Kunnen wij een hond nemen?

[Pak-de-bal]

volgens mij wordt het niets:
nu al een hele organisatie van hoe of wat met de dagen dat je ouders werken,
en dan die kat nog bij je moeder

volgens mij zijn jullie zelf veel meer thuis dan je ouders, ( in verschillende huizen)
en dan komt de opvoeding van de hond in handen van kinderen
is dàt wel zo verstandig?

[Daantje_]

Nouja ik ben dan wel bijna volwassen he, volgend jaar 18!
Maar ik snap wel dat andere zeggen dat het niet gaat, een puppy. Daarom dat we anders een asiel hond willen, die al wat ouder is. Mijn moeder is wel thuis hoor, die is af en toe weg voor een intervieuw want die heeft geen fulltime baan! Die is meestal 3x op een dag hooguit een uurtje weg, meestal een halfuurtje.

[Dazzlie]

Eline schreef:

Ik ben misschien negatief, maar, zonder diskwalificerend te zijn ten opzichte van Daantje, er zijn maar weinig 16-jarigen die de toekomst al zo kunnen overzien wetende de komende 16 jaar voor een hond te kunnen gaan zorgen.

Wie wel?
Niemand kan zover de toekomst overzien. O.K. als je 16 jaar bent, is het nog moeilijker, maar de kinderen zijn met z'n vieren, en de ouders zijn ook gemotiveerd.
Ik geef het zeker een goede kans dat een hond een leuk leven in dat gezin krijgt !
En ik zou ook voor een asielhondje gaan.....

[Daantje_]

Mijn ouders hadden anders wel nee gezegd, als ze geen zin hebben in een hond die nog 15 jaar lang leefd. Daar hebben mijn ouders echt wel over gedacht.


is het overigens een hondje te halen uit spanje zeg maar, want ik zit nu op een site waar ze honden uit heel europa halen...

[cindy1986]

Ik denk dat het wel moet lukken. Hoe is de relatie onderling tussen je ouders?
Wat ik zo lees, denk je er goed over na en wil je niet nu, op dit moment, gelijk een hond. Ik vind dat je met 17 jaar goed een hond kan opvoeden, je weet inderdaad nog niet wat je over 10 jaar doet, maar dat weet je ook niet als je 40 bent. Waar je wel rekening mee moet houden, is dat je elke dag toch minimaal een uur je hond uit moet laten.
Wat ik je wel zou willen aanraden, is op papier te zetten wat voor eigenschappen jij leuk vind in een hond. Ik zou me niet vastpinnen op een bepaald ras (omdat je aangeeft waarschijnlijk een hond uit het asiel te willen), maar op bepaalde eigenschappen. Karakter is namelijk veel belangrijker dan uiterlijk.
Ik zou wel afspreken wie degene is die de 'baas' wordt van de hond. Wie is in eerste instantie verantwoordelijk? En ik zou zeker een cursus gaan doen, zodat je leert hoe je je hond iets kan leren (want een ongehoorzame hond uit het asiel, kun je heel goed opvoeden).
Als je nog vragen hebt, stel ze gerust. Ik was 14 toen ik mijn eigen hond kreeg, ben nu 21, dus kan je genoeg vertellen over de voor- en nadelen

[Brindlecardi]

Waarom geen makkelijke hond van middelbare leeftijd?
Dan zit je er niet 16 jaar aan vast en geen puppy problemen Word het wel moeilijker om nieuwere gewoontes aan te leren, maar als het een hondje is met een beetje aanpassingsvermogen, lijkt me dat probleem wel meevallen. Hebben je ouders ervaring met honden?

gr Aimée

[Daantje_]

De relatie met mij en mijn ouders is erg goed!

Ik zal eens nadenken over wat ik graag in een hond wil zien. Als we dus in een asiel gaan kijken kijk ik natuurlijk wel stiekem naar het uiterlijk, maar het innerlijk is wel belangrijker ja, daar heb je gelijk in.

Maar is een wat oudere hond opnieuw opvoeden, alles leren niet moeilijker dan een puppy? Kan je mij misschien vertellen over waar ik heel goed op moet letten in een asiel? Want ik ken asiels echt niet zo goed... Ik wil natuurlijk wel direct een leuke hond hebben dan dat we zo'n lastpak hebben of de hond in het asiel heel leuk is maar thuis ineens tegenvalt... Kan je het dan nog altijd terug brengen?

[Daantje_]

Waarom geen makkelijke hond van middelbare leeftijd?
Dan zit je er niet 16 jaar aan vast en geen puppy problemen Word het wel moeilijker om nieuwere gewoontes aan te leren, maar als het een hondje is met een beetje aanpassingsvermogen, lijkt me dat probleem wel meevallen. Hebben je ouders ervaring met honden?

gr Aimée

Mijn moeder heeft vroeger een samojeed gehad, die was wat ouder omdat haar oma was overleden... Verder heeft ze wel eens honden uitgelaten in de buurt, ook een engelse cocker maar die was overal bang voor en nu denkt mijn moeder dat dat ras dus overal bang voor is

Mijn vader woonde op een boerderij, dus die zal altijd tussen de honden. Ze hebben wel eens nestje boxer puppy's gehad. Hij mocht (ik weet niet meer hoe oud hij was) een hond, uit het asiel die helemaal voor hemzelf was

[cindy1986]

De relatie met mij en mijn ouders is erg goed!

Ik zal eens nadenken over wat ik graag in een hond wil zien. Als we dus in een asiel gaan kijken kijk ik natuurlijk wel stiekem naar het uiterlijk, maar het innerlijk is wel belangrijker ja, daar heb je gelijk in.

Maar is een wat oudere hond opnieuw opvoeden, alles leren niet moeilijker dan een puppy? Kan je mij misschien vertellen over waar ik heel goed op moet letten in een asiel? Want ik ken asiels echt niet zo goed... Ik wil natuurlijk wel direct een leuke hond hebben dan dat we zo'n lastpak hebben of de hond in het asiel heel leuk is maar thuis ineens tegenvalt... Kan je het dan nog altijd terug brengen?

Ik bedoel meer tussen je ouders onderling
Dat snap ik, ik merk dat bij mezelf ook. Maar als je Jessy ziet (dat zwarte hondje in mijn onderschrift), die is niet moeders mooiste. Zij is van mijn vriend (wij wonen beide nog bij onze ouders) en ik zag haar 3 jaar geleden voor het eerst. Echt mooi vond ik haar niet, maar zij heeft echt een geweldig karakter. Nu vind ik haar wel mooi, maar dat komt omdat het gewoon een superhondje is
Gelijk ook een antwoord op je vraag of een oudere hond ook op te voeden is. Jessy kende nog niet echt commando's toen ik daar kwam (ze was toen iets van 8 maanden oud), ik ben, toen ze ongeveer 1 jaar oud was) met haar op cursus gegaan. Ik heb zelf best wel wat ervaring met honden opvoeden, dus had haar redelijk snel alles al aangeleerd. Bij haar vond ik het juist makkelijker dan bij een pup.

Bij mij in de A-groep (ik ben in opleiding voor instructrice gehoorzaamheid) zitten ook 2 honden die niet vanaf pup af aan bij de baas waren. Een hondje die ze uit Spanje heeft gehaald en een hond uit het asiel. Beide honden doen het hartstikke goed. Je weet alleen de achtergrond niet, dus dat is soms wat moeilijk.

Ik was 12 toen ik eindelijk een hond mocht (mijn hele leven lang om gezeurd), en toen hebben we een kruising Friese Stabij uit het asiel gehaald. Wij hebben haar na een week terug gebracht, omdat die hond onze kat dus echt aanviel (in het asiel zeiden ze dat hij met katten kon) en mijn ouders vertrouwden haar niet met ons. Als ik die hond nu had gekregen, was het me wel gelukt, maar toen hadden we er helemaal geen verstand van. Het kan dus wel. Maar ik zou de hond niet wegdoen na 1 of 2 weken, omdat een hond heel erg moet wennen. Ga naar een goed asiel, leg je situatie uit en wat voor hond je wilt, en vraag of ze zo'n hond hebben zitten. Wij waren eerst naar Beilen gegaan, en die zeiden dus dat ze geen hond hadden zitten die aan onze eisen voldeed. Wij waren ongeduldig, dus zijn gelijk naar meerdere asiels gegaan. Ik zou er dus rustig de tijd voor nemen. En de hond en jullie zelf ook de tijd geven om aan elkaar te wennen.

[Daantje_]

haha ja als ik eerlijk mag zeggen is ze indd ook niet moeders mooiste! Maar als ze een super karakter heeft dat scheelt een hele hoop. Vriendin van mij had een hondje (sindskort overleden) en dat was zon vage yorkshire, ook een lelijk beestje met een tumor op dr borst (konden ze niet meer weghalen omdat ze al te oud was)... Maar die was zo lief was ook helemaal weg van haar!

Maar ik ben wel van plan om meerdere asiels te zoeken, want ik weet niet welke goed zijn en welke niet. En zo hebben we dan ook een ruimere keus, en hebben we meer kans dat er iets tussen zit en of het klikt.

Maar als we dus een asielhond nemen van bijvoorbeeld, 10 maanden oud ofzo... Stel dat die aan het puberen is, zou die dan vervelend zijn? Of minder snel leren? want jij had je hondje (die zwarte dus) toen zij 8 maanden was, zat ze niet in de puberteit? Want als we dus een puppy zouden nemen of een asielhond van die leeftijd ben ik toch wel bang dat we een puberhond krijgen die erg vervelend wordt/is... Of valt dat wel mee?

[Anna*]

Maar als we dus een asielhond nemen van bijvoorbeeld, 10 maanden oud ofzo... Stel dat die aan het puberen is, zou die dan vervelend zijn? Of minder snel leren? want jij had je hondje (die zwarte dus) toen zij 8 maanden was, zat ze niet in de puberteit? Want als we dus een puppy zouden nemen of een asielhond van die leeftijd ben ik toch wel bang dat we een puberhond krijgen die erg vervelend wordt/is... Of valt dat wel mee?

Lang niet elke hond 'pubert'. Er zijn genoeg honden van zgn. puberleeftijd waar je niets bijzonders aan merkt. Als het goed is, kunnen ze je in het asiel informatie over de hond geven.

[Daantje_]

ooo, ik dacht dat echt elke hond wel vervelend was op die leeftijd, alleen sommige de puberteit heel lang duurd en bij de ander heel kort ofzo.
bedankt!

[Poppetje]

Ik heb mijn hondje ook vanaf 10maanden.
Ze was op dat moment nog niet eens zindelijk! Ze was volgens mij nog nooit buiten geweest want vond bomen en struiken eng.
Ik heb haar nu bijna een jaar en het is echt super! We hebben al 1diploma op onze naam staan en gaan nu voor de 2e!

Een oudere hond is zeker wel iets te leren, maar dat ligt natuurlijk wel aan hun leergierigheid.

Mijn moeder heeft al haar honden via asiels in Nederland/Spanje/Marktplaats, en stuk voor stuk zijn het super honden & netjes opgevoedt.

[Daantje_]

Dan ga ik maar eens opzoeken naar asiels hier in de buurt en zo! Ik denk dat we gaan voor een asielhondje, om het een 2e kans te geven! Ik hoop dat we een leuk hondje kunnen vinden

[Poppetje]

Dan ga ik maar eens opzoeken naar asiels hier in de buurt en zo! Ik denk dat we gaan voor een asielhondje, om het een 2e kans te geven! Ik hoop dat we een leuk hondje kunnen vinden

Ik weet bijna zeker dat als je lekker de tijd neemt om een hondje te vinden dat echt bij je past, je er dan heel erg veel plezier mee zal hebben .

Ik kan ook niet meer zonder mijn frutseltje! En tegen mij werd ook gezegd dat ik het niet vol zou houden en hoe dat dan zou moeten als ik een feestje had of wat dan ook.
Gewoon goed dingen regelen en de tijd ervoor nemen
Succes!

[Daantje_]

Ja ik was enigzins al bezig met informatie verzamelen, alles opzoeken over opvoeding, de voeding, de rassen enzovoorts, en kijken op asiels. Ik heb over een week vakantie, dan ga ik lekker de tijd nemen om alles uit te zoeken hoe en wat! En wanneer we gaan beginnen met onze zoektocht naar een hond.

[thom]

Sorry voor jou, Daantje.....
Maar het lijkt me geen slim plan, op dit moment.
Waarom zou je niet nog een paar jaar wachten, totdat je op jezelf gaat wonen.
In de tussentijd zou je jezelf aan kunnen melden als vrijwilliger bij een asiel, om bv. met honden te gaan wandelen.

[Maxiem]

Ik zou het doen Daantje, als je er echt voor wilt gaan. Natuurlijk is de situatie niet ideaal, maar als dat altijd zou moeten zijn, zou bijna niemand een hond kunnen.

Natuurlijk gaat er de komende 16 jaar (of zelfs maar de komende 5 jaar) veel veranderen, maar als je voor de hond wil gaan kom je er wel uit.

Ik zou inderdaad wel hele goede afspraken maken, over wie, wat, hoe en waar.

[lieke]

Het lijkt mij geen probleem (leuk al die wisselende reacties ). Jullie hebben er goed over nagedacht .
En dat je jong bent, zegt niet alles. Niemand, op welke leeftijd dan ook, kan zeggen wat ze over 10 jaar doen. 't Leven is vol verrassingen en onverwacht wendingen .
Maar ik ben het er wel mee eens dat een puppie lastig wordt. Zindelijk maken lukt nog wel in 2 maanden, maar opvoeden duurt minstens een jaar of langer. Twee huizen is geen probleem, tenslotte ziet de hond dezelfde mensen. Een hond is geen kat die aan een huis gehecht is, maar aan de mensen die hem/haar verzorgen.
En een herplaatser hoeft ook geen probleem te zijn. Ik heb vier honden, waarvan 2 herplaatsers. Kyra kreeg ik toen ze 2,5 jaar was en Gina toen ze 5 of 6 jaar was (Gina heb ik pas 3 maanden). En ik heb met mijn beide herplaatsmeiden een hechtere band dan met Lyndie en Cody die ik als pup heb gekocht.
Kyra en Gina zijn helemaal gericht op mij (ons) en houden me constant in de gaten en Lyndie en Cody (vooral Cody ) hebben geregeld maling aan me.
Mijn ervaring is dat herplaatsers, mits je hun liefde en vertrouwen wint, hun hele leven lang dankbaar zijn voor een warm en veilig nestje. En vooral bij Gina merk ik het heel duidelijk: een broodfokteefje die de eerste paar jaar van haar leven in Polen in een donkere schuur heeft gezeten en daarna ruim een jaar lang gruwelijk mishandeld is geweest (ze is nog steeds gehandicapt) en verschrikkelijk lief, zachtaardig en aanhankelijk is.
Dat wil overigens niet zeggen dat alle honden met haar achtergrond geestelijk zo stabiel blijven, maar het is ook niet zo dat alle mishandelde/slecht opgevoede (of helemaal niet opgevoede) honden per definitie afgeschreven hoeven te worden!

Dus ik zou zeggen: go for it en kijk in asiels of herplaatsingssites (ook bij rasverenigingen zijn regelmatig volwassen herplaatsers beschikbaar!) en bezoek de honden en kijk of er een 'klik' is. Dat is wel heel belangrijk. Kyra kende ik persoonlijk en was de klik er al van te voren en Gina heb ik via internet, maar toen ik haar foto en het bijbehorende verhaal zag, ging ik voor de bijl (en gelukkig mijn man ook ). En nog geen seconde spijt gehad .

[*Linda*]

Ik vind het niet de situatie om een hond te nemen. Sowieso moet er een volwassene de verantwoordelijkheid nemen voor de hond en niet jullie als kinderen. Als je moeder niet voor vast een hond wil en je vader ook niet houdt het denk ik op.

Helemaal mee eens

[Daantje_]

Alleen dan nog een ander probleempje, is dat onze kat zeg maar honden niet echt gewend is. Zij is 9 jaar en woont bij mijn moeder. Daarom wilde we eerst een puppy, dat is van ongeveer haar lengte en is ze er misschien minder bang voor. Maar we willen dus een wat oudere hond, dan hebben we misschien geen hond van haar lengte.

Weet iemand misschien hoe we dit het beste kunnen oplossen? Hoe we ze aan elkaar kunnen wennen, vooral hoe we onze kat kunnen laten zien dat de hond niets doet enz. Gelukkig zit de hond dan 3 dagen in de week bij mijn moeder, dus gelukkig niet gelijk de hele week.

[Eline*]

Puppys zijn in de regel druk en onbezonnen naar katten en hebben de grootste lol om er achteraan te zitten. Ik vrees dat de kat daarvan alleen maar zal schrikken. Een volwassen hond die gewend is met katten lijkt mij een beter plan, maar dan nog...
Het is vaak een aktie-reactie.. Als een kat blijft zitten zal een hond, die katten is gewend het al snel best vinden, maar katten die vluchten voor een hond kunnen jachtgedrag opwekken.
Heb je de mogelijkheid de kat en de hond wel te scheiden als er niemand is?

[Daantje_]

Ja, de kat kan naar buiten of kan boven zitten in de slaapkamer, met de deur dicht.

[Jinga]

Meis, doe wat jullie als gezin zijnde het best vinden. Jullie moeten het doen en jullie moeten er voor de volle 100% achter staan. Lekker belangrijk wat iemand anders er van denkt ! ! !

[Inge]

Nika is de eerste 3 jaar van haar leven door mijn ouders opgevangen als ik moest werken, was dus ook een soort "deeltijdhond" en was 2 huizen gewend. Nooit problemen mee gehad.
Wel moet je zorgen dat beide ouders zoveel mogelijk op een lijn zitten wat betreft de opvoeding van de hond.

[AnnSophie]

Hallo,

ik ben ook van mening dat het kan, zelfs met een pup. Zoals gezegd moet wel overal consequent omgegaan worden met de hond (of het nu een pup of volwassen hond is).

Officieel woon ik nog bij mijn moeder, maar in de week zit ik vaak bij mijn vriend op zijn appartement. Ik ben er van overtuigd dat ze perfect op deze 2 plaatsen kan leven en gelukkig zijn. Vanaf juli zal ik wel volledig bij mijn vriend gaan wonen, dus dan is dat ook afgelopen. Mijn hond weet bv perfect dat ze bij mijn vriend in de zetel mag, maar bij mijn moeder absoluut niet. Tot zover het consequent zijn.... :N:

Nu, leeftijd zegt niet alles. Ik ken ook iemand die 16 is, ze zijn met 3 kinderen 18, 16 en 14 geloof ik, ze hebben 3 cavaliers en zij zorgt vnl. voor de honden. Het zijn alledrie heel leuke hondjes en krijgen dagelijks een aantal wandelingen (korte en lange). Er zijn nu eenmaal -18-jarigen die wel de verantwoordelijkheid kunnen stellen die nodig is voor een hond. Toegegeven, er zijn er veel die een hond willen als 1 van hun grilletjes, maar er zijn ook andere!

Een hond en kat kunnen best met elkaar verenigd worden. De hond/pup in de bench en laat de kat maar even wennen aan dat mormel dat haar huis binnendringt. Bedenk wel dat een pup alles achterna zit wat van hem wegloopt, een kat dus ook als ze wegrent.

Daarna: een cocker lijkt mij een goeie keuze als je beseft dat ze toch dagelijks wel wat aandacht nodig hebben. Mijn cocker is daarin fantastisch: ze gaat niet klagen als ik eens een dag of 2 geen wandeling van 1 uur doe. Als ik dat wel doe is ze natuurlijk heel gelukkig, maar 1u is voor haar lang genoeg! Daarnaast volg ik ook 1u in de week hondenschool en ik train ik dagelijks een aantal oefeningen: zit, af, blijven in zit of af, apporteren, volgen, zitvoor, voet,... Ik heb ook al een aantal lessen agility meegedaan, puur voor gewenning want ze is nog jong (10maand). Ik ben van plan om vanaf volgende week obedience te doen want ze lijkt het echt heeeeel erg leuk te vinden om te werken werken werken. Soms veegt ze er wel eens haar voeten aan en gaat ze lekker 'stofzuigeren' en ze heeft wel prut in haar oren af en toe, maar ik ben wel al heel trots op wat ik heb kunnen bereiken met haar. Ik probeer ook thuis wat doggydance oefeningetjes te doen: rollen, shame, twist, maar heb geen ambitie om dansjes te doen op wedstrijd. Misschien komt dat nog

Als je dat bezig zijn met de hond minder ziet zitten, moet je eens kijken naar een sussex spaniel of een clumber spaniel. Twee spaniels, die ook leuk zijn wat betreft uiterlijk, ongeveer hetzelfde formaat, maar ze zijn huiselijker en ietsiepietsie 'luier' geloof ik, als in: minder beweging nodig. Ik heb zelf geen ervaring met deze honden, maar dat is wat er gezegd wordt. Het blijven spaniels, jachthonden dus, en bijgevolg leven ze met hun neusje...

[Daantje_]

Bedankt voor de informatie!! Ik hoop dat onze kat zo wel kan wennen. Ze hoeft niet gelijk vriendjes te zijn, maar gewoon dat ze ziet dat een hond geen kwaad kan. We nemen daarom ook een middelmaat schofthoogte.

Wij gaan wel voor een oudere hond, dat lijkt ons nu makkelijker omdat we verder nooit een hond in ons gezin hebben gehad. Of het een spaniel wordt, weet ik echt niet. Misschien dat er toevallig eentje in het asiel zit tegen de tijd dat we gaan zoeken!
Ik weet wel zeker dat ik een engelse cocker spaniel wil als ik op mijzelf woon, kindertjes hebt jeweetwel Het blijven echt mijn droomhonden!

Dat bezig zijn met de hond willen we niet, we willen nog wel een cursus volgen als we een jonge hond hebben van een jaar maar verder niet. Maar wel gewoon naar het strand gaan, naar het bos of naar de polder. Bij mijn vader hebben we een grote tuin (nouja groot, groot genoeg om een balletje te gooien!), dus daar kan de hond ook zijn.