Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en aangezien ik vooral op het Border Collieforum te zien zal zijn, wil ik me graag eerst voorstellen.
Ik heet dus Marion en ik ben 45 jaar, ik woon samen met Mathieu van bijna 50. Ik heb nog een thuiswonende dochter van nét 19 die in september gaat beginnen aan de opleiding van radiologisch laborante en een dochter van 21 die al op zichzelf woont en in het onderwijs werkzaam is, ze "heeft" een kleuterklas.
Mathieu heeft een zoon van 19 en ja, die heeft verkering gekregen met mijn dochter van 19 en komt volgende maand ook bij ons wonen, maar meer voor mijn dochter dan voor zijn vader

. Verder heeft hij nog een dochter van 14 die bij haar moeder in Eindhoven woont. Alle kinderen kunnen het erg goed met elkaar vinden en dat is natuurlijk heerlijk
Ik heb de ziekte Multiple Sclerose(MS) en ben daardoor grotendeels rolstoelafhankelijk en buiten verplaats ik me vooral met mijn scootmobiel. Binnenshuis kan ik toe met de rollator of stok, ik probeer nog zo veel mogelijk alles zelf te doen, maar dat wordt steeds moeilijker. Een half jaar geleden zag ik op een beurs in Utrecht het fenomeen "hulphond" en ik was meteen enthousiast, maar ik dacht dat ik daar toch niet voor in aanmerking zou komen, daar ik mezelf nog niet "slecht" genoeg vind, maar MS kent pieken en dalen en toen ik het toch maar aan ging vragen, was het zeer snel geregeld!
Ik kwam dus met ster door de keuring heen en ik kreeg een positief advies, ook later bij de Stichting "De hond kan de was doen", voor informatie kan je kijken bij
www.de-hond-kan-de-was-doen.nl
De stichting ging in een uitgebreid gesprek bekijken en horen wat voor type ik ben en hoe mijn karakter was, ik had versterking van mijn vriend en mijn oudste dochter, dus zij werden ook gehoord. Na afloop werd mij gevraagd of ik een voorkeur had voor een bepaald ras en dat was en Ãs al jaren de Border Collie, maar ik had nooit verwacht dat zij daar ook het eerste aan dachten bij mij

!!!
Ik ben namelijk het type van "even dit en even dat" en een Border schijnt ook een hond te zijn die van aanpakken houdt!
Toen werd de aanvraag gedaan begin januari en goedgekeurd en nu hebben ze een hond voor me, een mannetje en hij is al heel goed door de gedragskeuring gekomen, dus geschikt bevonden als hulphond! Nu moet hij nog wat medische tests ondergaan en gecastreerd

worden, maar dat moet, want anders zou hij te snel afgeleid worden door andere vrouwtjes en ik zal nu zijn enige vrouwtje zijn

! Ook worden er nog foto's gemaakt van zijn heupen en een ogentest, nou ja, dat zal jullie allemaal wel bekend voorkomen, hé?
De hond heet nu nog Beethoven, maar die naam mogen we nog wijzigen en wij vinden de naam Scotty wel leuk voor hem, zit ook iets Schots in en dat vind ik hem toch meer eer aandoen.
Oké, nu is het wachten op het verlossende telefoontje dat hij bij ons komt! Eerst mogen we dan aan elkaar wennen en ook meteen rustig beginnen met wat simpele commando's. Ik ben me momenteel op advies van de Stichting aan het inlezen in wat aangeraadde boeken: "Denken als een hond" van John Fisher en "Nog beter omgaan met je hond" van Martin Gaus en natuurlijk ook wat boeken over de Border Collie en ik word eigenlijk met de dag nóg enthousiaster!!! Dan gaan we heel snel beginnen met de persoonlijke training, dus ik ga samen met Mathieu intern een week in Schoorl voor de dringendste training, vervolgens krijg ik iedere week een paar uur een trainer aan huis om met de hond te leren hoe hij de huisdingen onder de knie kan krijgen, zoals deur opdoen, telefoon pakken als ik te ver sta van de plek en natuurlijk dingen oprapen die ik heel veel uit mijn handen laat vallen

! Daarnaast moeten Scotty en ik maandelijks een dagdeel naar de "school" in Zwanenburg om ook daar trainingen te krijgen en ook leuk om dan met andere mensen met hulphond in aanraking te komen!
De opleiding duurt ruim een half jaar en daarna moeten we sámen een examen afleggen en ben ik een hele goede "Hondentrainer", hoop ik, want ik moet in staat zijn om Scotty zelfstandig dingen bij te leren als ik onverhoopt meer achteruit zou gaan

!
We wonen wel in een flat op 2 hoog met een lift en binnen is alles gelijkvloers, maar dat was volgens de Stichting geen probleem, zeker niet als ik heel veel naar buiten kan en dat doen we nú al heel veel. Ik ben een buitenmens en Mathieu gelukkig ook! We wonen ook heel gunstig, in Amsterdam Noord, maar we zitten zó in de polder! en er is heel veel groen en ruimte rond onze flat.
Ook hebben we een kat van bijna 15 en een konijn van bijna 4 jaar, maar daar zou de hond ook al aan gewend zijn in zijn gastgezin? Nu gaat mijn medeleven uit naar dat gastgezin dat een hele periode voor de hond heeft gezorgd en hem nu moet afstaan, lijkt me vreselijk

!
Oké, dit was een heel verhaal en ik zal in de toekomst nog heel veel raad van jullie nodig hebben, maar voor nu was dit wel genoeg tekst

!
Groetjes van Mathieu en Marion