Heb ik op het moment over de gedachte castreren of niet. :N: Het gaat om Buck, voor alle duidelijkheid. Ik dacht zelf dat ik er uit was om het niet te doen, maar loop nu tegen bepaald gedrag aan.
Ik wil hem niet laten castreren. Hij is mooi zo, en ik heb geen rangorde problemen met hem. Het is wel steeds opnieuw uitproberen bij hem maar tot nu toe gaat dat heel goed gelukkig. Het is wel een type die zich graag dominant opstelt.
Hij vertoont agressief gedrag naar andere ongecastreerde reuen. Daarbij luistert hij wel redelijk naar mij. Zeker voor een hond met karaktertrekken van een Husky.
Maar hij heeft ook karaktertrekken van een "hedder".

Om hem te omschrijven zou ik hem lief, trouw, gericht op de eigen roedel, dominant, waakzaam en beschermend willen noemen. Daarbij heeft hij niet de baasgerichtheid van de herder, meer het eigenwijze van de husky als het gaat om gehoorzaamheid, terwijl hij wel zijn eigen roedel bij elkaar wil houden en de andere honden op hun plaats zet als ze niet direct komen als ik ze roep of als ze te ver achterblijven naar zijn zin. Dan gaat hij ze halen.
Wat er nu de laatste tijd gebeurt is dat hij zich erg zelfverzekerd gaat voelen, en als het zo is dat hij bij een andere reu in de buurt kan komen gaat het geheid mis. Ik zie signalen dat een echte vechtpartij niet ver meer weg is. Ik belet hem om naar andere reuen te gaan, maar 100% voorkomen in een drukbezocht losloopgebied , die garantie kun je denk ik nooit geven. Maar 80% is nog altijd 20% kans dat het mis gaat. Dat iedere dag meerdere keren opnieuw.
Nu is hij anderhalf jaar, dus bijna volwassen. In dat half jaar verwacht ik nog een groei van zijn zelfverzekerdheid. Maar ook ben ik volop aan het oefenen met hem, om hem zo gehoorzaam mogelijk te maken.
Dit in aanmerking genomen ben ik nu an het twijfelen over castratie. Vooralsnog doen we dat niet. Maar ik vraag me dus af of ik hier geen spijt van ga krijgen. Als hij gecastreerd zou moeten worden, zou nu het moment zijn. Over een jaar heeft geen zin meer omdat gedrag dan al ingesleten is waarschijnlijk en het meer een gewoonte is geworden dan echt onder invloed van hormonen. Dus als je dat weg haalt dan blijft hij het gedrag vertonen.
Ik ben nu dus bang om een kans verloren te laten gaan. dat dit erger wordt, want hij haalt overwinningen die ik soms niet kan voorkomen. Niet door vechten, maar door met zijn macho houding een andere hond te imponeren. Ik heb dat gemerkt door een ervaring van afgelopen week, dat dit grote invloed heeft. Hij kan nu los lopen. Redelijk gehoorzaam. Voor mij is hij nu voldoende onder controle te houden.
Maar stel dat het me allemaal niet lukt om hem hier goed doorheen te loodsen, en dat hij straks niet meer los kan.
Wat kun je beter hebben, een hond die los kan en gecastreerd is, of een hond die niet gecastreerd is en ook niet meer los kan lopen.
Hij heeft dus echt die beweging nodig, wordt gek als hij een dag niet losloopt, hoewel dat wel te ondervangen is met fietsen natuurlijk. Maar ik gun hem dat loslopen zo, hij geniet er zo van.