Allereerst iedereen bedankt voor de reactie's!
Het heeft me steun gegeven,echt waar
Helaas hebben we toch afstand van Barros moeten doen
Dit is in overleg met de oude eigenaar gebeurt,en we hebben na veel tranen gelaten gezorgd dat Barros nu bij een boer in Gelderland verblijft.
We mogen hem altijd opzoeken ookal hadden we hem nog niet lang,en hebben alle gegevens van die mensen.
Daar waakt hij in een landelijke omgeving,heeft een grote buitenkennel en een goed geisoleerd nachthok.
Vind ik absoluut niet zielig,hij is daar veel beter op zijn plek en kan daar nergens overlast veroorzaken.
Dit is zeker geen makkelijke beslissing geweest,maar ik vond het belangrijk dat we een beslissing maakte waarbij Barros het meest gebaat was.
We merkte steeds meer dat hij gek werd van verkeer,ambulance's en eigenlijk alles wat je in het normale dagelijks leven tegenkomt.
Hij was hier gewoon niet op zn plaats,waarschijnlijk heeft hij nooit in de bebouwde kom gelopen,in ieder geval een hele gebrekkige socialisatie gehad.
Ik en mijn partner hadden hier zeker aan willen werken en deden dit ook zo goed als voor ons mogelijk was.
We waren zowiezo bezig met een andere woning,maar voorlopig duurt dat nog minstens een jaar.
En ik vind het sneu dat ik Barros dan zou moeten houden terwijl hij duidelijk niet gelukkig was.
Verder zie ik dat Happy mn bastaardje duidelijk opknapt,ze eet veel beter en gaat nu weer graag mee naar buiten.
Ik heb gewoon helemaal niet doorgehad dat we zoveel energie en tijd in Barros staken en dat Happy daaronder leed.
We waren alleen maar met Barros bezig onderhand.
De buurvrouw van
de tuin heb ik intussen meerdere keren mee gepraat en eerder een briefje van 2 kantjes bij in de bus gedaan om de situatie betreft Barros te verklaren.
Contact is intussen duidelijk verbeterd en niet alleen met deze buurvrouw,maar ook met de rest.
Zelf ben ik nu rustig en partner ook,evenals Happy en uiteindelijk Barros,hoewel ik veel moeite er mee heb is het beter voor allemaal.
Ik heb dit nu pas geschreven omdat ik het eerder niet kon zonder te janken,het valt me namenlijk nog steeds zwaar en niet alleen mij.
Voorlopig geen Rottweiler meer voor ons,ik ben bang dat wat ik momenteel kan bieden niet genoeg is voor een (herplaats) Rottweiler.
Ook de angst dat ik een Rottweiler blijf vergelijken met een eerdere Rottweiler is aanwezig.
En een hond heeft recht op een eerlijke start en volledige toewijding.
[/b]