Pffff...Flip schreef:Bij mijn ouders in de buurt wonen mensen die een kat hadden.
Toen we er net woonden zette mijn moeder regelmatig mijn balkondeur los om mijn kamer te luchten. Er zat ook een raam in mijn kamer maar die kon niet los.
Toen ik 's avonds naar bed ging, lag de kat van die buren op mijn bed en had alles ondergepiest.
De kat rende weg toen we mijn kamer op kwamen, dus mijn ouders hadden geen bewijs dat het die kat was, behalve dat mijn moeder en ik hem gezien hadden.
Resultaat: ik sliep een week op mijn zus d'r kamer terwijl mijn moeder de stank uit de vloerbedekking en mijn matras probeerde te krijgen. Heerlijk.
Mijn vader heeft toen een hordeur in de balkondeur gemaakt, die met een haakje vanbuiten niet open te krijgen was.
Onze achterbuurvrouw van 81 heeft ook bezoek gehad van de kat, een dag na mij.
Alleen had zij de balkondeur 's avonds dichtgedaan en voor het weekend naar haar dochter gegaan zonder dat ze wist dat de kat onder haar bed lag...
Resultaat: behang van de muren, logeerbed aan flarden, haar trouwjurk die er in plastic hing compleet aan gort gescheurd, vloerbedekking uitgekrabd en werkelijk alles zat onder de pies en poep.
Toen ze de deur van de logeerkamer opendeed rende de kat langs haar heen en door de achterdeur naar buiten. Omdat het mensje niet al te snel meer was kon ze hem niet pakken, dus ook zij had geen poot om op te staan.
Maar wel een compleet gerenoveerde kamer, en haar trouwjurk van 50 jaar oud was niet meer te repareren.
De bazen van de kat zeiden dat ze maar moest bewijzen dat het hun kat was geweest (de enige rode kater in de buurt), en dat ze weigerden om hun lieverd binnen te houden.
Dus nu heeft iedereen maatregelen genomen zodat de kat niet via hun balkondeur naar binnen kan.
Omdat die kat zijn behoeftes deed in mijn ouders tuin (heerlijke geur in de zomer) heeft mijn vader hun hond losgelaten in de keurig aangelegde voortuin van die lui en hem daar flink laten poepen en plassen.
Dat vonden ze niet leuk, maar toen mijn vader vroeg waarom hun kat dat wel bij hem mocht liepen ze naar binnen.
Ik snap dat er katten zijn die niet binnen kunnen, maar neem dan geen kat als je een kleine achtertuin hebt in een buurt waar men zo dicht op mekaar woont.
Je kunt dol zijn op katten, maar in zo'n buurt kun je ze niet houden als je ze wel buiten wil hebben, maar er geen ruimte voor hebt in je eigen tuin.
Kan me voorstellen dat je het niet leuk vindt. Maar waarom moeten mensen toch altijd steeds maar bewijs hebben? Hier bij ons in de tuin in Italië lopen plenty katten van anderen, er zullen ook genoeg halve/wilde bijzitten, soms heb je er last van soms niet. Hey kom op 'thats life', als je het echt niet wil ga je toch 80 hoog in een flat wonen, dan is de kans veel kleiner. En die optie van die hordeur is toch ook wel een goede gedachte vind ik en erg netjes van je vader.
Persoonlijk vind ik dat je zelf veel associaler bent als je express je hond iemand zijn tuin laat vernielen en moet je blij zijn dat er geen represailles gekomen zijn. De kat van die mensen (als je al kunt aantonen dat die het was) doet dat echt niet express hoor.
Waarom zijn mensen toch steeds uit op wraak? Voor je het weet heb je een vette burenruzie of wat dan ook om zoiets. Dan woon je ook gezellig.
Bah wat zijn mensen toch echt laag zeg met al hun wraakgevoelens.
.
.
?
