femke is onze eerste briard, dus veel vergelijkingsmateriaal heb ik niet..alleen hoe ze "zou moeten zijn" vanuit de rasbeschrijving en wat ik zie tijdens wandelingen en clubmatches ed..
Toch komt het wel aardig overeen met wat ik van te voren heb gelezen en herken ik veel van femke bij andere briards..
enorm eigenwijs kunnen zijn, "jaja, ik kom wel, eerst nog even hier snuffelen.." (behalve op het trainngsveld, daar pikt ze alles binnen no time op en is ze onbevreesd en vol vuur, en dat vind ik echt geweldig..thuis dr eigen ding doen, maar op het trainingsveld vol passie met de baas)
het slechte volgen is een irritante eigenschap van haar.. Het kan haar nooit snel genoeg gaan, vaak loopt ze een meter vooruit om vervolgens ongeduldig te wachten tot ik weer naast haar ben..Ze wil altijd maar vooruitvooruitvooruit
Het netjes volgen is een strijd die we elke dag wel weer aan kunnen gaan..ze trekt overigens niet aan de riem (wel bij anderen..haha)
Ook hier is het weer zo dat ze tijdens trainingen wel heel keurig kan volgen. koppie omhoog "wat gaan we nu doen baas?"
ga je met r fietsen, dan is ze in haar sas omdat dan het tempo lekker hoog ligt.
bij honden die ze niet goed kan peilen gaat ze plat op de grond. voelt het goed dan is er niets aan de hand, maar is ze onzeker dan kan ze heel hard gaan blaffen. meer om af te bluffen. dit is echt wel typisch briard.
overigens blijft het bij even blaffen, daarna is het meestal okee. uiteindelijk uit zich dat of in spel of ze negeert de andere hond.
verder is ze verschrikkelijk tolerant en geduldig met ons en met jesse mijn zoon. ze houdt hem altijd goed in de gaten en is altijd bij jesse in de buurt.
Ze is een knuffelkont eerste klas, kruipt als het even akn bij je op schoot als een schoothondje en waakt als de beste.
voor ons is femke een tophond!!niet makkelijk, je moet moeite doen om connectie met r te krijgen, maar daar hou ik wel van.
Toby daarentegen is echt een terrier..loopt altijd zn neus achterna, is gek op muizenholletjes, kan af en toe tekeer gaan als een verschrikkelijke keffer, al wordt dit na een half jaar bij ons steeds minder.
hij tolereert teven, maar oh wee als er een grote reu aan femke snuffelt (voor reuen van zn eigen formaat voelt hij zich te groot en daar doet hij dan ook niets mee)
ik doe hem dan ook altijd even aan de riem als we bepaalde reuen tegen komen, want femke is juist dol op grote (lees: onbenullige) reuen.
Zo woont hier in de buurt een doberman reu: diesel..
femke en diesel kunnen verschrikkelijk met elkaar donderjagen, maar toby heeft een bleodhekel aan hem en hangt diesel in de nek als ik m loslaat.
die sul van een diesel heeft dan ook echt ontzag voor onze kleine toby..en ach, we weten het nu, dus we kunnen er allemaal om lachen, maar bij honden die je niet kent kan het wel eens angstig zijn.
het is een echte persoonlijkheid.. maakt lekkere holletjes voor zichzelf met zn kleedje, kan zn botjes heerlijk verstoppen en gedraagt zich vaak uit de hoogte.
Toch is het bij hem: what you see is what you get. hij is makkelijk te lezen en snel onder de indruk van een stemcorrectie. wat dat betreft is het een makkelijker hondje dan femke, met hem heb je sneller een band. heb je een koekje voor toby, dan is hij al gauw je beste vriend
hij leert snel, maar is vaak ook liever lui dan moe.
Bij toby heb ik echt het gevoel dat hij zo'n oud chagerijnig tandloos mormeltje wordt van 20 die al kreupelend zn rondje loopt