malinois schreef:Fresco schreef:malinois schreef:Nou Fresco aangezien Lieke het antwoord niet weet op deze vraag aan jou de eer:
Inge O schreef:
ik voed mijn honden wel goed op hoor - ik leer ze netjes dat ze geen pupjes dood mogen bijten
. bij de eerste vijf, zes pupjes gaat het soms fout, maar vanaf dan weten ze het zo ongeveer wel......................................................................................................
.
hoe stel je jezelf dat nu voor : een hond zodanig opvoeden dat hij geen pupjes doodbijt? wat is daarbij jouw inbreng
?
Beste Malinois,
Het doodbijten van andere levende wezens kun je in de socialisatiefase (tot de leeftijd van 12 weken) afleren, door deze pup in aanraking te brengen met dat wezen waarbij jij wilt dat de pup het niet doet. Als het om konijnen gaat, dien je de pup dus vóór de leeftijd van 12 weken in een niet gespannen sfeer/situatie bij een konijn te laten zijn (vaker dan 1 keer en niet te lang!), en de pup moet in de gelegenheid zijn het konijn aan te raken. Dit is een voorbeeld van hoe socialisatie werkt: door het meerdere keren aanwezig zijn met het wezen vóór de 12 weken, in combinatie met het aanraken zal in dit geval het konijn tot de gewone leefwereld gaan horen van de pup, waardoor de pup het konijn niet meer als prooi zal gaan zien.
Neemt niet weg, dat niemand volgens mij weet waarom deze pup is doodgebeten; het kan echt veel meer oorzaken hebben. Zelfs de pup kan schuldig zijn. Als de pup in de ogen van een goed gesocialiseerde hond (tja, bestaan die eigenlijk wel?) werkelijk onaanvaardbaar gedrag vertoont, ofwel geen duidelijke hondentaal spreekt, en voor verwarring zorgt, is dat een goede reden voor een volwassen hond om een einde te maken aan het leven van een pup.
En om een misverstand uit de wegruimen: ik heb het over de bewuste Mechelaar-eigenaar(s) gehad, niet in de algemene zin hoor.
Gr. (het vrouwtje Thekla van) Fresco
oke dat heb ik dan verkeerd gelezen.
Je socialisatieverhaal klinkt heel mooi en is dat ook alleen werkt het in de praktijk helaas niet zo als in de boekjes. Er leven namelijk nog meer dieren en mensen op deze wereld die invloed kunnen hebben op het gedrag van de bewuste hond ook al is hij perfect gesocialiseerd. In mijn voorbeeld het worden aangevallen door een JR van mijn mechelaarpup.
Mijn vraag (of eigenlijk die van Inge) ging over een volwassen hond, hoe leer je die dat hij geen pups mag doodbijten? dat kun je dus niet oefenen lijkt ons...
Natuurlijk weet niemand hier hoe of wat er exact gebeurd is, maar ik zou er dus ook prooidrift uithalen gezien het gedrag van de hond.
Beste Malinois,
Ik ben van mening dat je nooit voor 100% kunt garanderen dat een hond geen pup zal doodbijten. Een gemakkelijk antwoord op deze vraag krijg je dus niet. Ik ben ook niet iemand van makkelijke antwoorden, ik ben een enorme doordenker (is een goede én slechte eigenschap van me). Kort, bondig en samenvattend zijn is ook mijn slechte kant
, maar ik zal m’n best doen.
Als we uitgaan van ‘prooidrift’, bedoelen jullie waarschijnlijk de gedragsketen ‘jagen’ met als eindgedrag het doden van de prooi en als een begingedrag het ‘achterna rennen van de prooi’. Deze twee gedragingen wil ik duidelijk scheiden. Bij het eerder door mij beschreven socialiseren van de pup tot 12 weken met het bewuste wezen, bereik je dat dit wezen niet gedood wordt door jouw pup als deze later volwassen is. Dit socialiseren verandert niets aan het gedrag ‘achterna rennen van de prooi’. Dit ‘achterna rennen’ kent hele andere motivitaties.
De meeste mensen vinden het achterna rennen van een ‘prooi’ al erg vervelend, maar als ze weten dat het uiteindelijk niet gedood wordt (door het socialiseren) is het vaak al veel meer aanvaardbaar.
Ook moet ik verder aantekenen dat socialiseren met één konijn (weer als voorbeeld) tot gevolg kan hebben dat alleen dát konijn gezien wordt als behorende bij de roedel of behorende bij de wereld waarin hij vertoeft. Meestal moet je dit socialiseren met het konijn, ook meerdere malen uitbreiden naar socialiseren met meerdere en andere konijnen. Natuurlijk denk ik dan niet aan het opzoeken van een konijnenhol (lijkt me wel erg leuk trouwens), maar aan het bezoeken van een dierenboerderij, zoals iemand ook al aanstipte. Bij veel dierenboerderijen ben je echter officieel niet welkom met je hond (logisch). Als je echter uitlegt dat het bedoelt is om je hond later geen ‘konijn’ te laten doodbijten, vinden ze het meestal prima. Aanvullend hierop moet ik melden dat na goed socialiseren ook weer de-socialisatie kan plaatsvinden, als je de hond na 12 weken leeftijd nooit meer in aanraking brengt met een konijn.
Socialiseren moet met alles waarvan jij vindt, dat de pup het later gewoon moet vinden. Bedenk dan ook dat de pup bij het socialiseren met andere honden moet leren dat er ruim 400 rassen bestaan (de niet-rashonden vergeet ik even), en dat al deze honden met zeer verschillende staartvormen en oorvormen op een verschillende manier dezelfde hondentaal (behoren te) spreken. De pup moet leren dat als de ene hond de oren en/of de staart zo houdt, hij hetzelfde bedoelt als bij een andere hond met een andere oren- en/of staartstand (en dan heb ik het nog maar over twee lichaamsdelen waarmee de hond communiceert). Dit geldt bij alles, dus ook bij konijnen, poezen, mensen enz. De pup moet leren dat er konijnen en poezen zijn met staande oren, hangende oren enz. Een konijn of poes zal hij zeker niet zo gemakkelijk leren begrijpen als al die honden, maar ze kunnen de konijnen en poezen wel accepteren en gedeeltelijk begrijpen. Bij mensen moeten ze leren dat je witte mensen, zwarte mensen, brilmensen, kleine mensen, dikke mensen enz. hebt. Ook mensen zullen ze nooit helemaal snappen, hoewel, onderschat het waarnemende vermogen van onze lievelingen niet.
Kent het socialiseren een grens? Ja. Hoe deze opmerking door iemand bedoelt is, weet ik niet zeker, maar wel dát er een grens is. De grens die ik hierbij wil noemen is dat je niet moet over-socialiseren. Bij het aanbieden van een te grote hoeveelheid prikkels kan de hond juist angst gaan vertonen voor dat waarvan jij wilt dat hij er vertrouwt mee raakt. Het goed socialiseren blijft in mijn ogen dus ook echt een vak apart. Hoera voor die fokkers en baasjes van de pups die hier echt goed in zijn.
Even genoeg gezwamd over socialiseren, toch? (Schrijven duurt trouwens wel erg lang als je wat wilt vertellen).
Blijft nog over de hamvraag:
Hoe kunnen we nu voorkomen dat als je een volwassen hond overneemt, deze een andere pup doodbijt?
Socialiseren kan slechts tot 12 weken leeftijd, dus dat is geen optie meer.
Ik ga er nu even vanuit dat het doodbijten als oorzaak heeft, dat de volwassen hond denkt dat de pup een prooi is. (Andere motivatie zou kunnen zijn angst voor de pup met aangeleerd dodend-gedrag als gevolg, wel een erg andere uiterste vorm natuurlijk. Het vinden van een oplossing hiervan is ook veel gecompliceerder).
Motivaties voor het doden van een prooi:
• Omdat je honger hebt. Ik neem aan dat de bewuste Mechelaar van deze discussie genoeg te eten krijgt, dus dit valt af.
• Omdat je geboren bent met de wens een prooi achterna te rennen, of omdat je geleerd hebt dat dit erg leuk is. Honden die weinig vermaak geboden wordt, vertonen het jagen meer dan honden die leuke alternatieven aangeboden krijgen.
Oplossingen:
Eerste mogelijkheid voor een oplossing is dus het aanbieden van alternatieven voor het jagen. Doe wat met je hond. Leer hem bijv. dat het bejagen van een bal ook erg leuk kan zijn. De hoeveelheid tijd en energie die je er insteekt bepaalt natuurlijk het resultaat en de tevredenheid van de hond. Hou ook rekening met het feit dat elk nieuw kunstje pas resultaat boekt als je de gewenningsfase van deze nieuwe oefening hebt kunnen uitbouwen tot een gewoonte (en dat vergeten veel eigenaren).
Als jouw grote hoeveelheid tijd en energie nu echt geen soelaas biedt, blijft er volgens mij maar één mogelijkheid over.
Het aanleren van een nieuw gedrag ter vervanging van ongewenst gedrag / het onder commando zetten van je hond als hij pups tegenkomt.
Dit moet je natuurlijk langzaam opbouwen. Leer hem dus een alternatief voor als hij in de buurt komt van een pup. Laat hem bijvoorbeeld altijd naar je kijken als er een pup in de buurt is, en beloon dat. Denk hierbij ook aan het opbouwen van de oefening. Eerst zonder pup, dan met de pup ver weg, dan de pup steeds dichterbij. Eerst de hond aangelijnd en pas na ongelofelijk vele malen goed resultaat de hond loslaten bij een pup. Hierbij natuurlijk ook weer rekening houdend met het feit dat de gewenningsfase van deze nieuwe kijkoefening voorbij moet zijn en dat het een gewoonte geworden is voor de hond om naar je te kijken als er een pup in de buurt is. Dan pas kun je je hond loslaten bij een pup.
Ik neem voor het gemak aan dat men weet hoe je een hond een nieuwe oefening moet aanleren als vervanging voor ongewenst gedrag.
Het inschakelen van een goede hondenschool of een goede gedragstherapeut lijkt mij overigens geen overbodige luxe voor deze Mechelse herder. Nu neem ik weer aan dat iedereen een weg kan vinden naar een ‘goede’ hondenschool of gedragstherapeut. Ook dat is bij vele eigenaren eigenlijk niet bekend, blijkt.
Gr. (het vrouwtje Thekla van) Fresco
Fresco: een Italiaans windhondje, in memoriam.
Groeten van Raya (een Duitse staande korthaar, geb. 04-06-11) en het vrouwtje
In memoriam: Raisa (een whippet, + 10-01-11), Fresco, (een Italiaans windhondje + 10-09-2014)
) rende op de mechelaar af en deze heeft uiteindelijk ook nog meegespeeld aan de lange lijn.
jeetje wat een verhaal... dat ga ik morgen maar eens op m'n gemak doorlezen :N: 