Loslopen

[Inge]

Loslopen is het eerste wat ze leren als kleine pup, ik vind dat heel belangrijk
Maar wel in veilige gebieden.
Nika loopt ook wel los in de wijk, 's ochtends heel vroeg of 's avonds heel laat, Marouck niet want die zoekt katten.
Snoepie nam ik altijd los mee, ook in de wijk, maar die begint dwars te worden op haar ouwe dag dus dat doe ik nu maar niet meer.
Danco loopt alleen los in het bos, daar waar geen andere honden zijn of hoogstens teven die tegen hem durven snauwen, want dan durft ie niks meer tegenwoordig

[ridgebackfan]

super belangrijk,

wij wonen meteen aan het bos en ze lopen dus altijd los kunnen rennen wanneer ze willen en rustig doen als ze daar zin in hebben
Thuis heb ik dan ook twee heerlijk relaxte hondjes waar je geen kind aan hebt
ook gaan ze met de paarden mee los met rijden maar nooit langs een weg

[M@scha]

ik vind het wel een leuke uitleg van je

En de antwoorden in het begin leken daar ook wel wat op, maar gelukkig is dat wat bijgedraaid, anders wordt het wel erg saai inderdaad

Neem nu Massam met de amstaff: hoe mooi en leuk ik dat ras ook vind, voor mij zou het dus een reden zijn om er niet aan te beginnen als de hond niet vrij relaxed los kan lopen.
Natuurlijk heb ik ook weleens wat probleempjes met mijn Rottweiler, maar niet te vergelijken met dit.

engelse staff

[noekie]

Ik vind het belangrijk dat mijn honden los kunnen lopen.
Scooby loopt eigenlijk nooit aan de riem, alleen als ik en hond zie aankomen lijn ik hem aan , dat kan gelukkig omdat hij perfect luistert, want anders zou hij nooit los kunnen ivm met vechten.
Gelukkig gaat scooby nooit terug naar een hond, als ik er voorbij ben kan ik hem gewoon weer losmaken, hij loopt nooit achter me terug.
Andor daarentegen loopt alleen los als ik geen andere honden of kinderen zie, want die zijn een stuk leuker dan ik ben.
Ik ga dus zeker 1 x per dag met hem naar bos of dergelijke om hem uit te laten razen; of soms laat ik hem 's avonds laat even rennen op het veld, want iedereen hier uit de buurt gaat vroeg naar bed.

[Caro.]

ik vind het wel een leuke uitleg van je

En de antwoorden in het begin leken daar ook wel wat op, maar gelukkig is dat wat bijgedraaid, anders wordt het wel erg saai inderdaad

Neem nu Massam met de amstaff: hoe mooi en leuk ik dat ras ook vind, voor mij zou het dus een reden zijn om er niet aan te beginnen als de hond niet vrij relaxed los kan lopen.
Natuurlijk heb ik ook weleens wat probleempjes met mijn Rottweiler, maar niet te vergelijken met dit.

engelse staff

SoLLy

[M@scha]

ik vind het wel een leuke uitleg van je

En de antwoorden in het begin leken daar ook wel wat op, maar gelukkig is dat wat bijgedraaid, anders wordt het wel erg saai inderdaad

Neem nu Massam met de amstaff: hoe mooi en leuk ik dat ras ook vind, voor mij zou het dus een reden zijn om er niet aan te beginnen als de hond niet vrij relaxed los kan lopen.
Natuurlijk heb ik ook weleens wat probleempjes met mijn Rottweiler, maar niet te vergelijken met dit.

engelse staff

SoLLy

maakt niet uit hoor!

ben blij dat mensen nee zeggen tegen de stafford ipv te denken dat ze dat wel ff veranderen

[Brigitte]

Ik ben prima tevreden met mijn rassen ook al kan ik met niet allemaal gezellig in een druk bos lopen vol met mensen die ook allemaal wel denken te weten hoe een hond in elkaar steekt en die zich meer met een ander zijn hond bemoeien dan met die van hunzelf Idd voor mij hoef ik niet zo nodig zo'n oh sociale hond.

Misschien gaat het met Alano ook over, nou jammer dan dan gaat ie lekker aan de lange lijn of lekker op het strand als er niemand is.

[clausipaus]

Voor de hond is het zeker veel fijner. Gewoon een groter stuk vrijheid, even lekker de poten strekken

Maar ja, het moet wel gewoon kunnen en veilig zijn natuurlijk. Floeboe loopt vrijwel altijd los. Keizer die gooit zichzelf voor auto's enzo als hij losloopt. Dus die zit al veel meer aan de riem anders krijg je zoveel ongelukken

[Frenkie]

Ik vind het heeeel belangrijk dat mijn hond los kan lopen. In mijn woonplaats mogen de honden nergens meer los lopen en er wordt flink op gecontroleerd. Ik vind het erg vervelend dat ik hierdoor altijd met de auto weg moet om mijn hond lekker te laten rennen.

Het strand is zijn favoriete uitje omdat hij dan lekker kan rennen en met al die andere honden kan spelen.

Groetjes

[Joyce]

Mijn honden lopen in ieder geval 1x per dag een uur los. Dat vinden ze ook meteen het leukste gedeelte van de dag en ze weten precies wanneer het loslooptijd is. Als ik de voordeur open doe en ze niet aanlijn worden ze helemaal gek. Ik kan echt zien dat ze 10x meer genieten van het loslopen dan het lopen aan de lijn. Gewoon kunnen rennen en snuffelen waar je wil zonder dat je rekening hoeft te houden met dat domme mens aan de andere kant van de lijn. Nieuwe hondjes gaan hier dan ook redelijk snel los (Abel al op de tweede dag) en omdat ze op onbekend terrein zijn blijven ze dan meestal wel bij de rest in de buurt. Het is voor mezelf trouwens ook een stuk makkelijker om de honden in de auto te gooien en in het bos los te doen dan een uur met 4 lijnen klungelen

[Higgins]

Ik vind het belangrijk voor Higgins, ook omdat hij alleen is en anders weinig met andere honden in contact komt, maar ook zodat hij even lekker zijn poten kan strekken en lekker overal kan snuffelen, rollen, plonzen in het water etc

Wij wonen naast een park waar je heerlijk kan wandelen. Helaas word er ook hier steeds meer gecontroleerd en boetes geschreven. Ik ben het er ook mee eens dat als de honden op kinderspeelplaatsje loslopen en daar hun behoeftes doen, dat daarvoor boetes moeten worden gegeven. Maar hier zijn ze zo " zielig" ( naar mijn mening ) dat ze letterlijk in de bosjes verstopt staan, en als jou hond een paar meter over het losloopgebied heen is, springen ze uit de bosjes om je een boete te geven ..... ( dit is geen grapje hoor, al meerdere keren gebeurd ) nou en dat vind ik dus te ver gaan

Gelukkig wonen wij in de buurt van het strand, bos en duinen en bij grote plassen/meren waar je grotendeels van het jaar met je hond los mag lopen

[Ca Cajuina]

Ja ik vind het belangrijk dat een hond zijn energie kwijt kan en lekker geurtjes kan snuiven. Ik heb alledrie de honden zo opgevoed dat zij al vroeg leerde hoe om te gaan met andere honden.

Daarbij moet ik zeggen dat ik wel bewust was van het feit dat het misschien niet zou lukken. Ik heb namelijk een presa canario reu en een engelse staff teef. De reu hebben we het eerste jaar strak opgevoed. En gelukkig is hij uitgegroeid tot een stabiele reu die helemaal geen zin heeft in onnodige vechtpartijen. Daarbij houd ik hem wel altijd in de gaten omdat hij ook niet over zich heen laat lopen.

De engelse staff was een drama tot ze 9 weken was. En bij haar had ik er eiegenlijk al rekening mee gehouden dat zij niet los zou kunnen. Nu is zij de enige van de 3 die zelden aan de riem loopt. Gelukkig hebben we het bij haar zo kunnen trainen dat zij andere hondjes negeert en als zij geirriteerd wordt zij naar ons toekomt. Er zijn momenten dat zij niet los kn en dat is als iemand stokken aan het gooien is met 5 honden. Dat gaat niet goed dus dan roep ik haar bij me en gaat ze aan de lijn.

Ik heb dus het geluk dat ik met alledrie de honden op een zomerse zondagmiddag door het bos kan lopen zonder dat er een gevecht plaatsvind met een van de zoveel onopgevoede labjes, jackjes ect.

het had ook net zo goed anders kunnen zijjn

[Addy]

Oke, maar het is goed dat ik even gecorrigeerd werd. Ik heb dat af en toe even nodig...Mijn vriendin heeft een TT speciaal voor mij op maat gemaakt.

Het lijkt mij ook heel erg. Maar ergens lijkt het me ook een uitdaging om zo'n hond juist wel te nemen. Om de hond er vanaf te helpen. Zeker als het met angst te maken heeft. Dat is prima af te leren met veel tijd en geduld en positieve beloningen. Dat lijkt me erg leuk en dankbaar werk.



Groetjes mark

ik reageerde hierboven op je eerste bericht.. nu ik de rest gelezen heb snap ik het iets beter..

maar echt niet alles is op te lossen...

staffordreuen zijn gewoon meestal eikels met andere reuen vooral, een amstaff die ik ken kan helemaal niet met andere honden behalve de honden van de eigen roedel.

een raseigenschap kan en wil je er niet uithalen. je wordt verliefd op het ras en omdat de rest van het ras zo super is neem je die rotdingen erbij omdat ze minder belangrijk zijn dan de rest van de eigenschappen.

tuurlijk zou ik graag willen dat sam net als al die heerlijke goldens zou kunnen raggen door de modder en hei, maar dat gaat gewoon niet, dat hebben zowel ik als sam te accepteren.

ik weet zeker dat als ik echt keihard zou qworden dat ik het eruit zou krijgen, maar:

1. dan had ik geen staff moeten nemen, ik verneuk zijn karakter zo
2. het komt er dan op een andere manier uit

ik ben niet van plan een hond die zijn "oerdrift" uitvoert daarin tegen te houden, hoe rot die drift ook is. natuurlijk leidt ik hem af en hou ik hem dus aan de lijn zodat ie niet kan vechten (en dus ook nog nooit gedaan heeft) maar hem helemaal afstompen en als mak lammetje bij dominante reuen te hebben is hetzelfde als een werklijn mechelaar aan het dekentje voor de kachel vast te binden.

het houdt gewoon in dat ik voor sam meer moeite moet doen, veel fietsen, samen rennen, geestelijke vermoeidheid door spelletjes en 's ochtends om 5.30 naar het omheinde hondenpoepveldje zodat er nog geen andere honden zijn waardoor hij bij het hek blijft staan en nog niet rent... meestal lekker aan de flexlijn van 8 meter wat 16 meter rennen betekend, een teef erbij gekocht (niet alleen daarvoor) zodat ze samen kunnen gallen in huis en in de tuin en gehoorzaamheidstraining zodat hij moe maar voldaan op zaterdag het veld afloopt.

mijn sam is mijn alles. en ja hij is een klootzak naar andere reuen (veel teven en alle pups gaan meestal goed) maar een stafford is een mensenhond en geen hondenhond.

en als je dan begint over inslapen wordt ik 1. heel verdrietig want je komt aan mijn maat 2. heel boos dat mensen (nu jij dus) blijkbaar niet snappen dat er echt honden zijn die niet zomaar makke lammetjes worden en waarvan ik als rasliefhebber ook niet wil dat hij dat wordt. een stafford is een stafford en dat moet je niet willen veranderen

Ik vind dat als je op deze manier je verantwoordelijkheid neemt voor het ras wat je in huis gehaald hebt dat mensen alleen maar respekt voor je kunnen hebben !
Ik heb een hond die mensen in de benen hapt als ze los loopt, ook dat heeft consequenties die ik ook neem. Met haar hebben we intensieve gedragstherapie gedaan maar het is te vaak zelfbelonend geweest om het nog afgeleerd te krijgen, dus fietsen we met haar en lopen sóchtends zo vroeg dat er werkelijk nog niemand in het bos is

[Zoie]

De engelse staff was een drama tot ze 9 weken was. En bij haar had ik er eiegenlijk al rekening mee gehouden dat zij niet los zou kunnen. Nu is zij de enige van de 3 die zelden aan de riem loopt. Gelukkig hebben we het bij haar zo kunnen trainen dat zij andere hondjes negeert en als zij geirriteerd wordt zij naar ons toekomt. Er zijn momenten dat zij niet los kn en dat is als iemand stokken aan het gooien is met 5 honden. Dat gaat niet goed dus dan roep ik haar bij me en gaat ze aan de lijn.

als ik een am. of engelse stafford los zie lopen, kan ik het nooit, nou ja, bijna nooit laten om aan de eigenaar te vragen hoe het gaat met andere honden. Heel vaak krijg ik dan te horen, dat het een kwestie van opvoeden is ! Dus ik ben wel benieuwd eigenlijk hoe je dat getraind hebt. Kan je een tipje van de sluier oplichten ?

[miekmiek]

Ik vind het vooral belangrijk dat de hond gelukkig is en de omgeving veilig. Een hond met gedragsproblemen die steeds bovenop andere honden klapt en daardoor steeds op zijn donder krijgt is denk ik een stuk gelukkiger met flink wandelen aan de lange lijn en daardoor een wat stabieler leventje.

Mijn honden lopen heel veel los en ik moet zeggen dat ik daar vreselijk van geniet. Maar ik kan me voorstellen dat een baas met een probleemhond ook erg kan genieten van het lopen met zijn hond aan een lange lijn, enkel en alleen omdat hij ziet dat zijn hond stabiel is.

[Zoie]

Ik vind het vooral belangrijk dat de hond gelukkig is en de omgeving veilig. Een hond met gedragsproblemen die steeds bovenop andere honden klapt en daardoor steeds op zijn donder krijgt is denk ik een stuk gelukkiger met flink wandelen aan de lange lijn en daardoor een wat stabieler leventje.

Mijn honden lopen heel veel los en ik moet zeggen dat ik daar vreselijk van geniet. Maar ik kan me voorstellen dat een baas met een probleemhond ook erg kan genieten van het lopen met zijn hond aan een lange lijn, enkel en alleen omdat hij ziet dat zijn hond stabiel is.

Ik heb er voor gekozen, iig voorlopig, met Luna andere honden te mijden. Idd, gewoon rustiger voor zowel baas als hond, en andere baas en hond.

We lopen ook meer aan de lijn dan vroeger, lijkt haar niet te deren.

Maar toch, als dat het was, dan stopte ik accuut met Luna uit laten.

Rennen, balletje trappen, balletje zoeken, apporteren uit het water ... ik kan me niet voorstellen dat ik het met haar niet meer doe en toch plezier heb.

[josje2003]

als je hond geen gevaar is voor zichzelf en voor andere mensen/honden, zie ik er geen bezwaar in om hem/haar los te laten lopen. Als je weet dat de hond niet helemaal te vertrouwen is, lijn hem dan gewoon aan. Ik heb maar al te vaak gezien hoe de o zo gehoorzame hond plotseling het fietspad overcrosst omdat er iets interessants is aan de overkant en iedereen omver walst met fiets en al.

Onze cocker-teef bleef keurig bij mij in de beurt als ze los liep, maar met de andere gezinsleden, nam ze de benen en racete ze naar huis zonder op wat dan ook te letten. Wij zitten aan een drukke doorgaande weg, dus onze springer spaniel zal ik voorlopig niet los laten. Hij gaat zijn neus achterna en ziet dan letterlijk niets meer. En wat is er nu leuker dan achter auto's aanrennen! Dat moet er dus eerst echt uit voordat hij los mag. De flexlijn van 5 meter vind ik ook een uitkomst, kan hij toch 10 meter heen en weer rennen zonder gevaar voor zichzelf of anderen.

[Gast]

Ik vind het zeer belangrijk dat mijn honden los kunnen lopen!Wonen aan de rand van de stad en ik neem mijn honden iedere ochtend èn middag met de auto naar het bos,hier 5 minuten vandaan.De 2 andere uitlaatbeurten(we laten ze 4x uit)doen we hier in de straat,waar overigens wel een losloopveldje is voor honden langs een slootje.

[Ca Cajuina]

De engelse staff was een drama tot ze 9 weken was. En bij haar had ik er eiegenlijk al rekening mee gehouden dat zij niet los zou kunnen. Nu is zij de enige van de 3 die zelden aan de riem loopt. Gelukkig hebben we het bij haar zo kunnen trainen dat zij andere hondjes negeert en als zij geirriteerd wordt zij naar ons toekomt. Er zijn momenten dat zij niet los kn en dat is als iemand stokken aan het gooien is met 5 honden. Dat gaat niet goed dus dan roep ik haar bij me en gaat ze aan de lijn.

als ik een am. of engelse stafford los zie lopen, kan ik het nooit, nou ja, bijna nooit laten om aan de eigenaar te vragen hoe het gaat met andere honden. Heel vaak krijg ik dan te horen, dat het een kwestie van opvoeden is ! Dus ik ben wel benieuwd eigenlijk hoe je dat getraind hebt. Kan je een tipje van de sluier oplichten ?

Trainen, trainen en nog eens trainen. Op het feit dat als zij een conflict heeft met een andere hond zij naar mij toekomt. Op den duur is zij andere hondjes gaan negeren en kwam ze steeds naar mij toe. Nu kan ze gewoon met andere honden samen wandelen. Zolang zij haar met rust laten is er niets aan de hand.

[Zoie]

[


Trainen, trainen en nog eens trainen. Op het feit dat als zij een conflict heeft met een andere hond zij naar mij toekomt. Op den duur is zij andere hondjes gaan negeren en kwam ze steeds naar mij toe. Nu kan ze gewoon met andere honden samen wandelen. Zolang zij haar met rust laten is er niets aan de hand.

En spelen met andere honden, gaat dat ? Of negeert ze gewoon elke ( vreemde ) hond ?

[Eefje83]

ik vind het ook zeer belangrijk dat ze los kunnen lopen.
wij wonen aan strand en daar mag je vanaf 1april tot 1oktober niet overdag met de hond komen nou das balen want dan kun je dus pas s'avonds of heel vroeg smorgens je honden lekker laten rennen.

onze 1e hond blijft altijd lekker in de buurt maar sinds zaterdag hebben we er 1 bij en die vind alles interresant,hij luisterd wel maar staat dan al aan de andere kant van het strand,is dus razendsnel.
Bij deze hond moeten we dus echt goed gaan kijken hoe dit zich gaat ontwikkelen want anders mag hij misschien ook niet meer zomaar los.

groetjes eefje

[Ca Cajuina]

[


Trainen, trainen en nog eens trainen. Op het feit dat als zij een conflict heeft met een andere hond zij naar mij toekomt. Op den duur is zij andere hondjes gaan negeren en kwam ze steeds naar mij toe. Nu kan ze gewoon met andere honden samen wandelen. Zolang zij haar met rust laten is er niets aan de hand.

En spelen met andere honden, gaat dat ? Of negeert ze gewoon elke ( vreemde ) hond ?

De Presa Canario en de staff spelen dus inderdaad niet met vreemde honden. De reu wil nog weleen spelen met een leuk teefje. Maar het staffie niet. Zoals Massam al zei: een staf is eigenlijk een mensen hond. Met de teef en de reu binnen de roedel speelt ze wel.

Op het moment dat de hond is blijven slapen of langere tijd binnen in huis doorbrengt speelt ze ermee. Mijn moeder heeft een Chihuahua gekocht en daar speelt ze ook mee. Ook met de kat trouwens. Vreemde honden speelt ze niet mee.

[Gittje]

Ik zou er niet kunnen aan denken dat ik mijn honden steeds aangelijnd zou moeten laten. Ik denk dat regelmatig kunnen loslopen bijdraagt tot een goed psychisch evenwicht.

Hoewel ik in stadsomgeving woon, probeer ik ze toch dagelijks te lossen in het nabijgelegen park zodat ze lekker kunnen spelen en dit in zover ze anderen niet hinderen.

Minstens driemaal in de week ga ik bij het ochtendgloren met de auto naar één of ander bos in de streek zodat ze er naar hartelust kunnen lopen, snuffelen & indrukken opdoen. En in de winter komt daar nog het strand bij.

[Hanneke2]

Oke, maar het is goed dat ik even gecorrigeerd werd. Ik heb dat af en toe even nodig...Mijn vriendin heeft een TT speciaal voor mij op maat gemaakt.

Het lijkt mij ook heel erg. Maar ergens lijkt het me ook een uitdaging om zo'n hond juist wel te nemen. Om de hond er vanaf te helpen. Zeker als het met angst te maken heeft. Dat is prima af te leren met veel tijd en geduld en positieve beloningen. Dat lijkt me erg leuk en dankbaar werk.



Groetjes mark

Ik heb dus juist in die situatie gezeten met Moritz, van te voren niet wetende dat het zo'n bange hond was.
Hij was bang van een krakend takje, een zuchtje wind, om het nog maar niet te hebben over mensen en kinderen.

Nooit eerder had ik meegemaakt dat mijn hond niet los kon lopen. Mijn vorige hond Nouschka liep praktisch altijd los en Kaya loopt eigenlijk altijd los (pup laat ik sowieso vanaf 8 weken al loslopen).

Dus ineens werd ik met met neus ergens opgedrukt wat ik nog nooit had meegemaakt en ging 4 keer per dag met een aangelijnde hond en een loslopende hond lopen. Ik vond het vreselijk en het beeld voor ogen dat hij misschien nooit los kon lopen nog erger.

Gelukkig is het goedgekomen met hem en heb ik hem precies op het moment dat hij mij begon te vertrouwen, maar de omgeving nog eng vond, losgelaten (Pieter dacht dat ik gek was geworden om hem los te laten). Zo zou hij niet weglopen, vertrouwen in mij opbouwen en toch los kunnen lopen.

Hele late reactie, maar ik heb nu nu hetzelfde dilemma met Lilo. Ze vertrouwt me al vrij goed, komt na schrik wel naar me toe, maar bij gierende paniek weet ik niet wat ze doet. *Nu* kent ze het losloopgebied nog niet heel goed, en ze komt (aan de flexlijn) braaf terug rennen als ik haar roep. Ik kan nog een half jaar wachten met loslaten tot ze minder bang is voor grote vreemde honden, maar ik ben een beetje bang dat ik dan een zelfverzekerd hondje heb dat eenmaal los lekker achter de hazen aangaat en wel eens ziet wanneer ze terug komt.

Ik vind het *zo* moeilijk, om dat juiste moment van loslaten te vinden. Bij Jack was het ook eng, maar dat was al na twee weken, en Jack had in zijn opvanggezin ook losgelopen, dat scheelt. Lilo heeft volgens mij nog nooit los over een open vlakte kunnen racen, en ik ben ook bang dat ze compleet uit haar dak gaat als ze dat eindelijk kan.

Nu is hij wel nog 1 keer weggelopen uit angst/paniek en dat was echt afschuwelijk om zo'n bange hond kwijt te zijn, 's nachts nog wel.

Da's ook mijn grootste nachtmerrie, Lilo kwijt. :N:

Omdat ik juist maandenlang met een aangelijnde hond heb gelopen, weet ik dat ik dit nooit meer wil en dit dus een criteria voor mij zou zijn als ik ooit weer een herplaatser zou nemen.

Maar je hebt nooit de garantie dat het goed of niet goed gaat. Ik heb best problemen gehad met Jack, maar hij kan nu makkelijker los dan menig andere hond, en *zeker* dan menig andere podenco. En ik ken honden van allerlei rassen en herkomsten die hem gewoon peren als ze iets lekkers ruiken of ergens van schrikken.

[yamie]

Oke, maar het is goed dat ik even gecorrigeerd werd. Ik heb dat af en toe even nodig...Mijn vriendin heeft een TT speciaal voor mij op maat gemaakt.

Het lijkt mij ook heel erg. Maar ergens lijkt het me ook een uitdaging om zo'n hond juist wel te nemen. Om de hond er vanaf te helpen. Zeker als het met angst te maken heeft. Dat is prima af te leren met veel tijd en geduld en positieve beloningen. Dat lijkt me erg leuk en dankbaar werk.



Groetjes mark

Ik heb dus juist in die situatie gezeten met Moritz, van te voren niet wetende dat het zo'n bange hond was.
Hij was bang van een krakend takje, een zuchtje wind, om het nog maar niet te hebben over mensen en kinderen.

Nooit eerder had ik meegemaakt dat mijn hond niet los kon lopen. Mijn vorige hond Nouschka liep praktisch altijd los en Kaya loopt eigenlijk altijd los (pup laat ik sowieso vanaf 8 weken al loslopen).

Dus ineens werd ik met met neus ergens opgedrukt wat ik nog nooit had meegemaakt en ging 4 keer per dag met een aangelijnde hond en een loslopende hond lopen. Ik vond het vreselijk en het beeld voor ogen dat hij misschien nooit los kon lopen nog erger.

Gelukkig is het goedgekomen met hem en heb ik hem precies op het moment dat hij mij begon te vertrouwen, maar de omgeving nog eng vond, losgelaten (Pieter dacht dat ik gek was geworden om hem los te laten). Zo zou hij niet weglopen, vertrouwen in mij opbouwen en toch los kunnen lopen.

Hele late reactie, maar ik heb nu nu hetzelfde dilemma met Lilo. Ze vertrouwt me al vrij goed, komt na schrik wel naar me toe, maar bij gierende paniek weet ik niet wat ze doet. *Nu* kent ze het losloopgebied nog niet heel goed, en ze komt (aan de flexlijn) braaf terug rennen als ik haar roep. Ik kan nog een half jaar wachten met loslaten tot ze minder bang is voor grote vreemde honden, maar ik ben een beetje bang dat ik dan een zelfverzekerd hondje heb dat eenmaal los lekker achter de hazen aangaat en wel eens ziet wanneer ze terug komt.

Ik vind het *zo* moeilijk, om dat juiste moment van loslaten te vinden. Bij Jack was het ook eng, maar dat was al na twee weken, en Jack had in zijn opvanggezin ook losgelopen, dat scheelt. Lilo heeft volgens mij nog nooit los over een open vlakte kunnen racen, en ik ben ook bang dat ze compleet uit haar dak gaat als ze dat eindelijk kan.

Nu is hij wel nog 1 keer weggelopen uit angst/paniek en dat was echt afschuwelijk om zo'n bange hond kwijt te zijn, 's nachts nog wel.

Da's ook mijn grootste nachtmerrie, Lilo kwijt. :N:

Omdat ik juist maandenlang met een aangelijnde hond heb gelopen, weet ik dat ik dit nooit meer wil en dit dus een criteria voor mij zou zijn als ik ooit weer een herplaatser zou nemen.

Maar je hebt nooit de garantie dat het goed of niet goed gaat. Ik heb best problemen gehad met Jack, maar hij kan nu makkelijker los dan menig andere hond, en *zeker* dan menig andere podenco. En ik ken honden van allerlei rassen en herkomsten die hem gewoon peren als ze iets lekkers ruiken of ergens van schrikken.

zou je het met lilo niet kunnen proberen ( ik zeg niet nu direct hoor) maar op een stuk omheind terrein? en dan een honden uitlaatveldje, maar bv bij apeldoorn ( het leeste) is een speciaal hondenbos, dat zal er waarschijnlijk ook wel ergens anders zijn, een goed afgezet gebied... wel zodanig groot dat als ze gaan je kunt zoeken , maar niet zo groot dat je eeuwig aan het zoeken bent.... ik ken veel mensen die daar ook gerust hun honden loslaten , waarvan ze weten dat ze wel eens willen gaan...ik snap vreselijke paniek is niet te "voorspellen" en is ook eng... maar goed .. ik snap ook jou dillema van wanneer kan ik haar nou loslaten... als ze idd de omgeving goed kent zal ze in paniek misschien haar bekende kant oprennen ( die dan misschien niet zo veilig is)

[Kit]

het hondenbos 'Het Leesten" is inderdaad een perfecte plek, ze kunnen nergens heen, ja binnen het omheinde stuk, maar echt ver kunnen ze dus niet, tis er nog prachtig wandelen ook

[stefanie]

Ik vind het erg belangrijk dat mijn honden los kunnen lopen. Voor mijn honden én voor mezelf.
Lekker een sprintje trekken, in de bosjes snuffelen, zwemmen en jagen. Dat gaat echt niet lukken aan een lange lijn. En zelf geniet ik er van als ik hun zie genieten van het wandelen.
Ik heb net een opvanger in huis gehad en die kon dus maar af en toe los, alleen op overzichtelijk terrein. De andere keren zat ze dus aan een flexi-lijn. Maar hoe lang een lange lijn ook is, het blijft gewoon een beperkte ruimte waarin een hond zich kan bewegen.
Als ik dus van tevoren zou weten dat een hond niet los zou kunnen, zou ik hem niet 'nemen'.

[puk]

ja , ik vind het erg belangrijk zowel voor de hond als mezelf, het loopt veel lekkerder.

ik vind het dan ook soms wel jammer dat birka niet overal los kan

maar gelukkig zijn er hier om de hoek verschillende afgesloten weitjes waar ze flink kan sjezen

[Hanneke2]

zou je het met lilo niet kunnen proberen ( ik zeg niet nu direct hoor) maar op een stuk omheind terrein? en dan een honden uitlaatveldje, maar bv bij apeldoorn ( het leeste) is een speciaal hondenbos, dat zal er waarschijnlijk ook wel ergens anders zijn, een goed afgezet gebied... wel zodanig groot dat als ze gaan je kunt zoeken , maar niet zo groot dat je eeuwig aan het zoeken bent.... ik ken veel mensen die daar ook gerust hun honden loslaten , waarvan ze weten dat ze wel eens willen gaan...ik snap vreselijke paniek is niet te "voorspellen" en is ook eng... maar goed .. ik snap ook jou dillema van wanneer kan ik haar nou loslaten... als ze idd de omgeving goed kent zal ze in paniek misschien haar bekende kant oprennen ( die dan misschien niet zo veilig is)

Effe naar Apeldoorn.... Ik denk dat ze door de stress van die reis (da's toch gauw 2,5 uur denk ik), gewoon geen stap meer durft te verzetten.

Maar een omheind terrein zou natuurlijk ideaal zijn, alleen hebben we er geen eentje in de buurt. .

[Gonny]

hier drie honden waarvan 1 dus altijd aan de lijn, 1 afentoe los en de ander misschien van de winter weer los, als alle koeien en schapen weer binnen zijn.........