Correcties

[moon-C]

Hier altijd met de stem...een heel boos BABS is meestal genoeg..
Heeft ze echt geen zin om te luisteren buiten,gaat ze aan de riem en dan negeer ik haar een tijdje,vindt ze vreselijk
En blijft ze in de tuin aan t blaffen dan moet ze naar binnen,is zo'n beetje t ergste wat haar kan overkomen..dus werkt goed

[Djazz]

Bij Djazz met stem....als dat niet lukt bied ik een snoepje aan, om het (dan) toch luisteren positief te bekrachtigen, maar dit is bijna niet meer nodig...

Roy heeft doorgaans bananen in de oren, lukt het luisteren onderweg echt niet, gaat-ie aan de lijn, waar hij niet aan de lijn is...vind-tie niet zo leuk....

[Pinkki]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

[Caro.]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

Bij mij eenvoudig weg om ze te kunnen grijpen als ze van plan zijn er vandoor te gaan.
Laatst wilde Puchu bv achter een kat aan, geen halsband om en het enige wat ik kon doen is hem in zijn nek grijpen.

Dus eigenlijk is dat hier niet echt bedoeld als correctie (eigenlijk helemaal niet, want als correctie/straf heb ik dit nog nooit toegepast), maar meer als 'handvat/grijpmiddel'

[Zoek stok!]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

Nekvel grijpt makkelijk Het gaat er bij mij om dat ik hem even wil vastpakken. Komt bijna nooit voor, want het is de heftigste correctie die ik toepas.

[Ennath]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

Nou.....
Ik kan me nog een TV cursus hondenopvoeding van begin jaren tachtig herinneren (bij de TROS???) gegeven door de nationale opperhondentrainer Martin Gauss waarin hij liet zien hoe je je hond krachtig kon corrigeren door hem bij de nekvel te pakken en tegen de grond te duwen. Ook liet hij het juiste gebruik van de slipketting zien waarbij de baas zich accuut moest omdraaien en van de hond moest weglopen zodat de ketting met een schok strak kwam te staan, toe te passen iedere keer als de hond niet oplette.

Eerlijkheid dient wel te vermelden dat je vervolgens moest belonen als de hond naar je toe kwam.

Deze fantastische trainingmethode werd door Dhr Gauss ook aan ons, aankomende instructeurs, geleerd in een speciale en unieke masterclass

[Ennath]

Ik zie dat "pak hem in de nekvel en duw hem tegen de grond" verhaal trouwens ook wel eens op TV.

Een paar weken terug nog bij een of andere amerikaan die een echtpaar liet zien hoe ze hun drukke Weimaraanse rustiger in huis konden krijgen.
Inderdaad lag na 14 dagen trainen de hond de hele dag in haar mand.
Te angstig om er nog uit te komen

[Moos]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

Is de enige plek waar Moos los vel heeft. Als ik echt goed door wil komen wil ik hem vastpakken, en dat kan alleen maar in zijn nekvel. Ik knijp ook niet, schud niet en sjor niet. Ik hou hem alleen stevig vast.

[*Anita*]

Harley is niet altijd onder de indruk van stemcorrecties. Bij hem werkt afleiden beter.
Pardoes kan zelfs niet tegen stemcorrecties. Word dan erg bang en doet er alles aan om ze snel mogelijk weg te komen.

[miekmiek]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

Ik pak eerder een snuit of knijp even in een oortje. Nekvel pakken doe ik bijna nooit, maar voor het 'even snel vastpakken' is dat wel de makkelijkste plek.

haha. klinkt alsof ik hele strategieën heb, maar dat valt mee hoor.

[Pinkki]

Ja, die meneer Gaus...en toen de slipkettingverhaal niet meer geld opleverde was het "YES!!" en een koekje...de laatste keer dat ik hem op TV zag zat die te vertellen dat je een hond na het wassen in moest smeren met wasverzachter.... :N:
Nee ik ben geen fan.

[Dazwa84]

Hmm Belle is niet echt snel onder de indruk van mijn stem tenzij ik écht boos ben. Een enkele keer grijp ik fysiek in d.m.v. een tikje op de kont of op de wang. Wel zacht, meer om het 'hee en nú ff op mij letten' effect te krijgen.

[jelle]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

een greep in het nekvel is voor mij de uiterste correctie. Ik heb hem eigenlijk alleen bij Ferro gebruikt en alleen in een uiterste situatie die ik echt wilde doorbreken: uitvallen naar andere honden.
De tip kwam overigens niet uit een boek maar van een zeker forum

Voor mijn gevoel is het een relatief eerlijke correctie (vergeleken met alle andere fysieke correcties die ik bedenken kan) die nog enigzins in de buurt komt van hoe honden onderling dit zouden doen - en daarmee hopelijk begrijpelijk voor de hond.

Ik heb in het geval van Ferro het écht als een doorbraak ervaren in die zin dat hij zéker niet bang voor me geworden is maar nu wél weet dat ik dat gedrag echt niet wil hebben. Met alleen stemcorrecties (of beloningsmethoden) kwam ik er niet doorheen.
Nou hebben we het hier dus wel over ingesleten gedrag dat bij vorige eigenaren blijkbaar ok was en dat dus lang zijn gang heeft kunnen gaan. En aangezien wij nog volkomen nieuw waren op hondengebied heeft het ook in onze handen in eerste instantie nog lang kunnen sudderen.

Bij Moya moet ik al erg oppassen dat ik niet teveel stemcorrectie gebruik voor een van de andere honden als zij in de buurt is. Hoewel ze daar ook aan schijnt te wennen, in die zin dat ze volgens mij begint te snappen dat dat niet voor haar bedoeld is.

Vigo is een beetje een plaat-vvoor-de-kop-blij-type, maar is vaak ook met stem wel te bereiken als het écht serieus wordt.

[Zoek stok!]

haha. klinkt alsof ik hele strategieën heb, maar dat valt mee hoor.

Dat is het gevaar van zo'n topic, dat het nu net lijkt of men al corrigerend door het leven gaat

Als ik voor mezelf spreek, dan gebruik ik maar weinig correcties. Leuk en blij zijn werkt veel beter bij Bram. Met correcties ben ik voorzichtig. Het zit niet zo in mij en Bram is snel onder de indruk.

[C@rmen]

Ik corrigeer met mijn stem en dat varriert van een neutrale Heej tot een fikse brul .
Ligt eraan wat aankomt op dat moment.
Als Janus is een lompe bui is en mij daarbij herhaaldelijk aan de kant beukt en niet te bereiken is met mijn stem dan beuk ik een keer terug als hij tegen mij aan beukt.

[corason del perro]

Als ik savonds een rondje loop moet jola het laaste stukje volgen (donker en flinke bocht) vind ze vaak niet zo leuk want ze wil altyd als eerste zien wat er om die bocht is, dan heeft ze wat sneller de neiging om te ver vooruit te lopen, dan geef ik een kuchje en staat ze pardoes weer naast me Vind ik zelf wel een leuke "correctie"

[Ennath]

Ja, die meneer Gaus...en toen de slipkettingverhaal niet meer geld opleverde was het "YES!!" en een koekje...de laatste keer dat ik hem op TV zag zat die te vertellen dat je een hond na het wassen in moest smeren met wasverzachter.... :N:
Nee ik ben geen fan.

collega .

Ik ben ongeveer even oud als de heer Gaus
Ik kom uitdezelfde regio als de heer Gaus
Ik train al net zo lang honden als de heer Gaus
Ik heb (gedeeltelijk) op dezelfde verenigingen en cursussen gezeten als de heer Gaus.
Laat ik het zo zeggen: het lukt me nog steeds niet om fan te worden van de heer Gaus.

[Tamara.]

Aan mijn stem heb ik bijna altijd voldoende. Ook ben ik erg duidelijk in mijn lichaamstaal naar Bowie toe. Dus als ik mijn stemcorrectie nog even wat extra kracht bij wil zitten doe ik dat met m'n lichaamstaal. Meer niet. Op deze manier ben ik voor haar al indrukwekkend genoeg

[Joyce]

Per hond verschillend. Abel corrigeer ik eigenlijk nooit, is behoorlijk zinloos omdat het mannetje toch wel doet waar die zin in heeft en gelukkig is dat nooit heel vervelend gedrag. Af en toe pak ik hem even bij de halsband maar dat is meer om hem na het eten naar de tuin te sturen (dat vergeet ie af en toe uit zichzelf te doen) of om hem weer de juiste kant op te sturen als die verkeerd loopt. Bij Papu zou volgens mij geen enkele correctie helpen want er is niks belangrijker dan alles te besnuffelen wat er te snuffelen valt, enige remedie is dan om hem gewoon aan te lijnen. Quiero krijgt sowieso nooit correcties, het heeft heel lang geduurd om zijn vertrouwen te winnen en een misplaatste of te zware correctie zou dat weer heel snel kunnen verpesten. Bij Quiero is het allemaal belonen en afleiden met een vrolijke stem.

[faya]

Hoe komt het dat heel veel mensen de hond bij het nekvel grijpen? Staat het in een populaire boek of zo? Als ik al mijn hond lichamelijk zou willen corrigeren, zou de nekvel voor mij het laatste plek zijn om te grijpen.

dat doe ik soms ook als ie naar stem niet luisterd.

[kiki78]

Bij Daan gebruik ik mijn stem, in een enkel geval grijp ik zijn nekvel (denk 5 keer in de 2,5 jaar dat ik hem heb). Ik probeer maar overal de humor van in te zien werkt beter dan boos worden. Ik krijg regelmatig een middelvinger te zien, meestal schiet ik dan in de lach en luisterd hij als nog of ik geef een brul en dan komt hij ook. Het blijft een terrier maar wel een hele gevoelige terrier

[Pinkki]

Bij Papu zou volgens mij geen enkele correctie helpen

Goh heb je een hond die zo heet??? Dacht dat ik de enige was in nederland!!

[Some-one]

Ook ik denk dat dat echt van hond tot hond verschilt...ons teefje (Lizzy) is een beetje angstig hondje....alleen al een boze blik naar haar is voldoende....Om Sam (reutje) te corrigeren is een flinke stemverheffing voldoende...

[faya]

Ik zie dat "pak hem in de nekvel en duw hem tegen de grond" verhaal trouwens ook wel eens op TV.

Een paar weken terug nog bij een of andere amerikaan die een echtpaar liet zien hoe ze hun drukke Weimaraanse rustiger in huis konden krijgen.
Inderdaad lag na 14 dagen trainen de hond de hele dag in haar mand.
Te angstig om er nog uit te komen

dat laaste vind ik ook niet goed, dan is het net te veel en hard gedaan.
zo zie je maar dat het toch vaker die tip word gegeven en niet tot mishandeling behoord.

heet die amerikaan trouwens cesar (weet niet precies hoe je het schrijft) maar hij is echt bekent en ik weet niet hoe die het flikt maar hij krijgt heel vlug het gewenste gedrag bij een hond.

[gizmo]

Ik fluit meestal en zeg kom hier werkt heel erg goed
Behalve die ene keer met het varken niets werkte
Normaal gaat het heel erg goed
Geen idee waarom Gizmo niet wilde luisteren op het varken

[Joyce]

Bij Papu zou volgens mij geen enkele correctie helpen

Goh heb je een hond die zo heet??? Dacht dat ik de enige was in nederland!!

Haha, ja dat heb ik ook heel lang gedacht!

Papu kwam met naam en al uit Spanje, dus ik heb geen idee waar het vandaan komt of wat het betekent.

[fabiola]

Miep is een gevoelige hond. Een simpele "nee" snapt ze prima. Maar ze kan bij sommige mensen wel een zo superirritant enthousiast doen. Ze springt dan heel hoog en hangt bijna bij mensen in hun nek. (dat is uit haar jeugd nooit helemaal verdwenen...) Dan gaan de oortjes voor mij wel dicht. Als ze echt zo vervelend is, pak ik haar in haar nek. Ik trek niet of wat dan ook, maar alleen pakken. Ze gaat dan meestal meteen op haar rug en dan loop ik weg. En dan heb ik weer een hele lieve luisterende hond.

[starfleet]

Om te corrigeren zou ik kort knijpen waar ik Buffy maar paken kan. Ik had dat in mijn hoofd als ze de allereerste keer naar mij ging grommen. Heeft ze nooit gedaan, dus nooit toegepast.

Mijn dochter heeft Buffy ooit in het nekvel gegrepen omdat ze een onbekende mevrouw die ' s avonds laat zo de kamer bij ons binnenstapte aan wilde vliegen. Dan is het nekvel de gemakkelijkste plek, het had ook een poot kunnen zijn, niet speciaal nekvel.

Het wordt heel vaak aangeraden nog steeds: grijp de hond in het nekvel en duw hem tegen de grond. Moeder doet dat immers ook zo bij pups (zegt deze stroming). Het wordt dus gezien als een prima correctie die de hond heel goed begrijpt.

Ik zie het nog heel vaak, vooral bij de grotere rassen. Daar wordt überhaupt veel geschreeuwd en geplukt aan nekvel. Net of grote honden wat dovig zijn en moeilijker op te voeden dan een kleine hond. Naar een hond toelopen i.p.v. op afstand staan te schreeuwen heeft meer effect lijkt me.

Ombuigen van gedrag dat hebben wij overigens ook altijd gedaan. Niet foeien dat ze uit de keuken moet als er gekookt wordt, maar leren dat uit de keuken blijven wat lekkers oplevert. Niet de dweil aanvallen, maar leren dat in je mand gaan zitten een pensstaaf oplevert, dat soort dingen zet veel meer zoden aan de dijk en dan kun je correcties bewaren voor als die echt nodig zijn.

Het is echt hetzelfde als een kind waar constant maar tegen geschreeuwd wordt, die horen dat niet meer. Eenkind dat een enkele keer een brul krijgt is daatr wel van onder de indruk.

Als je chef vaak loopt te vitten, hoor je die toch ook niet meer, dan denk je ook: zal wel die eikel/rare trien heeft altijd wat te mekkeren, bekijk het maar het zal mijn tijd wel duren.

Anne

[starfleet]

Het is echt niet zo dat ik haar voor ieder vergrijp in haar nekvel pak, maar bijvoorbeeld bij het echt fel op andere honden reageren (en daarbij dus het helemaal niet erg vinden als er een knokpartijtje zou komen) is ze toch echt wel de pineut... Overigens probeer ik dat natuurlijk ook zoveel mogelijk te voorkomen, maar dat lukt niet altijd... En ook dan, aftaaien is een brave Jamey en blij baasje...

Waarom lijn je haar op zo'n moment niet aan en loopt met haar weg? Op die manier maak je haar ook heel duidelijk dat zomaar snauwen tegen andere honden ongewenst gedrag is. Ik vind het echt vreemd dat je je hond in haar nekvel grijpt op haar rug legt voor snauwen. Het is vrij natuurlijk gedrag, alleen jij ziet het liever niet, dat kun je toch ook op een wat mildere manier oplossen. Aanlijnen en doorlopen begrijpt ze ook prima.



Anne

[starfleet]

heet die amerikaan trouwens cesar (weet niet precies hoe je het schrijft) maar hij is echt bekent en ik weet niet hoe die het flikt maar hij krijgt heel vlug het gewenste gedrag bij een hond.

Dat lijkt maar zo in dat programma, daar gaat echt wel meer tijd overheen dan daar gesuggereerd wordt. Daarbij is het zeer de vraag of de eigenaren wel net zoveel natuurlijke dominantie hebben als die man, want daar ligt toch vaak het probleem. Die methode is echt niet heilig. Ik weet zeker dat die man net zoveel of meer zou bereiken met de clicker.

Anne