niet doen, als je vriendin parttime werkt is het wat anders. Ik werk zelf 3 1/2 dag waarvan minimaal 1/2 dag thuis. Ik merk aan Kiba wel als ik 2 lange dagen achtereen weggeweest ben dat-ie alle kanten op stuitert (ook al loop ik dan nog 1 1/2 uur met hem op zo'n dag), hij heeft dan de volgende dag echt een flinke boswandeling nodig. Ragyo heeft dat minder maar dat ligt er dus nogal aan hoe actief je hond is. Ragyo maakte dan wel weer de indruk niet gelukkig te zijn als ik van huis ging, dat is 1 van de redenen dat ik een hond erbij genomen heb. Nu heeft hij er veel minder moeite mee, is gewoon ontspannen als ik vertrek.

Met een erg bang/onzeker hondje heb je denk ik wel meer kans dat ie niet goed alleen kan zijn.. nu ja de risico's worden hier al breed uitgemeten, je zal het zelf moeten afwegen. Ik heb zelf gekozen voor een hond die mij aansprak ondanks zijn trauma's, maar ik heb er wel een hele kluif aan gehad en nog steeds wel (grommen - bijten - huis afbreken - uitvallen naar honden op straat- in het begin niet zindelijk etc.) Reken erop bij een bang, getraumatiseerd hondje dat ie mogelijk nooit helemaal "normaal" wordt. Zelfs gewoon zonder angst over straat lopen of op visite kunnen kan jaren duren. Alles wat wel lukt, is mooi meegenomen. Vind je dat leuk, heb je veel geduld en kan je daar je tijd en energie in steken, dan kan het wat voor je zijn.

Misschien zijn er qua alleen zijn ook nog wel andere opties, zoals iemand in je buurt vinden die bepaalde dagen op de hond wil passen?

Ik vind het erg leuk om nog eens iemand te lezen die evenwichtig kan praten over mijn vraag. Ik en me er bewust van dat er veel kan mislopen, maar het is toch niet eenvoudig om ALLES op voorhand in te calculeren. En één ding is zeekr. Als ik maar de minste verbetering merk in dieren, wil ik er zekler energie in steken. Toen hier in de tijd 2 wilde leguanen toekwamen, zijn we er met veel tijd en boterhammen ook ni geslaagd om er redelijk tamme beesten van te maken.

[fungus]

Nog even.
De clou van deze hele discussie is niet herplaatser of pup, is niet getraumatiseerd of niet, de clou is tijd.
Tijd om een hond, welke hond dan ook, te laten wennen.
Aan een nieuw huis, aan nieuwe baasjes, aan een nieuw ritme, aan een nieuwe omgeving buiten, aan de katten, enz.
De tijd nemen die nodig is.
Wanneer er tijd is, is er veel mogelijk.
Tijd hebben is essentieel.
Maar tijd heeft TS niet en kan en/of wil hij ook niet maken.

Ik vind dat wanneer je niet bereid bent tijd te investeren in een hond ook een herplaatser geen optie is, en zeker geen hondje dat getraumatiseerd is.

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

[Hutsje]

Dat snap ik wel, maar ik kan me zo voorstellen dat je er zelf toch een heel andere voorstelling van had en dat als je hart het toegelaten had je de hond (zo zei je ook zelf) toch terug gebracht zou hebben.

Jullie hebben een manier gevonden om met hem om te gaan en hij heeft op de 1 of andere manier toch een beetje (niet helemaal zo lees ik ) zijn plekje bij jullie gevonden. Als het werkt is er niets aan de hand, maar ik geloof dat jij dat "pech hebben" wat ongelukkiger las dan bedoelt.

ik zou hem teruggebracht hebben (denkbeeldig dan, ik had het nooit gedaan) omdat het mijn type hond niet echt is, niet vanwege zijn problemen. dat is iets heel anders. maar het is wel mijn hond en ik ben zijn baas, hij gaat voor me door het vuur en als hij nog verlatingsangst heeft is het als ik wegga en hij niet mee kan. als ik op visite ben plakt hij ook aan mijn been als kauwgom, doodsbang om daar achter gelaten te worden. ik kan hem op de training nog niet eens aan de paal binden, hij bijt subiet de lijn door en racet keihard naar mij toe :N: .
en ja, ik denk dat ik dat pech hebben dan anders opgevat heb idd.

[Hutsje]

Als je het niet erg vindt reken ik de ervaring van de herplaatsers bij mijn ouders thuis alszijnde ook "mijn" ervaring aangezien ik destijds nog gezellig onder moeders pappot vertoefde.

En voor wat betreft de ervaringen van andere vraag ik aan jou wat daar mis mee is of heb jij tientallen herplaatsers gehad dan waardoor je hem een herplaatser afraad?

Wist niet dat je zoveel herplaatsers had gehad eerlijk gezegd, maar blijkbaar heb ik me daarin vergist :N:

daar heb je je inderdaad goed in vergist.

Hutsje raadt hem geen herplaatser af, ze raadt hem juist een herplaatser aan
alleen geen bange getraumatiseerde herplaatser

precies. eindelijk iemand die kan lezen

[Frenk]

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

Jij, al die keren dat je vertelde dat die twee weken vrij niet kunnen.

[Kaiou]

Nog even.
De clou van deze hele discussie is niet herplaatser of pup, is niet getraumatiseerd of niet, de clou is tijd.
Tijd om een hond, welke hond dan ook, te laten wennen.
Aan een nieuw huis, aan nieuwe baasjes, aan een nieuw ritme, aan een nieuwe omgeving buiten, aan de katten, enz.
De tijd nemen die nodig is.
Wanneer er tijd is, is er veel mogelijk.
Tijd hebben is essentieel.
Maar tijd heeft TS niet en kan en/of wil hij ook niet maken.

Ik vind dat wanneer je niet bereid bent tijd te investeren in een hond ook een herplaatser geen optie is, en zeker geen hondje dat getraumatiseerd is.

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

Jijzelf.......of kun je nu wel ineens minimaal twee weken vrij zijn en hoeft de hond niet gelijk uren achter elkaar
alleen te blijven?

[Ragyo]

Ik vind het erg leuk om nog eens iemand te lezen die evenwichtig kan praten over mijn vraag. Ik en me er bewust van dat er veel kan mislopen, maar het is toch niet eenvoudig om ALLES op voorhand in te calculeren. En één ding is zeekr. Als ik maar de minste verbetering merk in dieren, wil ik er zekler energie in steken. Toen hier in de tijd 2 wilde leguanen toekwamen, zijn we er met veel tijd en boterhammen ook ni geslaagd om er redelijk tamme beesten van te maken.

Nu ja ik denk dat de anderen ook zeker wel een punt hebben hoor maar dat is al duidelijk genoeg gemaakt.
Het belangrijkste is misschien of je er echt voor gaat - als ik alles van tevoren geweten had qua honden was ik er misschien niet eens aan begonnen, maar als je bereid bent en blijft om oplossingen te zoeken en aanpassingen te doen, dingen op te geven eventueel, dan is er veel mogelijk.
Ik heb op een gegeven moment wel een half jaar thuis gewerkt o.a. vanwege de hond (Ragyo)... maar ik heb hem net zo goed ook wel alleen gelaten in een periode dat hij dat eigenlijk nog niet kon, omdat er brood op de plank moest komen. Wat dat betreft is ook niet alles wat ik doe of heb gedaan "verantwoord".. maar ik blijf dan wel proberen de situatie te verbeteren en dat is ook steeds gelukt.
Je kent jezelf het beste uiteindelijk, jij weet wat je een hond wel of niet kan bieden. Maar denk er ook serieus over na of een ander de hond, waar jij het beste mee voorhebt, misschien niet meer kan bieden.

[fungus]

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

Jij, al die keren dat je vertelde dat die twee weken vrij niet kunnen.

Verdraai mijn woorden misschien nog wat. Maakt je punt echt sterker. Twee weken vrij kunnen wel, maar enkel als ik dat op tijd aanvraag en er geen vergaderingen in de weg zitten.
Verder heb ik vanaf dit weekend 11 dagen op 14 vrij, waarvan de drie dagen dat ik er niet ben ik weg ben van 9.15 tot 12.00 en van 13.45 tot 16.15.

[smoekie]

Nog even.
De clou van deze hele discussie is niet herplaatser of pup, is niet getraumatiseerd of niet, de clou is tijd.
Tijd om een hond, welke hond dan ook, te laten wennen.
Aan een nieuw huis, aan nieuwe baasjes, aan een nieuw ritme, aan een nieuwe omgeving buiten, aan de katten, enz.
De tijd nemen die nodig is.
Wanneer er tijd is, is er veel mogelijk.
Tijd hebben is essentieel.
Maar tijd heeft TS niet en kan en/of wil hij ook niet maken.

Ik vind dat wanneer je niet bereid bent tijd te investeren in een hond ook een herplaatser geen optie is, en zeker geen hondje dat getraumatiseerd is.

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

Jijzelf.......of kun je nu wel ineens minimaal twee weken vrij zijn en hoeft de hond niet gelijk uren achter elkaar
alleen te blijven?

Misschien heb ik me verkeerd uitgedrukt, maar als werkende mens zie ik niet direct in wanneer ik zo'n lange periode zou kunnen opnemen. Misschien kunnen we dan niet geven wat een hond nodig heeft, maar 3 a 4 weken aan een stuk bij de hond zijn is gewoon onmogelijk.
Nu zou ik 11 dagen op 14 90% van de tijd bij de hond kunnen zijn. De andere dagen zou het beestje in de voormiddag van 8.00 tot 12.15 alleen moeten zijn en van 13.15 tot 16.15. In mijn middagpauze kan ik ermee gaan wandelen.
Ik heb glijdende werkuren dus zou zelfs kunnen schuiven van 9.15 tot 12.00 en van 13.45 tot 16.15. Dat is dus 2.45 + 2.30 = 5.15 alleen zijn.
Als het niet kan moet ik me erbij neerleggen, maar dan worden alle mensen die full-time werken hoedanook uitgesloten als hondeneigenaars.

[fungus]

Ik vind het erg leuk om nog eens iemand te lezen die evenwichtig kan praten over mijn vraag. Ik en me er bewust van dat er veel kan mislopen, maar het is toch niet eenvoudig om ALLES op voorhand in te calculeren. En één ding is zeekr. Als ik maar de minste verbetering merk in dieren, wil ik er zekler energie in steken. Toen hier in de tijd 2 wilde leguanen toekwamen, zijn we er met veel tijd en boterhammen ook ni geslaagd om er redelijk tamme beesten van te maken.

Nu ja ik denk dat de anderen ook zeker wel een punt hebben hoor maar dat is al duidelijk genoeg gemaakt.
Het belangrijkste is misschien of je er echt voor gaat - als ik alles van tevoren geweten had qua honden was ik er misschien niet eens aan begonnen, maar als je bereid bent en blijft om oplossingen te zoeken en aanpassingen te doen, dingen op te geven eventueel, dan is er veel mogelijk.
Ik heb op een gegeven moment wel een half jaar thuis gewerkt o.a. vanwege de hond (Ragyo)... maar ik heb hem net zo goed ook wel alleen gelaten in een periode dat hij dat eigenlijk nog niet kon, omdat er brood op de plank moest komen. Wat dat betreft is ook niet alles wat ik doe of heb gedaan "verantwoord".. maar ik blijf dan wel proberen de situatie te verbeteren en dat is ook steeds gelukt.
Je kent jezelf het beste uiteindelijk, jij weet wat je een hond wel of niet kan bieden. Maar denk er ook serieus over na of een ander de hond, waar jij het beste mee voorhebt, misschien niet meer kan bieden.

Vind ik zeker een goed punt om over na te denken. Eigenlijk is het antwoord heel simpel: voor alle honden gaan betere baasjes te vinden zijn met meer tijd, maar allicht ook anderen met minder tijd.

[Kaiou]

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

Jij, al die keren dat je vertelde dat die twee weken vrij niet kunnen.

Verdraai mijn woorden misschien nog wat. Maakt je punt echt sterker. Twee weken vrij kunnen wel, maar enkel als ik dat op tijd aanvraag en er geen vergaderingen in de weg zitten.
Verder heb ik vanaf dit weekend 11 dagen op 14 vrij, waarvan de drie dagen dat ik er niet ben ik weg ben van 9.15 tot 12.00 en van 13.45 tot 16.15.

Dus omdat je nu vrij hebt moet er ook nu met spoed een hond komen?
Die drie dagen (die uren alleen zijn voor de hond betekenen) zijn die aan het begin of aan het eind van die 14 dagen vrij.

[Frenk]

Wie zegt eigenlijk dat ik geen tijd heb en/of wil maken?

Jij, al die keren dat je vertelde dat die twee weken vrij niet kunnen.

Verdraai mijn woorden misschien nog wat. Maakt je punt echt sterker. Twee weken vrij kunnen wel, maar enkel als ik dat op tijd aanvraag en er geen vergaderingen in de weg zitten.
Verder heb ik vanaf dit weekend 11 dagen op 14 vrij, waarvan de drie dagen dat ik er niet ben ik weg ben van 9.15 tot 12.00 en van 13.45 tot 16.15.

Ik verdraai geen woorden, jij reageerde zelf op mij met:

Ik moet een maand op voorhand aaneengesloten periodes aanvragen en dan moet ik nog twee weken aan een stuk me kunnen ontdoen van vergaderingen. In de zomer moet dat inderdaad lukken, maar buiten de zomer is dat niet evident. Bovendien moet ik dan nog eens exact op dat moment een hondje vinden die bij mij past, terwijl ik nu al bijna 2 weken dagelijks in het asiel passeer en nog maar twee hondjes heb gezien waar ik een echte "klik" mee had. Dat lijkt me toch allemaal niet zo vanzelfsprekend als jij het stelt.
Als het hondje niet zo lang achtereen alleen kan blijven, is er inderdaad een probleem. Maar dan is het antwoord simpel: enkel als je niet gaat werken of je hond de hele tijd bij je kan zijn, is een hond mogelijk. Niemand weet immers op voorhand hoe lang een hond alleen gaat kunnen zijn.

Daar blijkt toch uit dat die 2 weken (of meer!!) een struikelblok voor je zijn?

[fungus]

Dus omdat je nu vrij hebt moet er ook nu met spoed een hond komen?
Die drie dagen (die uren alleen zijn voor de hond betekenen) zijn die aan het begin of aan het eind van die 14 dagen vrij.

Die dagen zijn in het midden. En er moet helemaal niet met spoed een hond komen. Waarom maken jullie toch zo'n karikatuur van mijn vraag? Ik leg een en ander omstandig uit, ik heb helemaal nog geen beslissing genomen, maar word hier wel met allerlei halve waarheden en hele leugens op de korrel genomen.
Bovendien is het geen impulsieve beslissing dat ik plots een hond wil. Het speelt al langer, maar is nu voor het eerst concreter geworden.

[fungus]

Daar blijkt toch uit dat die 2 weken (of meer!!) een struikelblok voor je zijn?

"in de zomer moet dat lukken"... Zeg ik dan dat ik geen twee weken vrij kan nemen? Ik zeg enkel dat dat niet op gelijk welk moment kan, maar ik ken persoonlijk geen enkele hondeneigenaar die dat wel kan...

[blondie]

Wat bij mij wel blijft hangen is dat als het met twee weken niet gaat dat je er eerlijk over denkt te zijn voor jezelf en de hond om hem of haar terug te brengen..

Die eerlijkheid zie ik niet.. en daar zie ik het tijdsbegrip in.. het duurt wel wat eer een hond zich op zijn gemak voelt in nieuwe situaties, nieuwe bazen en nieuwe regels, dat is eerder al door meerdere mensen aan gegeven

Ik vind het helemaal niet eerlijk dat zo'n dier zo snel al terug wordt gebracht... en ik heb dat bij Finn gezien.. een eerlijke heerlijke hond.. maar toen ik hem ophaalde na de twee maanden.. ik weet niet wat er in die twee maanden gebeurd is.. maar mijn god... het was een slap aftreksel van de hond die ik kende... hij is hersteld.. maar geen haar op mijn hoofd die toen hij kwam en mij zijn vertrouwen schonk dacht van hmm neeeh.. het is het toch niet.... daaahag Finn.. er is vast een ander baasje die heeeeel goed voor je is

En bij Bluf iedem.. die haalde ook af en toe het bloed onder me nagels vandaan.. en dan dacht ik ook van potver... wat nou weer.. hoe ga ik hier mee om.. gewoon een brutaal hondje die niet altijd even goed luisterde... maar zomaar terug of wegdoen.. nee... dan moet het wel echt een hele slechte combi zijn..

Wat ik al eerder zei.. twee weken om elkaar te leren kennen is te kort... en probleemhondjes honden die speciale benadering nodig hebben.. je moet weten wat je doet.. en waarom, en niet de insteek hebben als het niet gaat dan gaat ze terug.... daar help je de hond alleen maar verder mee de stront in... ze willen je vertrouwen en geven je vaak snel vertrouwen.. hoe erg als je zelf het vertrouwen niet hebt in die twee weken.. en dat dier weer van jou weggaat.. jij snapt waarom je dat doet.. die hond niet... houdt dat in je achterhoofd

[fungus]

blondie, ik begrijp je bezorgdheid, maar het is niet dat ik verwacht dat na 2 weken alles perfect is. Ik wil alleen dat er positieve verandering merkbaar is. Ik ben heus geen persoon die dieren maar ziet als voor eventjes. Ik denk dat - als je mijn posts leest - je dat ook wel zal snappen. Ik heb het mss een beetje cru gesteld, maar als binnen die 2 weken zou blijken (met gelijk welke hond) dat hij/zij bvb de katten aanvalt, dan vind ik het niet verkeerd om het dier terug naar het asiel te brengen.

[Kaiou]

Dus omdat je nu vrij hebt moet er ook nu met spoed een hond komen?
Die drie dagen (die uren alleen zijn voor de hond betekenen) zijn die aan het begin of aan het eind van die 14 dagen vrij.

Die dagen zijn in het midden. En er moet helemaal niet met spoed een hond komen. Waarom maken jullie toch zo'n karikatuur van mijn vraag? Ik leg een en ander omstandig uit, ik heb helemaal nog geen beslissing genomen, maar wordt hier wel met allerlei halve waarheden en hele leugens op de korrel genomen.
Bovendien is het geen impulsieve beslissing dat ik plots een hond wil. Het speelt al langer, maar is nu voor het eerst concreter geworden.

Ik maak geen karikatuur van je vraag, ik probeer iets te begrijpen.
Het hoe en waarom van het hele verhaal.
En ik lees dan alleen dat alle eventuele voor kunnen komende problemen die door diverse mensen met veel ervaring met herplaatsers worden beschreven in één streep van tafel geveegd worden.
En dat snap ik dus niet.
Ik lees er uit: Ik wil een hond en ik wil die NU.
En dat je de hond wanneer e.e.a. toevallig niet goed komt in die 14 dagen vakantie, de hond gewoon weer terugbrengt naar het asiel binnen de proefperiode.
Maar ik zal het wel niet goed begrijpen, zal wel aan mij liggen

[Frenk]

Daar blijkt toch uit dat die 2 weken (of meer!!) een struikelblok voor je zijn?

"in de zomer moet dat lukken"... Zeg ik dan dat ik geen twee weken vrij kan nemen? Ik zeg enkel dat dat niet op gelijk welk moment kan, maar ik ken persoonlijk geen enkele hondeneigenaar die dat wel kan...

Wie zegt dat het gelijk moet? Jij hebt nu een hondje gezien wat je aanspreekt en daarom dient nu die keuze zich aan. Van mij mag je ook nog drie jaar wachten. Je zou ook op je werk kunnen overleggen dat je op zoek bent naar een geschikte hond en dat je zodra je die gevonden hebt graag drie of vier weken vakantiedagen op wilt nemen, zodat die hond kan acclimatiseren en jullie aan elkaar kunnen wennen.

Luister, ik gun je echt van harte een hond en ja, ik en mijn vriend werken ook beiden fulltime. Maar wij zorgen ervoor dat Frenk nooit langer dan 5 uren aaneengesloten alleen thuis is en dat dit niet te vaak in een week voorkomt. Zowel, dan regelen we een oppas. Verder is hij als pup bij ons gekomen en was ik de eerste weken (zeg maar maanden) thuis zodat hij heel geleidelijk en rustig kon leren alleen thuis te zijn, zonder gedoe.

Een herplaatser is toch vaak een hondje met een verleden. En of daar geen verlatingsangst (of andere trauma) verborgen zit, dat weet je niet altijd van te voren. (iets wat je ook met een pup kan overkomen trouwens) Daarom moet je jezelf wel afvragen hoe je met die onfortuinlijke situatie om zou gaan. Wat als het alleen thuis blijven niet gaat? Heb je dan de financiële ruimte om opvang te regelen? Of wat dan ook maar? Ik vind het verantwoordelijk om dat soort worst-case scenario's ook langs te lopen. Niet omdat ik je een hond misgun of je het uit je hoofd wil praten.

[fungus]

Dus omdat je nu vrij hebt moet er ook nu met spoed een hond komen?
Die drie dagen (die uren alleen zijn voor de hond betekenen) zijn die aan het begin of aan het eind van die 14 dagen vrij.

Die dagen zijn in het midden. En er moet helemaal niet met spoed een hond komen. Waarom maken jullie toch zo'n karikatuur van mijn vraag? Ik leg een en ander omstandig uit, ik heb helemaal nog geen beslissing genomen, maar wordt hier wel met allerlei halve waarheden en hele leugens op de korrel genomen.
Bovendien is het geen impulsieve beslissing dat ik plots een hond wil. Het speelt al langer, maar is nu voor het eerst concreter geworden.

Ik maak geen karikatuur van je vraag, ik probeer iets te begrijpen.
Het hoe en waarom van het hele verhaal.
En ik lees dan alleen dat alle eventuele voor kunnen komende problemen die door diverse mensen met veel ervaring met herplaatsers worden beschreven in één streep van tafel geveegd worden.
En dat snap ik dus niet.
Ik lees er uit: Ik wil een hond en ik wil die NU.
En dat je de hond wanneer e.e.a. toevallig niet goed komt in die 14 dagen vakantie, de hond gewoon weer terugbrengt naar het asiel binnen de proefperiode.
Maar ik zal het wel niet goed begrijpen, zal wel aan mij liggen

Als je het zo zwart-wit wilt bekijken, doe gerust...

[fungus]

Daar blijkt toch uit dat die 2 weken (of meer!!) een struikelblok voor je zijn?

"in de zomer moet dat lukken"... Zeg ik dan dat ik geen twee weken vrij kan nemen? Ik zeg enkel dat dat niet op gelijk welk moment kan, maar ik ken persoonlijk geen enkele hondeneigenaar die dat wel kan...

Wie zegt dat het gelijk moet? Jij hebt nu een hondje gezien wat je aanspreekt en daarom dient nu die keuze zich aan. Van mij mag je ook nog drie jaar wachten. Je zou ook op je werk kunnen overleggen dat je op zoek bent naar een geschikte hond en dat je zodra je die gevonden hebt graag drie of vier weken vakantiedagen op wilt nemen, zodat die hond kan acclimatiseren en jullie aan elkaar kunnen wennen.

Luister, ik gun je echt van harte een hond en ja, ik en mijn vriend werken ook beiden fulltime. Maar wij zorgen ervoor dat Frenk nooit langer dan 5 uren aaneengesloten alleen thuis is en dat dit niet te vaak in een week voorkomt. Zowel, dan regelen we een oppas. Verder is hij als pup bij ons gekomen en was ik de eerste weken (zeg maar maanden) thuis zodat hij heel geleidelijk en rustig kon leren alleen thuis te zijn, zonder gedoe.

Een herplaatser is toch vaak een hondje met een verleden. En of daar geen verlatingsangst (of andere trauma) verborgen zit, dat weet je niet altijd van te voren. (iets wat je ook met een pup kan overkomen trouwens) Daarom moet je jezelf wel afvragen hoe je met die onfortuinlijke situatie om zou gaan. Wat als het alleen thuis blijven niet gaat? Heb je dan de financiële ruimte om opvang te regelen? Of wat dan ook maar? Ik vind het verantwoordelijk om dat soort worst-case scenario's ook langs te lopen. Niet omdat ik je een hond misgun of je het uit je hoofd wil praten.

Ik zie veel nuttige info in je post en vind het nu tenminste wat meer genuanceerd. Eén ding: op mijn werk is het onmogeljik om voor een hond per direct drie a vier weken verlof te nemen. Ik vraag me echt af waar al die mensen werken. Stuur me gerust wat adressen door. Moet dringend voor iets anders kijken.

[Frederiek]

Hoe leuk dit hondje ook mag zijn, als ik jou was zou ik toch wachten tot er een hond komt die zelfverzekerder is en waarvan meer bekend is, waar je ook een klik mee hebt. Er moeten toch leuke honden te vinden zijn waarvan bijvoorbeeld bekend is dat ze met katten kunnen en een paar uurtjes alleen kunnen zijn zonder bang te zijn. Die komen namelijk óók wel eens in het asiel. En ja, die zijn allemaal snel weg, maar naar wie denk je ? Mensen die 't snelst reageren. En aangezien je nu toch vrijwel dagelijks bij 't asiel komt zou jij maar zo één van die mensen kunnen zijn . Maar in dit hondje gaat naar alle waarschijnlijkheid teveel tijd zitten om nu 'handig' te zijn. Angst is heel lastig om weg te trainen, en het is heel erg makkelijk om het erger te maken. Dat wil je natuurlijk niet. Ik geloof trouwens van harte dat je intenties oprecht zijn, en dat je enkel het beste wilt voor jou en de hond. Daarom hoop ik ook dat je mijn advies om te wachten op een 'geschiktere' kandidaat in gedachten houdt . Dan minimaliseer je in elk geval de kans dat je hem eventueel terug moet brengen. Overigens weet ik niet of je ook particulier zoekt, of zelf adverteert o.i.d., maar dat zijn natuurlijk ook opties. Succes met je zoektocht!

[Hutsje]

Ik zie veel nuttige info in je post en vind het nu tenminste wat meer genuanceerd. Eén ding: op mijn werk is het onmogeljik om voor een hond per direct drie a vier weken verlof te nemen. Ik vraag me echt af waar al die mensen werken. Stuur me gerust wat adressen door. Moet dringend voor iets anders kijken.

jouw werkgever heeft niets te maken met de reden voor je verlof.

[renee-uk]

Ik maak geen karikatuur van je vraag, ik probeer iets te begrijpen.
Het hoe en waarom van het hele verhaal.
En ik lees dan alleen dat alle eventuele voor kunnen komende problemen die door diverse mensen met veel ervaring met herplaatsers worden beschreven in één streep van tafel geveegd worden.
En dat snap ik dus niet.
Ik lees er uit: Ik wil een hond en ik wil die NU.
En dat je de hond wanneer e.e.a. toevallig niet goed komt in die 14 dagen vakantie, de hond gewoon weer terugbrengt naar het asiel binnen de proefperiode.
Maar ik zal het wel niet goed begrijpen, zal wel aan mij liggen

Als je het zo zwart-wit wilt bekijken, doe gerust...

dat is niet zwart wit dat is realistisch.
Waarom denk jij het met geen enkele hondervaring toch zoveel beter te weten dan mensen die wel die ervaring hebben?

Er zijn er genoeg hier die zeggen dat je best een hond kunt nemen, ik ben er ook een van
Ik vind het alleen niet kunnen als je hond meteen alleen thuis moet zitten. En ook een getraumatiseerd hondje raad ik je af, niet omdat jij niet goed zou zijn voor dat hondje, maar omdat jullie omstandigheden daar niet goed voor zijn en dat is een wezenlijk verschil, al moet je dat natuurlijk wel willen zien.

Ook ik heb een boel ervaring met herplaatshonden en hoewel het heus kan meevallen heb ik er zelf niet een gehad die niet hier en daar wel iets raars had vanuit het verleden en er waren er ook een stel helemaal verknipt. En zo zijn er veel meer mensen hier.
Met die kennis gewapend willen wij je doen inzien dat je sommige dingen niet gewoon te licht kunt opvatten en door onze vragen willen wij maken dat je nadenkt, ook over de minder leuke kanten die aan het opvangen van een herplaatshondje kunnen zitten.

Maar als je dat allemaal van de tafel veegt als niet ter zake doende en zwart/wit of onaardig dan schiet dat niet op.
Dit is een hondenforum, mensen die hier komen houden van honden en nogmaals een heel aantal van die mensen heeft een heleboel ervaring met honden.
Als je je daar voor openstelt kun je gewoon een heleboel leren, maar dan moet je niet alles wat jou niet direkt past verkeerd opvatten en afdoen als onbelangrijk.

[tekkel]

Ik ben heus geen persoon die dieren maar ziet als voor eventjes.
(...)
maar als binnen die 2 weken zou blijken (met gelijk welke hond) dat hij/zij bvb de katten aanvalt, dan vind ik het niet verkeerd om het dier terug naar het asiel te brengen.

[Hinke]

Zo Fungus, je hebt je doop hier wel gehad.
Je weet nu precies hoe het hondenforum werkt. Er zijn mensen positief en negatief en bezorgd om jou en de hond die gaat komen.
Ik ben pas aan een hond begonnen toen ik volledig arbeidsongeschikt was. Daarvoor had ik wel een kat die ik uit het asiel had gehaald met de gedachte, bij mij heeft die het beter dan in het asiel. Tommie is bij mij gekomen. Mijn buren hadden niet verteld dat hij zoveel blafte. Toen ik na 3 jaar verhuisde hoorde ik dat van mijn nieuwe buren. Dat was een lastige situatie. Ik ben er uit gekomen, het heeft me veel tijd en energie gekost maar het was de moeite waard. Maar met steun van vrienden is het gelukt. Ik had een vriendin waar ik Tommie mocht brengen in de tijd dat ik aan het trainen was. Kun jij ook niet zoiets regelen als het niet goed mocht lopen?
Basco heb ik opgehaald omdat ik een hond moest. De klik was er meteen. Ik kan niet leven zonder hond. Nu is Basco niet een van de makkelijksten. Hij wil niet alleen zijn. Ik zit in de luxe positie dat ik hem bijna overal mee naar toe kan nemen. En als ik ga zwemmen gaat hij naar een vriendin. Ondertussen ben ik druk aan het trainen. En dat gaat ook wel goed komen. Alleen kost het tijd.
Als jij klik voelt met het angstige hondje, en dat hondje heeft een klik met jou, dan zou ik er voor gaan. Hij heeft het bij jou altijd beter dan in het asiel. Je kunt het hondje uitlaten. Je kunt ook vragen of je het even mee naar huis mag meenemen om te kijken hoe het gaat met de katten. Tommie en de kat heb ik heel lang apart gehouden als ik weg was. Later gingen ze lekker met elkaar spelen, toen durfde ik ze ook samen alleen te laten. Als het nu klikt met het angstige hondje, zou ik er een trui van jezelf heen brengen, zodat het hondje jou geur al kent, en misschien nog een schone handdoek waar het hondje de geur aan af kan geven.
In die elf dagen dat je thuis bent kun je dan kijken naar een veilige plek voor het hondje. Want van in het hok zitten in het asiel wordt het ook niet beter. En dan neem je in die elf dagen alle adviesen aan die je hier hebt gekregen en dan heb je al een aardige kijk op het nieuwe hondje. Maar geeft het veiligheid.
Succes Fungus.

[pammetje]

ik kocht een hondje van 16 weken
die zou toch nog geen trauma moeten hebben
helaas, ik heb een hondje gehad die heel erge verlatings angst had
was bang van mensen, bang van honden en zelfs bang in het donker
zat te bibberen en te shaken als ik ff de deur uit ging
heeft me een jaar gekost om hem als een normale hond mee naar buiten te kunnen nemen 's avonds
na 2 jaar heeft ie een hele grote terug val gehad en ik kon weer opnieuw beginnen
hier heeft zoveel tijd en energie in gezeten
als ik een baan had gehad had dit nooit goed gekomen

daarom begin alsjeblieft niet aan een 'probleem' hondje
als je daar niet volop de tijd voor vrij kunt maken